Συζήτηση πολιτισμένη

[don pablo]

teod1980 φυσικα δεν ειναι δουλεια σου ουτε της παε να συλλαβει κανεναν ειναι ομως καθηκον σου να προστατεψεις και εσυ και ολοι μας την ομαδα μας .ποσο μαγκες θα ηταν αυτοι οι 200 αν ηταν μονοι τους χωρις εμενα και εσενα διπλα τους κρυμενοι στον οχλο και την ανωνυμια . Μαγκες στην πλατη μας ειναι .και κατι ακομα δεν νομιζω οτι ειναι δουλεια της αστυνομιας να περνει μερος στα ΡΑΝΤΕΒΟΥ τον καφρων

[teod1980]

δον δουλειά της είναι να διαφυλλάσει της περιουσίες των κατοίκων αυτής της χώρας, έτσι;

[shark4]

Μια τοποθετηση μονο.

Αν το κρατος ( τρομαρα του ...) λειτουργουσε ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ( και οχι μονομερως) στον αθλητικο τομεα τοτε:

- Δεν θα πληρωναν οι πολιτες τα χρεη της Τραπεζας Κρητης ( πανω απο 3 δις δραχμες) για λογαριασμου του γαβρου.

- Θα παρουσιαζοταν εγκαιρως στην εκδικαση των χρεων της κουλας και δεν θα εχανε τον δρομο.

-Θα ειχε τελειωσει ολους τους υπευθυνους της παραγκας και δεν θα βλεπαμε τους κλωνους τους στο γηπεδο.

-Θα ειχε ασκησει ελεγχο ως προς το ποιον διοικητικων παραγοντων τυπου Ψωμιαδη , Μπεου , Μπατατουδη , Γουμενου , Σαλιαρελη , Βουλινου , Δροσου , και λοιπων αλλων .

-Θα ειχαν ψαξει στοιχειωδως τις καταγγελιες ( απο Ευρωπη μερια ) για τα στημενα παιχνιδια.

-Δεν θα εκαναν απευθειας αναθεσεις -τυπου Ιντραλοτ-στον ΟΠΑΠ.

-Δεν θα ειχαν εφευρει αρθρα τυπου 44 και τυπου 99 και φωτογραφικες ρυθμισεις .

-Δεν θα εφτιαχναν γηπεδα τυπου Καραισκακη , εν μια νυκτει, και οταν καποιος θα τολμαγε να το αμφισβητησει μετα θα μαχαιρωνοταν ( βλ. Συριγος)

-Δεν θα χαριζαν εκτασεις σε Βοτανικο και ΟΔΔΥ και αλλα πολλα.

-Δεν θα αφηναν τους 30 -40-50 ( απο οπου και αν προερχονται αυτοι και ολων των οπαδικων αποχρωσεων) να τα κανουν μπαχαλο και να την πληρωνουν μετα οι ομαδες .

-Τα πρωταθληματα και οι τιτλοι θα περναγαν μεσα απο τα γηπεδα και οχι απο τις παρουσιες των Γκαγκατση , Πιλαβιου , Αλημιση , Δεδε και αλλων αχρειων που περασαν απο διαφορα ποστα..

-Αυτα και πολλα αλλα θα συνεβαιναν αν στον χωρο του Αθλητισμου η πολιτικη ηγεσια λειτουργουσε οπως στις αλλες Ευρωπαικες χωρες και οχι οπως στην Μποτσουανα.

Η συζητηση και το θεμα με τον ΟΠΑΠ και αυτο το " παρε-δωσε" εντασεται και αυτο στα παραπανω .Απλως οταν ενα Αθλητικο -και οχι μονο - μεγεθος, οπως ο ΠΑΟΚ , αρχιζει και αναπτυσεται , αυτο ΤΡΟΜΑΖΕΙ . Και μετα με μια αφορμη ( που δυστυχως πολλες φορες και εμεις οι ιδιοι δινουμε) βρισκουν τον τροπο να σε καταβαλλουν.

Υ.Γ. Αν δεν μας δινουν το ΟΑΚΑ μπορουμε να ζητησουμε και το Καραισκακη .Αλλωστε στα Ολυμπιακα εργα συγκαταλεγεται και αυτο.

[sidpanos]

Η ανακοινωση εδωσε ονοματα...

