PAOK_Antarctica έγραψε:
ΥΓ. Δεν είναι τα 15' λεπτά. Είναι ο στόχος. Αν πχ ο ΠΑΟΚ είχε βγει πρώτος στα PO και έχανε 2-3 από τον βάζελο, πάλι θα ήθελαν όλοι να μείνει. Αλλά είχε 6 αγώνες να δείξει κάτι, το έφτασε στο αμήν και τελικά δεν το έσωσε ούτε στα τελευταία 15'. Δεν ισχύει το "δοκάρι και έξω". 6 ολόκληρους γαμημένους αγώνες είχε.
Ισχύει αυτό και η τελευταία εντύπωση πάντα είναι αυτή που μένει αλλά ισχύει και για τα τελευταία 10, ούτε καν 15 λεπτά ότι η
ευθύνη είναι κυρίως και κατά βάση των παιχτών, οι οποίοι πίστεψαν ότι τελείωσαν τη δουλειά μετά το 2-1, ίσως και δικαίως μιας κι ο βάζελος ήταν ανύπαρκτος στο 2ο μέχρι το ένα κόρνερ που πήρε στο 80'.
Εγώ δέχομαι ότι στο σύνολο των 6 αγώνων έχει ευθύνη, αλλά στα τελευταία 10 λεπτά-που η μπάλα δεν έκαιγε καν, να πεις ότι γινόταν της πουτάνας, οι παίχτες πετούσαν χαρταετό.
Έτσι, ο Ίβιτς, τελείωσε μια επιτυχημένη χρονιά με άσχημο τρόπο, αυτό έγινε.
Ούτε για λύπηση ήταν η ομάδα, ούτε ξέχασε να παίζει ποδόσφαιρο, ούτε τίποτα.
Από την εκτός po θέση πέρυσι και μια διαλυμένη ομάδα από ψυχολογία, τραυματισμούς και κάκιστη νοοτροπία
την πήρε με ρεκόρ 17-1 (ενώ είχε 1 νίκη σε 11 αγώνες πριν αναλάβει) πρώτη στα po με 0 βαθμούς.
Έφτιαξε μια καινούργια ομάδα που έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, ενίοτε εντυπωσιακό, ξεκαθάρισε τα ζιζάνια,
πέρασε μετά από χρόνια τους ομίλους του UEFA (που ο ΠΑΟΚ της εποχής Σαββίδη δεν το είχε αυτό ως δεδομένο)
έχασε το πρωτάθλημα για μία νίκη (που θα μπορούσε να πει κάποιος ότι τον έκλεψαν οι διαιτητές-Βέροια- και τα πουλητάρια-Ατρόμητος)
πήρε τον τίτλο (
τον τίτλο που λέγαμε ότι θα αποσυμπιέσει λίγο την κατάσταση στην ομάδα, αρχίδια βέβαια)
κι εντάξει, δεν κατάφερε να πάρει με σαφές προβάδισμα την πρωτιά στα po.
Enter Ιβαν στο κάδρο. Αρχίζει τα μελοδραματικά (αληθή ή για το θεαθήναι, ελάχιστη σημασία έχουν) περί απειλών και διάφορα άλλα τα οποία, πραγματικά, αν υπάρχει το ''εν οίκω μη εν δήμω'' είναι αυτό, αλλά όχι εδώ στο Βορρά τα θέλουμε όλα στη τσίτα.
Έτσι, μια κουβέντα για το τι θέλει η ομάδα κι αν μπορεί να τα δώσει ο συγκεκριμένος προπονητής, μια κουβέντα καθαρά τεχνοκρατική δηλαδή και όχι δημόσια, γίνεται αυτομάτως κάτι σαν τη Λάμψη (του Φώσκολου) με εγχώριους ακατανόμαστους γκάνγκστερ, σενάρια επί σεναρίων, τα οποία κρεμιούνται στα μανταλάκια των περιπτέρων και αναπαράγονται σε όλα τα media. Great job, για ακόμα μια φορά, λες και δεν υπήρχε αρκετή ένταση απ τους ποδοσφαιρικούς και μη εχθρούς, θεωρήθηκε καλό να φορτωθεί η ομάδα κι άλλη.
Το ερώτημα είναι απλό. Μπορεί ο Ίβιτς, που έκλεισε μια ημερολογιακή χρονιά πιο επιτυχημένη από οποιονδήποτε άλλο προπονητή τα τελευταία 15 χρόνια να φέρει το πρωτάθλημα; Δεν ξέρω, δεν έχω μαγική σφαίρα.
Αυτό που ξέρω είναι ότι αυτό που γίνεται, έτσι όπως γίνεται (κυρίως ο τρόπος), δεν είναι καλό σημάδι για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας και την γρήγορη κι ομαλή μετάβασή της στο επόμενο πρωτάθλημα με στόχο να το κατακτήσει.
Ποιός θα έρθει; Δεν ξέρω, αλλά με αφορμή τον σημερινό τελικό ας δούμε τι λέει ο Πιάνιτς, ένας πολύ καλός παίχτης που πήγε από μια πολύ καλή ομάδα της Ιταλίας στην μόνιμη πρωταθλήτρια:
''Η εμπειρία μου στην Ρόμα ήτανυπερθετική, η καριέρα μου εξελίσσεται ωραία. Η Γιουβέντους είναι κάτι διαφορετικό, εδώ υπάρχει μια
εμμονή με τη νίκη, η οποία αρχικά μπορεί να σε "πνίξει" αλλά καταλαβαίνεις γρήγορα πόσο καλό σου κάνει. Νικάμε και δεν το πανηγυρίζουμε γιατί ήδη σκεφτόμαστε ότι πρέπει να νικήσουμε και στο επόμενο ματς. Βασικά, εδώ τους φαίνεται αδιανόητο να μην νικήσουν, όταν ήρθα το καλοκαίρι είδα τη νοοτροπία που είχαν στις προπονήσεις και κατάλαβα γιατί νικούσαν συνεχώς. Η φετινή σεζόν με έχει βοηθήσει πολύ, έκανα βήματα γίγαντα σε όλους τους τομείς και ειδικά στη νοοτροπία. Οταν ήρθα εδώ, ο στόχος μου ήταν γίνω πιο δυνατός για να σταθώ ανάμεσα στους καλύτερους. Είμαι σε καλό δρόμο''.
Θέλουμε λοιπόν, να βρούμε για προπονητή, έναν τέτοιο τύπο. Να σε πνίγει με τη θέληση για περισσότερα.
Να σου βάλει την ''πείνα'' (πόσες φορές το χουμε κουβεντιάσει εδώ) για συνεχή και αποτελεσματική βελτίωση
δεύτερο είναι σου. Αυτό, κύριοι, ο ΠΑΟΚ δεν το έχει. Αν το είχε, μετά το κύπελλο, θα έκανε και μια νίκη με την κούλα εδώ, εν είδει φιέστας και το παραμύθι τελείωνε απ το πρώτο ματς.
