Ιστορίες Προσφυγιάς, Ιστορίες των Προγόνων μας

[john4serres]

Πλέον μεγαλύτερη από Αθήνα σε πληθυσμό

SM-G920F

συμφωνα με wiki 3,8 η αθηνα και 2,8 η σμυρνη
χοντρικα νουμερα.

[Παλαιολόγος]

να σημειωσω και την ιστορια των προγονων μου,ο παππους μου ηρθε μονος του παιδακι μικρο απο την τραπεζουντα(συγκεκριμενα ενα χωριο εξω απο αυτην) με τα καραβανια,οι τουρκοι τον βαλαν να βλεπει να ξεψυχουν τα μεγαλυτερα αδελφια του(ενα εκ των οποιων ελαβε μερος στο ανταρτικο)τα οποια πεσανε θυματα της μανιας των τουρκων,η δε γιαγια μου απο παραθαλασσια κωμοπολη με αναλογη τραγικη ιστορια.
δυστυχως δεν ρωτησα περισσοτερες λεπτομερειες ,μονο δυο ονοματα τον δολοφονημενων ξερω,αυτο που μου εχει μεινει απο την συναναστροφη μου με την γιαγια μικρος ειναι τα ατελειωτα μοιρολογια της την νυχτα,πραγματικα σε ψυχοπλακωνανε,ηταν τρομερο να ξερεις πως πολλες δεκαετιες μετα οι πληγες παρεμεναν ανοιχτες.

οι Σμυρνιοι παλι γλυτωσαν την σφαγη,(φυγαν πριν την καταστροφη)αλλα οχι και το βιος του(συγγενεις τους δεν ηταν το ιδιο τυχεροι)

[Παλαιολόγος]

Ναι αλλά πιθανόν δεν ξέρεις ότι το άγνωστο στο ευρύ κοινό , αντάρτικο του Πόντου το έκαναν κατ εξοχην οι τουρκοφωνοι Πόντιοι,στον δυτικό πόντο.

Και φυσικά δυστυχώς, ουδείς έχει ασχοληθεί σοβαρά για να καταγράψει τις επαναστάσεις του πόντου που δεν σταμάτησαν ποτέ, από την ώρα που έπεσε η Τραπεζούντα, η πρωτεύουσα των Κομνηνων.
Όπως στη Ρωμανία η γλώσσα δεν ήταν γνώρισμα καταγωγής, μιας και όλοι μιλούσαν ελληνικά, έτσι και στην Οθωμανική αυτοκρατορία, την διαφορετικότητα την όριζε η πίστη και όχι η γλώσσα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι κάτοικοι του οφι που, έχασαν την πίστη και κράτησαν την γλώσσα, γύρω στα 1700 μιας και τότε οι ντερεμπεηδες δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα στον πόντο. Ήταν οι πρώτοι που τουρκεψαν...ολοκληρωτικά

Στάλθηκε από το SM-G920F μου

οι τουρκοφωνοι ποντιοι ηταν γλωσσικη μειονοτητα,ολες οι περιοχες στις οποιες κατοικουσαν ελληνες ειχαν γλωσσικες μειονοτητες,π.χ μακεδονια,παλαια ελλαδα κ.λπ
παντως οι δικοι μου ελληνοφωνοι ηταν και ενας(σιγουρα)αδερφος του παππου μου συμμετειχε στο ανταρτικο.

[pilotos]

Πλέον μεγαλύτερη από Αθήνα σε πληθυσμό

SM-G920F

συμφωνα με wiki 3,8 η αθηνα και 2,8 η σμυρνη
χοντρικα νουμερα.

Είναι γνωστό ότι το wiki δεν είναι, αξιόπιστη πηγή ενημέρωσης.
Πάμε παρακάτω.

Το τί χτίζεται δεν λέγεται με απλά λόγια. Πίστευα ότι μόνο στην Πόλη, γίνεται οργασμός.

Πλέον έχοντας γυρίσει πολλά μέρη, και δη σχεδόν όλο τον παραλιακό Πόντο, και αρκετά νότια τμήματα, έχω να πω ότι μέχρι εμείς να κλείσουμε μια λακκούβα σε εθνική οδό, αυτοί έχουν ανοίξει για πλάκα, 20 τούνελ...

SM-G920F

[stephanos]

Όπως στη Ρωμανία η γλώσσα δεν ήταν γνώρισμα καταγωγής, μιας και όλοι μιλούσαν ελληνικά, έτσι και στην Οθωμανική αυτοκρατορία, την διαφορετικότητα την όριζε η πίστη και όχι η γλώσσα.

