65. Γιάννης Κωνσταντέλιας

[ΑποστόληςΑ]

Θα βρει κι άλλες ευκαιρίες να πετύχει γκολ που θα μείνουν στην ιστορία...
Μόνο να είναι υγιής.

[Ριαν_Καπαγιαννιδης]

Απίστευτο κ άρρωστο το τσιμπηματάκι Ντέλια στο 1-0.
Αν έπαιζε ..χάμου, θα το βλέπαμε μέχρι το 2037 στην α(θ)λητική κυριακή.

Αυτά

Κόντραρε η μπάλα, δεν την τσίμπησε ακριβώς. Αυτό που έκανε στο δεύτερο ημίχρονο και σούταρε με το αριστερό ήταν το πραγματικά άρρωστο. Κρίμα που δεν μπήκε.

[eorptol1]

Από πανακα έπος.....
ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΓΟΣ

Είναι 5 τα χαράματα . Ξύπνησα για κάποιον ακατανόητο λόγο και δεν με πιάνει ύπνος ξανά.

Κι εκεί που κοιτάζω το ταβάνι μέσα στο σκοτάδι , με πιάνει ένας απίστευτος θυμός.
Γυρίζουν ανάποδα τα πάντα μέσα μου.

Γιατί σκέφτηκα ότι

50-100 μ@λάκες μας κάνουν τη ζωή μας στον ΠΑΟΚ μαύρη.

ΕΧΟΥΝ ΓΕΜΙΣΕΙ ΤΑ ΣΟΣΙΑΛ ΜΕ ΤΡΕΛΗ ΤΟΞΙΚΟΤΗΤΑ , μας γράφουν μνμτα, μας βρίζουν , βρίζουν την ομάδα που αγαπάμε , τους παίκτες, τον Γιάννη , εμάς, παρακαλάνε να χάνει ο ΠΑΟΚ,
μετά από νίκες σαν τη χθεσινή κρύβονται

και στην πρώτη στραβή βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια μετά τη βροχή….

Γιατί αυτό τελικά είναι : ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ

Εχω φτάσει στα 58 ρε γαμωτο μου και από τα κοντά 50 χρόνια που βλέπω ΠΑΟΚ, αυτή η εποχή που ζούμε τώρα, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ …….

Ακούτε ρε μλκς μου ;;

Ένα όνειρο …..

Γιατί ζούμε στην εποχή του ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ .

Του Μικρού Μάγου .

Είναι κάτι ασύλληπτο, είναι ανεπανάληπτο, είναι κάτι που ξεπερνάει τη φαντασία μου και την επιθυμία μου.

ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ !!!!!!!!!!

Και όταν τα χρόνια περάσουν αυτοί που είναι τώρα 20 χρονών θα λένε στα παιδιά και στα εγγόνια τους ότι υπήρχε κάποτε στον ΠΑΟΚ μας ένα παλικαράκι που έπαιζε μπάλα με το χαμόγελο που τη μπάλα τη μιλούσε, τη μάγευε

που περνούσε τρεις παίκτες με μια απλή προσποίηση , έμπαινε μέσα στην περιοχή λες και έμπαινε στην αυλή του σπιτιού του και το κάρφωνε …
Και όλο το γήπεδο , όλη η Τούμπα έκανε ένα αυθόρμητο μακρόσυρτο ωωωωωωω ….

ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ

Όπως οι παλαιότεροι τη δεκαετία του 70 ζούσαν την εποχή του Κούδα.
Και του μεγάλου Χατζηπαναγή.

45 χιλιάδες πηγαίναμε στο Καυταντζόγλειο τότε για να δούμε τον μάγο Χατζηπαναγή …. Έκανε ασύλληπτα πράγματα . Εκανε τη μπάλα πουτ@να.

Πέρασαν 45 - 50 περίπου χρόνια να ξαναβγεί τέτοιος μάγος.
Ο δικός μας ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΓΟΣ.

Ναι ρε πστ μου.
Ναι.

ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ.

Και της μεγάλης ομάδας του ΠΑΟΚ.

Με πρωταθλήματα, αήττητα Νταμπλ, με κύπελλα, με πορείες στην Ευρώπη

με έναν ΠΑΟΚ που πάει Αθήνα και κλαίνε μανούλες και παιδιά…..

Που τους έχει κάνει το ΟΑΚΑ να είναι το εξοχικό μας, που είχε την χάρτινη 4 χρόνια γκομενα μέσα έξω, που είχε βάλει τον Πετρακη τον Μάνταλο κάθε χρόνο να του κουβαλάει το κύπελλο στην απονομή.

Με τίτλο μέσα στο σάπιο μήλο μόνοι εναντίον όλων, εναντίων Θεών και Δαιμόνων, στην πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής μου μετά τη γέννηση των παιδιών μου.