[teod1980]

P.S. : teod1980 άλλαξε το άβατάρ σου γιατί βλέπω τον Άγιο Πατέρα φρίξιο να φτάνει τα 30000 ποσταρίσματα σε ένα 24ωρο από τη μ@λ@κί@ του!!!!![/b]

Ότι μπορώ κάνω για να σας έχω σε εγρήγορση.
Ευχαριστώ....

[gash04]

O χρήστης Σάρκ4 μπαναρίστικε αιώνια απο το σάιτ γιατί αυτά δεν τα θέλω εδώ στο τόπικ αυτό.

Εδώ λαίμαι ΠΞΣ μόνο. :ugeek:

[free4]

Του πολίτη Α-προστασία δεν υπάρχει μέσα στη Δημοκρατία..
Μόνο ξύλο, δακρυγόνα, για τις εκδρομές μας κάνουμε αγώνα!

[Platon]

"Ανθρώπινα πιράνχας" Κ.Διακογιάννης

Μια μητέρα με τέσσερα παιδιά ξεκινούν το έτος 2001 από το Σύδνεϋ της Αυστραλίας να επισκεφτούν την Ελλάδα, γη των προγόνων τους. Πήραν το διαστημόπλοιο της γραμμής και τριανταπέντε λεπτά της ώρας προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο «Γκυ Ντε Ρότσιλδ» που άρχιζε από την Λούτσα και κατάληγε στο Πικέρμι. Λίγες μέρες προτού ξεκινήσουν, η μητέρα των παιδιών έχασε τον πατέρα της. Η τελευταία επιθυμία του παππού πριν πεθάνει στα ξένα, ήταν αυτό το ταξίδι. Ζήτησε από την κόρη του να πάρει τα παιδιά της, να τα φέρει στην Αθήνα, να τ’ ανεβάσει στην Ακρόπολη, και πάνω στον ιερό βράχο ν’ αφηγηθεί στ’ αγγόνια του την ιστορία που θα διαβάσετε.

Η κόρη εκπλήρωσε τη στερνή επιθυμία του παππού κι’ έτσι με τον άντρα της και τα τέσσερα παιδιά τους, αγόρια δυο, κορίτσια δυο, ανάμεσα δεκάξι κι είκοσι χρονών, καθόντουσαν ένα μεσημεράκι κι’ έτρωγαν στην….. Ακρόπολη!

Ο Παρθενώνας βέβαια δεν υπήρχε! Το μανιτάρι του νέφους και τα καυσαέρια τον είχαν μετατρέψει σε λασπώδη πολτό φαιόχαλκο που τον άδειασαν με κουβάδες να βουλώσουν τις λακκούβες των πεζοδρόμων. Στην θέση του χαμένου Ναού της Αθηνάς ευφάνταστη αρχιτέκτονες του γκρίζου πένθους που λέγεται «σκυρόδεμα» η (επί το γαλλικότερο) μπετόν αρμέ, είχαν υψώσει μια κυλινδρική στήλη τριάντα μέτρων που στην κορυφή της περιστρέφονταν αργά μια πελώρια τζαμωτή αίθουσα γευμάτιζε η οικογένεια των Ελλήνων μεταναστών όταν η μητέρα άρχισε την αφήγηση της:
Μια παράξενη ιστορία
Κάποτε σ’ αυτόν τον τόπο κατοικούσε ένας λαός δυνατός, μια φυλή προκομμένη και γενναία. Ήσαν άνθρωποι έξυπνοι, ικανοί και περήφανοι. Τους έλεγαν Έλληνες. Ζούσαν εδώ πολλούς αιώνες. Πάρα πολλούς. Είπαν λόγια σοφά κι’ έφτιαξαν πράγματα θαυμαστά. Γνώρισαν μεγάλες δόξες, απέκτησαν αμύθητα πλούτη, δοκίμασαν τρομερές δυστυχίες, πολέμησαν σκληρά, ταξίδεψαν μακριά, όπου πήγαιναν έλεγαν κάτι καινούργιο, απ’ όπου γύριζαν έφερναν κάτι χρήσιμο. Αυτοί οι άνθρωποι κατείχαν την μοναδική τέχνη να κάνουν το δυνατό δυνατότερο, το χρήσιμο χρησιμότερο, τα’ όμορφο ομορφότερο και το καλό καλύτερο.

