Το βράδυ που κοιμόμουνα ήρθαν και μαζεύτηκαν πολλά μαύρα σύννεφα μέσα στο γαμημένο γέρικο μυαλό μου...
Δεν θα τα αναλύσω, απλά γιατί θα πιαναν κάνα δυο τρεις σελίδες, αλλά όλα έχουν να κάνουν με φοβίες παλιές...
Διαβάζω ότι πολλοί έχετε το δικό μου σημερινό άγχος, που δεν μπορώ να παραδεχτώ ότι είναι μια ακόμα φοβία...
Απέναντι στην εγκληματική οργάνωση, με διαιτητή έναν τέως συνδεσμίτη τους κι έναν γκάγκστερ να καραδοκεί...
Ήρθε κι αυτός ο γαμημένος ο τρόπος που χθες χάσαμε μια ακόμα Κούπα μέσα απ τα χέρια μας...Πόσο Π.Α.Ο.Κ.?
Στο κλάσμα του δευτερολέπτου να περνάς απ τον Παράδεισο στην Κόλαση...Ναι γαμώ, τόσο, μα τόσο Π.Α.Ο.Κ.!!!!
Ξημέρωσε όμως ο Θεός την μέρα του και με πέταξε όρθιο απ το κρεββάτι...Ήχησε τις καμπάνες του Hell Bells...
Στήθηκα στα πόδια μου, ντούρος, δυνατός, Π.Α.Ο.Κ.τσής ανίκητος από κάθε φυσικό ή μεταφυσικό φαινόμενο...
Έγιναν ξαφνικά όλοι οι εφιάλτες ένα όνειρο γλυκό, μοναδικό, έγιναν τα μαύρα σύννεφα λιακάδα λαμπερή...
Ας βρέχει στην Πόλη του Ασπρόμαυρου Δικέφαλου...Ας έχει μια μουντίλα όλη η ατμόσφαιρα...
Ε και?
Άγχος? Ναι...
Φόβος? Ούτε για πλάκα πλέον...
Απέναντι μας έχουμε το, υπό πλήρη κατάρρευση πλέον, γκομενάκι μας, επί 23 συναπτά έτη μάλιστα...
Ουτε ο σχωρεμένος ο Αλέκος Αλεξανδράκης την Νόνικα Γαλιναία τόσα χρόνια στο "τάξιμο"...
Ξημέρωσε μάγκες...
Οι φοβίες γίνονται σήμερα κουράγια, γιατί μόνο έτσι θα βοηθήσουμε όλοι στην κατάκτηση της ΜΕΓΑΛΗΣ ΝΙΚΗΣ...
Ξέρω...Θα είμαστε πολλοί που θα μαζευτούμε σήμερα στον Ναό, για τελευταία μάλιστα φορά εναντίον του gay...
Ξέρω ότι θα είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, σφιχτά, όπως ήταν τότε οι Μακεδόνες στην Μακεδονική φάλαγγα!
Θα πολεμήσουμε και θα νικήσουμε ρε...Για πολλούς λόγους αλλά δευτερευόντως γιατί μας το χρωστάει ο Θεός...
Πρωταρχικά όμως επειδή ισχύει πέρα για πέρα αυτό που όλοι αδέρφια φωνάζουμε μεταξύ μας και στους άλλους:
Ο δικός μας, ο μπιζίμ Π.Α.Ο.Κ. δεν χάνει ποτέ, ΠΟΤΕ!!!!
Υ.Γ. Αγχολυτικότατη η ιεροτελεστία της συνάντησης πριν τον αγώνα...
Διαβάστε-πληροφορηθείτε ώρα και μέρος στις "συναντήσεις μελών"...
