Μεταγραφές Καλοκαιριού 2024 ΙΙΙ

[Leonardo10]

Στο sporfm λεει ότι ενώ έχουν συμφωνηθεί οκα δε έχει δώσει ακόμα το οκ η ΤΣΣΚΑ για διαδικαστικά και ο Τσαλοφ δεν θέλει να πιέζει

[northend4]

Το αγαπημενο τοπικ, εχει γινει το ποιο κουραστικο λογω μιζέριας.Δεν θελω να φανταστω τι θα γινοταν εδώ μέσα εαν δεν ειχαμε παρει αυτο το όμορφο πρωταθλημα.
Σημερα το βραδυ υποδεχόμαστε τους πρωταθλητες. Ποιος Τσαλοφ και ποιος Τισουνταλι.

Υ.Γ. AntoniosK, well said.

[Mīngus]

Στο sporfm λεει ότι ενώ έχουν συμφωνηθεί οκα δε έχει δώσει ακόμα το οκ η ΤΣΣΚΑ για διαδικαστικά και ο Τσαλοφ δεν θέλει να πιέζει

Δεν υποτίθεται ότι πληρώνουμε τη ρήτρα;

[alp920]

Δεν τα γράφει τζάμπα ο συνοπαδος.
Με κάτι τέτοια κείμενα , αυτός που είναι έτοιμος να μπαλατζαρει έρχεται στα ίσια του.
Για τους καθ επιλογή απέναντι στον ΠΑΟΚ δεν υπάρχει κάτι να γίνει έτσι και αλλιώς.

[black_star_ninja]

Νομίζω ότι αυτό που συμβαίνει εδώ μέσα αντικατοπτρίζει στο μέγιστο βαθμό την κοινωνία μας.
Η απαξίωση για την όποια δουλειά των άλλων, η έλλειψη μέτρου ως προς την κρίση γεγονότων, η λανθασμένη αντίληψη πως όποιος δεν είναι μαζί μας είναι αυτόματα εχθρός μας. Αν δούμε με ψυχραιμία τη συμπεριφορά μας και τα κατά καιρούς επιχειρήματά μας, θα αντιληφθούμε εύκολα πως όσα γράφουμε θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα μιας διχασμένης προσωπικότητας. Γινόμαστε χειροκροτητές και επικριτές για τα ίδια ακριβώς πράγματα, ανάλογα με το τι μας βολεύει στην κάθε περίσταση.
Ακόμη και ο τίτλος ΑΡΔ είναι τόσο έντονα υποτιμητικός, μα αν αναλογιστεί ο καθένας μας τη δική του δουλειά, θα μπορούσαμε εξαιτίας των λαθών μας, να τον χρησιμοποιήσουμε και για εμάς τους ίδιους. Έτσι θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ΑΡΓιατροί, ΑΡΦυσικοθεραπευτές, ΑΡΔάσκαλοι, ΑΡΕκπαιδευτικοί, ΑΡΗλεκτρολόγοι και ούτω καθεξής.
Δεν είναι λογικό να μπαίνουμε να διαβάσουμε για μεταγραφές, επομένως για πληροφορίες που υπάρχουν και τα 9 post στα 10 να είναι επίθεση στους δημοσιογράφους. Αν ήταν όλα τακτοποιημένα και κλεισμένα δε θα μπαίναμε εδώ, αλλά στο link του κάθε κλεισμένου παίκτη. Προφανώς το επίπεδο της δημοσιογραφίας δεν είναι αυτό που πρέπει, αλλά ίσως και το επίπεδο κοινού δεν είναι αντίστοιχα επαρκές. Γιατί θα δεχτώ ότι σε ένα site του εξωτερικού (Times, The independent, BBC) τα άρθρα που ανεβαίνουν είναι υψηλού επιπέδου, αλλά ανάλογο είναι και το επίπεδο σχολίων. Εδώ βρίζουμε όλη τη μέρα Ραπτόπουλο και ο ίδιος έχει τεράστια ακροαματικότητα. Διχασμένες προσωπικότητες.
Στην εποχή μας που τον μεγαλύτερο ρόλο παίζουν τα clicks είναι λογικό να υπάρχει συχνά μια αλλοπρόσαλλη ενημέρωση. Οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να εξυπηρετήσουν και το στόχο της βιωσιμότητάς τους, και πολλές φορές αυτό δε γίνεται με τον κατάλληλο τρόπο. Η δική μας δουλειά είναι να αξιολογούμε τα πάντα και να βγάζουμε τα συμπεράσματά μας, χωρίς να προβαίνουμε σε χαρακτηρισμούς και εύκολους αναθεματισμούς.
Προσωπικά δεν υπάρχει περίπτωση να μιλήσω απαξιωτικά και αρνητικά για οποιονδήποτε δημοσιογράφο έχει ξεφύγει από τον κύκλο της ασφάλειάς του. Δε θα έβριζα ποτέ τον συγχωρεμένο τον Τζαντζαρά γιατί κάποτε είχε μαλώσει με το ίδιο το σύστημα που αντιπροσώπευε ο Καραπαπάς, όταν εγώ πιθανά θα ήμουν σιωπηλός. Δε θα βρίσω ποτέ τον Τσορμπατζόγλου, γιατί στην υπόθεση της υποτιθέμενες πολυιδιοκτησίας έτρωγε απίστευτο μπινελίκι για όσα έγραφε νομίζω στον sportfm, υπέρ του Ιβάν. Δε θα βρίσω ποτέ τον Κόλκα γιατί στην υπόθεση με το όπλο του Σαββίδη είχε μαλώσει στον αέρα και στο sdna σχεδόν με τους πάντες, οι οποίοι ζητούσαν το κεφάλι του Ιβάν. Δε θα βρίσω ποτέ τον Τσακαλέα γιατί στη μετάδοση του αγώνα με τον Άρη έκλαιγε όπως έκλαιγα και εγώ. Δε ξέρω τι θα έκανα εγώ σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Δε ξέρω τι θα κάνατε εσείς.
Ας είμαστε κριτικοί με τα πάντα, αλλά ας μην είμαστε απαξιωτικοί και προσβλητικοί. Δε μας αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά. Ο καθένας κάνει την όποια δουλειά του, εμείς έχουμε την όποια κρίση μας και εν κατακλείδι όλους μας ενδιαφέρει το καλό του ΠΑΟΚ. Κανένας δε βγαίνει κερδισμένος από έναν διαλυμένο ΠΑΟΚ.

