Π.Α.Ο.Κ - ΑΕΛ 23/11 19:00 MVP Σχόλια & παραλειπόμενα
-
teacher
Μετά λοιπόν την ψήφιση του Πάμπλο Γκαρσία ως MVP για την 10η αγωνιστική του πρωταθλήματος και το Ολυμπιακός - ΠΑΟΚ, για την 11η αγωνιστική και το παιχνίδι ΠΑΟΚ - ΑΕΛ MVP επιλέξαμε τον Ρικάρντο Βερόν με 885 ψήφους από το σύνολο των 2.421 και ποσοστό 36.56%!
Εδώ να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά υπάρχει ελάχιστη διαφορά πρώτου και δεύτερου μιας και ο Μπακαγιόκο πήρε 868 ψήφους και ποσοστό 35.85%.
Ακολουθούν οι πρώτες πέντε επιλογές (αν και οι υπόλοιπες τέσσερις έχουν αμελητέα νούμερα) και τα ποσοστά τους:
1. Ρ. Βερόν 885 36.56%
2. Ι. Μπακαγιόκο 868 35.85%
3. Μ. Αντόνιο 279 11.52%
4. Μ. Σνάουτσνερ 93 3.84%
5. Κ. Χαλκιάς 85 3.51%
Εδώ να σημειώσουμε ότι για πρώτη φορά υπάρχει ελάχιστη διαφορά πρώτου και δεύτερου μιας και ο Μπακαγιόκο πήρε 868 ψήφους και ποσοστό 35.85%.
Ακολουθούν οι πρώτες πέντε επιλογές (αν και οι υπόλοιπες τέσσερις έχουν αμελητέα νούμερα) και τα ποσοστά τους:
1. Ρ. Βερόν 885 36.56%
2. Ι. Μπακαγιόκο 868 35.85%
3. Μ. Αντόνιο 279 11.52%
4. Μ. Σνάουτσνερ 93 3.84%
5. Κ. Χαλκιάς 85 3.51%
Μετά από δυο ημέρες, ήρθε η ώρα και της δικής μου ανάλυσης..
Εκ των προτέρων γνωρίζαμε ότι το ματς με τη Λάρισα θα είναι πολύ δύσκολο. Τόσο λόγω των απουσιών μας, όσο και λόγω του γεγονότος ότι η αντίπαλος μας είναι μια πολύ δυνατή και σοβαρή ομάδα, ιδίως εκτός έδρας. Στη διάρκεια του ματς, επαληθευτήκαμε με τον καλύτερο τρόπο. Σφικτό ποδόσφαιρο και πολλά προβλήματα στην ομάδα μας να βρει τους χώρους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάποιο γκολ..
Ευτυχώς που υπήρχε στο γήπεδο και ο παίκτης που ακούει στο όνομα Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο για να μας ξελασπώσει γιατί, μετά και τον τραυματισμό του Μουσλίμοβιτς, τα πράγματα έδειχναν ιδιαίτερα σκοτεινά..
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί, αλλά τη Λάρισα να δημιουργεί. Γενικά, ήταν ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του ΠΑΟΚ φέτος. Πολύ μέτριος και χωρίς ουσιαστικό προσανατολισμό, εμφανώς επηρεασμένος από τις πολλές απουσίες.. Στις αρχές και των δύο ημιχρόνων, η ΑΕΛ πίεσε περισσότερο, αλλά ούτε κι αυτή κατάφερε κάτι συγκεκριμένο..
Είναι γεγονός ότι μόλις μετά το 60’ άνοιξε κάπως το ματς και είδαμε λίγη μπάλα, καθώς μέχρι τότε, φοβόταν η μια ομάδα την άλλη..
Η ομάδα μας μπήκε κάπως νωθρά στον αγωνιστικό χώρο. Έψαχνε τους κενούς διαδρόμους απέναντι σε μία συμπαγή άμυνα και άργησε να κάνει αισθητή την πρώτη παρουσία της στα αντίπαλα καρέ. Όλο αυτό το διάστημα κυριάρχησε το πάθος και οι δυνατές μονομαχίες στον αγωνιστικό χώρο.
