simba έγραψε:
Α, επειδη διαβαζω αριστερα-δεξια για μια ανατροπη με εργοτελη ωστε ναρθει ο γουχου..
Ξεχναμε βεβαια το οτι 20 μερες μετα, εγινε κατι πολυ πιο απιστευτο, να σου κανει ο Απολλων Σμυρνης το 0-3, 3-3..
Στημενοι ολοι να πούμε, γτ πεθυμησαν τον Χουμπ..

Πραγματικά είναι απίστευτο το ότι όλοι θυμόυνται το ένα ματς και όχι το άλλο…
Επίσης, από το διαβόητο αυτό 2-2 μάλλον προκύπτει ότι αρχηγός της κλίκας είναι ο Ινσαουράλδε…
Πάντως, ρε παιδιά, αλήθεια τώρα, μήπως να σταματήσουμε να το συζητάμε, αφού όλα θα κριθούν βάσει αποτελεσμάτων; Τι εννοώ;
Εννοώ ότι αν πάμε καλύτερα από εδώ και πέρα, αυτό θα αποδοθεί στην "κάθαρση" παρόλο που η μόνη φανερή ενέργεια αυτής της κάθαρσης θα είναι η αποπομπή Τζαβέλα (για πολλοστή φορά να αναφέρω ότι fine by me, εγώ εδώ και 3 χρόνια μιλάω για το φρικτό και αντί-επαγγελματικό επίπεδο χαρακτήρα αυτού του παίκτη). Η κάθαρση τότε θα γίνει νοητή ως αλλαγή νοοτροπίας και σφίξιμο λουριών, στοιχεία δηλαδή εξ ορισμού αόρατα και μη ανιχνεύσιμα.
Αν από την άλλη συνεχιστούν τα κλαρίνα, αυτό θα αποδοθεί στη "μη κάθαρση" και άπαντες θα ζητούν τότε φανερές ενέργειες, τονίζοντας πως η αποπομπή Τζαβέλα είναι ψύλλος στα άχυρα. Η κάθαρση θα πρέπει να καταστεί χειροπιαστή τότε, με κάποιον χ,ψ τρόπο. Βλέπω ήδη μπροστά μου την παράνοια της ευμετάβλητης άποψης ανάλογα με το πού θα φυσήξει ο άνεμος.
Από εκεί και πέρα, σκεφτόμουν ότι με αυτά που συμβαίνουν στο τέλος θα βγούνε όλοι ευχαριστημένοι (αν το επιτρέψουν φυσικά οι συγκυρίες). Τι εννοώ;
Εννοώ ότι αν η ομάδα πάει έστω και ελαφρά καλύτερα, ο Ίβιτς θα καθιερωθεί ως ο εξυγιαντής που καθάρισε τον κόπρο του Αυγεία και θα κριθεί ελαστικότερα ως προς τα προπονητικά του επιτεύματα.
Ο Ιβάν θα αξιολογηθεί θετικά υπό την έννοια ότι επιτέλους το "πήρε αλλιώς" και έκοψε τις παθογένειες και από εδώ και πέρα θα διοικεί και ως "ένας από εμάς" αλλά και ως Γερμανός τεχνοκράτης.
Ο κόσμος θα νιώσει πως είναι ο ντομπρότερος του πλανήτη, πως το μόνο που θέλει είναι σταράτες κουβέντες και ότι ήταν αυτός που προώθησε την κάθαρση. Και ξανά προς τη δόξα θα τραβήξει καλωδιώμενος σε ραδιόφωνα, sites και τα ρέστα και μακριά, φυσικά, από το γήπεδο και τη φωνή.
Οι παίκτες, όσοι μείνουν, εφόσον η ομάδα τα πάει λίγο καλύτερα, θα λάβουν πιστοποιητικό μη ρουφιανιάς. Θα είναι καθαροί και ούτε γάτα ούτε ζημιά αν είναι και λιγουλάκι χειρότεροι από το επίπεδο που αντιστοιχεί στον παχυλό τους μισθό (καμιά φορά, όταν σκέφτομαι τι παίρνουν τα καλόπαιδά μας και το τι τραβάω εγώ για να τα βγάζω πέρα, μουρλαίνομαι με τις ευαισθησίες του άγχους και της πίεσης που τραβάνε τα καημενούλια) και στις προσδοκίες όλων.
Και η ζωή θα συνεχιστεί.