Παναθηναϊκός - Π.Α.Ο.Κ. 06/12/2009 19:00

[kostasff]

Ας το πιούμε κι αυτό το ποτήρι......

[GORDON]

Δεν έχω γράψει ποτέ σε topic του μπάσκετ μας,αλλά παρακολουθώ τα όσα γράφετε ρε παιδιά, εσείς οι λίγοι που κρατάτε ακόμα ψηλά τη σημαία του πιο επιτυχημένου τμήματος αυτής της ομάδας - σας αξίζει ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ...

Γράφω σαν απάντηση στο ερώτημα των παιδιών αν υπάρχει σήμερα μπασκετικός λαός του ΠΑΟΚ.

Ήμουν / είμαι κι εγώ μπασκετικός. Και κάθε φορά που βλέπω την ομάδα θυμάμαι ότι γεμίσαμε το Παλέ το '88 με τρελή αισιοδοξία για πρόκριση στον τελικό του Κυπελλούχων απέναντι σε μια Κνορ Μπολόνια από την οποία είχαμε χάσει με 20 πόντους στο πρώτο ματς... Θυμάμαι ότι βάψαμε το ΣΕΦ ασπρόμαυρο το '91 στον τελικό με τον Πανιώνιο και στο final four του '93 (...τελικά δε μας πάει αυτό το γήπεδο...). Θυμάμαι ότι μπήκαμε 300 άτομα στο ΣΕΦ για να πανηγυρίσουμε το πρωτάθλημα του '92, ουσιαστικά χωρίς αστυνομική προστασία... Θυμάμαι τον τελικό του Κόρατς, με τους Ιταλούς να χαζεύουν για ώρα την κερκίδα μας... Θυμάμαι τα καραβάνια που πήγαμε στη Βιτόρια στον τελευταίο μας Ευρωπαϊκό τελικό, και την αποθέωση του λαού μας από τους ισπανούς στο τέλος - παρά την ήττα...

Και μετά θυμάμαι το τελευταίο ματς που πήγα σε αγώνα μπάσκετ του ΠΑΟΚ. Ήταν στις αρχές της δεκαετίας, με προπονητή τον Μπάνε, και με αντίπαλο μια μικρομεσαία αθηναϊκή ομάδα. Είχα αράξει στον καναπέ (ως συνήθως, πια...) για να δω το παιχνίδι, αλλά κανά μισαωράκι πριν το τζάμπολ με έπιασε το συναίσθημα: παίζει η ομάδα και εσύ κάθεσαι σπίτι ? Σηκώθηκα και πήγα - μόνος μου. Χάσαμε... και στην αποχώρηση κατέβηκα στα κάγκελα και φώναξα στον Μπάνε που περπατούσε προς τα αποδυτήρια με σκυφτό το κεφάλι: "Ψηλά το κεφάλι Μπάνε ! Μόνο εσύ μπορείς να μας ξανακάνεις μεγάλη ομάδα !". Κι ο Μπάνε σήκωσε το κεφάλι, με κοίταξε, χαμογέλασε, έγνευσε με παράπονο (κάτι σαν: ούτε εγώ δεν μπορώ πια...), και ξαναέσκυψε το κεφάλι... Κάτι μέσα μου έλεγε ότι μάλλον αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα πήγαινα σε ματς μπάσκετ του ΠΑΟΚ για πολλά - πολλά χρόνια...

Κι όμως είμαστε ακόμη μπασκετικοί...γιατί σε όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια είμαστε ακόμη ΠΑΟΚ. Για τους παλιούς, στα τέλη της δεκαετίας του '80 - αρχές του '90 στην Αθήνα, όποιον ρώταγες τι ομάδα είναι, η απάντηση ήταν: "είμαι ολυμπιακός, παναθηναϊκός, αεκ στο ποδόσφαιρο και άρης στο μπάσκετ". Εμείς αυτό δεν το κάναμε ποτέ. Το ερώτημα όμως είναι: τι κάνουμε σήμερα για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ ? Η απάντηση είναι: τίποτα...