[Παλαιολόγος]

Ρε παιδια, εσείς που διαβάσατε την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού, μπορείτε να μου εξηγήσετε γιατί οι πόντιοι και οι πόντιες φυσιογνωμικά δεν έχουν καμία σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες; Φέρνουν περισσότερο σε Γεωργιανούς,τούρκους και αζέρους. Οφείλεται σε επιμειξίες;

εχεις δει γεωργιανους(οχι τους ελληνες εκει) ,αζερους και βλεπεις πως φερνουν οι ποντιοι σε τετοιους; για βαλε την εθνικη ποδοσφαιρου και μπασκετ τους,τους πρωθυπουργους τους και συγκρινε τους με διασημους ποντιους
π.χ χαρρυ κλυν ,περικλη χριστοφοριδη,μελινα ασλανιδου, δημητρη μελλισανιδη,χρυσανθος,γιαννης κακουλιδης ,βανδη,ντεμης,τσαπανιδου,πολυχρονιδης(τροχο τυχης) κ.λπ
τον μεσο ποντιο λεμε,με τον μεσο γεωργιανο παντα
προφανως ενα ποσοστο θα μοιαζει ,αλλα σε καθε περιοχη το αυτο συμβαινει,αμα πας κρητη μπορει να δεις ακομα και κοκκινομαλληδες!,αμα πας παλαια ελλαδα μαυριδερους κ.ο.κ

ο ποντος ειναι εξαιρετικα εκτεταμενη περιοχη ,αναλογως και την περιοχη ενα ποσοστο θα φερνει

[Παλαιολόγος]

Όπως στη Ρωμανία η γλώσσα δεν ήταν γνώρισμα καταγωγής, μιας και όλοι μιλούσαν ελληνικά, έτσι και στην Οθωμανική αυτοκρατορία, την διαφορετικότητα την όριζε η πίστη και όχι η γλώσσα.

ναι αλλα τελικα η πιστη κρατησε τον ελληνισμο ορθιο,απο την αφομοιωση,επομενως το οτι οι περισσοτεροι μιλουσαμε ελληνικα (παρολο που πραγματι ανα περιοχη υπηρχε και η εκαστοτε γλωσσικη μειονοτητα)δεν ειναι τυχαιο

[pilotos]

Ξανά διάβασε το Παλαιολογε, αυτό ακριβώς λέω, για την Οθωμανική περίοδο.
Άλλωστε είναι γνωστό ότι οι ελληνοφωνοι μουσουλμάνοι του ανατολικού πόντου (υπάρχουν και σήμερα), όταν τον 17ο αιώνα, διάλεξαν να κρατήσουν γλώσσα και άλλαξαν θρησκεία, έχασαν πολύ γρήγορα τα πάντα. Με αποτέλεσμα ο Κεμάλ, να χρησιμοποιήσει μέρος αυτών κατά των Ποντίων αδελφών τους, σε μεμονωμενες περιπτώσεις.

Σε αντίθεση με τους τουρκοφωνους του δυτικού Πόντου, που βγήκαν πρώτοι στο αντάρτικο. Και είναι κρίμα, μέγιστο κρίμα για εμάς τους Πόντιους που κανένας δεν έκατσε να γράψει "τα άπαντα του ποντιακού αντάρτικου" που ξεκίνησε σχεδόν αμέσως μετά την πτώση της Τραπεζούντας...

SM-G920F

[pilotos]

Πως προέκυψε το ανθρωποπουλημα, αυτό που αναρωτιόταν οι παππούδες μας, τί είμαστε αντικείμενα και μας ανταλλάσσουν;

Το βρήκα σε ένα παλιό βιβλίο, νομίζω περιγράφει με λίγα λόγια, πολλές αλήθειες , περί της ανταλλαγής πληθυσμών.

[img]http://uploads.tapatalk-cdn.com/20160229/68566f48fb74546bd16610844b118db6.jpg[/img]
[img]http://uploads.tapatalk-cdn.com/20160229/5b2d114fc2dd9fed885f2d87c9446e7c.jpg[/img]

SM-G920F

[eorptol]

https://m.youtube.com/watch?v=s5CiCV6cx1A


Τρομερός τεμετερον απολας λέρμι. ....

Στάλθηκε από το SM-N910F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[pilotos]

Η παράδοση στον Πόντο για τον μήνα Σεπτέμβρη.

Ο Σεπτέμβριος στα ποντιακά πήρε το όνομα Σταυρίτες από τη γιορτή της Ύψωσης του Τιμίου Σταυρού (στις 14 Σεπτεμβρίου).
Στην Κερασούντα, τα Κοτύωρα, την Τραπεζούντα, τη Σάντα, τα Σούρμενα και τη Χαλδία (περιοχή Αργυρούπολης) ο Σεπτέμβριος λεγόταν Σταυρίτες.
Στα Κοτύωρα και τη Χαλδία, ο Σεπτέμ­βριος λεγόταν και Σταυρίτας. Το ίδιο και στην Οινόη. Στην Ινέπολη τον ονόμαζαν Σταυρενό.

