Και εμείς; Αντί να είμαστε ασπίδα, κάποιοι κλαίγονται. Τη μία φταίει ο Σαββίδης, την άλλη ο Λουτσέσκου, αποδοκιμασίες στους παίκτες ΜΕΣΑ στο ματς… Αυτό είναι το χειρότερο πράγμα που γίνεται στον ΠΑΟΚ. Όχι οι ήττες. Η μιζέρια.
Ο ΠΑΟΚ δεν είναι ομάδα της εύκολης χαράς. Είναι ομάδα των μαχών. Από την αρχή της σεζόν παίζει ΤΕΛΙΚΟΥΣ κάθε εβδομάδα και τώρα έρχονται τα πιο σημαντικά. Τώρα μας χρειάζεται. Όχι αύριο.
Την Κυριακή με τον Παναθηναϊκό ΔΕΝ χωράει γκρίνια. Είναι ματς φωτιά. Είναι ματς ΠΑΟΚ. Εκεί πρέπει να είμαστε όλοι καυλωμένοι, όλοι δίπλα στην ομάδα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Να νιώσουν ότι παίζουν στην Τούμπα, όχι μόνο στο γήπεδο αλλά και στην ψυχή μας.
Μόνο ενωμένοι, μόνο συσπειρωμένοι, μόνο ΠΑΟΚ.
Στήριξη μέχρι τέλους – και στο τέλος θα μιλάμε εμείς
