Εγώ βλέπω πολύ λογικό ο κόσμος να πανικοβάλεται σε πωλήσεις παικτών όπως ο Πρίγιο, γιατί η διοίκηση δεν έχει αποδείξει ότι έχει τις γνώσεις για να κάνει σωστή αντικατάσταση ενός ποδοσφαιριστή, όπως κάνει ο Άγιαξ, η Μπενφίκα, Πόρτο κλπ. Λεφτά δίνει με το τσουβάλι ο Ιβάν, και αυτό το ξέρουμε όλοι, με ένα μπάτζετ 35εκ, που είναι ότι μεγαλύτερο έχει δει το ελληνικό πρωτάθλημα. Για αυτό τα 10εκ του Πρίγιο στον πολύ κόσμο δεν λένε κάτι, γιατί στις προηγούμενες μεταραφικές περιόδους δεν απέδειξαν ότι ξέρουν να επενδύσουν αποτελεσματικά δεκάδες εκατομύρια που πέρασαν από τα χέρια τους. Ένα απλό παράδειγμα, ο Χατσερίντι που κοστίζει στο σύνονολο του συμβολαίου του 9εκ. Ο Ρικάρτο Κόστα κόστισε "μόνο" 3.3εκ σύνολο γιατί ευτυχώς έφυγε λίγο νωρίτερα. Ο Μπερμπάτοφ κόστισε 3εκ (τουλάχιστον είδαμε όμως ένα πραγματικά μεγάλο όνομα) για 1 μόλις έτος. Έπειτα έχουμε την κατηγορία Μαντούρο, Μάρτενς, Λεβέκ, Μουλέν κλπ, που δεν ήρθαν παλαίμαχοι ηλικιακά, όμως δεν έγινε καθόλου σκάουτινγκ. Μετά μαζέψαμε κάτι απίθανους χαρακτήρες σαν τον Τζαβέλλα που πισωμαχαίρωναν την ομάδα, κ.α.
Όσον αφορά αντικατάσταση:
1. Πουλάμε Μακ (3εκ) με 20 γκολ και φέρνουμε Τζάλμα, που ναι μεν σχετικά απέδωσε, όμως κόστισε τα 2 έτη: 3,3εκ. Δεν έγινε αντικατάσταση, ενώ θα μπορούσε ο Μακ να υπογράψει μεγάλης διάρκειας συμβόλαιο με αυξημένες αποδοχές, κατα τη διάρκεια του προηγούμενου έτους.
2. Πουλάμε Γκάρυ για ψίχουλα, και φέρνουμε τον λίγο σε σύγκριση Ενρίκε ξοδεύοντας τα μισά της είσπραξης. Ευτυχώς απέδωσε το 20% της μεταπώλησης του Γκάρυ, γιατί ήταν κλοπή το ποσό της μεταγραφής.
3. Πουλάμε Τσίμιροτ 2,5εκ και 1ος στο χρόνο συμμετοχής, για να φέρνουμε Μουλέν, έναν παίκτη που είναι βαρύδιο για την ομάδα.
Η ομάδα επανέλαβε πολλές φορές το λάθος του να παίρνει ακριβά συμβόλαια γυρολόγων και να οδηγεί σε αδιέξοδο τις ανανεώσεις συμβολαίων των υπαρχόντων παικτών. Περίπτωση Κλάους: με το που πήρε το φουσκωμένο του συμβόλαιο, έχασε το κίνητρο για να βελτιωθεί και τελείωσε ως ποδοσφαιριστής. Εκείνη τη σεζόν είχαμε τα βαρύδια Κόστα, Μάρτενς, Μαντούρο που οδηγούσαν τους υπόλοιπους μάνατζερ σε παροξυσμό.
Μετά ακολούθησε η σεζόν Μπερμπάτοφ, που ουσιαστικά προκάλεσε στο να χάσουμε το Μακ και πολλοι να δουν ξανά ότι ο ΠΑΟΚ (Ιβάν) έχει πολύ ακόμη γάλα να ξεζουμίσουν.
Τέλος, ενώ τα πράγματα δείξαν ότι σταθεροποιήθηκαν σε ένα υψηλό ταβάνι απολαβών, τα 30εκ μπάτζετ, ήρθε η σεζόν Χατσερίντι για να τρελάνει ακόμη περισσότερο το υπερκοστολογημένο μισθολόγιο της ομάδας. Η ομάδα απλά ανεβάζει το μπάτζετ της, γερνάει και δεν ανεβάζει ποιότητα - απλά τη διατηρεί.
