Πατήρ Χρήστος Μήτσιος ή απλά "παπά-Π.Α.Ο.Κ."!!!!

[goran 64]

Με αφορμή το σημερινό μνημόσυνο των 20 χρόνων απ τον χαμό του Παναγιώτη Κατσούρη, το οποίο τελέστηκε απ τον πατέρα Χρήστο Μήτσιο, όπως κάθε χρόνο εδώ και αρκετά, ανοίγω topic για τον παπά-Π.Α.Ο.Κ. μας, εκτιμώντας ότι το αξίζει απεριόριστα και ότι έχουμε ήδη αργήσει σαν οπαδοί να του αποδώσουμε αυτήν την ελάχιστη τιμή...



“Για τον Κατσούρη το ντάμπλ”
Παρασκευή, 09 Φεβρουαρίου 2018 13:12...
Από thessports.gr:

Ο Πάτερ Χρήστος Μήτσιος ήταν αυτός που διατέλεσε το μνημόσυνο για τον Παναγιώτη Κατσούρη το πρωί της Παρασκευής. Ο παπα-Π.Α.Ο.Κ. μίλησε στο inpaok μετά το μνημόσυνο αναφέροντας:

«Αυτό το παιδί, ο Παναγιώτης Κατσούρης, έχει γίνει σύμβολο. Το σύμβολο ενός παιδιού χαμογελαστού. Ήταν η χαρά όλων. Θα πρέπει να γίνει όμως και σύμβολο προσοχής. Να προσέχουμε όσοι οδηγούμε, αξίζει τον κόπο να προσέχουμε τη ζωή μας».

Στη συνέχεια απευθύνθηκε στους παίκτες των "ασπρόμαυρων" και τους είπε:

«Είπα στους παίκτες να αφιερώσουμε στον Κατσούρη το νταμπλ που φαίνεται ότι έρχεται.Θα χαρεί η ψυχούλα του όταν θα κερδίσουμε αυτό που περιμένουμε τόσα χρόνια. Έλεγα στους παίκτες ότι κάνετε χαρούμενους τόσους ανθρώπους που παλεύουν. Ο κόσμος κοιμάται όμορφα επειδή κερδίζει ο Π.Α.Ο.Κ.!»

Μάλιστα ο πάτερ Χρήστος έστειλε μήνυμα σε αυτούς που πολεμούν τον Π.Α.Ο.Κ. τονίζοντας:

«Ασχολούνται αρνητικά αυτοί που τόσα χρόνια διέλυσαν την πατρίδα και την κοινωνία! Έλεος! Φτάνει. Δεν δικαιούνται να ομιλούν αυτοί που έκαναν την πατρίδα ρεζίλι. Τα ξέρει ο κόσμος όλα αυτά».

Τέλος, δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε αυτούς που του εναντιώθηκαν λόγω της ενασχόλησής του με τον Π.Α.Ο.Κ.:

«Η δικιά μου δικαίωση έρχεται κάθε μέρα στην αγάπη και την αγκαλιά του κόσμου. Γι' αυτό ευχαριστώ όσους με πολεμάνε. Το πρωτάθλημα θα είναι δικαίωση για όλους μας!»


Από thessports.gr Κατηγορία: Ρεπορτάζ Π.Α.Ο.Κ. | Μ.Μ.Ε.
Ετικέτες πάτερ Χρήστος

................................................................................

Είναι ένας ιερέας διαφορετικός από τους περισσότερους ο παπά-Π.Α.Ο.Κ. μας και μακάρι όλοι οι πρεσβύτεροι να κλίνουν πλέον προς την δική του κατεύθυνση, διδάσκοντας αξίες και ιδανικά, όπως αυτός, στην νεολαία μας...

Ελπίζω να μην θεωρηθεί υπερβολή ή αχρείαστο το άνοιγμα του εν λόγω topic και να συνεχίσουμε να συζητάμε εδώ μέσα διάφορες δράσεις του παπά-Π.Α.Ο.Κ. μας, είτε δημοσιευμένες, είτε από κάθε προσωπική μας πληροφόρηση...




Υ.Γ. Ο Θεός να χει κοντά του εκεί ψηλά τον Παναγιώτη Κατσούρη και να πανηγυρίζουν μαζί για την Π.Α.Ο.Κ.άρα!!!!

Υ.Γ. 2...Συγχαρητήρια σε όσους παίχτες μας παραβρέθηκαν και στο σημερινό μνημόσυνο και στην Π.Α.Ε. μας επίσης!

[trouman]

Μπραβο Γρηγορη. Λιγα τα φωτεινα παραδειγματα σε αυτον τον χωρο, αλλα ειναι τοσο φωτεινα μερικα που αγγιζουν ακομα και τους αθεους. Να βαλουμε καποια συνεντευξεις καποια λογια που εχει πει,απλα ειλικρινη,που υπεραζπιζονται μια ζωη με αξιες.

[Χωρικός]

ωραίο τοπικ Γκόραν, αλλα διορθώστε τον τίτλο. Δεν είναι ''πάτερ'' Χρήστος, αλλα ''Πατήρ'' Χρήστος. Το πάτερ είναι κλητική προσφώνηση. Η ονομαστική είναι πατέρας ή πατήρ

[goran 64]

Σωστά Χωρικός...Το διόρθωσα...
Trouman, σιγά σιγά θα αναφερόμαστε και στα λεγόμενα και τα πεπραγμένα του παπά-Π.Α.Ο.Κ. μας...



Ξεκινάω με την συμμετοχή του σε διαδήλωση μαθητών υπέρ της έγκρισης μεγαλύτερων κονδυλίων για την παιδεία, έστω κι αν τα συγκεκριμένα αφορούσαν την δωρεάν μεταφορά τους στα σχολεία, κάτι το εντελώς αυτονόητο:

.............................................................................................