Με δεδομένες τις απουσίες των Δάρλα, Γκαρσία, Κοντρέρας και με επιπρόσθετο πρόβλημα τον Μούσλι, ο Σάντος έπρεπε να ανακατέψει αρκετά την τράπουλα προκειμένου να βγάλει άσσο από το μανίκι του.
Οποιεσδήποτε επιθετικές ενέργειες, που είχαν εκφραστή τον Βόσνιο, μέχρι να τραυματιστεί, δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από την άλλη, κανείς άλλος παίκτης δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες για να προχωρήσει περισσότερο μέσα. Με την είσοδο του Αναστασάκου στη θέση του τραυματισμένου Μουσλίμοβιτς, η Τούμπα πάγωσε περισσότερο.
Λίγοι πίστευαν ότι ο Δικέφαλος θα κατάφερνε να πετύχει τέρμα, ιδίως χωρίς το μεγάλο του επιθετικό ατού. Τελικά έφτανε μία σύγχυση στα αντίπαλα καρέ, μετά από κόρνερ του Λάκη και λανθασμένη απομάκρυνση από τον Πάρα, έτσι ώστε ο Μπακαγιόκο να πετύχει το τέρμα, να λυτρώσει όλους τους ΠΑΟΚτσήδες και να ζεστάνει την Τούμπα, που ως τότε μόνο καμίνι δεν ήταν (παγωμένος ο κόσμος, λίγα τα συνθήματα κτλ..).
Ο πανηγυρισμός του αινιγματικός. Δάκρυα χαράς και ανακούφισης. Επίσης, δάκρυα ικανοποίησης και προσωπικής «εκδίκησης» από αυτούς που λίγους μήνες πριν αποφάσισαν πως ο Ιβοριανός δεν τους κάνει!
Το επόμενο διάστημα είχε περισσότερο ρυθμό και σασπένς από τα προηγούμενα 74 λεπτά. Άγχος να κρατήσουμε το σκορ και μία πυρακτωμένη εξέδρα που όσο νύκτωνε, τόσο περισσότερο έβρεχε κι εμείς τόσο περισσότερο φωνάζαμε και γινόμασταν ευρηματικοί..
Το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα της Τούμπας από άκρη σε άκρη και κυριαρχούσε τα τελευταία 10 λεπτά «ΠΑΟΚ Θρησκεία Τρομοκρατία, Τιμή και Δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία», ακούστηκε δυνατά, ακόμα και από τα επίσημα, που, αρκετές φορές στο ματς ξεκινούσαν συνθήματα, μιας και νωρίτερα η Θ4 δεν πολυένοιωθε.
Βλέπετε, η εικόνα της ομάδας ήταν τόσο αποκρουστική, που και ο κόσμος, αντί να εμψυχώνει τους παίκτες να πετύχουν ένα τέρμα, καθόταν και μουρμούριζε..
Τη στιγμή που ξεκίνησε η εξέδρα να ζεσταίνεται και πάλι, όπως στο Καυταντζόγλειο, ο ΠΑΟΚ πέτυχε το γκολ κι έβαλε μπροστά τις μηχανές γι’ ακόμα ένα τρίποντο..
Συμπερασματικά λοιπόν, στον πρώτο κακό εντός έδρας αγώνα, η ομάδα μας έδειξε και πάλι ότι έχει πλέον τον χαρακτήρα και το εκτόπισμα που χρειάζεται έτσι ώστε και χωρίς καλή παρουσία, να μπορεί να κερδίζει αυτό που θέλει εντός αγωνιστικού χώρου, εκμεταλλευόμενη φυσικά και τη δύναμη της έδρας..
Νίκη ψυχολογίας κυρίως και ντοπάρισμα ενόψει της δύσκολης συνέχειας όπου χωρίς βασικότατα στελέχη, η ομάδα μας καλείται να αποδείξει ότι έχει τη στόφα της μεγάλης ομάδας, πλέον, και μπορεί να πάρει αυτό που θέλει χωρίς να προσπαθήσει πολύ, αρκεί να είναι προσεκτική εκεί που πρέπει!
