Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!

[back in black]

Ανατριχίλα!!!
[youtube]2qiKREouk9o[/youtube]
[youtube]DtS0_0f3dsY[/youtube]
[youtube]-1SdgVzpS1U[/youtube]

[Guitarman]

[youtube]HhtxqvAlIpo[/youtube]

[navigator11]

[youtube]K0jKyXaUic4[/youtube]

[nasos66]

https://youtu.be/oc55U1S49Ws[youtube][/youtube]

[nasos66]

Sorry δε μπορω να ανεβασω το βιντεο,δεν ξερω ακομα, αλλα ελπιζω να κανει το λινκ.
https://youtu.be/tH2w6Oxx0kQ[youtube][/youtube]

[goran 64]

"Δικός μου" είσαι εσύ φίλε μου!!!!

Λατρεμένη η εν λόγω μπαλάντα των Kansas, η οποία μπορεί να είναι, αν όχι η μοναδική τους, τότε μία απ τις πολύ λίγες τους, αν θυμάμαι καλά...

[nasos66]

Για σου Γκοραν.Οπως ακουω και εγω,ετσι ειπα να βαλω και κατι για τους φιλους που ακουνε.Ακου άλλη μια μπαλαντα από BJH.
https://youtu.be/vLUkModihMw[youtube][/youtube]

[ΑποστόληςΑ]

Νίκος Πορτοκάλογλου - Δίψα....

Ένα πολύ ΜΑ ΠΟΛΥ όμορφο τραγούδι

[youtube]T7WspAatXn8[/youtube]

Στίχοι: Νίκος Πορτοκάλογλου
Μουσική: Νίκος Πορτοκάλογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Πορτοκάλογλου


Δεν είν' η Κίρκη,
η μάγισσα, του σεξ η θεά,
η Καλυψώ, η Ναυσικά
με του μπαμπά τα λεφτά.
Δεν είν' η θάλασσα, ο ήλιος,
τα χαμένα νησιά.
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...

Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό.
Είν' η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Δεν είν' οι φίλοι, τα ξενύχτια,
τσιγάρα, ποτά
οι μουσικές, οι μουσικές
γύρω απ' την ίδια φωτιά.
Παλιά σου όνειρα, ταξίδια
με καινούργια πανιά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
κι είναι όλ' αυτά...


Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.


Παλιές σου νίκες και ήττες
και λάθη σωστά.
Η ξενιτιά, η ξενιτιά
του γυρισμού η χαρά
κι αυτός ο κάποιος που σου γνέφει
απ' το λιμάνι μακριά
Δεν είναι τίποτα απ' όλα
Κι είναι όλ' αυτά...

Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

Για ουρανό
που χρώματα αλλάζει
και σαν ποτάμι μοιάζει,
σαν νερό.
Σαν το νερό
που σκύβεις και το πίνεις
μα τη φωτιά δε σβήνεις,
δε σβήνεις τον καημό
για ουρανό...


Είν η κρυφή σου, η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα που σε κρατά ζωντανό
Είν' η κρυφή σου,η ατέλειωτη δίψα
είν' η δίψα για καθαρό ουρανό.

[back in black]

Κυριακή μεσημέρι, μοναδική Ελληνική λιακάδα έξω, τα κάρβουνα ετοιμάζονται, τα τσίπουρα άρχισαν, τι άλλο να ακούσω;
[youtube]aZbsYiv4AN0[/youtube]
[youtube]_KFDbGWI7Vc[/youtube]

[goran 64]

Γεια σου ρε @back in black ΜΕΡΑΚΛΗ!!!!


Μεγάλος μπουζούκαρος ο συχωρεμένος...Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Ο Σ !!!!

[ΑποστόληςΑ]

Καρδιά μου το βήμα κόψε - Σωτήρης Βώπης 1977

[youtube]dca2VUmHAw0[/youtube]

Σύνθεση/Ενορχήστρωση: Κυριάκος Αντωνάκος
Στίχοι/Εκτέλεση : Σωτήρης Βώπης
45αράκι της ΕΜΙ '77
Flip side : "Το Ριζικό"

Καρδιά μου το βήμα κόψε
τη σκέψη σταμάτησε εδώ
Την ίδια μορφή κι απόψε
δεν θέλω να ξαναδώ

Εκείνη που τόσο αγάπησες
και πήγε χωρίς γυρισμό
Με ένα πικρό αντίο
σε γέμισε τόσο καημό

Κι αν κάποια στιγμή την ξεχάσεις
και σ' άλλη ζητήσεις να πας
ό, τι κι αν βρεις θυμήσου
πιο λίγο να αγαπάς

[goran 64]

Γεια σαν ρε Αποστόλη...Και γαμώ τις ζεμπεκιές είναι η παραπάνω!!!!
Και πολύ δυνατός στίχος φυσικά...