Συμφωνω σε ολα μαζι σου. Ας φροντισουμε να γινουμε εμεις καλυτεροι, λιγοτερο εγωιστες, λιγοτερο ξερολες, λιγοτερο μισαλλοδοξοι και θα ακολουθησουν και οι δημοσιογραφοι..

[Magpies4]

Νομίζω ο Τσαλόφ βλεπει τον ΠΑΟΚ σαν την μεγάλη ευκαιρία να παίξει στην Ευρώπη. Και ορθά πράττει.

Ο ΠΑΟΚ ναί μεν δεν είναι ομάδα σε πρωτάθλημα πρώτης γραμμής, αλλά κάθε χρόνο σχεδόν κάνει Ευρωπαική πορεία και κάποιες νίκες απέναντι σε ομάδες από τα πρωταθλήματα πρώτης γραμμής. Το πρώτο πέρασμα του Τσαλόφ από Ευρώπη δεν ήταν καλό, αλλά τώρα ίσως να παίξει βασικός στο Τσ.Λ. με τον ΠΑΟΚ. Αυτές τις ευκαιρίες δεν τις αφήνει κάποιος να περάσουν.

Δεν ξέρω αν ο Τσαλόφ θα πιάσει στον ΠΑΟΚ, αλλά η όλη ιστορία φαίνεται πολύ πιό βατή και κατανοητή από αυτή του μεγιστου Μπρέθ (η οποία έμπαζε από παντού). Είναι μιά μεταγραφή βασισμένη στην λογική του ποδοσφαίρου ΚΑΙ για τον ΠΑΟΚ και για τον Τσαλόφ.

[PablitoV2]

Σε ό,τι αφορά τις δεύτερες σκέψεις του Τσάλοφ όπως άφησε να εννοηθεί το άρθρο. Αν μπορούσα να μπω στα παπούτσια του παίχτη, το μόνο που θα σκεφτόμουν και θα με προβλημάτιζε θα ήταν το προηγούμενο ατυχές πέρασμα από τη Βασιλεία και το κατά πόσο θα πετύχω τώρα που θα ξαναφύγω από τη Ρωσία.

