Έλληνες σεντερ της ομάδας μας- All times

[karlat85]

Ναι ρε συ μουσταφ,γουσταρα πολυ και τον Ματ μπουλαρντ που ειχε αλλαξει τον Μουσταφ

Οσο για τον καλυτερο τωρα που το σκεφτομαι,για μενα ειναι ο Ρεντζιας,ηταν μπροστα απο την εποχη του,ενω τοτε ολα τα πενταρια ηταν θωρηκτά αυτος ειχε και το σουτ απο μεση αποσταση και σχετικα γρηγορος στα ποδια,πιστευω μια κλαση πανω απο λαζο

[Boomer44]

1)Προδοτης
2)Σαβιτς
3)Γιαννουλης (εκπληκτικές 2 σαιζόν)
4) Φαντεμπεργκ ( θεαματικότατος και ουσιαστικός.. 4αροπενταρι)
5)Τσεκος (Για την αλητεία)

[paok re niamou]

Ειναι η θεση που μας στερησε νικες και τιτλους. Απο που να ξεκινησω και που να σταματησω. Οταν για χρονια η θεση ηταν καπαρωμενη απο τον αχρηστο τεμπελη και προδοτη. Η λαθος πασα στον τελικο με την Ρεαλ ειναι ενα μικρο δειγμα. Δεν σχολιαζω αλλο και δεν ψηφιζω.

[Spiros_S]

Εμένα μου άρεσε και ο Σάκλφορντ.

[goran 64]

Πητ Παπαχρόνης and..............................................the end._ :ugeek:

[Spiros_S]

Α, ρε Τσέκο, μαμώ τα τροχαία σου (τώρα που το θυμήθηκα).
Στο μεταξύ, γράφει φαρδιά-πλατιά "'Ελληνες" και εγώ γράφω τον Σάκλφορντ.

[tolis01]

Λάζαρος, αν και δυστυχώς ήταν σε εμάς σε εποχή που είμαστε στα κάτω μας.

Ακατανόμαστος: Προικίστηκε από τη φύση, αλλά σε εμάς όλο μοιραίος. Μηδέν δουλειά, δε θυμάμαι να πήρε παιχνίδι μεγάλο αυτός. Όσο θυμάμαι τη μαλακία που μας έδερνε στα mid80s - παρά το πούλημα/τρύπημα που μας έκανε κα ιπηγαόνοντας Αμερική - μην τυχόν και πάει στο σκουλήκι και σηκώσουν τη ευρωπαϊκή κούπα, βαράω το κεφάλι μου.
Εδώ στο σκουλήκι ενώ μπορούσαν δεν έπαιρναν σοβαρό σέντερ για να μη θυμώσει ο Νικ..

Ρετζιάς : Στα 17 του έπαιζε καλύτερα από ότι στα 20 και μετά. Αυτό τα λέει όλα.
Απογοήτευση. Ενώ είχε και το σουτ από μέση απόσταση και θα μπορούσε να κάνει θραύση, τα γρήγορα και πολλά λεφτά κι η τεμπελιά και η χαζομάρα στον εγκέφαλο τον έφαγαν. Δε θα ξεχάσω φάσεις να είναι κάτω από το καλάθι και να αναλώνεται σε προποιήσεις. Ήμαρτον! 2,14 είσαι, σήκω και ή θα καρφώσεις ή θα σε κάνουν φάουλ.
Αν ήταν 10 πόντους κοντύτερος, θα πούλαγε κουλούρια τώρα και δε θα ήταν εκατομμυριούχος.

Γιαννούλης : Πιο δουλευταράς, παρά το για σέντερ (2,05) όχι και τόσο ύψος, προσέφερε παραπάνω, λόγω δουλειάς.

Μάνθος Κατσούλης : Όντως είχε το pivot shot με ταμπλό, δυνατός, αλλά κι αυτός στα μεγάλα παιχνίδια απών και εξοργιστικά άστοχος από την προσωπική. Σε τελικό με το σκουλήκι κάπου 85 με 87 που το χάσαμε με 4 πόντους, αυτός κι ο ακατανόμαστος είχαν κάπου 15 χαμένες προσωπικές...

Και φυσικά, Πητ, Πητ, Πητ, Πητ, Πητ, Πητ!!!

[falconakis]

Για τον πρώην δήμαρχο Πειραιά δεν θα μιλήσω, ειλικρινά δεν ξέρω τι να πώ...
Θα πω για τον Μάνθο που όλοι τον θυμάστε στα στερνά του...
Την εποχή που όλοι λέγαμε ωραιο παιχνίδι το μπάσκετ αλλά έχει πολλά δοκάρια, τα μάτς με τουε γεωσκώληκες ήταν τα μόνα που είχαμε κόσμο στο Παλέ...
Ενα τέτοιπ μάτς λοιπον ξεκινάει και ο ψηλος έχει 4 φάουλ στο 5λεπτο...την κάτσαμε λέμε όλοι,
Τελικό σκόρ τα περήφημα 3 παλούκια 111-91 (κλάμα τα σκουλίκια) 38 πόντους ο Μάνθος τουτ τελείωσε το ματς χωρις άλλο φάουλ...
Η πίκρα του τέλους με την σκουλικοφανέλα ίδια με του άλλου να μιλάει για τον Θρήνο...
Όπως λέει ο λαός τα στερνά τιμούν τα πρώτα...

[AntreasG4]

[Miles]

Ούτε που ήξερα ότι υπάρχει τέτοιο τόπικ και φυσικό είναι αφού δεν μπαίνω στα μπασκετικά.
Ευκαιρία όμως να ανοίξω μια συζήτηση παλιά, παλαιότερη του φόρουμ. Φυγή Φασούλα και ποιος έφταιγε. Είμαι περίεργος για τις απαντήσεις μικρών και μεγάλων που τα ζήσαμε.

[burbu]

Ο μετέπειτα δήμαρχος Πειραιά ήθελε τα πεντοχιλιαρα να είναι πετσετακια νομίζω αυτό έφταιξε

[Miles]

Είσαι σίγουρος ότι εμείς τον θέλαμε;

[burbu]

Πιθανόν και όχι, αν θυμάμαι καλά ήταν μοιραίος σε κάποιον τελικό ,
Απλά αυτό είχε βγει προς τα έξω, προδοσία

[Miles]

Ότι του φορτώσαμε πολλά είναι σίγουρο. Στον ευρωπαϊκό τελικό με τη Ρεάλ, που έκανε τη μαλακία στο τέλος, μέχρι να ξυπνήσει ο Μπάνε και να μας πάρει από το χεράκι, ως συνήθως, αυτός μας κράτησε στο πρώτο ημίχρονο - είχε κάνει πολύ καλό ματς τότε. Στους τελικούς, την προηγούμενη χρονιά με τους δίπλα, στο ένα παιχνίδι, λάθος στο τέλος έκανε και ο Μπάρλοου.

[burbu]

Εποχή Λίβινγκστον θυμάμαι ελάχιστα αλλά είναι εποχή και ο λογος που άρχισα να είμαι ΠΑΟΚ,περισσότερο με πείραξε που γύρισε ο Μπάνε στην χάρτινη απ' ότι όταν έφυγε ο Φασούλας (δεν ήταν απ' τις αδυναμίες μπασκετικά)