Χτες ήπια καφέ με το λυκόσκυλο. Δυό ώρες τον σταύρωσα πάνω στο σταυρό του μαρτυρίου. Για να μάθει τι είναι ο ΠΑΟΚ, τι είναι ο κόσμος του ΠΑΟΚ, τι πρεσβεύει η ομάδα αυτή.
Τί είναι ο ΠΑΟΚ για τον κόσμο του, πώς ορίζει τις ζωές μας, πώς μια ολόκληρη πόλη ζει και αναπνέει μαζί με αυτόν.

Πώς ο ΠΑΟΚ είναι η φτωχολογιά, είναι τα ναρκωτικά, η ανεργία, η δυσκολία της καθημερινότητας που δεν βγαίνει ο μήνας γιατί τα γ@μημενα τα λεφτά δεν φτάνουν, και όλοι περιμένουμε λίγη χαρά από την ομάδα μας να φωτίσει λίγο τις ζωές μας τις μαύρες….

Την προηγούμενη φορά που το έκανα στον Λου , μιά ώρα στριμωγμένος ήταν σε μια γωνία στο αεροδρόμιο Μακεδονία ,
του άλλαξα όλη την οπτική του για εμάς και προχθές σε μια του συνέντευξη το είπε έτσι ακριβώς….. και είναι φέτος ένας Λου πολύ διαφορετικός …… γιατί δεν υπάρχουν εγωισμοί, κόντρες, λεφτά, καριέρες ….
Εδώ, στη Μπογκοτά των Βαλκανίων μιλάμε για μοναδική χαρά σε έναν ολόκληρο λαό,
έναν κόσμο μαυρισμένο που περιμένει λίγο να χαρεί,
να βάλει χρώμα στη ζωή του
από την ομάδα του.
Από τον ΠΑΟΚ.

Θα μου πεις για όλες τις ομάδες έτσι δεν είναι ;; Θα σου πω λοιπόν πως όχι, Δεν είναι. Γιατί μόνο ο κόσμος του γαβρου είναι στα ίδια επίπεδα με εμάς, μόνο εκεί θερίζει η ανεργία, τα ναρκωτικα, η απόγνωση , ακόμη και η πείνα στον Πειραιά όπως κι εδώ, μόνο που αυτοί δεν έχουν μέσα τους την ιδιοσυγκρασία του κατατρεγμένου, του αδικημένου, του επαρχιώτη ….

Εμείς, εγώ , εσείς , κάποιων οι πατεράδες σας έχουμε μπει πάμπολλες φορές στο γήπεδο στο λεκανοπέδιο με τη γκλοπιά του ματατζή στην πλάτη ή με την κοτρώνα από το ντου ακόμη στο χέρι.

Κατά βάθος μέσα μου παραμένω Ορκ. Αυτό υποψιάζομαι.
Του το είπα. Το παιδάκι των 22 Μα ΐων με κοιτούσε αποσβολωμένο λες και έβλεπε εξωγήινο.

Το ξέρω το βλέμμα αυτό. Το είδα και στον Λου και στο αεροπλάνο με τον Γιακουμάκη. Μέσα μου παραμένω Ορκ.
Ενα απλό τελειωμένο Ορκ.

ΟΠΩΣ Ορκ παραμένει και όλη η Θύρα 1-2-3 στην Τούμπα. Είμαστε αυτοί που μεγάλωσαν και μετακινήθηκαν από τη Θύρα 4 στις κεντρικές θύρες για να βλέπουμε λίγο καλύτερα μπαλίτσα .
Αλλά μέσα μας τίποτα δεν άλλαξε. Πιστεύω ούτε στην 5-6 άλλαξε κάτι.
Κι αυτοί Ορκ παραμένουν.

Πάμε ξανά πίσω.

ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ.

Χαρείτε το. Ζήστε το. Για όσο κρατήσει.
Κλείστε τα μάτια και απολαύστε τις μοναδικές αυτές στιγμές κλεισμένες μέσα σας. Είναι πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ.
Μην αφήνετε τα τρολ και τους στημένους να σας παίρνουν τη χαρά σας.
Βγάλτε τους από τη ζωή σας.
Φτάνει τόσο πικρό ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ.
Πούλο, δρόμο.

Ζήστε, χαρείτε τις στιγμές μας.

Και όταν τα χρόνια περάσουν θα τα διηγείστε στα εγγόνια μας ….

Ότι κάποτε ήταν λέει στην Τούμπα, ένας ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΓΟΣ , που τη μπάλα την ΕΞΑΦΑΝΙΖΕ ………………..

ΠΑΟΚ

ΥΓ. ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΕΛΙΑ.
ΟΠΩΣ κάποτε ζήσαμε στο μπάσκετ την εποχή του μεγάλου, του ανυπέρβλητου Μπάνε Πρελεβιτς.

Δεν ξεχνώ.
Και δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ.