Αύξηση Μετοχικού Κεφαλαίου ΠΑΕ ΠΑΟΚ
greekboy1981 έγραψε:Απο σήμερα είμαι κι εγώ ενας περήφανος μετοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ με 104 μετοχες ...34 ευρώ μονο μπορεσα να δώσω αλλα κι αυτά τα λίγα ειναι δωσμένα απο την καρδιά μου για την ασπρόμαυρη καψούρα μου......δεν εχει σημασία ποσα εδωσα ... η κίνηση ειναι που μετράει .....
Κάθε φορά που διαβάζω μηνύματα σαν αυτό όλο και κάτι παραπάνω βάζω στην άκρη για την ΑΜΚ. Μπράβο σου παλλήκαρε !
Mπραβο σου παλικάρι, έκανες και εσυ το χρέος σου ως ΠΑΟΚτσης...greekboy1981 έγραψε:Απο σήμερα είμαι κι εγώ ενας περήφανος μετοχος της ΠΑΕ ΠΑΟΚ με 104 μετοχες ...34 ευρώ μονο μπορεσα να δώσω αλλα κι αυτά τα λίγα ειναι δωσμένα απο την καρδιά μου για την ασπρόμαυρη καψούρα μου......δεν εχει σημασία ποσα εδωσα ... η κίνηση ειναι που μετράει .....
Απλά με ταπεινότητα και σεμνότητα, χωρίς πολλά πολλά , και με μόνο κίνητρο δημοσιότητας την προσπάθεια να διαδώσουμε την σπουδαιότητα και την κρισιμότητα της κατάστασης για να συμμετάσχουν και να μάθουν όλοι και περισσότεροι...
ΕΙΤΕ ΜΙΑ, ΕΙΤΕ 1.000.001 ΜΕΤΟΧΕΣ, ΟΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΑΟΚΤΣΗΔΕΣ…
-
fireblade4
- Δημοσιεύσεις: 300
- Εγγραφή: Τρί 18 Δεκ 2007, 13:01
- Τοποθεσία: Αλεξανδρουπολη-Σερρες
-
PAOK_NORTH_ARMY
- Δημοσιεύσεις: 2909
- Εγγραφή: Παρ 15 Φεβ 2008, 08:20
Η μεγάλη μπάζα δεν έγινε ακόμα. Υπάρχει λαός που περιμένει δώρο Χριστουγέννων, μισθό στις αρχές του μήνα, φράγκα από πατεράδες μανάδες θείους, νονούς και ότι βάλει ο νους (γιορτές γαρ). Εχώ την εντύπωση ότι για την καψούρα και την τρέλα μας, θα φτάσουμε σε ένα ποσό των 2.500.000€ χωρίς μεγαλοεπιχειρηματίες μέσα. Τώρα από κει και πέρα, ας βάλουν το χέρι και οι ματσό.
-
ΑΛΕΧΑÎΔΡΟΣ
- Δημοσιεύσεις: 37
- Εγγραφή: Τρί 05 Φεβ 2008, 23:32
-
maikopoulos
- Δημοσιεύσεις: 378
- Εγγραφή: Τρί 06 Μάιος 2008, 18:25
Aδερφέ μου επειδή μ' αυτά που γράφετε σε λίγο δεν θα μου μείνει μία, βρήκα άλλη μηχανή : πλάκωσα τα τηλέφωνα. Άλλοι ήταν "σαν έτοιμοι από καιρό" κι άλλοι με λίγο μπιριμπίρι ψήνονταιtrobonaras έγραψε:
ακριβως το ιδιο με τον greekboy εκανα μονο που οι μετοχες ειναι 102 και οχι 104 γιατι πρεπει να ειναι πολ/σιο του 3.
kass για σενα το γραφω!αντε βαλε κατι και για μενα..!
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος kass4 την Παρ 19 Δεκ 2008, 22:18, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Εξαιρετικό το άρθρο που αναφέρει πιο πάνω ο psychobilly
Νομίζω πως αξίζει να παρατεθεί ολόκληρο.