Μια τελειώς απλή σκέψη που έχω κάνει αρκετές φορές σε περιπτώσεις που ήταν να αλλάξω εργασιακό περιβάλλον.

Αλλά ας περιμένουμε να δούμε πως θα εξελιχθεί η όλη υπόθεση.

Όπως είπα και κάτι σχόλια πιο πάνω πιστεύω ότι είμαστε πιο κοντά στον Τισουντάλι απ' ότι στον Τσάλοφ (μάκαρι να έρθουν και οι δύο).

[nunies4]

Στο sporfm λεει ότι ενώ έχουν συμφωνηθεί οκα δε έχει δώσει ακόμα το οκ η ΤΣΣΚΑ για διαδικαστικά και ο Τσαλοφ δεν θέλει να πιέζει

Η ΤΣΣΚΑ τι λογο εχει; Ρητρα πληρωνει ο ΠΑΟΚ

[gika]

Ημερήσια Ανασκόπηση – Μεταγραφές Καλοκαιριού 2024

23 Ιουλίου 2024

Η χθεσινή συζήτηση στην ενότητα Μεταγραφές Καλοκαιριού 2024 στο φόρουμ του paokmania.gr εστιάστηκε κυρίως στην αναμονή για την εξέλιξη των μεταγραφών που ενδιαφέρουν τον ΠΑΟΚ. Η σημαντικότερη είδηση αφορά τον δανεισμό του Κουαλιάτα στην Αργεντινή και τα συνεχιζόμενα σενάρια για το μέλλον των Μεϊτέ, Τσάλοφ και Τισουντάλι.

Για τσουλου πας.

Ξεκινώντας με την παραπάνω φράση, το κλίμα διατήρησε την ένταση της αναμονής για τις σημαντικές προσθήκες που θα ενισχύσουν τον ΠΑΟΚ στην προσπάθειά του να προκριθεί στους ομίλους του Champions League.

Καβγάδες και Ανησυχίες:
Μεϊτέ: Ο Μεϊτέ απασχόλησε σημαντικά τους χρήστες. Η πλειοψηφία ανησυχεί για την καθυστέρηση στη συμφωνία με τον παίκτη, με κάποιους να πιστεύουν ότι θα έπρεπε το θέμα να είχε ήδη κλείσει, ειδικά εφόσον υπάρχουν πληροφορίες για ενδιαφέρον από ομάδες της Σαουδικής Αραβίας. Ο χρήστης ΑποστόληςΑ εξέφρασε την άποψη ότι δεν είναι σοφό να περιμένουμε και να χάνουμε πολύτιμο χρόνο στις μεταγραφές.

Τσάλοφ και Τισουντάλι:
Ο Τσάλοφ φαίνεται να είναι κοντά στην ολοκλήρωση της μεταγραφής, με την πλειοψηφία να περιμένει μόνο την έκδοση βίζας για την άφιξή του. Υπήρχαν, ωστόσο, πληροφορίες που έκαναν λόγο για πιθανή αλλαγή σκέψεων από τον ίδιο τον παίκτη, κάτι που δημιούργησε αναστάτωση ανάμεσα στους χρήστες.
Ο Τισουντάλι, σύμφωνα με τον χρήστη tolis14, βρίσκεται σε διαπραγμάτευση με τη Γάνδη, με τον ΠΑΟΚ να έχει συμφωνήσει προσωπικά με τον παίκτη και να αναμένεται η τελική συμφωνία να επιτευχθεί σύντομα.

Λοιποί Παίκτες:
Ο Κουαλιάτα δόθηκε δανεικός με οψιόν αγοράς σε ομάδα της Αργεντινής, ενώ αναμένονται νεότερα για το αν η οψιόν είναι υποχρεωτική ή προαιρετική.

Η ανησυχία για τον αγώνα με τη Μάλμε παραμένει ζήτημα πρώτης προτεραιότητας, λόγω της φόρμας της ομάδας και της αναμονής των νέων παικτών για να ενταχθούν στην ομάδα και να προσθέσουν ποιότητα και βάθος.