Για μένα, ένας είναι ο δρόμος για να ξαναγίνουμε - αν μη τι άλλο - αξιοπρεπής ομάδα: να ζητήσει η ομάδα τη βοήθεια του λαού της, όπως έκανε η ΠΑΕ με την ΑΜΚ - ή όπως έκανε ο Βεζυρτζής το '93: "Θέλατε Κλιφ ? σας τον έφερα ! τώρα όμως θα τον πληρώσετε εσείς !". Και μας έβαλε δεκαχίλιαρο το εισιτήριο στο ντέρμπι με τον άρη, σε μια εποχή που (για μένα τουλάχιστον...) το δεκαχίλιαρο (συν τα έξοδα για το ταξίδι) ήταν πολλάάάά λεφτά - κι όμως ματώσαμε και το δώσαμε...

Ζητήστε λοιπόν την οικονομική συνδρομή του κόσμου...εκεί θα είμαστε, θα βοηθήσουμε... αλλά μη μας ζητάτε να έρθουμε στο γήπεδο να δούμε τον Μεγάλο ΠΑΟΚ να παίζει ντέρμπι με την ένωση καβάλας... όχι από μας - δε γίνεται...

ΥΓ: Sorry για το σεντόνι και για το off topic...

[interad]

Για τους παλιούς, στα τέλη της δεκαετίας του '80 - αρχές του '90 στην Αθήνα, όποιον ρώταγες τι ομάδα είναι, η απάντηση ήταν: "είμαι ολυμπιακός, παναθηναϊκός, αεκ στο ποδόσφαιρο και άρης στο μπάσκετ". Εμείς αυτό δεν το κάναμε ποτέ. Το ερώτημα όμως είναι: τι κάνουμε σήμερα για τον μπασκετικό ΠΑΟΚ ? Η απάντηση είναι: τίποτα...

οι 2 κολλητοί μου κι εγώ, αποτελούμε την εξαίρεση του παραπάνω κανόνα...

βλέπεις, εκείνη ακριβώς την εποχή που λες, ο άρης ήταν η ομάδα που έκανε όλη την Ελλάδα να ασχολείτε μαζί του, αλλά ο ΠΑΟΚ ήταν η μοναδική ομάδα που τον κόντραρε στα ίσια..

ηλικία της αντίδρασης λοιπόν (1η Γυμνασίου, λίγο ροκ, λίγο μέταλ, λίγο σκισμένο τζιν, λίγο σκουλαρίκι, λίγο απ'όλα)...

από αντίδραση λοιπόν στο ρεύμα που ήθελε άρη, εμείς γίναμε ΠΑΟΚ...

και μάλιστα τον πρώτο χρόνο μας ρωτούσες τι ομάδα είσαι και λέγαμε "παο και ΠΑΟΚ ή οσφπ και ΠΑΟΚ"

μέχρι που είπαμε πρέπει να διαλέξουμε μια ομάδα... αυτή ήταν ο ΠΑΟΚ...

γίναμε ΠΑΟΚ λοιπόν εμείς οι 3 γιατί ήμασταν μπασκετόπαιδα...

παίζαμε στην τοπική μας ομάδα και παρακολουθούσαμε έντονα το άθλημα...

πιο ρομαντικά βέβαια τότε...

χωρίς ίντερνετ... με τις φυλλάδες να μην ασχολούνται και ιδιαίτερα...

μόνη πηγή ενημέρωσης το εβδομαδιαίο περιοδικό Τρίποντο...


γίναμε ΠΑΟΚ λοιπόν...

έτσι απλά...

χωρίς μπαμπά ή θείο ΠΑΟΚτσή να μας πάει στο γήπεδο...

χωρίς καταγωγή και ρίζες από Βόρεια Ελλάδα...

χωρίς να ξέρουμε τι σημαίνει Τούμπα...

μόνη μας προσμονή κάθε χρόνο, το εκτός έδρας ματς στο Περιστέρι να πάμε να δούμε από κοντά τον ΠΑΟΚ και το άρης-ΠΑΟΚ ...

γιατί η tv τότε έδειχνε πάντα την κερκίδα των φιλοξενούμενων κατά τη διάρκεια του ματς...