Δημήτρης Κωνσταντινίδης Εκεί που μετράει η προσφορά…
Να σας πω τι έχω πάθει; Θέλω να πάω να πάρω μετοχές του ΠΑΟΚ. Ξέρω πως οι μισοί θα με κατηγορήσετε για λαϊκισμό και πως παλεύω να πουλήσουμε κανά φυλλαράκι παραπάνω στη Θεσσαλονίκη. Οι υπόλοιποι μπορεί να κάνετε τη χαρακτηριστική κίνηση που υποδηλώνει πως δεν σας ενδιαφέρει το θέμα. Παρ’ όλα αυτά εγώ λέω να την κάνω την κίνηση και αν έχετε την καλοσύνη καθίστε να σας εξηγήσω, γιατί. Μπας και… πουλήσουμε κανένα φυλλαράκι δηλαδή!
Είμαι και εγώ παρμένος με τα όσα γίνονται αυτές τις ημέρες. Πέτρα να πετάξω δεν το κάνω γιατί μπορεί να τη φάει κανένας που δεν φταίει. Μολότοφ και δεν ξέρω να φτιάχνω και αγριεύομαι με τις φωτιές πλέον. Είμαι ένας 40άρης που τα έχει γράψει τα χιλιόμετρά του, σε πορείες, λαϊκούς αγώνες και συγκρούσεις (οι οποίοι σε ελάχιστες περιπτώσεις ήταν «διπλό» υπέρ μας, αφού ο γηπεδούχος είχε πάντα την «παράγκα» με το μέρος του) και ψάχνει πλέον να βρει τη μέση οδό ανάμεσα στον παλιό και τον καινούργιο εαυτό του, για τον οποίο δεν είναι πάντα περήφανος. Και μέσα σε όλα αυτά βγήκαν τα παιδιά στον δρόμο να σταθούν απέναντι στα (διαχρονικά) εκτελεστικά όργανα της εξουσίας και να με αγχώσουν περισσότερο. Πού είμαι; Τι κάνω;
Ολα αυτά ασφαλώς δεν τα νιώθω μόνο εγώ αυτές τις μέρες. Αλλά πού κολλάει ο ΠΑΟΚ; Να σας πω λοιπόν ότι στο (μπερδεμένο) μυαλό μου αυτό το… «γαλατικό χωριό» είναι μια από τις τελευταίες εστίες λαϊκής συμμετοχής. Μπορεί κατά καιρούς όλοι να έχουμε σκεφτεί πως οι οπαδοί του Δικεφάλου τα βάζουν με την Αθήνα –ό,τι και να φταίει– μουρμουράνε συνέχεια και πως έτσι βρίσκουν την εύκολη λύση, με αποτέλεσμα να μη βλέπουν τα πραγματικά προβλήματα. Ε, λοιπόν –τώρα λέω– μήπως τελικά η Αθήνα δεν είναι αυτό το κράτος που βλέπουμε και που αν το πεις «οίκο ανοχής» προσβάλλεις αυτές τις απόλυτα οργανωμένες επιχειρήσεις; Εχουν δίκιο λοιπόν οι ΠΑΟΚτσήδες που φωνάζουν. Ναι, έχουν! Δεν έχουν δίκιο όταν τα σπάνε (όταν τα σπάνε); Ασφαλώς και δεν έχουν, αλλά έτσι που είναι τα πράγματα γενικώς πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλές από τις απόψεις μας για τα σπασίματα.
Αυτό που ξέρω εγώ και το γουστάρω πάρα πολύ είναι πως αυτός ο κόσμος είναι εκεί και πιστεύει σε κάτι, γιατί νιώθει πως συμμετέχει σε αυτό. Πως κάποιος (έστω και αναγκαστικά) στηρίζεται σε αυτό, μετράει την προσφορά του και την εκτιμάει. Πάντα έλεγα πως το ποδόσφαιρο και η πίστη (ακόμα και τυφλή) σε μια ομάδα δεν λύνει τίποτα. Αλλά στην εποχή μας δεν έχουμε δικαίωμα να αγνοούμε την πίστη. Και –στην τελική– εγώ ο άτολμος οικογενειάρχης 40άρης που κωλώνω να βγω στον δρόμο, θέλω να κάνω κάτι για να ενταχθώ κάπου ακόμα και ως… «κότα»!