ΦΟΡΑ ΤΟ ΚΑΣΚΟΛ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΕΦΑΛΟ...Γνωρίστε τον παπα-Π.Α.Ο.Κ.!!!!



Ο πατήρ Χρήστος Μήτσιος όταν δε λειτουργεί, «ευλογεί» στις κερκίδες της Τούμπας!



ΣΠΟΡ 26|09|2013 13:33
-A+A

Η μαθητιώσα νεολαία της Θεσσαλονίκης πραγματοποίησε σήμερα συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, με σκοπό να εγκριθεί κονδύλι για τη δωρεάν μεταφορά των μαθητών στα σχολεία. Ανάμεσα στους διαδηλωτές βρέθηκε και ο ιερέας Χρήστος Μήτσιος, γνωστός και ως Παπα-Π.Α.Ο.Κ.

Μάλιστα, ο Ιερωμένος έδινε το σύνθημα για να φωνάζουν οι μαθητές, ενώ όταν τα πράγματα πήγαιναν να ξεφύγουν ήταν αυτός που ηρεμούσε τα πνεύματα.

Ο παπά-Χρήστος, σύμφωνα με το τοπικό ειδησεογραφικό πόρταλ thestival.gr, έγινε γνωστός το καλοκαίρι του 2009, όταν μαζί με έναν ακόμη ιερωμένο, τον παπά-Πέτρο, ήταν παρόντες στην πρώτη προπόνηση του Π.Α.Ο.Κ.

Οι δυο ρασοφόροι βρίσκονταν ανάμεσα στους φιλάθλους και μάλιστα ο φωτογραφικός φακός «συνέλαβε» τον πρώτο να φωνάζει συνθήματα. Η αλήθεια είναι πως η φωτογραφία... σκανδάλισε και μάλιστα ο μητροπολίτης Ανθιμος έκανε συστάσεις και στους δύο να είναι περισσότερο προσεκτικοί.

Λίγες ημέρες αργότερα, ο παπά-Χρήστος κλήθηκε σε απολογία και δεν έκρυψε τον εκνευρισμό του για αυτό:

«Νομίζω ότι αυτό προσβάλει και τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ. αλλά και όλους όσους πάνε στο γήπεδο. Δηλαδή αυτά τα παιδιά που πάνε στο γήπεδο και στην εκκλησία, τι είναι; Αλήτες; Η απάντηση μου είναι ξεκάθαρη. Θα είμαι πάντα κοντά στον Π.Α.Ο.Κ., θα είμαι εκεί και ό,τι κι αν είναι θα το πληρώσω εγώ. Δεν θα βάλω τον Π.Α.Ο.Κ. να το πληρώσει, εγώ θα το πληρώσω, αλλά θα είμαι εκεί κοντά στον λαό. Ο Π.Α.Ο.Κ. κουβαλάει και μια άλλη ιστορία στις πλάτες του και γι' αυτό έχει και σήμα τον δικέφαλο. Δεν ξεχνιούνται αυτά. Στην έκθεση φωτογραφίας της Μπαρτσελόνα υπάρχει μια φωτογραφία ενός κληρικού να παίζει μπάλα», έχει δηλώσει χαρακτηριστικά.





Πηγή: Γνωρίστε τον παπα-ΠΑΟΚ-Ο πατήρ Χρήστος Μήτσιος όταν δε λειτουργεί, «ευλογεί» στις κερκίδες της Τούμπας [βίντεο + εικόνες] | iefimerida.gr

[ΑποστόληςΑ]

ωραίο τοπικ Γκόραν, αλλα διορθώστε τον τίτλο. Δεν είναι ''πάτερ'' Χρήστος, αλλα ''Πατήρ'' Χρήστος. Το πάτερ είναι κλητική προσφώνηση. Η ονομαστική είναι πατέρας ή πατήρ

+1

Δημοτική
Ο πατέρας Χρήστος
του πατέρα Χρήστου
τον πατέρα Χρήστο
ω πατέρα Χρήστο!

Καθαρεύουσα
Ο πατήρ Χρήστος
του πατρός Χρήστου
τον πατέρα Χρήστο
ω πάτερ Χρήστο!

[Χωρικός]

ωραίο τοπικ Γκόραν, αλλα διορθώστε τον τίτλο. Δεν είναι ''πάτερ'' Χρήστος, αλλα ''Πατήρ'' Χρήστος. Το πάτερ είναι κλητική προσφώνηση. Η ονομαστική είναι πατέρας ή πατήρ

+1

Δημοτική
Ο πατέρας Χρήστος
του πατέρα Χρήστου
τον πατέρα Χρήστο
ω πατέρα Χρήστο!

Καθαρεύουσα
Ο πατήρ Χρήστος
του πατρός Χρήστου
τον πατέρα Χρήστο
ω πάτερ Χρήστο!

στην καθαρεύουσα έχουμε και δοτική: τω πατρί

[goran 64]

Αυτό το πατρί είναι που αν το χρησιμοποιήσεις καπάκι μετά το ΔΟΞΑ, μαζί σημαίνουν "μεσόφρυδο"?

[zepos4]

Απίστευτος άνθρωπος. Ο μόνος που κατάφερε να με ηρεμήσει. Καμία σχέση με τους άλλους.

[goran 64]

Ο π.Χρήστος Μήτσιος στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ:
Το σωματείο αγάπης, ο γέροντας Παΐσιος και ο Π.Α.Ο.Κ.!!!!



Τελευταία ενημέρωση: 20-12-2016 | 18:54... - Πρώτη δημοσίευση: 20-12-2016 | 15:52...
του Γιώργου Νταλιάρη

Στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης πολλές είναι οι προσπάθειες που έχουν γίνει από φορείς, μικρές ομάδες και απλούς ανθρώπους ώστε να δώσουν στήριξη στους συνανθρώπους μας που έχουν «χτυπηθεί» και υποφέρουν.

