ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
- Ασπρόμαυρος Εβρίτης
- Δημοσιεύσεις: 5344
- Εγγραφή: Παρ 27 Ιαν 2017, 23:40
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Η φλόγα στην ψυχή δεν σβήνει ποτέ. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα σας νιώθουμε δίπλα αδερφάκια μας.
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
27 χρόνων γίνονται σήμερα αυτοί οι δύο ασπρόμαυροι άγγελοι...
http://www.paokmania.gr/stiles/arxeio/a ... s-ksexname
Όσα χρόνια δεν τους ξεχνάμε, για τόσα χρόνια θα είναι ζωντανοί...
http://www.paokmania.gr/stiles/arxeio/a ... s-ksexname
Όσα χρόνια δεν τους ξεχνάμε, για τόσα χρόνια θα είναι ζωντανοί...
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Σωστα τα λες Απρομαυρε ΕβριτηΑσπρόμαυρος Εβρίτης έγραψε:Η φλόγα στην ψυχή δεν σβήνει ποτέ. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα σας νιώθουμε δίπλα αδερφάκια μας.
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Eτσι Γκορανgoran 64 έγραψε:27 χρόνων γίνονται σήμερα αυτοί οι δύο ασπρόμαυροι άγγελοι...
http://www.paokmania.gr/stiles/arxeio/a ... s-ksexname
Όσα χρόνια δεν τους ξεχνάμε, για τόσα χρόνια θα είναι ζωντανοί...

Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
falconakis έγραψε:1991 - 2018...
Οσα χρόνια κι αν περάσουν δεν ξεχνώ!!!
Αδέρφια ζείτε...
http://www.sport24.gr/football/omades/P ... 54895.html
RESPECT
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
1926.....Ασπρόμαυρος Εβρίτης έγραψε:Η φλόγα στην ψυχή δεν σβήνει ποτέ. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα σας νιώθουμε δίπλα αδερφάκια μας.
Στάλθηκε από το MI MAX 2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
+1 likeΑσπρόμαυρος Εβρίτης έγραψε:Η φλόγα στην ψυχή δεν σβήνει ποτέ. Όσα χρόνια και αν περάσουν θα σας νιώθουμε δίπλα αδερφάκια μας.
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Καλό σου ταξίδι Πριγκίπισσα…
Κάθε βράδυ σ' αυτούς τους έξι μήνες ακουμπούσα το αυτί μου στη κοιλίτσα της μητέρας σου, ένιωθα το σφυγμό σου και τότε άρχιζα να σου ψιθυρίζω τα όνειρά μου.
-Η γλυκιά σου μανούλα έκανε τάχαμου ότι κοιμόταν και μας άφηνε να τα «λέμε» για ώρα, πατέρας με κόρη-
Στα κλειστά μου μάτια σε φανταζόμουν να μεγαλώνεις, να σε βάζω στους ώμους και να μπαίνουμε στην Τούμπα μαζί.
Να σε κυνηγώ στη κερκίδα ή να χοροπηδάμε δίπλα δίπλα στα καρεκλάκια, γιατί όπως σου υποσχέθηκα τούτο το μέρος είναι μαγικό, κι ότι θα δεις, πως όποιος μπαίνει εκεί ξανανιώθει παιδί!
Κι οι μέρες περνούσαν και η λαχτάρα να σε σφίξουμε στην αγκαλιά μας και να σε γεμίσουμε αγάπη, όλο και μεγάλωνε.
-Σου πήρα και μια μικρή κουβέρτα της ομάδας μας, να σε τυλίξω με αυτή σαν γεννηθείς. Μα εσύ θέλησες να την έχεις πλάι σου για πάντα, να σε συντροφεύει στο μακρινό ταξίδι που σου ήτανε γραφτό-
Γιατί πριν το συνειδητοποιήσουμε, έγινες άγγελος....
ΥΓ. Πόσες φορές άραγε να τραγούδησα στο γήπεδο με όλη μου τη ψυχή
«Π.Α.Ο.Κ. σ' αγαπώ
/κι όταν θα πεθάνω
/Θέλω το Δικέφαλο στο τάφο μου επάνω»...
Κι όμως, πρόλαβες και το έκανες αυτό πριν από μένα Κόρη μου...
Γιατί;
Όταν έρθω εκεί ψηλά να σε βρω, σου υπόσχομαι πως δε θα σ' αφήσω ποτέ από την αγκαλιά μου.
Σ' αγαπώ.
Καλό ταξίδι μικρή μας Πριγκίπισσα.
Γράφτηκε από τον Theofilos
Κατηγορία: Stories | Στα τσιμέντα
Ετικέτες Θεόφιλος

Καλό Παράδεισο να χει το αγγελούδι σας και κουράγιο αδερφέ μου, κάντε κουράγιο...

Ο Θεός να την έχει κοντά του, δίπλα του ακριβώς και σε σας να δίνει μεγάλη δύναμη...