Στο τέρμα, ο Κώστας Χαλκιάς, έπειτα από τη μέτρια εμφάνιση στο Καραϊσκάκη, επέστρεψε και πάλι στις καλές εμφανίσεις αναχαιτίζοντας οποιαδήποτε επιθετική προσπάθεια των αντιπάλων μας, δείχνοντας σε ετοιμότητα όποτε χρειάστηκε.
Στην άμυνα, ένας από τους κορυφαίους στον αγώνα, Μάρκος Αντόνιο, κι ένας σταθερότατος φέτος, Στέλιος Μαλεζάς, δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερο πρόβλημα κόντρα στους αντιπάλους τους. Οποιεσδήποτε επιθετικές προσπάθειες κόβονταν εν τη γενέσει τους και όσες φορές δεν τα κατάφεραν, οι Σνάουτσνερ και Αραμπατζής (ανεβαίνει όσο περνάει ο καιρός), τους κάλυπταν επάξια..
Στη μεσαία γραμμή Βερόν και Ιβιτς είχαν κέφια. Κατάφεραν να ανακόψουν αλλά και να δημιουργήσουν σε αρκετές περιπτώσεις ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, χωρίς όμως να καταφέρουν να περάσουν πολλές φορές την μπάλα σωστά προς τους δύο επιθετικούς, δείγμα της πολύ σφικτής αμυντικής προσπάθειας από την ΑΕΛ.
Ο Κονσεισάο, μαζί με τον βελτιωμένο Κωνσταντινίδη, ιδίως στην αρχή, προσπάθησαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις έτσι ώστε η ομάδας μας να φτάσει με αξιώσεις στην απέναντι εστία. Είχαν αλληλοβοήθειες μ τους μπακ, παρόλα αυτά απείχαν εμφανώς από τον πολύ καλό τους εαυτό. Ειδικά ο Πορτογάλος, δεν κατάφερε να συνεχίσει τις εξαιρετικές του εμφανίσεις με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Πάντως, και οι δύο είχαν θέληση και όρεξη για κάτι καλό..
Στον επιθετικό τομέα, ο κορυφαίος για εμένα, όχι μόνο για το γκολ, αλλά και για τη συνολικά του αγωνιστική παρουσία, Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο και ο Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, παρότι δεν τροφοδοτήθηκαν επαρκώς και σωστά, προσπάθησαν όποιες φορές πήραν την μπάλα, να κάνουν τους αντιπάλους τους να τους αισθανθούν για τα καλά. Ο Βόσνιος με μερικά σουτ προσπάθησε να απειλήσει την εστία του Κοτσώλη, ενώ ο Ιβοριανός, με τις ντρίπλες και τη διεισδυτικότητα που τον διακρίνει, δημιούργησε τους κενούς χώρους έτσι ώστε οι συμπαίκτες του να επωφεληθούν..
Τελικώς, ο Μπάκα ήταν αυτός ο οποίος επωφελήθηκε από τη σύγχυση στα αντίπαλα καρέ και έστειλε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα, δίνοντας ταυτόχρονα μια πολύ σπουδαία νίκη στην ομάδα μας και συνεχίζοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις του..
Ο Σάντος διαχειρίστηκε για μία ακόμη φορά πολύ καλά το παιχνίδι. Στη θέση του Μουσλίμοβιτς έβαλε τον Αναστασάκο στον πρώτο του φετινό ματς με τη φανέλα της ομάδας, ενώ έβγαλε τους Κωνσταντινίδη και Μπακαγιόκο, ρίχνοντας στον αγωνιστικό χώρο τους Λάκη και Μπαλάφα, προκειμένου να φρεσκαρίσει τη μεσαία γραμμή..