Το σωματείο «Κοινωνία αγάπης και προσφοράς “Γέροντας Παΐσιος”» «γεννήθηκε» στην αυλή ενός σχολείου από νεαρούς μαθητές και από έναν καθηγητή Ιερέα. Στα τρία και πλέον χρόνια της λειτουργίας του έχει κατορθώσει να αποτελεί σημείο αναφοράς για την ανατολική πλευρά του νομού Θεσσαλονίκης.

Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος για να διανύσει κάποιος που θέλει να αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα στην κοινωνία μας. Αυτό δεν πτόησε τους ανθρώπους που ίδρυσαν το σωματείο και από το 2013 κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να προσφέρουν λίγη ανακούφιση, λίγη βοήθεια, μα πολύ αγάπη.

Στυλοβάτης της προσπάθειας αυτής είναι ο πατέρας Χρήστος Μήτσιος. Ορισμένοι μπορεί να τον ξέρουν και από την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και τον Π.Α.Ο.Κ. Αλλά η αγάπη του για τους ανθρώπους είναι αυτό που «θρέφει» την ψυχή του. Ο π.Χρήστος άνοιξε τις πόρτες του Σωματείο στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, αλλά μίλησε και για τις σχέσεις του με τη νεολαία, τους φανατικούς οπαδούς του Π.Α.Ο.Κ. και απαντά και σε όσους μπορεί να του ασκούν κριτική για την παρουσία του σε ποδοσφαιρικούς αγώνες και μάλιστα βρισκόμενος στη Θύρα των οργανωμένων οπαδών.

Η… γέννηση του Σωματείου και η ονομασία:

Γέννημα-θρέμμα από την Κόνιτσα, ο π.Χρήστος δε συνδέεται μόνο λόγω της γενέτειράς του με τον γέροντα Παΐσιο, αλλά υπάρχουν και ισχυροί οικογενειακοί δεσμοί. Στην Θεσσαλονίκη βρίσκεται από το 1999 και είναι εφημέριος στον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου στον Τρίλοφο, που βρίσκεται πολύ κοντά στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου όπου βρίσκεται ο τάφος του Γέροντα. Αναρίθμητες είναι οι φορές που βρέθηκε στο πλάι του Αγίου της Εκκλησίας μας, τον άκουσε με προσοχή, του μετέφερε τους προβληματισμούς του και ο γέροντας είχε την απάντηση σε κάθε ερώτημα. Ηταν ουσιαστικά όμως αυτό που έδειξε στον π.Χρήστο την κατεύθυνση της ζωής του, ανοίγοντας τα μάτια της ψυχής του και δείχνοντάς τους την αλήθεια που δεν μπορούσε να αντιληφθεί.

Πως όμως ξεκίνησε τη λειτουργία του το Σωματείο; Γιατί ονομάστηκε έτσι. Ο π.Χρήστος απαντά:

«Ήμουν καθηγητής σε σχολείο της περιοχής Μίκρας και με τα παιδιά συζητούσαμε για την κρίση. Ασχοληθήκαμε με το κομμάτι της στήριξης των συνανθρώπων μας και τότε έπεσε η ιδέα από τα παιδιά ώστε να κάνουμε κι εμείς κάτι ώστε να βοηθήσουμε κάποιους που έχουν ανάγκη. Έτσι, τα παιδιά έφτιαξαν μαζί με τους γονείς τους φαγητό στο σπίτι και μια Κυριακή μοιράσαμε σε οικογένειες που είχαν ανάγκη. Την επόμενη Κυριακή το επαναλάβαμε και βοηθήσαμε ακόμη περισσότερα άτομα. Αυτό έγινε για πέντε εβδομάδες κι επειδή πλησίαζαν τα Χριστούγεννα του 2013 θελήσαμε να κάνουμε κάτι πιο οργανωμένο. Είδαμε πως η ανάγκη για βοήθεια όλο και μεγάλωνε. Θέλαμε να το συνεχίσουμε, αλλά έπρεπε να είμαστε νόμιμοι και να μπορούμε να βοηθάμε περισσότερο κόσμο. Έτσι προχωρήσαμε στη σύσταση του σωματείου, αρχικά για το κοινωνικό συσσίτιο».

– Και πως προέκυψε το όνομα;

Εκεί ήταν που συγκλονίστηκα. Πηγαίνοντας στην τάξη, τούς πρότεινα το όνομα, αν θυμάμαι καλά, ήταν το Κοινωνικό Συσσίτιο Αγάπης. Αμέσως τα παιδιά μου απάντησαν πως δε συμφωνούν και μου πρότειναν το «Γέροντας Παΐσιος». Μάλιστα το είχαν ήδη ερευνήσει και η ονομασία δεν ήταν κατοχυρωμένη. Έτσι, κάναμε και μια σχετική ψηφοφορία και το 95% συμφωνούσε με το όνομα αυτό.
Ένας κύριος μας παραχώρησε τον χώρο που βρίσκεται το Συσσίτιο στον Τρίλοφο και από εκεί αρχίσαμε το έργο μας. Έχουμε φτάσει πλέον, μετά από τρία και πλέον χρόνια, να δίνουμε περίπου 8-10.000 μερίδες φαγητό το μήνα. Οι εθελοντές μας έχουν φτάσει τους 1.000 κι εκτός από το Συσσίτιο έχουμε Κοινωνικό Ιατρείο, Φαρμακείο, Παντοπωλείο, Ιματιοθήκη, Βιβλιοθήκη, ομάδα Συμβουλευτικής. Βοηθάμε ακόμη και εγκύους τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο με τα είδη που χρειάζεται, όπως το γάλα.

– Το Σωματείο χρειάζεται προφανώς δωρεές και υλικά αγαθά.

