σακισλογλου έγραψε:
Θέλω πίσω τον Κλάους τον «ψαρωμένο»
Ελα τώρα, πες την αλήθεια ρε Στέφανε Αθανασιάδη... Εκείνη τη γκολάρα στο φιλικό με τον Ατρόμητο την έβαλες για να μας τρολάρεις όλους, έτσι δεν είναι;
Είχαν περάσει 14 μέρες από την εκπληκτική μπαλιά που έβγαλες στον Τζάλμα Κάμπος για να κάνει το 0-1 μέσα στο Αμστερνταμ και να έρθει η παιχτούρα αυτή να σε αγκαλιάσει. Είχε περάσει και μια βδομάδα από το μαγικό 1-0 του επαναληπτικού με το καλημέρα το οποίο έβαλες εσύ με έναν τρόπο που φάνηκε τόσο απλός, τόσο τεμπέλικος και εύκολος.
Οπως εύκολο θα φαίνονταν και το 2-0 αν δεν έβαζε τα πλοκάμια του ο Σίλεσεν να σώσει την εστία του. Φάνηκε εύκολο γιατί σχεδόν κανείς δεν είδε τι σπριντ έκανες για να προλάβεις την αντεπίθεση και να βρεθείς στο κατάλληλο σημείο ενώ πίεζες στο κέντρο λίγα δευτερόλεπτα πριν. Ολοι κοιτούσαν τον Ροντρίγκεζ και τον Λέοβατς. Εσένα σε είδαν μόνον την ώρα της προβολής. Πολλοί μπορεί να πίστευαν ότι είχες ανοίξει περίπτερο εκεί και περίμενες από το 4ο λεπτό για να ξανασκοράρεις...
Αλλά δεν το έβαλες ρε παλίκαρε το γκολ. Από ατυχία μεν, αλλά δεν το έβαλες. Οπως δεν έβαλες και το πλασέ έξω από την περιοχή. Οχι από ατυχία αυτό, αλλά επειδή δεν «το έχεις» το δυνατό σουτ. Ούτε το τελείωμα στο επόμενο τετ ε τετ «το έχεις». Ολος ο κόσμος το γνωρίζει. Σε έχουμε δει σε εκατοντάδες παιχνίδια να μην το κάνεις. Δεν είναι στη λίστα με τα «νούμερα» που κάνει ο καλλιτέχνης Κλάους αλλά αυτό το ξέρουμε εδώ και 20 χρόνια και δεν σε κατηγορώ που δεν το απέκτησες. Εχεις άλλα, εξίσου δυνατά στο παλμαρέ σου.
Εμεινε λοιπόν το 1-0, έγινε 1-1 και μετά 1-2. Μείναμε εκτός τσάμπιονς λιγκ, γκρινιάζει ο κόσμος και μαζί σου και μαζί μας και με τη γυναίκα του και με τον ίδιο του τον εαυτό. Κι ας πάλεψες κι εσύ κι όλα τα παιδιά μετά το 1-1. Κι ας ήταν τραβηγμένο το πέναλτι. Κι ας μας έσπασε τα νεύρα ο Αγγλος που σεβάστηκε υπέρμετρα τον Αγιαξ και μας είδε κάπως σαν υπανάπτυκτους Βαλκάνιους εν μέσω χρεοκοπίας. Κανείς δεν εξοργίζεται με αυτά, ούτε με την ατυχία μας στο δοκάρι ή στο τετ α τετ του Σάκχοφ από δική σου μπαλιά. Ολοι εξοργίζονται με σένα, με εμάς τους δημοσιογράφους και με τον ΠΑΟΚ ως εταιρεία που δεν ρίχνει φράγκα να κάνει την υπέρβαση.