Ο Κουκουλάκης είχε πολύ καλή παρουσία, παρόλα αυτά, έδειξε σε μερικές φάσεις ανοχή, ιδίως στις δικές μας περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα την κουτουλιά του Ιβιτς ή τη φάση από την οποία προήλθε το κόρνερ του γκολ. Όχι ότι μας χάλασε, απλά για να μη μας λένε ότι δεν τα βλέπουμε!
Επόμενο κρίσιμο παιχνίδι πλέον, αυτό στη Φυλή το Σάββατο το απόγευμα στις 16.45, κόντρα στον Θρασύβουλο.. Με πολλές απουσίες, αλλά με τον Πάμπλο Γκαρσία, κατά πάσα πιθανότητα στην αποστολή πάμε για ένα ακόμη διπλό..
Καλή επιτυχία ΠΑΟΚάρα και καλή δύναμη αδέρφια!
Και με προσοχή.. Οι κίνδυνοι παραμονεύουν!
Εκ των προτέρων γνωρίζαμε ότι το ματς με τη Λάρισα θα είναι πολύ δύσκολο. Τόσο λόγω των απουσιών μας, όσο και λόγω του γεγονότος ότι η αντίπαλος μας είναι μια πολύ δυνατή και σοβαρή ομάδα, ιδίως εκτός έδρας. Στη διάρκεια του ματς, επαληθευτήκαμε με τον καλύτερο τρόπο. Σφικτό ποδόσφαιρο και πολλά προβλήματα στην ομάδα μας να βρει τους χώρους και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάποιο γκολ..
Ευτυχώς που υπήρχε στο γήπεδο και ο παίκτης που ακούει στο όνομα Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο για να μας ξελασπώσει γιατί, μετά και τον τραυματισμό του Μουσλίμοβιτς, τα πράγματα έδειχναν ιδιαίτερα σκοτεινά..
Το παιχνίδι ξεκίνησε με τον ΠΑΟΚ να προσπαθεί, αλλά τη Λάρισα να δημιουργεί. Γενικά, ήταν ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του ΠΑΟΚ φέτος. Πολύ μέτριος και χωρίς ουσιαστικό προσανατολισμό, εμφανώς επηρεασμένος από τις πολλές απουσίες.. Στις αρχές και των δύο ημιχρόνων, η ΑΕΛ πίεσε περισσότερο, αλλά ούτε κι αυτή κατάφερε κάτι συγκεκριμένο..
Είναι γεγονός ότι μόλις μετά το 60’ άνοιξε κάπως το ματς και είδαμε λίγη μπάλα, καθώς μέχρι τότε, φοβόταν η μια ομάδα την άλλη..
Η ομάδα μας μπήκε κάπως νωθρά στον αγωνιστικό χώρο. Έψαχνε τους κενούς διαδρόμους απέναντι σε μία συμπαγή άμυνα και άργησε να κάνει αισθητή την πρώτη παρουσία της στα αντίπαλα καρέ. Όλο αυτό το διάστημα κυριάρχησε το πάθος και οι δυνατές μονομαχίες στον αγωνιστικό χώρο.
Με δεδομένες τις απουσίες των Δάρλα, Γκαρσία, Κοντρέρας και με επιπρόσθετο πρόβλημα τον Μούσλι, ο Σάντος έπρεπε να ανακατέψει αρκετά την τράπουλα προκειμένου να βγάλει άσσο από το μανίκι του.
Οποιεσδήποτε επιθετικές ενέργειες, που είχαν εκφραστή τον Βόσνιο, μέχρι να τραυματιστεί, δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Από την άλλη, κανείς άλλος παίκτης δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες για να προχωρήσει περισσότερο μέσα. Με την είσοδο του Αναστασάκου στη θέση του τραυματισμένου Μουσλίμοβιτς, η Τούμπα πάγωσε περισσότερο.