Δεν ξέρω αν η διοίκηση του ΠΑΟΚ θα διαχειριστεί αποτελεσματικά καλά αυτά τα χρήματα της αύξησης, αλλά εγώ γουστάρω πάρα πολύ να ποδοσφαιροποιήσω την πολιτική μου ζωή! Δεν περίμενα ποτέ πως θα το πω και μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα. Ο Ζαγοράκης δεν είναι ο… Τσε, αλλά και εγώ δεν είμαι ο Δημήτρης της δεκαετίας του '80. Μπορώ όμως να συγκινηθώ ακόμα με ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μοιάζουν αυθεντικά γύρω μας. Μπορεί και να είναι μια αρχή…
Νομίζω πως αξίζει να παρατεθεί ολόκληρο.
Δημήτρης Κωνσταντινίδης Εκεί που μετράει η προσφορά…
Να σας πω τι έχω πάθει; Θέλω να πάω να πάρω μετοχές του ΠΑΟΚ. Ξέρω πως οι μισοί θα με κατηγορήσετε για λαϊκισμό και πως παλεύω να πουλήσουμε κανά φυλλαράκι παραπάνω στη Θεσσαλονίκη. Οι υπόλοιποι μπορεί να κάνετε τη χαρακτηριστική κίνηση που υποδηλώνει πως δεν σας ενδιαφέρει το θέμα. Παρ’ όλα αυτά εγώ λέω να την κάνω την κίνηση και αν έχετε την καλοσύνη καθίστε να σας εξηγήσω, γιατί. Μπας και… πουλήσουμε κανένα φυλλαράκι δηλαδή!
Είμαι και εγώ παρμένος με τα όσα γίνονται αυτές τις ημέρες. Πέτρα να πετάξω δεν το κάνω γιατί μπορεί να τη φάει κανένας που δεν φταίει. Μολότοφ και δεν ξέρω να φτιάχνω και αγριεύομαι με τις φωτιές πλέον. Είμαι ένας 40άρης που τα έχει γράψει τα χιλιόμετρά του, σε πορείες, λαϊκούς αγώνες και συγκρούσεις (οι οποίοι σε ελάχιστες περιπτώσεις ήταν «διπλό» υπέρ μας, αφού ο γηπεδούχος είχε πάντα την «παράγκα» με το μέρος του) και ψάχνει πλέον να βρει τη μέση οδό ανάμεσα στον παλιό και τον καινούργιο εαυτό του, για τον οποίο δεν είναι πάντα περήφανος. Και μέσα σε όλα αυτά βγήκαν τα παιδιά στον δρόμο να σταθούν απέναντι στα (διαχρονικά) εκτελεστικά όργανα της εξουσίας και να με αγχώσουν περισσότερο. Πού είμαι; Τι κάνω;
Ολα αυτά ασφαλώς δεν τα νιώθω μόνο εγώ αυτές τις μέρες. Αλλά πού κολλάει ο ΠΑΟΚ; Να σας πω λοιπόν ότι στο (μπερδεμένο) μυαλό μου αυτό το… «γαλατικό χωριό» είναι μια από τις τελευταίες εστίες λαϊκής συμμετοχής. Μπορεί κατά καιρούς όλοι να έχουμε σκεφτεί πως οι οπαδοί του Δικεφάλου τα βάζουν με την Αθήνα –ό,τι και να φταίει– μουρμουράνε συνέχεια και πως έτσι βρίσκουν την εύκολη λύση, με αποτέλεσμα να μη βλέπουν τα πραγματικά προβλήματα. Ε, λοιπόν –τώρα λέω– μήπως τελικά η Αθήνα δεν είναι αυτό το κράτος που βλέπουμε και που αν το πεις «οίκο ανοχής» προσβάλλεις αυτές τις απόλυτα οργανωμένες επιχειρήσεις; Εχουν δίκιο λοιπόν οι ΠΑΟΚτσήδες που φωνάζουν. Ναι, έχουν! Δεν έχουν δίκιο όταν τα σπάνε (όταν τα σπάνε); Ασφαλώς και δεν έχουν, αλλά έτσι που είναι τα πράγματα γενικώς πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλές από τις απόψεις μας για τα σπασίματα.