Κατάλογος Παικτών που Συζητήθηκαν:

• Μεϊτέ
• Τσάλοφ
• Κουαλιάτα
• Τισουντάλι
• Καμαρά
• Οζντόεφ
• Μπρεθ
• Πινεδα
• Κουλιεράκης
• Κοτάρσκι
• Ντέλια

Ο χρόνος πιέζει και οι επόμενες μέρες αναμένεται να είναι κρίσιμες για τη διαμόρφωση του ρόστερ της ομάδας. O ΠΑΟΚ συνεχίζει την προετοιμασία του για τα σημαντικά ματς που έρχονται, με την ελπίδα πως θα έρθουν τα πολυπόθητα ενισχυτικά μεταγραφικά χτυπήματα.

[ΑποστόληςΑ]

Εύγε! Αφού η κυρία AI έκανε αναφορά σε δημοσίευμά μου δηλώνω καταμαγεμένος (enchanté).

[panpangr77]

Το forum έχει πάει σε άλλα επιπεδα.

[NikLiverpool]

Δεν του είπαμε να έρθει στο βροχερό Στοουκ, στον ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης έρχεται που είναι γνωστός προορισμός για Ρώσους τουρίστες, με πρόεδρο και διοικητικό συμβούλιο που είναι Ρώσοι, που θα έχει συμπαίκτη Ρώσο, αν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του η Τσελσι και η Λίβερπουλ ψάχνουν για επιθετικό αν όχι και είναι κάτι άλλο θα ήθελα να το μάθω...

Ποιος πρόεδρος είναι Ρώσος;;

Μην τα χεζουμε όλα!!

Και ποιο διοικητικό συμβούλιο; μόνο η γκοντσαρεβα είναι!

Καλά, τι ομάδα είσαι;
Εδώ η τελευταία ΓΣ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ:

DaVinci, πήραμε το Μαντι Καμάρα. Δεν ισχύει αυτό που λες.

Αυτό έγινε παλιά, στ'αρχίδια μας τώρα.

Άστο χίλιες φορές μη βρωμίζετε τίποτα μέχρι να έρθει στα γραφεία και να υπογράψει ο οποιοσδήποτε και ας το μάθουμε τότε. Ξαναλέω, δεν αντέχεται άλλο αυτή η μ@λακία.

Πέρσι τέτοιες μέρες είχαμε ποστς από άτομα που ειλικιρνά πίστευαν ότι δεν θα γίνει ούτε μία μεταγραφή. Αν το γράψουν οι αρδ, ισχύει. Αν δεν το γράψουν, δεν ισχύει.
Μετά οι αρδ εκτίθενται και είναι κακοί.
Μετά ξεκινά το πρωτάθλημα και το ξεχνάμε.
Μετά έρχονται οι μεταγραφές και περιμένουμε τους αρδ να ακούσουμε κανένα νέο.
Διαβάζουμε "Ο ΠΑΟΚ ρώτησε για Ταδεδείναβιτς".
Θεωρούμε τον Ταδεδείναβιτς κλεισμένο και αναλύουμε αν κολλάει με τα νυν χαφ μας, κάνουμε καζούρια στα λήκια φίλους μας.
Μετά ο Ταδεδείναβιτς κλείνει αλλού.
"Α ρε μιόλα ΠΑΕ που δεν κλείνεις κανέναν!"
Μετά ακούγεται για πώληση.
"Α ξεπουλάμε τα ασημικά για να πάρουμε παίκτες!"
Μετά δεν πωλείται ο παίκτης μας.
"Καλά, οι αρδ δεν ξέρουν τη τύφλα τους ρε!"
Και κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια.

Είναι πραγματικά θαυμάσιο πώς από εκεί που ήταν κλεισμένος, τώρα οι τόσος κόσμος έχει πολύ παραπάνω από "δεύτερες σκέψεις" / αμφιβολίες.

όποιος θέλει την ψυχική του ηρεμία μπορεί να ενημερώνεται αποκλειστικά κάνοντας f5 στη σελίδα της ΠΑΕ. κι όποιος έρθει ήρθε

Αυτό. Σταματήστε να τους κάνετε μάγκες. Αθλητικό ρεπορτάζ στην Ελλάδ κάνουν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα. Και δεν είναι όλοι της ίδιας ομάδας.