Λίγοι πίστευαν ότι ο Δικέφαλος θα κατάφερνε να πετύχει τέρμα, ιδίως χωρίς το μεγάλο του επιθετικό ατού. Τελικά έφτανε μία σύγχυση στα αντίπαλα καρέ, μετά από κόρνερ του Λάκη και λανθασμένη απομάκρυνση από τον Πάρα, έτσι ώστε ο Μπακαγιόκο να πετύχει το τέρμα, να λυτρώσει όλους τους ΠΑΟΚτσήδες και να ζεστάνει την Τούμπα, που ως τότε μόνο καμίνι δεν ήταν (παγωμένος ο κόσμος, λίγα τα συνθήματα κτλ..).
Ο πανηγυρισμός του αινιγματικός. Δάκρυα χαράς και ανακούφισης. Επίσης, δάκρυα ικανοποίησης και προσωπικής «εκδίκησης» από αυτούς που λίγους μήνες πριν αποφάσισαν πως ο Ιβοριανός δεν τους κάνει!
Το επόμενο διάστημα είχε περισσότερο ρυθμό και σασπένς από τα προηγούμενα 74 λεπτά. Άγχος να κρατήσουμε το σκορ και μία πυρακτωμένη εξέδρα που όσο νύκτωνε, τόσο περισσότερο έβρεχε κι εμείς τόσο περισσότερο φωνάζαμε και γινόμασταν ευρηματικοί..
Το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα της Τούμπας από άκρη σε άκρη και κυριαρχούσε τα τελευταία 10 λεπτά «ΠΑΟΚ Θρησκεία Τρομοκρατία, Τιμή και Δόξα στον Πάμπλο τον Γκαρσία», ακούστηκε δυνατά, ακόμα και από τα επίσημα, που, αρκετές φορές στο ματς ξεκινούσαν συνθήματα, μιας και νωρίτερα η Θ4 δεν πολυένοιωθε.
Βλέπετε, η εικόνα της ομάδας ήταν τόσο αποκρουστική, που και ο κόσμος, αντί να εμψυχώνει τους παίκτες να πετύχουν ένα τέρμα, καθόταν και μουρμούριζε..
Τη στιγμή που ξεκίνησε η εξέδρα να ζεσταίνεται και πάλι, όπως στο Καυταντζόγλειο, ο ΠΑΟΚ πέτυχε το γκολ κι έβαλε μπροστά τις μηχανές γι’ ακόμα ένα τρίποντο..
Συμπερασματικά λοιπόν, στον πρώτο κακό εντός έδρας αγώνα, η ομάδα μας έδειξε και πάλι ότι έχει πλέον τον χαρακτήρα και το εκτόπισμα που χρειάζεται έτσι ώστε και χωρίς καλή παρουσία, να μπορεί να κερδίζει αυτό που θέλει εντός αγωνιστικού χώρου, εκμεταλλευόμενη φυσικά και τη δύναμη της έδρας..
Νίκη ψυχολογίας κυρίως και ντοπάρισμα ενόψει της δύσκολης συνέχειας όπου χωρίς βασικότατα στελέχη, η ομάδα μας καλείται να αποδείξει ότι έχει τη στόφα της μεγάλης ομάδας, πλέον, και μπορεί να πάρει αυτό που θέλει χωρίς να προσπαθήσει πολύ, αρκεί να είναι προσεκτική εκεί που πρέπει!
Στο τέρμα, ο Κώστας Χαλκιάς, έπειτα από τη μέτρια εμφάνιση στο Καραϊσκάκη, επέστρεψε και πάλι στις καλές εμφανίσεις αναχαιτίζοντας οποιαδήποτε επιθετική προσπάθεια των αντιπάλων μας, δείχνοντας σε ετοιμότητα όποτε χρειάστηκε.
Στην άμυνα, ένας από τους κορυφαίους στον αγώνα, Μάρκος Αντόνιο, κι ένας σταθερότατος φέτος, Στέλιος Μαλεζάς, δεν αντιμετώπισαν ιδιαίτερο πρόβλημα κόντρα στους αντιπάλους τους. Οποιεσδήποτε επιθετικές προσπάθειες κόβονταν εν τη γενέσει τους και όσες φορές δεν τα κατάφεραν, οι Σνάουτσνερ και Αραμπατζής (ανεβαίνει όσο περνάει ο καιρός), τους κάλυπταν επάξια..