[palok]

Σηκώθηκα και πήγα - μόνος μου. Χάσαμε... και στην αποχώρηση κατέβηκα στα κάγκελα και φώναξα στον Μπάνε που περπατούσε προς τα αποδυτήρια με σκυφτό το κεφάλι: "Ψηλά το κεφάλι Μπάνε ! Μόνο εσύ μπορείς να μας ξανακάνεις μεγάλη ομάδα !". Κι ο Μπάνε σήκωσε το κεφάλι, με κοίταξε, χαμογέλασε, έγνευσε με παράπονο (κάτι σαν: ούτε εγώ δεν μπορώ πια...), και ξαναέσκυψε το κεφάλι... Κάτι μέσα μου έλεγε ότι μάλλον αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα πήγαινα σε ματς μπάσκετ του ΠΑΟΚ για πολλά - πολλά χρόνια...

μία τέτοια συνομιλία είχα και εγώ κάποτε με τον μαυροκεφαλίδη (πριν 5-6 χρόνια) και η αντίδρασή του ήταν ίδια με τον μπάνε. σκυμμένο κεφάλι πριν καν αρχίσει ο αγώνας (ε μου λέει δεν την ξέρεις την κατάληξη του αγώνα... παρεμπιπτόντως παίζαμε με τον μονίμως 8ο τότε gayro!!!!). για αυτό τελικά αναρωτιέμαι αν συμβαδίζει πλέον ο μπασκετικός ΠΑΟΚ με αυτό που έχουμε εμείς μέσα στα ονειρά μας, την καρδιά μας και την ψυχή μας. μπορεί να χάναμε πρωταθλήματα, κύπελλα, τελικούς κυπελλούχων, προκρίσεις στον τελικό του final4 ¨ομως το κεφάλι δεν το σκύψαμε ΠΟΤΕ!!! Γιατί είμαστε ΠΑΟΚ. τώρα????...

PS1: εγώ εξακολουθώ και πάω στους αγώνες μας στην αθήνα και μάλλον δεν θα το κόψω ποτέ αυτό το ναρκωτικό. μόνο αμα με κλείσει η μάνα μου (όχι οτ μένω ακόμα με τη μάνα μου, χαχα) στο σπίτι μέσα σαν τον μιχαλόπουλο στα Τσακάλια...χαχα

PS2: καλύτερα να μη γίνει καμία αναφορά στο επερχόμενο παιχνίδι. πραγματικά ας το αφήσουμε να φύγει και να το ξεχάσουμε από τώρα πριν καν γίνει (α ρε skiles...)...

[8emis4]

Πραγματικά συγκινητικά αυτά που γραφουν όλα τα παιδιά πιο πάνω, και κυρίως ως αθηναίοι παοκτσήδες. Και καταλαβαίνω την πικρα όλων για τα αποτελέσματα μέχρι τώρα (αυτές οι νίκες με τον συμπολίτη δε μας βοηθάνε γενικώς), αλλα πραγματικά πιστεύω παρα πολύ το Σούλη το Μαρκόπουλο και, αν παραβλέψουμε το χθεσινό παιχνίδι, έχει αρχίσει να φαίνεται η δουλειά του. Η ομάδα πονά σε κάποιες θέσεις, γνωστά, τα έχετε πει παιδιά εδώ μέσα πολύ εμπεριστατωμένα. Χρειαζόμαστε κι άλλους παίχτες με προσωπικότητα. Αλλα προσπάθεια γίνεται, τουλάχιστον αυτό μπορούμε να το αναγνωρίσουμε. Όσοι μπορούν και θέλουν, ας στηρίξουν, αν και καταλαβαίνω κι αυτούς που έχουν τραβηχτεί...
Όσο για το παιχνίδι, πιστεύω ότι θα δείξουμε χαρακτήρα, ούτε εγώ βλέπω νίκη, αλλα νομίζω ότι θα παίξουμε σοβαρά και θα δυσκολέψουμε το βάζελο όσο γίνεται. Τουλάχιστον ο Σούλης ξέρει το βάρος της φανέλας του ΠΑΟΚ, δεν πρόκειται να κατεβει για συντήρηση.