Υ.Γ. Πρώτη φορά διαβάζω/ακούω/μαθαίνω το όνομα του ερμηνευτή!!!!

[ΑποστόληςΑ]

Δυό νύχτες-Αλίμονο - Δημήτρης Μητροπάνος 1976

Από τα καλύτερα άσματα που έχω ακούσει ποτέ. Η ερμηνεία του παμμέγιστου τραγουδιστή είναι άφθαστη

Απόσπασμα από το ogdoo.gr
Όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος «Λαϊκά ‘76» το τρίπτυχο «Δυο νύχτες-Αλίμονο-Θέλω απόψε να σου γράψω» πέρασε στο «ντούκου» αφού μεγάλα σουξέ όπως τα…
«Κάνε κάτι να χάσω το τραίνο», «Σε μια στίβα καλαμιές», «Της ζωής το μαγαζί», «Ότι πιάνω εγώ στα χέρια» -σε στίχους και μουσική Τάκη Μουσαφίρη- και «Καλοκαίρια και χειμώνες» των Σπύρου Παπαβασιλείου και Τάσου Οικονόμου, επισκίασαν τα υπόλοιπα. Η «τριπλέτα» ήταν κυριολεκτικά το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, τόσο σαν θέση στο τρακ λιστ (Νο 11 ή Β5 για όσους ξέρουν από βινύλιο) όσο και σαν αναγνωρισιμότητα.

Με την (Polygram Philips) όπου ηχογραφεί ο Μητροπάνος, ο Παπαβασιλείου, έχει στενές παρτίδες αφού κι εκείνος αποτελεί βασικό συνεργάτη της εταιρείας. Ως ταλαντούχος μαέστρος επιχειρεί την πρωτοποριακή ενοποίηση 3 διαφορετικών τραγουδιών σε 1.
Ξεκινά με το «Δυο νύχτες» των Τόλη Βοσκόπουλου και Ηλία Λυμπερόπουλου που είχε τραγουδήσει στα τέλη της δεκαετίας του ’60 η Μαρινέλλα και μπλέκει αρχικά το «Αλίμονο» του δημιουργικού δίδυμου Μίμης Χριστόπουλος (μπουζουξής) και Σάκης Καπίρης κλείνοντας με το δικό του «Θέλω απόψε να σου γράψω» σε στίχους του Κώστα Βέργου με ερμηνευτή τον Θάνο Μπρατσιώτη και τη Σόφη Ζανίνου, που πρωτοκυκλοφόρησαν στο λυκαυγές του ΄70.

Ειδικά το τελευταίο, είχε περάσει εντελώς απαρατήρητο ενώ και το πρώτο, αν και συμπεριλήφθηκε στο μεγάλο δίσκο της Μαρινέλλας «Όταν Σημάνει Εσπερινός», την εποχή μάλιστα που το άστρο της είχε αρχίσει αυτόνομα να λάμπει, δεν έχει ακουστεί «γερά». Και τα δύο είχαν εκδοθεί από την Philips, ενώ το «Αλίμονο» που έχει ανεβάσει τις μετοχές του Χρήστου είχε βγει για λογαριασμό της Columbia (His master’s voice).

Τα τρία αυτά 45άρια ενώθηκαν και έδωσαν ένα «συμπληρωματικό» σχεδόν 5άλεπτο τραγούδι, που αρχικά «θαμπώθηκε» από τα υπόλοιπα «καραμπινάτα» σουξέ του δίσκου. Η δικαίωσή του ήρθε σταδιακά με τα χρόνια, κυρίως από την προβολή του μέσω των «πειρατικών» σταθμών, ορισμένοι εκ των οποίων, για μεγάλο διάστημα, λειτούργησαν ως «εκπαιδευτικοί κιβωτοί», κρατώντας «ψηλά» άσματα και καλλιτέχνες που δεν μπορούσαν να διασπάσουν τα στεγανά της επίσημης ραδιοφωνίας.

[youtube]sfjS8seNs6o[/youtube]

[tasso85]

στα λαϊκα/ρεμπετικα/ζεϊμπεκικα σιγουρα δεν ειμαι ειδικος, το συγκεκριμενο με αρεσει

[youtube]iqTAxJu_wu8[/youtube]

[ΑποστόληςΑ]

Στη Συγκέντρωση της ΕΦΕΕ - Διονύσης Σαββόπουλος

Ένεκα της ημέρας ένα τραγούδι από τα πιο αγαπημένα μου...

[youtube]ZsJVGh2kPtc[/youtube]

Στίχοι / Μουσική / Πρώτη εκτέλεση: Διονύσης Σαββόπουλος


Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που `χει κάτι απ' τις φωτιές.
Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου,
κι ήσουν φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.

Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ' τα σημάδια, σαν σκυλί
με συνθήματα σκισμένα, σ' έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
στ' αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
να φωτίσω τις αιτίες που μ' αφήνουνε μισό.

Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ' το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά,

η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.