Δεν ζητούμε χρήματα. Ποτέ δεν το κάναμε ούτε θα το κάνουμε αυτό. Ακόμη και ο καλός μου φίλος ο Ιβάν Σαββίδης που θέλησε να βοηθήσει δίνοντάς μας μια επιταγή, που φαντάζομαι -γιατί δεν την είδα καν- θα ήταν ένα πολύ καλό πόσο, δεν την έκανα δεκτή. Αυτό που θέλουμε είναι όσοι επιθυμούν να μας στηρίξουν να προσφέρουν αγαθά, πρώτες ύλες για το Συσσίτιο, ιατροφαρμακευτικό υλικό. Μου τηλεφωνούν από το εξωτερικό και μου ζητούν τον τραπεζικό λογαριασμό μας και τους απαντώ πως αν θέλουν να βοηθήσουν να απευθυνθούν σε μια εταιρεία και να μας προμηθεύσουν με αγαθά. Το λέμε και το φωνάζουμε, πως δεν μαζεύουμε λεφτά. Αν υπάρχει έστω κι ένας που να πει πως ήρθε ο παπα-Χρήστος ή κάποιο μέλος από το σωματείο και ζήτησε λεφτά, να βγει και να το πει. Δεν έχουμε μπει στα ΕΣΠΑ ή σε άλλες επιχορηγήσεις, ούτε στη βοήθεια από την Εκκλησία, δεν κάνουμε εράνους, δεν πουλάμε τίποτα.

– Τα έξοδα πρέπει να είναι υπέρογκα. Πως κατορθώνετε να παραμένετε ενεργοί χωρίς οικονομική στήριξη;

Οι πρώτες ύλες και όλα τα αγαθά είναι ευγενική προσφορά απλών ανθρώπων ή εταιρειών. Τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται από εμάς τους ίδιους. Εμείς, οι εθελοντές, πληρώνουμε τους λογαριασμούς και ό,τι έξοδα προκύπτουν. Και το ωραίο είναι πως γίνεται αυτό. Γιατί μας επισκέπτονται και πολιτικοί και τους λέμε πως πράγματι γίνονται πράγματα χωρίς λεφτά. Γι’αυτό λοιπόν ποτέ δε ζητάμε χρήματα, αλλά τους λέμε να έρθουν να μας γνωρίσουν κι αν αξίζουμε μια σακούλα τρόφιμα ας μας τα δώσουν. Σίγουρα θέλουμε την αγάπη τους. Θέλουμε να γίνουμε μια τεράστια αγκαλιά. Έτσι θα πάει μπροστά και η κοινωνία μας. Όταν αγκαλιαστούμε, τότε θέλουμε τη βοήθειά τους. Και τις γιορτές αυτές έτσι θέλουμε να τις περάσουμε, μια αγκαλιά μεγάλη. Έλεγε ο γέροντας Παΐσιος όταν τον ρώταγα για το τι είναι ο πνευματικός: «παιδάκι μου ο πνευματικός πρέπει να θυμάται την αγκαλά του Θεού πάντα». «Και πως γίνεται αυτό γέροντα;», ρωτούσα και μου έλεγε: «θα θυμάσαι εκείνο τον πατέρα στην Παραβολή του Ασώτου». Αυτό τον Θεό της αγάπης και της συγχώρεσης να ψάξουμε αυτές τις εορτές των Χριστουγέννων.

– Μετά από τόσα χρόνια κρίσης η τάση για βοήθεια στους συνανθρώπους μας έχει μειωθεί;

Το αντίθετο. Όλο και αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται σε εμάς. Καλύπτουμε σχεδόν όλο τον ανατολικό νομό Θεσσαλονίκης. Όταν ξεκινήσαμε υπολογίζαμε πως θα κρατούσε ένα ή δύο χρόνια. Τώρα, πιστεύω πως υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος να διανύσουμε, λόγω της αδυναμίας της πολιτικής και της κοινωνίας. Δεν μας κάνει χαρούμενους που και τη νέα χρονιά θα πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθάμε με αυτό τον τρόπο. Θα θέλαμε να είχε βρεθεί λύση για τα προβλήματα των ανθρώπων. Προσπαθούμε να στηρίξουμε όλο τον κόσμο που μας έχει ανάγκη, δείχνοντας τον απαιτούμενο σεβασμό. Γι’αυτό και δεν έρχονται στις εγκαταστάσεις μας για να πάρουν το φαγητό της ημέρας, αλλά τους το πάμε εμείς στο σπίτι, γιατί αναγνωρίζουμε πως αρκετοί δε θα ήθελαν να φανεί το σημαντικό οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Ταυτόχρονα, στηρίζουμε φορείς και άλλα σωματεία, όπως με τα φάρμακα που μοιράζουμε. Πριν από ενάμιση χρόνο στείλαμε στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων κοντέινερ με περίπου 20 τόνους πράγματα. Αλλά και στην Αφρική σε Ιεραποστολές της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

– Φως στο τούνελ για τη χώρα και του Έλληνες υπάρχει;