Αυτό που ξέρω εγώ και το γουστάρω πάρα πολύ είναι πως αυτός ο κόσμος είναι εκεί και πιστεύει σε κάτι, γιατί νιώθει πως συμμετέχει σε αυτό. Πως κάποιος (έστω και αναγκαστικά) στηρίζεται σε αυτό, μετράει την προσφορά του και την εκτιμάει. Πάντα έλεγα πως το ποδόσφαιρο και η πίστη (ακόμα και τυφλή) σε μια ομάδα δεν λύνει τίποτα. Αλλά στην εποχή μας δεν έχουμε δικαίωμα να αγνοούμε την πίστη. Και –στην τελική– εγώ ο άτολμος οικογενειάρχης 40άρης που κωλώνω να βγω στον δρόμο, θέλω να κάνω κάτι για να ενταχθώ κάπου ακόμα και ως… «κότα»!
Δεν ξέρω αν η διοίκηση του ΠΑΟΚ θα διαχειριστεί αποτελεσματικά καλά αυτά τα χρήματα της αύξησης, αλλά εγώ γουστάρω πάρα πολύ να ποδοσφαιροποιήσω την πολιτική μου ζωή! Δεν περίμενα ποτέ πως θα το πω και μπορεί να μη σημαίνει και τίποτα. Ο Ζαγοράκης δεν είναι ο… Τσε, αλλά και εγώ δεν είμαι ο Δημήτρης της δεκαετίας του '80. Μπορώ όμως να συγκινηθώ ακόμα με ένα από τα ελάχιστα πράγματα που μοιάζουν αυθεντικά γύρω μας. Μπορεί και να είναι μια αρχή…
http://www.sport-fm.gr/article/158533
SportDay / Καρπετόπουλος Αντώνης
Ολοι ΠΑΟΚ
Σκέφτομαι να πάρω μετοχές του ΠΑΟΚ –για συμβολικούς λόγους. Θέλω να είμαι μέρος κι εγώ μιας προσπάθειας που κάνει ο Ζαγοράκης να αποδείξει ότι οι ομάδες ανήκουν στον κόσμο τους και ότι μόνο έτσι μπορεί να έχουν μέλλον. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ φέτος δεν μου αρέσουν. Δεν μου άρεσε η εισβολή των οπαδών στο Καυτανζόγλειο, δεν μου αρέσει το κρυφτούλι που παίζει η ίδια η ΠΑΕ από την ευθύνη της απέναντι στις πράξεις των οργανωμένων, δεν μου αρέσει ότι δεν δείχνει να θέλει να τους συνετίσει. Ομως, από την άλλη, αυτό το άνοιγμα στον κόσμο με την ειλικρίνεια της ανάγκης που το συνοδεύει μου αρέσει πολύ. Οπως μου αρέσει και ότι ο Αρης π.χ. διοικείται από τον κόσμο του –ποτέ δεν το έχω κρύψει. Κρίμα που το μοντέλο αυτό δεν κάνει για όλους, αλλά προτιμώ τις ομάδες στις οποίες ο κόσμος έχει λόγο από αυτές που ψάχνουν τον πατέρα-αφέντη και τον επενδυτή από τα Εμιράτα.
Η επιτυχία του εγχειρήματος του Ζαγοράκη στηρίζεται σε κάτι απλό: αν αποδειχτεί ότι για τον ΠΑΟΚ δεν νοιάζονται μόνο όσοι πάνε στην Τούμπα, αλλά και όλοι όσοι τον παρακολουθούν στην τηλεόραση, μπορεί ακόμα και στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης ένα θαύμα να γίνει και τα 5 εκατομμύρια ευρώ να βρεθούν. Γι' αυτό θέλω να λέω ότι μια μικρή συμβολή σε αυτό την είχα κάποτε κι εγώ. Αν χάσουμε ας χάσουμε παρέα: εγώ με όλη μου την γκρίνια τον Θοδωρή τον θεωρώ πάντα φίλο μου.