Και πες μου τώρα εμένα ρε Κλάους, ειλικρινά, τι φταίω και μου χρεώνουν ότι σε υπερασπίζομαι; Με ξέρεις; Οχι! Εχω κανένα όφελος αν ξεχαστεί το θέμα του αποκλεισμού; Οχι! Σε καλύπτω, σε προστατεύω, λένε, επειδή λέω όλα όσα συνέβησαν τις προηγούμενες μέρες με τη σειρά και την σημαντικότητα που έγιναν και όχι με εικασίες. Και όχι με αναφορές στην εξωγηπεδική σου ζωή ή στις πολιτικές σου απόψεις. Ούτε καν στο γούστο σου με τα τατουάζ και το κανγκούρικο ντύσιμο και στυλ. Ολες αυτές τις μέρες, κι ας το είπε και ο προπονητής ότι είναι άδικο αυτό που σου κάνουν, όλοι «χρεώνουν» εμάς ότι σε προστατεύουμε. Με πιάνει ο άλλος στο Καλαμίτσι με το που ξυπνάω και μου λέει: «τα είδες ο δικός σου, διασκέδαζε στη Χαλκιδική κι εμείς δεν μπορούμε να κλείσουμε μάτι από την Τετάρτη!» Γιατί να πρέπει να εξηγώ ότι είσαι και «δικός του»; Γιατί έμεινες μόνον «δικός μου» και όχι όλων των ΠΑΟΚτσήδων; Πόσο φταίνε οι ΠΑΟΚτσήδες γι αυτό και πόσο εσύ;
Λοιπόν, την άποψή μου για σένα την έχω γράψει ΕΔΩ με το που υπέγραψες το τελευταίο σου συμβόλαιο. Αυτοί που τότε πίεζαν να υπογράψεις με τα λεφτά που παίρνεις, είναι σχεδόν οι ίδιοι άνθρωποι που τώρα λένε ότι παίρνεις πολλά για την ποδοσφαιρική σου αξία. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε αποθέωναν για την γκολάρα που μας έστειλε στον τελικό τη νύχτα των πυρσών και των γάβρων στον πάγκο του Ολυμπιακού. Οι ίδιοι που σε αποθέωναν στο Λονδίνο, στο Ολυμπιακό Στάδιο και μετά το Καραϊσκάκη, τότε με Αγγελο. Εγώ δε σε αποθέωνα. Απλά σε καμάρωνα και έλεγα πως «έπρεπε να είχες φύγει» (PAOK24.com, 14.9.2014). Να είχες πάει στο εξωτερικό για σένα, για το ποδόσφαιρο που μπορείς να παίξεις, για το όνομα του ΠΑΟΚ τα επόμενα χρόνια στην Ευρώπη.
Αλλά έμεινες Στέφανε. Και πλέον οι υποχρεώσεις είναι μεγαλύτερες. Γιατί είσαι σημαία πια, δεν είσαι ο μικρός. Είσαι αρχηγός πια, είσαι αυτός που θα κάνει με την εμπειρία του ακόμα καλύτερους παίκτες από εσένα τους νεώτερους. Είναι ευθύνη αυτό Κλάους αλλά είναι και στοίχημα, είναι και μαγκιά διαχρονική που θα μείνει όταν θα φτάσεις στη δική μας ηλικία και θα υπηρετείς το άθλημα από άλλο πόστο. Σαν αυτό του Βλάνταν Ιβιτς που τώρα βλέπει τη γλύκα. Βλέπει πως είναι να πρέπει να κουμαντάρεις 35 παιδικές ψυχές με κοντά παντελονάκια. Να τιθασεύεις τις ιδιοτροπίες τους, να τους κάνεις να νιώθουν οικογένεια, να τους δίνεις κίνητρο και να τους βγάζεις πράγματα που ούτε οι ίδιοι ξέρουν ότι έχουν μέσα τους.
Τι θα κάνεις φέτος ρε Στέφανε, πες μου... Θα δώσεις απαντήσεις; Θα το πάρεις επάνω σου; Θα κάνεις «το κάτι παραπάνω»; Εγώ λέω πως μπορείς και πως πρέπει. Φέτος κρίνεται κατά πολύ η συνολική παρουσία σου στον ΠΑΟΚ. Φέτος πλησιάζουν εκείνα «τα στερνά που τιμούν τα πρώτα», όπως λένε και στο χωριό σου. Φέτος είναι οι εξετάσεις για να μπεις σε εκείνο το κλειστό κλαμπ με τα ιερά τέρατα: τον Κουϊρουκίδη, τον Λέανδρο, τον Κούδα, τον Σαράφη, τον Τερζανίδη, τον Σκαρτάδο, τον Κωστίκο, τον Μαγκντί, τον Τουρσουνίδη, τον Βρύζα, τον Ζαγοράκη, τον Γκαρσία (έχει κι άλλα ονόματα αλλά, πίστεψέ με, είναι λίγα σε σχέση με τον αριθμό παικτών που φόρεσαν τα ασπρόμαυρα...)