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως αν δεν ψαχτούμε πολύ, από την κρίση δε θα βγούμε. Αν συνεχίσουμε να ήμαστε όλοι κλέφτες και να θέλουμε να κλέψουμε από το κοινό ταμείο, το κράτος, τον συνάνθρωπο, την εταιρεία, δε θα βγούμε ποτέ από την κρίση. Υπάρχει μια διήγηση που μου τη μετέφερε φίλος μου με τον Γέροντα Παΐσιο και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της καθαρότητας της καρδιάς και της ψυχής του ανθρώπου αυτού που δεν διανοούνταν να κλέψει από το κοινό ταμείο. Είχε πάει μια παρέα στο κελί του να τον επισκεφθεί και βγήκε με ένα πακέτο στα χέρια. Τους ρώτησε από πού έρχονται και του απάντησαν από την Θεσσαλονίκη. «Αυτό το δεματάκι μπορείτε να το πάτε να το δώσετε σε αυτή την οικογένεια στην περιοχή αυτή;» ρώτησε κι ένα από τα παιδιά της παρέας απάντησε πως είναι στη γειτονιά του. Ο γέροντας επέστρεψε με μια πλάκα με γραμματόσημα κι άρχισε να τα κολλά. Έκπληκτος του λέει πως θα το πάνε στο σπίτι της οικογένειας και δε χρειάζεται γραμματόσημα. Και τότε εκείνος απαντά: «τα γραμματόσημα είναι της πατρίδας μας, της Ελλάδας. Βεβαίως και πρέπει να τα βάλω».
Από την κρίση αυτή ο άνθρωπος πρέπει να πάρει κι ένα μάθημα ακόμη, πως δεν είναι τα υλικά αγαθά αυτά που φέρνουν την ευτυχία. Η κρίση θα ενεργοποιήσει την αγάπη μεταξύ τους και θα μας δώσει τη σωστή διάσταση των λόγων του Χριστού. Η κρίση γεννήθηκε στον πλούτο, τότε που αγοράζαμε αλόγιστα, που δανειζόμασταν απερίσκεπτα. Και η Εκκλησία πρέπει να δώσει τη σωστή διάσταση. Πόσο τραγικό είναι να απαντάει η Εκκλησία με την ίδια επιθυμία και το ίδιο πάθος και να μαζεύει πλούτο. Πως γίνεται να συμβιβάζεται η Εκκλησία και να ξεχνά τα λόγια του Χριστού και να πάει δίπλα στον χρυσό και όχι στον Χριστό για να κάνει τα έργα της. Πρέπει να μαζεύουμε αγάπη και όχι χρήματα για να κάνουμε ένα εκκλησιαστικό έργο.

Πριν κάποια χρόνια είχα βρει έναν Αγιορείτης στην Αγία Αννα και του είπα «γέροντα θες να αλλάξουμε τα παράθυρα της καλύβης;». Μου απάντησε τότε: «σε παρακαλώ, όταν θα έρχεσαι εδώ δε θέλω να μου λες τέτοια γιατί είναι πειρασμός. Μια χαρά είναι τα παράθυρα. Μύρισέ τα… Ευωδιάζουν αγιοσύνη, ευωδιάζουν παλαιότητα. Ετσι θέλω να είναι». Ο ίδιος γέροντας μου λέει τώρα πως «έχουμε ακόμη μπροστά μας αρκετά χρόνια για να βγούμε από την κρίση γιατί βλέπω τι γίνεται κι εδώ μεταξύ μας οι Αγιορείτες. Αν δεν έλθει ο καιρός να μας λείψει το φαΐ και σε μας τους Αγιορείτες, σωτηρία δε θα μας φέρει ο Χριστός». Είναι δυνατό, μου λέει, ο κόσμος να πεινά και να πεθαίνει αλλά τα δικά μας αμπάρια να είναι γεμάτα με όλα τα καλούδια, να φτιάχνουμε νόστιμα και πλούσια φαγητά. «Ποιο τραπέζι από αγιορείτικο μοναστήρι είναι φτωχό αυτή τη στιγμή;» μου λέει. «Κανένα», μου απάντησε ο ίδιος.

Η σχέση με τον γέροντα Παΐσιο και η συμβουλή του:

Η Κόνιτσα τους έφερνε πιο κοντά αλλά η πνευματική σύνδεση ήταν ακόμη μεγαλύτερη. Η αγάπη για τον Θεό οδηγούσε τον π.Χρήστο που μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ ήθελε να γίνει μοναχός στο Άγιο Όρος. Ο γέροντας Παΐσιος όμως του έδειξε το δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει.

– Είχατε συχνότατες επαφές με τον γέροντα.

Με τον γέροντα Παΐσιο έχουμε οικογενειακές σχέσεις. Έζησα και μεγάλωσα μαζί με την οικογένειά του, τα αδέλφια, τον γέρο-Ραφαήλ τον αδελφό του τον χάσαμε πριν από δύο χρόνια. Πριν έρθω στον Τρίλοφο ήμουν στην Κόνιτσα περίπου μια δεκαετία κι εκεί καλλιεργούσα μαζί με την οικογένεια τα πατρικά χωράφια του γέροντα Παϊσίου. Είχα την ευλογία πάρα πολλές φορές να βρεθώ μαζί του, να περάσω μέρα ολόκληρη στο κελί, τον έβλεπα, τον απολάμβανα, τον χαιρόμουν και πάντα με ρωτούσε για την κοινή μας πατρίδα. Και τον συμβουλεύτηκα και πριν γίνω Ιερέας. Κάναμε πολλές συζητήσεις και όταν μπήκα στην Θεολογική Σχολή και πήγαινα στο κελί του και με άκουγε πολύ προσεκτικά. Λίγο πριν πάρω το πτυχίο μου είχα αποφασίσει να γίνω μοναχός στο Άγιο Όρος και πήγαινα πιο συχνά.

Ηταν Ιανουάριος και θα πήγαινα να τον δω και να του ανακοινώσω την απόφασή μου. Φτάνω εκεί, όπου επειδή η φήμη του είχε εξαπλωθεί είχε πολύ κόσμο. Όταν ήρθε η σειρά μου να πάρω την ευλογία του μου είπε πως δεν είναι αυτός ο δρόμους που πρέπει να ακολουθήσω. Ταράχτηκα και συγκλονίστηκα. Και με πήρε μια αγκαλιά και μου είπε πως «θα έρθει η στιγμή που θα το φορέσεις το ράσο, αλλά θα έχει άλλη αξία και θα είναι όμορφο για σένα». Πήγα μία εβδομάδα αργότερα και ζήτησα να μάθω το γιατί. Και μου λέει πως αυτό που με οδηγούσε δεν ήταν ο Θεός αλλά ο εγωισμός μου. Τον ευχαριστώ πολύ που με έσωσε, γιατί αυτό που ζω τώρα με αυτό το ράσο το απολαμβάνω και μπορώ να το σηκώσω. Δεν ξέρω αν κάνω ένα σπυρί έργο, αλλά κι αν ξαναγινόμουν ακόμη χίλιες φορές, πάλι αυτός ο παπάς θα ήθελα να είμαι, ο λίγο τρελός που είμαι σήμερα, με την καλή μου την παρέα κι εκείνα τα παιδιά τα λίγο φευγάτα από την κερκίδα του Π.Α.Ο.Κ. με τα οποία έχουμε γίνει οι καλύτεροι φίλοι.