Off topic αλλά πραγματικά αυτό θα ήταν και γαμώ το ΔΣ

[renegade]

Μία συνέντευξη, ένα μάθημα ζωής. Ο Τάρικ Τισουντάλι είναι αυτό που δεν φαντάζεσαι. Αυτά που ξέρεις για εκείνον είναι τα απλά, τα επιφανειακά. «Μιλάει» στην μπάλα, βρίσκει εστία, καλύπτει παραπάνω από μία θέση και ο ΠΑΟΚ κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να τον ντύσει στα ασπρόμαυρα. Μόνο που εκτός γηπέδων, είναι ένας τύπος εντελώς... out of the box!
Τα βιώματα τον έχουν κάνει να δει τη ζωή αλλιώς. Μεγάλωσε στο Άμστερνταμ ως ο... Mocro που έβγαζε γούστα με το ποδόσφαιρο στις πλατείες, με τα ναρκωτικά στο κατώφλι του σπιτιού του και την αστυνομία να τον «τσιμπά» σε κάθε ευκαιρία για εξακρίβωση στοιχείων.

Έγινε επαγγελματίας στα 21 και καθημερινά νιώθει ευγνώμων γι΄ αυτά που η ζωή απλόχερα έφερε στο δρόμο του. Με μία υποσημείωση: Πως πότε δεν ξέχασε από που ξεκίνησε.

«Αντιμετωπίζω πολύ θετικά τη ζωή. Προσπαθώ να μην επιτρέπω την αρνητικότητα γύρω μου. Γιατί να το κάνω; Συνειδητοποιώ τι έχω. Μπορώ να βοηθάω τους γονείς μου και την οικογένειά μου. Και όταν θέλω να ταξιδέψω, μπορώ να δω τα πιο όμορφα μέρη στον κόσμο. Είμαι εξαιρετικά ευγνώμων γι' αυτό. Κάθε πρωί, όταν οδηγώ για την προπόνηση, έχω πλήρη επίγνωση της ευτυχίας μου».

Αλήθεια, πώς είναι να μεγαλώνεις στην πρωτεύουσα της Ολλανδίας; «Σκληρό. Το Άμστερνταμ είναι μια σκληρή πόλη. Μετά το σχολείο, συνήθως παίζαμε ποδόσφαιρο στις πλατείες μέχρι να βραδιάσει. Το επίπεδο ήταν υψηλό. Αλλά πολλές οικογένειες στην γειτονιά δεν ήταν καλά. Υπάρχει μεγάλη εγκληματικότητα. Κυκλοφορούν πολλά ναρκωτικά. Βελόνες στο κατώφλι του σπιτιού. Πρέπει να προσέχεις πολύ. Ακόμα και τώρα, κάθε φορά που πάω στους γονείς μου, ακούω ιστορίες για γνώριμα άτομα που είναι στη φυλακή».

Μπορείς εύκολα να παρασυρθείς... «Ή είσαι αρκετά δυνατός να το αντέξεις. Εγώ ήμουν αρκετά δυνατός. Προέρχομαι από μεγάλη οικογένεια: ήμασταν έξι αδέρφια, τα 4 κορίτσια. Μια ζεστή οικογένεια. Συναντιόμαστε ακόμη όλοι μαζί κάθε Κυριακή. Ο πατέρας μου ήταν 18 ετών όταν ήρθε στην Ολλανδία. Ξεκίνησε ως καθαριστής σε ξενοδοχείο, ήταν βοηθός κουζίνας και τώρα είναι σεφ. Η μητέρα μου έκανε τις δουλειές του σπιτιού. Τα πάντα για τους γονείς μου περιστρέφονταν γύρω από την ανατροφή μας. Δεν πήρα ποτέ καινούργια παπούτσια όταν ήθελα. Έπρεπε να δουλέψω για αυτά που χρειαζόμουν, αυτό ήταν το μάθημα που πήρα. Από τα 12 μου μοίραζα διαφημιστικά φυλλάδια, έκανα ντελίβερι πίτσες, ήμουν βοηθός σε εστιατόρια. Πράγματα που μπορούσαν εύκολα να συνδυαστούν με το να παίζω ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Και η επιρροή των φίλων όμως παίζει σημαντικό ρόλο. Οι φίλοι μου αγαπούσαν το ποδόσφαιρο. Μπορούσα πιο εύκολα να παραμείνω στο δρόμο μου. Σήμερα βλέπεις αγόρια 13 - 14 ετών να πουλάνε ναρκωτικά στο δρόμο.