Τι ζητεί ο Ζαγοράκης; Στην πραγματικότητα ζητεί από 80.000 ανθρώπους να καταβάλουν 50 ευρώ έκαστος για την ομάδα τους. Αν ήμασταν στην Ισπανία κι αν μιλούσαμε για ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα που στηρίζονται σε κάποιες χιλιάδες μέλη, αυτό θα ήταν εύκολο. Στην Ελλάδα, ειδικά αυτόν τον καιρό, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Το ξέρω ότι για το εγχείρημα μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό ενστάσεις. Δεν χωρά αμφιβολία, όμως, ότι ο πρώην αρχηγός της Εθνικής είχε τη δύναμη να ζητήσει τη βοήθεια του κόσμου στο όνομα της τιμιότητάς του και της ειλικρινούς αγάπης του. Αναρωτιέμαι πόσοι σε αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να κοιτάξουν τον κόσμο στα μάτια, με την ελπίδα ότι αυτός θα τους δείξει κατανόηση. Αυτοί που μπορεί να πείσουν εμένα είναι ελάχιστοι. Ο Θοδωρής μπορεί.
http://www.sport-fm.gr/article/158533
SportDay / Καρπετόπουλος Αντώνης
Ολοι ΠΑΟΚ
Σκέφτομαι να πάρω μετοχές του ΠΑΟΚ –για συμβολικούς λόγους. Θέλω να είμαι μέρος κι εγώ μιας προσπάθειας που κάνει ο Ζαγοράκης να αποδείξει ότι οι ομάδες ανήκουν στον κόσμο τους και ότι μόνο έτσι μπορεί να έχουν μέλλον. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον ΠΑΟΚ φέτος δεν μου αρέσουν. Δεν μου άρεσε η εισβολή των οπαδών στο Καυτανζόγλειο, δεν μου αρέσει το κρυφτούλι που παίζει η ίδια η ΠΑΕ από την ευθύνη της απέναντι στις πράξεις των οργανωμένων, δεν μου αρέσει ότι δεν δείχνει να θέλει να τους συνετίσει. Ομως, από την άλλη, αυτό το άνοιγμα στον κόσμο με την ειλικρίνεια της ανάγκης που το συνοδεύει μου αρέσει πολύ. Οπως μου αρέσει και ότι ο Αρης π.χ. διοικείται από τον κόσμο του –ποτέ δεν το έχω κρύψει. Κρίμα που το μοντέλο αυτό δεν κάνει για όλους, αλλά προτιμώ τις ομάδες στις οποίες ο κόσμος έχει λόγο από αυτές που ψάχνουν τον πατέρα-αφέντη και τον επενδυτή από τα Εμιράτα.
Η επιτυχία του εγχειρήματος του Ζαγοράκη στηρίζεται σε κάτι απλό: αν αποδειχτεί ότι για τον ΠΑΟΚ δεν νοιάζονται μόνο όσοι πάνε στην Τούμπα, αλλά και όλοι όσοι τον παρακολουθούν στην τηλεόραση, μπορεί ακόμα και στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης ένα θαύμα να γίνει και τα 5 εκατομμύρια ευρώ να βρεθούν. Γι' αυτό θέλω να λέω ότι μια μικρή συμβολή σε αυτό την είχα κάποτε κι εγώ. Αν χάσουμε ας χάσουμε παρέα: εγώ με όλη μου την γκρίνια τον Θοδωρή τον θεωρώ πάντα φίλο μου.
Τι ζητεί ο Ζαγοράκης; Στην πραγματικότητα ζητεί από 80.000 ανθρώπους να καταβάλουν 50 ευρώ έκαστος για την ομάδα τους. Αν ήμασταν στην Ισπανία κι αν μιλούσαμε για ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μπαρτσελόνα που στηρίζονται σε κάποιες χιλιάδες μέλη, αυτό θα ήταν εύκολο. Στην Ελλάδα, ειδικά αυτόν τον καιρό, είναι δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Το ξέρω ότι για το εγχείρημα μπορεί να υπάρχουν ένα σωρό ενστάσεις. Δεν χωρά αμφιβολία, όμως, ότι ο πρώην αρχηγός της Εθνικής είχε τη δύναμη να ζητήσει τη βοήθεια του κόσμου στο όνομα της τιμιότητάς του και της ειλικρινούς αγάπης του. Αναρωτιέμαι πόσοι σε αυτή τη χώρα θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο, δηλαδή να κοιτάξουν τον κόσμο στα μάτια, με την ελπίδα ότι αυτός θα τους δείξει κατανόηση. Αυτοί που μπορεί να πείσουν εμένα είναι ελάχιστοι. Ο Θοδωρής μπορεί.
http://www.sport-fm.gr/article/158533