Στο πρώτο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο έβδομος μήνας και από τον αριθμό εφτά (σέπτεμ λατινικά) πήρε το όνομά του Σεπτέμβριος.
Σε μερικές περιοχές της Ελλάδας τον ονομάζουν Τρυγη­τή ή Τρυγομηνά (οι Πόντιοι λένε Τρυγομηνά τον Οκτώβριο) ή Σοιριάρη, γιατί κατά τον μήνα αυτόν ετοιμάζουν οι γεωργοί τον σπόρο για σπορά τον Οκτώβριο και Νο­έμβριο, τα τελευταία χρόνια.
Στον Πόντο, ο μήνας Σεπτέμβριος θεωρείτο από πολλούς ως η αρχή του χρόνου, γιαυτό έλεγαν «Στάμαν Σταυρίτα είδα σε καλόν να έν' ιδέα σ'».. Αυτό ήταν απομεινάρι της ρωμαϊκής ινδικτιώνας (ιντίκτιο), ενός κύκλου δεκαπέντε χρόνων, που αποτελούσε τη βασική χρονολογική μονάδα στο Βυζάντιο και στη Δύση μέχρι το τέλος του Μεσαίωνα.
Η πρώτη Ινδικτιών άρχισε το 312 μ. Χ. και καθιερώθηκε από τον Μέγα Κωνσταντίνο. Από το τέλος του Μεσαίωνα σταμάτησε η χρήση της ινδικτιώνας και αντικαταστάθηκε με τη μέτρηση της χρονολογίας από τη γέννηση του Χριστού.
Οι δημόσιες, αλλά και ιδιωτικές δαπάνες και τα έσοδα υπολογίζονται από τον Σεπτέμβριο. Ο Σεπτέμ­βριος είναι και η αρχή του εκκλησιαστικού ημερολογίου — αρχή της Ινδίκτου ή του νέου έτους.
Την πρώτη ημέρα του Σεπτεμβρίου κοίταζαν, στον Πό­ντο, το καλό ποδαρικό, γιαυτό καλούσαν ιερέα να αγιά­σει το σπίτι. Επίσης, εκείνον που συναντούσαν την 1η Σε­πτεμβρίου, τον θυμούνταν και αν πήγαινε καλά ο χρόνος, τον υποχρέωναν να ξαναφανεί μπροστά τους την επόμενη 1η Σεπτεμβρίου. Αν πήγαιναν στραβά τα πράγματα, τον άλλαζαν με άλλον. Στις 22 Σεπτεμβρίου γιόρταζαν τη μνήμη του Αγίου Φωκά.
Ο λογοτέχνης Γιώργος Ζερζελίδης (1896-1973) έγραψε στο 7ο τεύχος (1986) του περιοδικού «Ποντιακό Βήμα» Κοζάνης ότι στον Πόντο οι μήνες είχαν εμπνεύσει και τους ζωγράφους. Έτσι, στον βυζαντινό ναό του Αγίου Ευγενίου της Τραπεζούντας υπήρχε το περίφημο εικονο­γραφημένο χειρόγραφο, που φυλάσσεται στη μονή Βατοπεδίου, στο Άγιον Όρος.
Το εικονογραφημένο αυτό χειρόγραφο παριστάνει τους δώδεκα μήνες, με εικόνες από την καθημερινή ζωή και τις ασχολίες των ανθρώπων. Αποτελεί σπουδαίο κειμήλιο της εκκλησιαστικής τέχνης και έργο σπάνιο. Ο τελευταίος μητροπολίτης Τραπεζού­ντας (1913 — 1923), ο Χρύσανθος Φιλιππίδης (Κομοτη­νή 1881 — Αθήνα 1949), δημοσίευσε την εικονογράφηση των μηνών στο μνημειώδες έργο του «Η Εκκλησία Τραπεζούντος», στο ετήσιο περιοδικό σύγγραμμα «Αρχείον Πόντου», τόμοι 4-5 του έτους 1933 (έκδοση Επιτροπής Ποντιακών Μελετών).
Ο Σεπτέμβριος στην ποντιακή παράδοση:
Ο Σταυρίτες φέρ' τα νερά κι ο Καλαντάρτς τα χόνα.
Σην έμπαν τη Σταυρίτε έρθεν και ο πόλεμος.
Ο Σταυρίτες ρούζ' τα φύλλα και ξεραίν' όλα τα ξύλα.
Ο Σταυρίτες 'κχύν' τα φύλλα και μαραίντανε τα φύλλα.


Καίτη Μελή —Παπαπαναγιώτου
Δημοσιογράφος- οικονομολόγος