- john4serres
- Δημοσιεύσεις: 32078
- Εγγραφή: Σάβ 07 Φεβ 2009, 12:00
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
Καλό παράδεισο
Στάλθηκε από το MI MAX 2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το MI MAX 2 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
goran 64 έγραψε:Καλό σου ταξίδι Πριγκίπισσα…
Κάθε βράδυ σ' αυτούς τους έξι μήνες ακουμπούσα το αυτί μου στη κοιλίτσα της μητέρας σου, ένιωθα το σφυγμό σου και τότε άρχιζα να σου ψιθυρίζω τα όνειρά μου.
-Η γλυκιά σου μανούλα έκανε τάχαμου ότι κοιμόταν και μας άφηνε να τα «λέμε» για ώρα, πατέρας με κόρη-
Στα κλειστά μου μάτια σε φανταζόμουν να μεγαλώνεις, να σε βάζω στους ώμους και να μπαίνουμε στην Τούμπα μαζί.
Να σε κυνηγώ στη κερκίδα ή να χοροπηδάμε δίπλα δίπλα στα καρεκλάκια, γιατί όπως σου υποσχέθηκα τούτο το μέρος είναι μαγικό, κι ότι θα δεις, πως όποιος μπαίνει εκεί ξανανιώθει παιδί!
Κι οι μέρες περνούσαν και η λαχτάρα να σε σφίξουμε στην αγκαλιά μας και να σε γεμίσουμε αγάπη, όλο και μεγάλωνε.
-Σου πήρα και μια μικρή κουβέρτα της ομάδας μας, να σε τυλίξω με αυτή σαν γεννηθείς. Μα εσύ θέλησες να την έχεις πλάι σου για πάντα, να σε συντροφεύει στο μακρινό ταξίδι που σου ήτανε γραφτό-
Γιατί πριν το συνειδητοποιήσουμε, έγινες άγγελος....
ΥΓ. Πόσες φορές άραγε να τραγούδησα στο γήπεδο με όλη μου τη ψυχή
«Π.Α.Ο.Κ. σ' αγαπώ
/κι όταν θα πεθάνω
/Θέλω το Δικέφαλο στο τάφο μου επάνω»...
Κι όμως, πρόλαβες και το έκανες αυτό πριν από μένα Κόρη μου...
Γιατί;
Όταν έρθω εκεί ψηλά να σε βρω, σου υπόσχομαι πως δε θα σ' αφήσω ποτέ από την αγκαλιά μου.
Σ' αγαπώ.
Καλό ταξίδι μικρή μας Πριγκίπισσα.
Γράφτηκε από τον Theofilos
Κατηγορία: Stories | Στα τσιμέντα
Ετικέτες Θεόφιλος![]()
Καλό Παράδεισο να χει το αγγελούδι σας και κουράγιο αδερφέ μου, κάντε κουράγιο...![]()
Ο Θεός να την έχει κοντά του, δίπλα του ακριβώς και σε σας να δίνει μεγάλη δύναμη...

- ΑποστόληςΑ
- Δημοσιεύσεις: 100582
- Εγγραφή: Τετ 17 Ιουν 2009, 09:09
- Τοποθεσία: Άγιος Δημήτριος (τέως Μπραχάμι)
Re: ΠΑΟΚ είμαι χάρε μου, την ψυχή μου πάρε μου
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
Τα μικρά παιδιά πάνε κατ' ευθείαν στον Παράδεισο. Όταν έχασα τον ανιψιό μου, σε ηλικία 9 ετών από καρκίνο, ο ιερέας του μοναστηριού της Σουρωτής (παπα - Νικόλας) που είχε παρευρεθεί στην κηδεία, μου είπε στον καφέ της παρηγοριάς: "την ευλογία του να έχουμε". Μου εξήγησε ότι το παιδί έχει ήδη πάει στον Παράδεισο και μακάρι να μας βοηθήσει να πάμε κι εμείς εκεί.
Ο πόνος βέβαια των γονιών είναι τεράστιος, αλλά ευτυχώς για τον αδελφό και τη νύφη μου τόσο ο ιερέας της Σουρωτής, όσο και ο ιερέας του μοναστηριού στάθηκαν στο πλευρό τους καθόλη την 18μηνη δοκιμασία που τράβηξε ο μικρός. Νομίζω ότι αυτοί ήταν η αιτία που κράτησαν τα λογικά τους.
Τα μικρά παιδιά πάνε κατ' ευθείαν στον Παράδεισο. Όταν έχασα τον ανιψιό μου, σε ηλικία 9 ετών από καρκίνο, ο ιερέας του μοναστηριού της Σουρωτής (παπα - Νικόλας) που είχε παρευρεθεί στην κηδεία, μου είπε στον καφέ της παρηγοριάς: "την ευλογία του να έχουμε". Μου εξήγησε ότι το παιδί έχει ήδη πάει στον Παράδεισο και μακάρι να μας βοηθήσει να πάμε κι εμείς εκεί.
Ο πόνος βέβαια των γονιών είναι τεράστιος, αλλά ευτυχώς για τον αδελφό και τη νύφη μου τόσο ο ιερέας της Σουρωτής, όσο και ο ιερέας του μοναστηριού στάθηκαν στο πλευρό τους καθόλη την 18μηνη δοκιμασία που τράβηξε ο μικρός. Νομίζω ότι αυτοί ήταν η αιτία που κράτησαν τα λογικά τους.
- Παλαιολόγος
- Δημοσιεύσεις: 8528
- Εγγραφή: Τρί 22 Σεπ 2015, 12:10