Όλη μου η ζωή άλλαξε όταν πήγα σε έναν επαγγελματικό σύλλογο. Ήμουν 21 και δεν περίμενα ότι θα συμβεί. Όταν υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο, άρχισα να ζω όσο πιο επαγγελματικά γινόταν. Είχα πολλούς φίλους που δεν τα κατάφεραν. Δεν το ήθελα αυτό, ήθελα να πετύχω ως ποδοσφαιριστής.


Ξέρω πώς είναι να παλεύεις. Αποφάσισα να κερδίσω όσο το δυνατόν περισσότερα, ώστε να μην χρειαστεί να ξανακάνω την παλιά μου δουλειά. Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείς τα χρήματα με σύνεση. Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο. Τώρα παίζω στην Ευρώπη με την Γάνδη, είμαι διεθνής με το Μαρόκο. Όνειρα που ποτέ δεν πίστευα ότι θα γίνουν πραγματικότητα. Το απολαμβάνω αυτό, αν και εξακολουθώ να θέλω να πετύχω όσο το δυνατόν πιο πολλά. Συχνά λέω πως στο ποδόσφαιρο, sky is the limit...».

Επαγγελματίας ετών 21, κάπως αργά δεν νομίζετε; Η αλήθεια δεν τον τρομάζει, καθώς όπως λέει ανοιχτά: «Δεν έκανα πάντα τα καλύτερα βήματα. Έγινα ποδοσφαιριστής στα 21 μου, στην Τέλσταρ (σ.σ. στη 2η κατηγορία Ολλανδίας). Στη δεύτερη σεζόν μου θα μπορούσα να πάω στην Eredivisie, αλλά επέλεξα μία περιπέτεια στην Γαλλία. Αυτή δεν ήταν η καλύτερη απόφασή μου, κυρίως επειδή δεν μιλούσα τη γλώσσα. Δεν λειτούργησε στη Χάβρη. Με έδωσαν τρεις φορές δανεικό σε 1.5 χρόνο.

Όταν ήρθα στην Γάνδη και πήραν το βιογραφικό μου στα χέρια τους, υπήρχαν μέσα όλοι οι σύλλογοι της δεύτερης κατηγορίας. 'Θα σου δώσουμε μια ευκαιρία', είπαν. Έτσι και έγινε. Μου προσέφεραν συμβόλαιο 2.5 ετών. Αν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά, θα μπορούσα να φύγω. Όμως ένιωθα δυνατός. Έπρεπε να προσαρμοστώ τους πρώτους έξι μήνες, αλλά μετά ήμουν σαν στο σπίτι μου».

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ολλανδία, γιατί να επιλέξει το Μαρόκο;

«Είναι η χώρα των γονιών μου: κάθε καλοκαίρι έκανα διακοπές εκεί. Μιλούσαμε μαροκινά στο σπίτι, μεγαλώσαμε με αυτήν την κουλτούρα. Αλλά, ξέρετε... Στην Ολλανδία με βλέπουν ως Μαροκινό, έχω αυτό το συναίσθημα σε όλη μου τη ζωή. Αν με έβλεπαν ως Ολλανδό, μπορεί να είχα διαφορετικές επιλογές».

«Κουβαλάει» πολλά τραύματα από το Άμστερνταμ, όπως εκείνο το σκηνικό που τον τράβηξαν έξω από το αυτοκίνητο και του έβαλαν χειροπέδες, ενώ η 3χρονη κόρη του ήταν στο πίσω κάθισμα.

