Χειρότερο Π.Α.Ο.Κ. απ αυτόν του 1ου ημιχρόνου δεν έχω ξαναδεί ζωντανά...
Μια ομάδα ασύνδετη, άνευρη και με θολά μυαλά, σχεδόν δεν ήξερε τι θέλει μέσα στο γήπεδο...Κρίμα...
Φυσικά ήμασταν ΚΑΙ άτυχοι, καθώς στο 8ο λεπτό είχα μετρήσει ήδη 5 δοκάρια, απ τα 10 συνολικά μας...
Οι τερματοφύλακες πάντως έπαιξαν (πάλι) σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα και σήμερα δεν ήταν η μέρα του δικού μας Λοΐζου αλλά του περυσινού (έστω δανεικού) δικού μας και φέτος του Φίλιππου Βέροιας Μπουκοβίνα...
Στο δεύτερο ημίχρονο η ομάδα μεταμορφώθηκε σαν από θαύμα, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε και, παρ όλο που χάναμε 8-15 στο ημίχρονο, κόντεψε να το γυρίσει, με την συνεχή και πολύ "ζωντανή" συμπαράσταση περίπου 100 "κομάντο" απ την κερκίδα!!!! Μπράβο τους που δεν σταμάτησαν να ενισχύουν την ομάδα, παρ ότι δεν προηγηθήκαμε ποτέ και παρ όλο που τελικά δεν τα καταφέραμε χειροκρότησαν στο τέλος όλα τα παιδιά μας!!
Οι οπαδοί μας έκαναν το χρέος τους στο 101% και είναι παράδειγμα προς μίμηση για τους "ποδοσφαιρικούς"...
M.V.P. ο κόσμος μας (αν και θα μπορούσαν να είναι πολλοί περισσότεροι) λοιπόν σήμερα!!!!
Συνεχίζουμε με ψηλά το κεφάλι και στόχο την κορυφή, έστω μετά απ αυτήν την "άσχημη" εντός έδρας ήττα μας απ τον πολύ καλά διαβασμένο Φίλιππο του Στέλιου Σεϊρεκίδη, του πρώην πρωταθλητή προπονητή με τον Π.Α.Ο.Κ.!!!!
Υ.Γ. Ο Βεσελίνοβιτς, όσο έπαιξε στο 1ο ημίχρονο, ήταν πολύ καλά μπλοκαρισμένος απ το προσαρμοσμένο επάνω του αμυντικό σύστημα του Φίλιππου, του οποίου ο προπονητής τον γνωρίζει πολύ καλά σαν περυσινό του παίχτη και δεν φάνηκε σχεδόν καθόλου...
Ο Μαστορογιάννης στο 2ο στην θέση του, ήταν αυτός που δημιούργησε τις πιο πολλές και καλές επιθέσεις μας και σκόραρε κιόλας κάποια κρίσιμα γκολ...Στο 2ο ημίχρονο "ανέβηκαν" κι οι Κοκώνης, Πετρίδης, Αραμπατζής...
Επίσης το ότι αλλάξαμε το σύστημα και παίξαμε με δύο pivots στην επίθεση και 3-3 πιεστική άμυνα στα 15 μέτρα, βοήθησε πολύ να ανέβει η ψυχολογία μας με πιο εύκολα γκολ και να αποσυντονίσουμε σχετικά την επίθεση τους...