Οι μόνες μεταγραφικές περίοδοι που πήγαν καλά ήταν:
1. του καλοκαιριού του ΑΑ, γιατί είχε μια στραγητική μείωσης του μπάτζετ, ώστε να κάνει το σωματείο αντεπίθεση την επόμενη σεζόν, λοιδωρήθηκε, δεν έγινε κατανοητή, πολεμήθηκε εντός της ομάδας από τον ΖΒ, που είχε καλομάθει στη μίζα, και πάνω από όλα απο το μεγαλομέτοχο, που απλά δεν ήξερε τι του γινόταν. Αν αφήναν την ομάδα να νοικοκυρευτεί, θα είχε κάνει ομάδα στα 10εκ μπάτζετ, όπως η ΑεΧ και πάνω εκεί να αναπτύξει υγιώς την ομάδα με σοβαρές αγορες - επενδύσεις και να χτυπήσει ρεαλιστικά το πρωτάθλημα.
2. Το καλοκαίρι του Άρνεσεν, όπου ήμουν πολύ χαρούμενος για την ανανέωση του κλαμπ και τη νέα αυτή φιλοσοφία. Όμως ο Φρανκ υποτίμησε τον ΠΑΟΚ, τους στόχους του, και το επίπεδο του πρωταθλήματος. Επένδυσε μεν, αλλά με μικρά ποσά, σε πολλά στοιχήματα. Εννοείται πάλι πέτυχε και βγάλαμε πολλά λεφτά από την στρατηγική του, που αν είχε συνεχιστεί με υψηλού επιπέδου επενδύσεις, θα παίρναμε αέρα τα επόμενα πρωταθλήματα, από εποχή Ίβιτς και μετά.
Μεταγραφές που με ενθουσίασαν (με χρονική σειρά) όταν γίναν και όχι μετά που πιάσανε (πχ Μακ):
2013/14: Στόχ (αν δεν ήταν δανισμός), Λούκας.
2015/16: Γκάρυ και Τσίμιροτ (όχι όμως τόσο εντονος ενθουσιασμός).
2016/17: Βαρέλα, Μάτος, Πρίγιοβιτς
2017/18: Ρέι, Βιεϊρίνια
2018/19: Ζάμπα (ο μεγαλύτερος ενθουσιασμός έβερ εποχής Ιβάν), Άκπομπ, Swiderski.
Συμπεράσματα:
1. Πολύ λίγες ήταν οι μεταγραφές προς τη σωστή κατέθυνση, και για αυτό η ομάδα αυτή πέταξε ένα κάρο λεφτά και άργησε να μπει στο δρόμο των επιτυχιών, όπου χρειάστηκε το ποσό των 30εκ στο μπάτζετ για να ανταπεξέλθει.
2. Δικαίως ανησυχούν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ όταν πωλούνται παίκτες σαν τον Πρίγιο και μη χρυσώνουμε διαρκώς το χάπι. Να λέμε την αλήθεια και ούτε οι ΑΡΔ μας φταίνε και τόσο. Αν δεν γίνει ήρεμα και σωστά κριτική, δεν πάς μπροστά.
Η εμπιστοσύνη κερδίζεται και μιλάω στο κομμάτι της αποτελεσματικότητας και όχι του spending, που δόξα το Θεό υπάρχει.
Για το μέλλον: Αν συνεχίσουν να επενδύουν στα νιάτα και μαζέψουν τους υπέρογκους μισθούς, θα μπορούμε να χτυπάμε Ουέφα. έχει τα λεφτά. Η στρατηγική έλλειπε και οι γνώσεις.
Για το παρών: δεν πρέπει να υποκύψουν στις παράλογες απαιτήσεις των παικτών στις ανανεώσεις. Περάσαν τα 30 και θα έπρεπε να ρίξουν τα κασέ, όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο (πλην Κίνας, Αραβίας). Μεγάλο λάθος οι εκβιαστικές ανανεώσεις, δείγμα ανικανότητας εύρεσης ποδοσφαιριστών. Σίγουρα πάντως είναι προτιμότερο να ανανεώσουν τους 30άρηδες με λίγο παραπάνω, παρά να μας ξαναφέρουν Λεβέκ, Μάρτενς και Μαντούρο. Για μένα όλοι οι παίκτες που θα αποκτηθούν απο τον ΠΑΟΚ θα πρέπει να είναι επενδύσεις (ακριβές) - λίγες και καλές. Έχουμε αρκετή εμπειρία και ποσότητα παικτών, με ένα κάρο δανεισμούς. Ταλεντάρες χρειαζόμαστε για το επόμενο σκαλί, που είναι οι όμιλοι του Τσουλου. Τ
ο ζητούμενο είναι να σχεδιάζεις από πριν, και όχι να τρέχεις να προλάβεις όταν είσαι ήδη εκεί.
Μέχρι στιγμής είμαι ευχαριστημένος από την περίοδο αυτού του Γενάρη, καθώς έγινε επένδυση στο φορ. Αν γίνει και του Κ.Αμυντικού της Ροστόφ θα έχω κατενθουσιαστεί.
Υγ: Σόρυ για το σεντόνι παιδιά, αλλά με μάθατε πλέον