Ο Π.Α.Ο.Κ., η εξομολόγηση στο γήπεδο και οι… αλήτες:

Ο π.Χρήστος Μήτσιος ακολουθεί πιστά τον ΠΑΟΚ, πηγαίνοντας πολύ συχνά στο γήπεδο. Εχει γίνει μάλιστα και σύνθημα από τους φανατικούς οπαδούς της ομάδας, τα παιδιά του όπως τα λέει που τα εξομολογεί πολύ συχνά. Μάλιστα ακόμη και μέσα στην κερκίδα των οπαδών τους ακούει, τους μιλά κάνοντας μια άτυπη εξομολόγηση.

– Δε θα το αλλάζατε το γήπεδο…

Όχι. Το γήπεδο είναι το κομμάτι που μου ταιριάζει. Όταν έρχονται εκείνα τα παιδιά και με αγκαλιάζουν, μου φιλούν το χέρι, όταν έρχονται για εξομολόγηση είναι ένα υπέροχο συναίσθημα. Και είναι γνήσιοι, και η αγάπη μας είναι γνήσια. Εγώ προτιμώ αυτούς τους φευγάτους και για επαφή και για εξομολόγηση, παρά αυτό που λέμε θρησκευόμενος. Ο θρησκευόμενος δυστυχώς γίνεται πολύ προβληματικός όσο περισσότερο μπαίνει μέσα στη θρησκεία και το βλέπει ως θρησκεία, ως εξουσία γιατί, λέει, πως κάνει σύμμαχό του τον Θεό. Τα πρωτεία δεν είναι για τον άνθρωπο.

– Εχετε νιώσει πως ενοχλούνται ορισμένοι από την Εκκλησία εξαιτίας της σχέσης με το ποδόσφαιρο.

Ξέρω ότι μπορεί να σκανδαλίζω, ξέρω ότι κάποιοι μπορεί να… ζορίζονται. Ας με αφήσουν όμως. Δεν έχει δικαίωμα κι αυτός ο παραπεταμένος νέος, ο τρελαμένος νέος; Βρήκαμε μια χημεία ώστε να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε. Ας την αφήσουμε να υπάρχει… Θα είναι καλό και για τα παιδιά, και για την κοινωνία και, ταπεινά το λέω, και για την Εκκλησία μας. Ο Χριστός μας όταν ήρθε στον κόσμο δεν έκανε παρέα με την ελίτ της εποχής, τους θρησκευόμενους και τους θεολόγους. Αλλά ήταν με τους παραπεταμένους. Δεν ντρεπόταν ο Κύριός μας, τους αγκάλιαζε, τους είχε φίλους του. Κι αυτό θα πρέπει να είναι παράδειγμα και για τη σχέση Εκκλησίας με τους πολιτικούς. Όσο πιο κοντά είναι με την πολιτική τόσο πιο προβληματική γίνεται και στα μάτια των ανθρώπων πιο αποκρουστική.

– Είστε αισιόδοξος ότι η νεολαία θα μπορέσει να επαναφέρει την Ελλάδα στην ηρεμία και τη γαλήνη που όλοι θέλουμε;

«Πάρα πολύ, αν τους δώσουμε χώρο. Όχι όμως τη νεολαία των πολιτικών και ζυμώνεται στα πλούσια σαλόνια. Να δώσουμε χώρο στη νεολαία εκείνη που παλεύει για ένα μεροκάματο για να συντηρήσει τη μητέρα του, από αυτή είμαι αισιόδοξος. Μου λένε, «γιατί παπά δεν πας στη Θύρα 1 του γηπέδου της Τούμπας που δεν είναι αλήτες;». Εκεί είναι οι αλήτες, οι απατεώνες και οι εκμεταλλευτές της κοινωνίας μας. Στη Θύρα 4 λένε και κάνα σύνθημα παραπάνω, αλλά σ’εκείνη τη Θύρα η καρδιά και ψυχή είναι πολύ πιο καθαρή. Πριν από τέσσερα-πέντε χρόνια, δεν υπήρχε τότε το σωματείο, ήρθαν στα χέρια μου ορισμένα χρήματα και θέλησα να τα δώσω σε ανθρώπους που τα είχαν ανάγκη. Πήγα στα παιδιά των συνδέσμων του Π.Α.Ο.Κ. και τους ζήτησα να μου υποδείξουν ποιες γνωστές τους οικογένειες υποφέρουν. Μου έδωσαν μια λίστα, πήγα σε καμιά 20αριά σπίτια, αλλά πάλι περίσσεψαν. Τους είπα αν ήθελαν να τους αφήσω κάτι ως βοήθεια και με αυστηρό τρόπο ο υπεύθυνος μου είπε «όχι, αυτά είναι ιερά λεφτά». Κανένα παιδί από αυτά δε με έχει ζορίσει ποτέ.