Στη μεσαία γραμμή Βερόν και Ιβιτς είχαν κέφια. Κατάφεραν να ανακόψουν αλλά και να δημιουργήσουν σε αρκετές περιπτώσεις ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, χωρίς όμως να καταφέρουν να περάσουν πολλές φορές την μπάλα σωστά προς τους δύο επιθετικούς, δείγμα της πολύ σφικτής αμυντικής προσπάθειας από την ΑΕΛ.
Ο Κονσεισάο, μαζί με τον βελτιωμένο Κωνσταντινίδη, ιδίως στην αρχή, προσπάθησαν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις έτσι ώστε η ομάδας μας να φτάσει με αξιώσεις στην απέναντι εστία. Είχαν αλληλοβοήθειες μ τους μπακ, παρόλα αυτά απείχαν εμφανώς από τον πολύ καλό τους εαυτό. Ειδικά ο Πορτογάλος, δεν κατάφερε να συνεχίσει τις εξαιρετικές του εμφανίσεις με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Πάντως, και οι δύο είχαν θέληση και όρεξη για κάτι καλό..
Στον επιθετικό τομέα, ο κορυφαίος για εμένα, όχι μόνο για το γκολ, αλλά και για τη συνολικά του αγωνιστική παρουσία, Ιμπραχίμα Μπακαγιόκο και ο Ζλάταν Μουσλίμοβιτς, παρότι δεν τροφοδοτήθηκαν επαρκώς και σωστά, προσπάθησαν όποιες φορές πήραν την μπάλα, να κάνουν τους αντιπάλους τους να τους αισθανθούν για τα καλά. Ο Βόσνιος με μερικά σουτ προσπάθησε να απειλήσει την εστία του Κοτσώλη, ενώ ο Ιβοριανός, με τις ντρίπλες και τη διεισδυτικότητα που τον διακρίνει, δημιούργησε τους κενούς χώρους έτσι ώστε οι συμπαίκτες του να επωφεληθούν..
Τελικώς, ο Μπάκα ήταν αυτός ο οποίος επωφελήθηκε από τη σύγχυση στα αντίπαλα καρέ και έστειλε την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα, δίνοντας ταυτόχρονα μια πολύ σπουδαία νίκη στην ομάδα μας και συνεχίζοντας τις εξαιρετικές εμφανίσεις του..
Ο Σάντος διαχειρίστηκε για μία ακόμη φορά πολύ καλά το παιχνίδι. Στη θέση του Μουσλίμοβιτς έβαλε τον Αναστασάκο στον πρώτο του φετινό ματς με τη φανέλα της ομάδας, ενώ έβγαλε τους Κωνσταντινίδη και Μπακαγιόκο, ρίχνοντας στον αγωνιστικό χώρο τους Λάκη και Μπαλάφα, προκειμένου να φρεσκαρίσει τη μεσαία γραμμή..
Ο Κουκουλάκης είχε πολύ καλή παρουσία, παρόλα αυτά, έδειξε σε μερικές φάσεις ανοχή, ιδίως στις δικές μας περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα την κουτουλιά του Ιβιτς ή τη φάση από την οποία προήλθε το κόρνερ του γκολ. Όχι ότι μας χάλασε, απλά για να μη μας λένε ότι δεν τα βλέπουμε!
Επόμενο κρίσιμο παιχνίδι πλέον, αυτό στη Φυλή το Σάββατο το απόγευμα στις 16.45, κόντρα στον Θρασύβουλο.. Με πολλές απουσίες, αλλά με τον Πάμπλο Γκαρσία, κατά πάσα πιθανότητα στην αποστολή πάμε για ένα ακόμη διπλό..
Καλή επιτυχία ΠΑΟΚάρα και καλή δύναμη αδέρφια!
Και με προσοχή.. Οι κίνδυνοι παραμονεύουν!