«Δεν θα ξεχάσω το πως μου μίλησε τότε ο αξιωματικός, χωρίς τον παραμικρό σεβασμό... Νόμιζαν ότι το δίπλωμα οδήγησης ήταν πλαστό. Με πήραν και με άφησαν όλο το βράδυ στο κελί. Την επόμενη μέρα έπρεπε να παραδεχτούν ότι ήταν όντως αληθινό. Θα μπορούσαν να το μάθουν αμέσως αν έβλεπαν το σύστημά τους. Η κόρη μου ακόμη τους φοβάται. Όταν κάνω κανένα αστείο: «Βάλε τη ζώνη σου αλλιώς θα πρέπει να φωνάξω την αστυνομία», κλαίει. Είναι ακόμη βαθύ το τραύμα.

Διάφορα τέτοια συνέβαιναν όταν ζούσα ακόμα στο Άμστερνταμ και οδηγούσα το σκούτερ μου. Με έβαζαν στην άκρη και μου έκαναν έλεγχο. Τότε αρχίζεις αυτόματα να νιώθεις ξένος. Στο ποδόσφαιρο με έλεγαν Mocro, και στις πλατείες ήταν πάντα το Μαρόκο εναντίον της Ολλανδίας. Μεγάλωσα με αυτό».

Προφανώς και έχει βιώσει τον ρατσισμό... «Δύο φορές, με την Φέγενορντ και με την Βέστερλο, αλλά δεν χάνω και τον ύπνο μου για αυτό».


Τον απασχολούν πολύ πιο ουσιαστικά πράγματα στην ζωή. «Το να βοηθάω τους ανθρώπους είναι μέρος της πίστης μου. Αν έχω γεμάτο στομάχι και οι γείτονές μου άδειο, τότε δεν είμαι καλός γείτονας».

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία με τον άστεγο στην γειτονιά του...

«Καθόταν κοντά στην πόρτα μου και άρχισα να του μιλάω. Δεν ήταν μεθυσμένος ούτε μύριζε αλκοόλ. Ήθελα απλώς να τον διευκολύνω. Στην ομάδα υπάρχει ένας σεφ που μας μαγειρεύει. Συχνά περισσεύει πολύ φαγητό. Και μία μέρα του ετοίμαζα ένα πακέτο. Όταν το είδε αυτό ένας συμπαίκτης μου, άρχισε να γελάει: 'Μπορείς να αγοράσεις δικό σου ψωμί για το σπίτι, σωστά;' Δεν ασχολήθηκα πολύ. Την επόμενη ημέρα έβγαλα μια φωτογραφία τον άστεγο και του την έδειξα: 'Κοίτα, αυτό κάνω με το φαγητό που παίρνω. Μην βιάζεστε να κρίνετε»'. Πολλοί άνθρωποι δεν σκέφτονται τι μπορεί να κρύβεται πίσω από τις πράξεις κάποιου.

Θυμάμαι έναν συμπαίκτη μου στην Ολλανδία που πήρε μεταγραφή. Ξαφνικά μιλούσε για αυτοκίνητα 300.000 ευρώ. Σκέφτηκα: πρόσεχε, αγόρι μου, έμαθες να είσαι μόνο επαγγελματίας παίκτης. Δεν έμαθες ποτέ κάτι άλλο γιατί πολύ απλά υπέγραψες ένα επαγγελματικό συμβόλαιο στα 17 σου και από τότε όλα ήταν απλά διασκέδαση, διασκέδαση, διασκέδαση. Όταν σταματήσεις και δεν έχεις κάνει τα κουμάντα σου, θα είναι δύσκολο. Μερικές φορές μιλάω για αυτά με τους νέους παίκτες της ομάδας. Αλλά δεν πρόκειται να τους πω τι να κάνουν».

Ή εκείνος ο οπαδός που έχει σύνδρομο Down και παράλληλα τρέχει το δικό του ίδρυμα.

«Τα επαγγελματικά παπούτσια ποδοσφαίρου αποφέρουν πολλά χρήματα. Με επισκέπτεται μερικές φορές το χρόνο. Προσπαθώ να μαζεύω παπούτσια από συμπαίκτες, γάντια και φανέλες. Τα δωρίζω στο ίδρυμά του. Τα δημοπρατεί διαδικτυακά και χρησιμοποιεί τα έσοδα για να οργανώσει δραστηριότητες για παιδιά με σύνδρομο Down. Ε, είναι απλώς ένα μικρό πράγμα…

Δεν χρειάζεται να μιλάω όμως γι΄αυτά. Μοιράστηκα την ιστορία αυτού του ιδρύματος μέσω των social media. Έτσι απέκτησε δική του ζωή. Προσωπικά, θα προτιμούσα να μην καμαρώνω γι΄αυτά».