Στο ημίχρονο των αγώνων έρχονται στο αυτί μου και μου λένε μέσα σε πέντε λεπτά τις πράξεις τους χωρίς να αναζητήσουν δικαιολογία. Αυτό είναι το νόημα της εξομολόγησης. Δέχομαι τα λάθη μου, τα λέω καθαρά, μετανιώνω και στο τέλος να ζητάμε την αποκατάσταση των σχέσεων με τον Θεό. Τι μεγαλείο είναι αυτό. Υπάρχουν φορές που έρχονται 50 άτομα μαζί και λένε τα πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον, χωρίς να σχολιάζει κανένας. Τέσσερις ώρες μυσταγωγία. Και ντρέπομαι και σκέφτομαι «θα το έκανα εγώ με τους φίλους μου;». Στην πρώτη Εκκλησία δεν είχαμε ατομική εξομολόγηση. Αυτά τα παιδιά το κάνουν πολλές φορές. Λένε κάποιοι, είναι αλήτες. Ε, και; Είχαν βγάλει μια φανέλα που έγραφε «πάπα Χρήστο, οι αλήτες είμαστε μαζί σου». Αυτά τα παιδιά δεν μπορούμε να τα πετάξουμε.
.............................................................................
Μεγάλη μεν η συνέντευξη του, αλλά αξίζει τον κόπο, όχι μόνο να την διαβάσει, αλλά να την αποστηθίσει κάποιος!!!!



Μεγαλείο ψυχής είναι άλλωστε η αλληλεγγύη, κάτι τόσο εύκολο να αποκτήσουμε όλοι, με τέτοια παραδείγματα...

[Χωρικός]

Αυτό το πατρί είναι που αν το χρησιμοποιήσεις καπάκι μετά το ΔΟΞΑ, μαζί σημαίνουν "μεσόφρυδο"?

θα μπει ο priest και θα σου εξηγήσει!

[goran 64]

Ο prist δεν μπαίνει ρε συ σε αλλουνού παπά ευαγγέλια-topics...Είναι παιδί τζιμάνι...Ο δικός μας ο prist...

[dini26]

που τον βρισκουμε τον π.Χρηστο, ξερει κανεις?
ειχα διαβασει οτι τον εδιωξαν απο Θεσσαλονικη λογω οπαδικων......

[ΑποστόληςΑ]

Σε νέα ενορία ο… «παπα ΠΑΟΚ»-Μεταφέρει και εκεί το κοινωνικό του έργο

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΖΑΒΛΙΑΡΗΣ || zavliaris@gmail.com

Σε διαδικασία... μετακόμισης βρίσκεται ο πατέρας Χρήστος Μήτσιος γνωστός τους περισσότερους και τα ΜΜΕ ως «παπα ΠΑΟΚ» λόγω της μεγάλης του αγάπης για τον Δικέφαλο του Βορρά.

Ο ιερέας ωστόσο που βρισκόταν για πολλά χρόνια την ενορία του Αγίου Αθανασίου στον Τρίλοφο της Θεσσαλονίκης αντιμετώπιζε εδώ και αρκετά χρόνια την απειλή της απομάκρυνσης από την ενορία όπου βρισκόταν, για λόγους οι οποίοι ακόμα και σήμερα δεν έχουν διευκρινιστεί.

Τελικά ο ίδιος αποχώρησε από τον Τρίλοφο και οσονούπω αναμένεται να ξεκινήσει να λειτουργεί στο χωριό Σαρακήνα στον Ιερό Ναό Μεταμόρφωσης του Σωτήρος στην περιοχή του Λαγκαδά, έναν απομακρυσμένο αγροτικό οικισμό που υπάγεται εκκλησιαστικά στη μητρόπολη Ιερισσού.

«Δεν έχω αναλάβει ακόμα, τις επόμενες ημέρες αναμένω να παραλάβω στην ενορία της Σαρακήνας», αναφέρει χαρακτηριστικά στην Thessnews ο πατέρας Χρήστος.

Ερωτηματικό ωστόσο αποτελεί τι θα γίνει με το τεράστιο κοινωνικό έργο που έχει να επιδείξει όλα αυτά τα χρόνια στην περιοχή του Τριλόφου, που επετεύχθη μέσα από τη δημιουργία του σωματείου «Κοινωνία αγάπης και προσφοράς Γέροντας Παΐσιος».

Όλα αυτά τα χρόνια στον Τρίλοφο κατάφερε να επιτύχει πολλά, καθώς το κοινωνικό συσσίτιο προσέφερε 8.000 έως 10.000 γεύματα κάθε μήνα, δύο κοινωνικά παντοπωλεία (Τρίλοφο & Περαία), κοινωνικό κατάστημα ρούχων & παιχνιδιών στην Περαία, κοινωνικό ιατρείο-φαρμακείο με πλούσια δράση, ηλεκτρονική υπηρεσία διευκόλυνσης ευρέσεως εργασίας, τράπεζα αίματος, εργαστήρι ψυχικής ισορροπίας, δύο στέκια νεολαίας- 2 Δανειστικές βιβλιοθήκες (Τρίλοφο & Περαία), δύο κοινωνικά φροντιστήρια (Τρίλοφο & Περαία), δημιουργική απασχόληση σε ΑμεΑ, τομέα εκδρομών, δράσεις Αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και ομιλίες-διαλέξεις σε όλη τη χώρα και ιδιαίτερα Τρίλοφο και Περαία.

«Το κοινωνικό έργο του σωματείου δεν πρόκειται να σταματήσει και είναι αποσυνδεδεμένο με την ενορία. Συνεχίζουμε κανονικά παρά την αλλαγή ενορίας», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όπως μάλιστα ο ίδιος ο πατέρας Χρήστος, «δεν πρόκειται να σταματήσουμε επειδή υπήρξαν κάποιες δυσκολίες. Συνεχίζουμε το έργο μας κανονικά». Μάλιστα επισημαίνει ότι δεν έφυγε επειδή τον έδιωξαν. «Εγώ έφυγα μόνος μου διότι δεν μπορούσα για διάφορους λόγους να συνεχίσω στον Τρίλοφο», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Θετική είδηση αποτελεί ωστόσο το γεγονός ότι το κοινωνικό έργο μεταφέρεται και στην άγνωστη Σαρακήνα. «Ήδη έχουμε μιλήσει με τους τοπικούς φορείς ώστε να δούμε ποιες είναι οι ανάγκες στην περιοχή», εξηγεί στην Thessnews. Το αγροτικό χωριό και η ευρύτερη περιοχή έχουν μεγάλες ανάγκες, καθώς πρόκειται για μια φτωχή περιοχή με πολλούς ανθρώπους να αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, όπως συμβαίνει σε αρκετές περιοχές της χώρας.

