Για οποιονδήποτε παίχτη άλλης ομάδας -αν είναι έστω ελάχιστα καλός- και να μιλήσουμε θα υπάρχουν άτομα που πρώτα απ' όλα θα επισημάνουν τα θετικά του.
Αντίθετα αν μιλήσουμε για κάποιον δικό μας που το πρώτο -και μοναδικό- πράγμα που θα επισημάνουν είναι τα αρνητικά του.
πχ. "λίγος ο Kace... αδύναμος" ή "έλα μωρέ με τον Κλάους... κοντρόλ μηδέν"
Το ότι και οι 2 παραπάνω θα έπαιζαν βασικοί σε οποιαδήποτε ομάδα στην Ελλάδα -και πιθανό να "ρίχνανε" στον πάγκο κάποιον από αυτόν που αποθεώνουν- είναι άλλη ιστορία. Δεν τους νοιάζει.
Αν ο Kace ήταν στην ζέλα οι παραπάνω θα μιλάγανε για μηχανάκι, ακούραστο σκυλί, θα ανέλυαν την πολύ καλή δουλεία που γίνετε στον τομέα της φυσικής κατάστασης εκεί κτλ.
Αν ο Κλάους ήταν στον gay ή στην κούλα οι ίδιοι θα μιλάγανε για killer, σεντερφοράκλα επιπέδου Ch.L. που δεν συγχωρεί κτλ.
Το κακό είναι ότι σε αυτό το τριπάκι μπαίνουν -και μας βάζουν- και οι ΑΡΔ. Ότι είναι δικό μας είναι χάλια... ενώ το ξένο αν είναι "λίγο καλό" αποθεώνετε ενώ αν είναι χάλια απλά δεν αναφέρετε ως μέτρο σύγκρισης.
πχ. ο Costa είναι αργός... ενώ οι Ταυλαρίδης, Sanchez, Da Costa, Σιόβας, Τζανετόπουλος κτλ. είναι όλοι τους σπρίντερ!
Είμαι κατά της αποθέωσης αλλά και κατά της απαξίωσης των παιχτών μας.
Τεσπα... μεγάλη κουβέντα και σχετικά off-topic. Όποτε σφυρίζω λήξη για τον εαυτό μου.