Μην τον ρωτήσετε ποτέ αν νιώθει προνομιούχος. Η φιλοσοφία ζωής δεν αγοράζεται με χρήματα, προτιμά ακόμη και σήμερα το κάμπινγκ σε χαμηλές θερμοκρασίες και υπόσχεται κάποια στιγμή να γυρίσει όλο τον κόσμο παρέα με τα παιδιά του για να δουν από κοντά πόσο βαθιά «πλούσιοι» θα πρέπει να αισθάνονται, έχοντας ακόμη και τα βασικά.

«Προσπαθώ να παραμείνω ο εαυτός μου. Στο Άμστερνταμ πηγαίνω ακόμα στο ίδιο εστιατόριο. Σίγουρα, έχω τα χρήματα για περισσότερη πολυτέλεια, όπως ένα καλύτερο ξενοδοχείο για τις διακοπές. Αλλά δεν θέλω να με βλέπουν ως τον ποδοσφαιριστή που μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Μου συμβαίνει να θέλω να κάνω κράτηση σε ένα εστιατόριο και να μου λένε στο τηλέφωνο ότι δεν υπάρχει τραπέζι. Αν προσπαθήσω ξανά μέσω του Instagram μου, υπάρχει τραπέζι - γιατί βλέπουν ότι είμαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Αυτό δεν είναι δίκαιο. Γιατί εγώ και όχι κάποιος άλλος; Δεν πληρώνει το φαγητό του; Δεν θέλω να πάω σε ένα τέτοιο εστιατόριο αυτής της λογικής. Δεν μου αρέσει η αδικία, ακόμα κι αν είναι προς όφελός μου.

Όταν τελειώσω την καριέρα μου, θέλω να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι σε όλο τον κόσμο. Να δείξω στα παιδιά μου τι υπάρχει εκεί έξω. Πραγματική φτώχεια, όπως στην Ινδία ή την Αφρική. Άγρια φύση και λίγη πολυτέλεια. Για να μπορέσουν να εκτιμήσουν αργότερα ό,τι έχουν».

Η σύζυγός του είναι ταϊλανδικής καταγωγής. Η μητέρα της ζει στην Αμερική και ο πατέρας της ήταν kickboxer. Πήρε την αγάπη της για το άθλημα από εκείνον: έπαιζε kickboxing στην παιδική της ηλικία και τώρα κάνει μαθήματα πυγμαχίας σε γυναίκες. Την θεωρεί κομμάτι της επιτυχίας του. Και όχι μόνο εκείνη...

«Η επιτυχία δεν εξαρτάται ποτέ μόνο από εσένα. Χρειάζεσαι έναν προπονητή που σε αφήνει να παίζεις, γονείς που σε πήγαν στην προπόνηση ως παιδί... Δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάς αυτό».

Και ο Τάρικ δεν ξέχασε ποτέ όλα αυτά που τον έκαναν τον Τισουντάλι του σήμερα...

Μαλακα φέρτε τον χθες

[ΑποστόληςΑ]

ινπαοκ

Όσον αφορά τον Φέντορ Τσαλόφ η καθοριστική ημέρα για την υπόθεση του δείχνει πως θα είναι η Πέμπτη 25 Ιουλίου. Ο ΠΑΟΚ πιέζει για να στείλει και εγγράφως τη θετική του απάντηση, καθώς θέλει να κλείσει άμεσα την υπόθεση φορ και να στραφεί σε αυτή του χαφ.

Ο εστί μεθερμηνευόμενον πως αν δεν κλείσει ο φορ η ΠΑΕ δεν θα ασχοληθεί με το χαφ...
Ρε τι διαβάζουμε...

[Leonardo10]

Ο μιζερογλου λεει ότι από την μέρα της συμφωνίας ο τσαλοφ ζήτησε 3-4 μέρες για να τακτοποιήσει το θέμα της αποχώρησης του και είμαστε ακόμα σε αυτήν την φάση, δεν έχει αλλάξει κάτι από την μέρα της προφορικής συμφωνίας μέχρι σήμερα