[diniko80]

θα τον παρουμε τον βαζελο.........ευκολα κιολας

ΠΑΟΚ ΕΙΣΑΙ

[kostasff]

λίγο σκουλαρίκι

Σκουλαρίκι τότε??? Πολύ προχοοοο......
Γενικά τότε ήμασταν κάτι σαν είδος προς εξαφάνιση (τουλάχιστον στην επαρχεία). Σε ολόκληρο το σχολείο ήμασταν 6 άτομα! Ποσοστό 0,01% Το σημαντικό όμως ήταν ότι ήμασταν όλοι μπασκετικοί ενώ από τους υπόλοιπους, οι περισσότεροι δεν ξέραν τι χρώμα έχει η μπάλα και γιατί έβγαλε σπυράκια!!!
Αυτές οι καταστάσεις όμως μας πώρωσαν και μας έκαναν να λατρέψουμε ακόμα περισσότερο τον ΠΑΟΚ. Το ωραίο ήταν πως όταν γύρισε ο τροχός (1992) και ήρθε η ώρα να τους την πούμε, αυτοί έγιναν όλοι γαυροβάζελοι.......
Στα σημερινά τώρα. Από την αρχή λέμε και ξαναλέμε πως η ομάδα θέλει τον χρόνο της και στήριξη. Σήμερα έφτασε η ώρα να γίνει πράξη. Το παιχνίδι με τον Ηλυσιακό είναι το βαρόμετρο για τον κόσμο. Αν πέσουμε πάλι στα 1000 ηρωικά άτομα που πήγαιναν πέρυσι επί Δρόσου, τότε συγνώμη αλλά δεν θα αξίζουμε τίποτα. Θα είμαστε για τα πανηγύρια. Σκληρό μεν, πραγματικότητα δε.

[palok]

πολλά λες 1000 άτομα κώστα...

[Pegasus1589]

Άμα παίζει και η ομάδα ποδοσφαίρου κοντά, σκ@τ@... Θα προσπαθήσω να πάω πάντως.

Το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό είναι μια ευκαιρία να δούμε αν μπορούμε να ανακάμψουμε. ΟΚ δε λέω να νικήσουμε αλλά δεν είναι ανάγκη να νικήσουμε για να παίξουμε καλά.

[interad]

λίγο σκουλαρίκι

Σκουλαρίκι τότε??? Πολύ προχοοοο......

άσε... άλλη μεγάλη ιστορία αυτή... θα σου την πω άλλη φορά (ή σε πμ)


στα ον τόπικ τώρα...


στηρίξτε την ομάδα εσείς της Σαλόνικας...

κι εμείς μαζί σας...

[palok]

νομίζω θα περάσουν καμια 400αρια χρόνια ακόμα, εμείς θα πεθάνουμε, η ομάδα θα βγαίνει max 5η και εμείς θα λέμε στήριξη στην ομάδα. Ξέρω γω. Και η Μάρω Κοντού να είσαι και να μην σε παντρεύεται ποτέ ο Αντωνάκης (υπάρχει και μία στο serial του Παπακαλιάτη που ο άλλος την είχε γκόμενα απλά 22 χρόνια!!!!) κάποια στιγμή θα λυγίσεις. Ως πότε????

[kostasff]

Όταν μπλέκει η Κοντού με τον ΠΑΟΚ τότε δεν πάμε καλά. Ρalok καλά τα λες.......

[free4]

θα τον παρουμε τον βαζελο.........ευκολα κιολας

ΠΑΟΚ ΕΙΣΑΙ

Στο ΝΒΑ 2012???

ΥΓ. Ειλικρινά μόνο ένα τέτοιο σεντόνι σαν του Γκόρντον θα μπορούσε να δώσει ζωή στο τόπικ..
Για το ματς, τι να πούμε? Αξιοπρεπη εμφάνιση
Και για το μπάσκετ.. Ασχοληθείτε επιτέλους όλοι!!

[Kevin]

Ας είμαστε ρεαλιστές, δεν πιστεύω να έχουμε πολλές ελπίδες (μετά και την ήττα του βάζελου απ' τον gay). Οπότε πάμε για όσο καλύτερη εμφάνιση μπορούμε και σίγουρα όχι τόσο ντροπιαστική όπως με την Καβάλα...

[kostasff]

Κανένας δεν θέλει να συντρίβεται (ρωτήστε και τα σκουλήκια ) αλλά και που πήγαμε καλά πέρυσι (-10) τι έγινε? Η ουσία είναι να κερδίζεις τα παιχνίδια με Καβάλα & σια. Πόσο θα χάσεις από βαζελόγαυρο λίγη σημασία έχει. Αρκεί να μην γίνεται αρνητικό ρεκορ (35)