giliopoulos έγραψε:Jean Valjean έγραψε:giliopoulos έγραψε:Δε νομιζω οτι ειναι λιγα τα 17.000 διαρκειας σε απαρχαιωμενο γηπεδο 28.000.
Λίγα είναι φίλε μου.
Είναι λίγα σε σχέση με τον κόσμο που έχει ο ΠΑΟΚ και είναι επίσης λίγα σε σχέση με τις επιτυχίες που έχει η ομάδα και το ποδόσφαιρο που παρουσιάζει.
Για να καταλάβεις πως το εννοώ: Αν π.χ. έχουμε τριπλάσιους οπαδούς από τον Άρη και ο Άρης έχει δώσει 7000 διαρκείας για ένα γήπεδο όπως το Χαριλάου χωρίς να έχει τίτλο και Ευρώπη, τότε εμείς θα έπρεπε στην χειρότερη περίπτωση να έχουμε δώσει τουλάχιστον 21000 διαρκείας. Ανάλογα, αν έχουμε διπλάσιο κόσμο από τον Άρη και ο Άρης έχει δώσει π.χ. 10000 διαρκείας τότε εμείς θα έπρεπε στην χειρότερη να δώσουμε 20000 διαρκείας.
Σημείωση. Το σημαντικό είναι τα μεγέθη να είναι συγκρίσιμα. Στην περίπτωσή μας και τα δυο γήπεδα είναι παλιά με χαμηλής ποιότητας παροχές σε όσους πηγαίνουν σε αυτά και το κυριότερο η κοινωνικο-οικονομική κατάσταση του μέσου οπαδού είναι παρεμφερής διότι αναφέρεται στην ίδια γεωγραφική περιοχή.
Είναι σφάλμα λογικής να συγκρίνουμε τα διαρκείας π.χ. της ΑΕΧ με τα δικά μας, διότι αφορούν σε διαφορετικού τύπου γήπεδα και σε διαφορετικής κοινωνικο-οικονομικής κατάστασης πληθυσμούς.
Ελπίζω να διευκρίνησα επαρκώς την σκέψη μου.
o αρης λοιπον εχει δωσει 1500 διαρκειας, αρα που καταληγει η σκεψη σου?
Αν δεν το κατάλαβες θα το ξαναπώ: Εάν ο Άρης έδωσε 1500 διαρκείας, ο ΠΑΟΚ θα πρέπει να δώσει
τουλάχιστον τα διπλάσια ή τριπλάσια ή τετραπλάσια από αυτόν ανάλογα με το πόσους περισσότερους οπαδούς έχει. Κάνε τον λογαριασμό.
Αυτά είναι τα
ελάχιστα που για μένα είναι αποδεκτά να δώσει. Γνωρίζεις φαντάζομαι την έννοια της λέξης ελάχιστα.
Αν συνυπολογίσουμε την κατάκτηση του πρωταθλήματος, το ποδόσφαιρο που παίζει, τους ευρωπαικούς αγώνες και τα υπόλοιπα που ανέφερα στο πρώτο μου ποστ, η σκέψη μου καταλήγει εκεί όπου κατέληξε αρχικά: Τα 17000 είναι λίγα. Η συζήτησή μας λοιπόν δεν γίνεται για τα ελάχιστα αποδεκτά διαρκείας αλλά για τα φυσιολογικά αναμενόμενα ή ακόμη και για τα μέγιστα αποδεκτά. Τα τελευταία είναι εκείνα που θα καθορίσουν και την χωρητικότητα της νέας Τούμπας.
Όσοι βρίσκουν δικαιολογίες στην τιμή και στις παροχές του γηπέδου έχουν φυσικά δίκιο. Αλλά έχουν δίκιο ως πελάτες και ως τέτοιοι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται. Δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως οπαδοί. Αυτό ήταν το νόημα του αρχικού μου σχολίου. Ο πελάτης δεν αναλαμβάνει καμιά ευθύνη έναντι της ομάδας και πολύ σωστά κάνει.
Εκείνος όμως που θέλει να λέγεται οπαδός και να αντιμετωπίζεται ως τέτοιος οφείλει να εκπληρώνει την ευθύνη του απέναντι στην ομάδα.
Οι πελάτες μπορούν να ζητούν ότι θέλουν (σούπερ γήπεδα, λουξ σουίτες, πρωτοκλασάτους παίκτες), μπορούν να κατηγορούν την διοίκηση ότι τσιγκουνεύεται 100 'η 200 χιλ. ευρώ, μπορούν να λένε ότι τους καπνίσει. Πελάτες είναι στο κάτω κάτω.
Οι οπαδοί δεν μπορούν να ζητούν ότι θέλουν. Οι οπαδοί έχουν ευθύνη και οφείλουν να την αναλάβουν στο ακέραιο.
Οι οπαδοί λογαριάζονται ως τέτοιοι επειδή ακριβώς δεν ζητούν αλλά δίνουν.
Εγινε κατανοητή η διαφορά; εγινε κατανοητή η σκέψη μου;
Για πες μου τώρα και την δική σου.
Η παιδεία αποτελεί στολίδι στην ευτυχία και καταφύγιο στη δυστυχία.
"Τὴν παιδείαν ἐν μὲν ταῖς εὐτυχίαις εἶναι κόσμον, ἐν δὲ ταῖς ἀτυχίαις καταφυγήν", Αριστοτέλης