Εγώ την ξέρω την μισή ιστορία: Θα βγεις πάλι πρώτος σκόρερ. Ξεκούραστα. Οποιος και να έρθει επιθετικός. Θα κάνεις τις συμμετοχές σου, θα σκοράρεις, θα πασάρεις, θα ιδρώσεις. Την άλλη μισή ιστορία θα την γράψεις όμως μόνος σου. Αραγε θα είσαι στα αποδυτήρια αυτός που πρέπει; Θα είσαι το παράδειγμα; Στο χορτάρι θα είσαι ο ηγέτης που δεν θα επιτρέψει σε κανέναν αντίπαλο να διανοηθεί ότι θα μας κερδίσει; Στις στραβές θα είσαι αυτός που θα έχει το θάρρος να μιλήσει ή θα βγαίνει πάλι ο μπαλαδόρος και θα λέει τα δικά του;
Οποια κι αν είναι η εξέλιξη, για μένα δεν αλλάζει κάτι. Την φανέλα σου γουστάρω πιο πολύ από όλων των άλλων. Γιατί είσαι αυτό που θέλω να συμβαίνει στον ΠΑΟΚ: Να βγάζει παίκτες - μαγκάκια από τα σπλάχνα του και να τους κάνει αρχηγούς. Να βγάζει σκόρερ που να πουλάνε τρέλα στον αντίπαλο και να δίνουν χαρά σε αυτόν τον κόσμο που βογκάει μέσα στη φτώχεια του. Κι ας είσαι κάνγκουρας ρε Κλάους. Με πατέντα και με περικεφαλαία. Κι ας έχεις γράψει και βλακείες στα φέισμπουκ και στα ίνσταγκραμ. Εγώ σε αγαπάω, όπως και ο γιος μου που παίρνει πάντα το 33 της Ευκαρπίας. Εσύ του ΠΑΟΚ κι αυτός της Ευκαρπίας. Εκεί που έφτασες, μόνο λίγο δεν είναι. Είσαι πρότυπο, είσαι ίνδαλμα κι αυτό σημαίνει ευθύνη.
Αλλά εγώ δεν είμαι ο μέσος όρος Κλάους. Κι από ότι φαίνεται δεν μπορώ να πείσω και πολλούς. Δεν το έχω με τις μάζες, όπως εσύ δεν το έχεις με το τετ α τετ και το βρωμόσουτο έξω από την περιοχή. Του μέσου όρου ΕΣΥ μόνον μπορείς να του κάνεις να αλλάξει τη γνώμη. Οχι μόνον μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό.
Ξέρεις κάτι Κλάους; Βλέπω φωτογραφίες σου όταν πρωτόπαιξες στον ΠΑΟΚ και μου φαίνεσαι πολύ ομορφότερος από σήμερα. Συνήθως όταν κοιτάμε τις παλιές φωτογραφίες λέμε: «τι βλήματα ήμασταν τότε ρε σεις...» Αλλά εσύ είσαι ωραιότερος τότε ρε Στέφανε. Πώς γίνεται αυτό; Ψάξε τις παλιές σου φωτογραφίες. Δες εκείνο το βλέμμα το αθώο, το ψαρωμένο. Εκείνο που δε μας γέμιζε το μάτι αλλά έστελνε την μπάλα στο πλεκτό με τον ίδιο τρόπο που το κάνεις και σήμερα. Βρες εκείνο το βλέμμα και ξαναφόρατο αγόρι μου. Κι εμείς κάπου δίπλα θα είμαστε να χαιρόμαστε μαζί σου.
Δεν πέρασε ούτε στιγμή από το μυαλό μου ότι θέλεις τις χαρές του ΠΑΟΚ λιγότερο από εμάς, ούτε ότι πικραίνεσαι λιγότερο στις ήττες. Είναι που πέρασε από το μυαλό μου ότι έχασες κάπου τον δρόμο με τα χρόνια κι αν σου δείξω εγώ ή κάποιος άλλος πού να πας, πάλι λάθος θα κάνουμε. Τον δρόμο θα τον βρεις μόνος σου. Για την πάρτη σου, για την μεγάλη οικογένεια του ΠΑΟΚ και για όσα θα προετοιμάσεις για τη ζωή σου μετά το ποδόσφαιρο. Ξέρεις πόση ζωή έχει μετά από το ποδόσφαιρο; Ξέρεις πόση αξία έχουν κάποια απλά πράγματα που αγγίζουν το DNA του ΠΑΟΚτσή; Μεγαλύτερη από το 700 χιλιάρικα το χρόνο. Τόση που θα τρομάξεις όταν κάποια στιγμή, αργότερα, αναλογιστείς.
Ωραιο κειμενακι, αν κ υπερβαλλει σε καποια σημεια με το τοσο χαιδεμα για ενα παικτη σε τετοια ηλικια κ με τοσες ευθυνες.
:) οπότε Κλάους άρχισε να τα παστελωνεις πάλι για να ηρεμήσει το τόπικ 