[dini26]

Ευχαριστω Αποστολη

[goran 64]

«Μια δυνατή αγκαλιά πριν το παιχνίδι»

Στην εκπομπή του PAOK24 στον Libero 107,4 φιλοξενήθηκε ο πάτερ Χρήστος Μήτσιος, με αφορμή το κάλεσμα που απεύθυνε στους φίλους του Π.Α.Ο.Κ. για την ενίσχυση με τρόφιμα του νέου κοινωνικού παντοπωλείου, το οποίο στήνεται στην Πόντου 22-24 στην Τούμπα με κύριο μέλημα την φροντίδα των άστεγων της πόλης.

Ο γνωστός ως... παπά - Π.Α.Ο.Κ., τόνισε αρχικά:

«Είμαστε δυνατοί, είμαστε χαρούμενοι. Και για τους εθελοντές με τους οποίους μπορούμε να κάνουμε κάποια καλά πράγματα και γιατί ο Π.Α.Ο.Κ. πάει καλά. Περπατάμε καλά, η ομάδα οργανώνεται, δυναμώνει, σκέφτηκε σωστά και κράτησε τον κορμό της, γίνεται ομάδα».

Σε ότι αφορά τη νέα πρωτοβουλία του και το κάλεσμα του προς τον κόσμο του Π.Α.Ο.Κ., είπε μεταξύ άλλων:

<<Τα τελευταία 5-6 χρόνια παλεύω με τα συσσίτια, τα παντοπωλεία, τα ρούχα, αυτό είναι το τέταρτο κοινωνικό κατάστημα που ανοίγουμε μετά τον Τρίλοφο, την Περαία και την Αρναία Χαλκιδικής. Σκέφτηκα να μπω μέσα στην καρδιά των ΠΑΟΚτσήδων και όλοι μαζί να κάνουμε κάτι πολύ τρελό.

Δεν το κάνω στο όνομά μου, το κάνω και το αφιερώνω στο όνομα όλης της ΠΑΟΚτσήδικης οικογένειας. Βρήκα έναν χώρο στην Πόντου 22-24, στην Τούμπα, εκατό μέτρα από την μπουτίκ του Π.Α.Ο.Κ. Είναι ένας τεράστιος χώρος και εκεί είπαμε να ασχοληθούμε με τους άστεγους της πόλης. Έχουμε καταγράψει 371 Έλληνες άστεγους.

Το τονίζω όχι με ρατσιστικό τρόπο, αλλά για να δείξω πόσους άστεγους έχει η πόλη. Αποφασίσαμε να τους ταΐζουμε, θα κάνουμε προσπάθειες με γιατρούς, φάρμακα και ρούχα, θα υπάρχει και γραφείο στο χώρο όπου θα εργάζονται δικηγόροι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι ακόμα και λογιστές, προκειμένου να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους και να τους βοηθήσουμε να επανενταχθούν στην κοινωνία.

Γι΄ αυτό λοιπόν, θέλω τους πάντες, όλοι μαζί μια δυνατή αγκαλιά και ειδικά αύριο, που θα έχουμε το μεγάλο ματς, να μαζέψουμε τρόφιμα. Όλοι με μία σακούλα τρόφιμα, για το συσσίτιο των αστέγων, από την επόμενη εβδομάδα θα αρχίσουμε να μαγειρεύουμε. Είναι δύσκολες καταστάσεις, γιατί έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους που από τη μία στιγμή στην άλλη βρέθηκαν έξω από τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν κάτι.

Αρχικά θα λειτουργούν οι δύο όροφοι, μετά τις γιορτές θα υπάρχουν ντους στον τρίτο όροφο, θα υπάρχουν πλυντήρια ρούχων, ακόμα και κομμωτήριο. Πρέπει να δείξουμε έμπρακτα σε αυτούς τους ανθρώπους πως νοιαζόμαστε με αυτούς. Την Άνοιξη δε και αφού καταγράψουμε τις ανάγκες, θα ψάξουμε ένα παλιό ξενοδοχείο της πόλης για να μπορούν να κοιμούνται αυτοί οι άνθρωποι, να μην περάσουν και άλλον χειμώνα στον δρόμο.

Όλα θα γίνουν. Δεν θέλω χρήματα, θέλουμε τη βοήθειά τους. Ένα ρούχο, ένα τρόφιμο, μια αγκαλιά. Τι στοιχίζει μια σακουλίτσα τρόφιμα; Όταν εμείς οι άνθρωποι αγκαλιαζόμαστε μεταξύ μας, μας αγκαλιάζει και ο Θεός και δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα. Δεν κάνουμε με τα λεφτά κοινωνικό έργο, κάνουμε με την αγάπη. Ακόμα και η ανακαίνιση του χώρου, έγινε με τα δικά μας χέρια.

Νομίζω πως θα είναι και ευλογία, πριν το παιχνίδι στο οποίο θα διεκδικήσουμε την πρόκριση, να βοηθήσουμε όσο μπορεί ο καθένας τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Θα είμαι από το πρωί, θα περιμένω όλους τους φίλους του Π.Α.Ο.Κ. να έρθουν κοντά μας, να δουν τον χώρο και να μας βοηθήσουν. Μια μικρή σακούλα από τον καθένα, θα είναι αρκετή>>.


Από paok24.com

Από σήμερα λοιπόν, όλοι όσοι έχουν την δυνατότητα, ας συνδράμουν όσο μπορούν, νιώθοντας ακόμα άνθρωποι...



"Το ποδόσφαιρο είναι μόνο η αφορμή.-"...