Ένα γύρω, πολλοί άλλοι, ξένες άγριες φυλές, ερχόντουσαν εδώ να εμπορευτούν η να διδαχτούν. Όταν επέστρεφαν στις χώρες τους αφηγόντουσαν τι είδαν και τι έμαθαν κι’ οι αφεντάδες τους γούρλωναν λαίμαργα τα μάτια , τρόχιζαν τα σπαθιά και χυνόντουσαν να πατήσουν τούτη τη γη, ν’ αρπάξουν τα πλούτη της, να στεφανωθούν με τη δόξα πως νίκησαν τους ποιο γενναίους ανθρώπους. Αυτό έγινε χιλιάδες φορές. Ώσπου κάποτε οι Έλληνες απόκαμαν. Ήσαν βλέπετε κι’ αμόνοιαστοι συναμετάξυ τους κι’ ολομόναχοι. Δεν είχαν κανένα να σταθεί κοντά τους γιατί καθένας πάσχιζε να τους πατήσει κι’ όλοι να τους χαλάσουν.

Έτσι μια μέρα, πολυάριθμα στρατά καλογυμνασμένα, με σπαθιά κοφτερά κι’ άλογα χορτάτα, όρμησαν από την Δύση και σκλάβωσαν τη χώρα των Ελλήνων. Την κράτησαν υπόδουλη χίλια πεντακόσια ενενήντα οκτώ χρόνια κι έντεκα μήνες ακριβώς. Εκείνη την τελευταία χρονιά όρμησαν άλλα πιο άγρια στίφη από την Ανατολή. Κατάκτησαν αυτή τη χώρα με τη σειρά τους. έμειναν τρακόσια εξήντα εφτά χρόνια και δέκα μήνες.
Σ’ όλο αυτό το μεγάλο διάστημα οι Έλληνες σκόρπισαν. Η πατρίδα τους άδειασε! Άλλοι σκοτώθηκαν, άλλοι σκλαβώθηκαν, κάμποσοι που γλύτωσαν τράβηξαν σε τόπους αλαργινούς, άλλοι στο τέλος, ανέβηκαν στα βουνά της πατρίδος τους. εκεί κανένας δεν τολμούσε και δεν μπορούσε να τους αγγίξει. Ζούσαν σε κορφές απάτητες, σε άγρια φαράγγια, σκαρφάλωναν σ’ απότομα βράχια και γκρεμούς, πετούσαν από ρεματιά σε κορφοβούνι σαν τα γεράκια. Ζούσαν ελεύθεροι…. Αν ήθελες τότε να δεις με τα μάτια σου Έλληνα, έπρεπε ν’ ανέβεις ψηλά, πολύ ψηλά, κοντά στο καλύβι του Θεού.

Οι ξένοι βούτηξαν ότι υπήρχε! Πλούτη και χώμα και θάλασσα και ζωντανά διά τους. μα πάνω από όλα πήραν μαζί τους τον πολύτιμο θησαυρό της γνώσης. Έκλεψαν όλα τα σοφά βιβλία των Ελλήνων. Κι’ έγιναν σιγά – σιγά κι’ αυτοί σοφοί! Πρόσεξαν όμως ότι κάτι έλειπε. Κάτι σημαντικό. Κάποια βιβλία δεν τα βρήκαν στη θέση τους. Έψαξαν από δω, έψαξαν από κει, πουθενά. Άρχισε να τους πιάνει απελπισία. Έκαναν τον κόσμο άνω κάτω, γκρέμισαν τοίχους, έσκαψαν υπόγεια, άνοιξαν ακόμα και τάφους, τα βιβλία που έλειπαν είχαν γίνει άφαντα. Μέχρι και σήμερα που μιλάμε δεν τ’ ανακάλυψαν. Οι Έλληνες κράτησαν γερά το μυστικό τους! Οι ξένοι λύσσαξαν γιατί με τα υπόλοιπα βιβλία των Ελλήνων που είχαν στα χέρια τους κατάφεραν να γίνουν σοφοί μα όχι όσο ήθελαν, όχι όσο γνώριζαν πως ήσαν οι Έλληνες. Τους έλειπε εκείνο το πολύ σημαντικό και απαραίτητο. Ενώ δηλαδή με την κλεμμένη γνώση των Ελλήνων πέτυχαν χίλια δυο, ενώ κατάφεραν να κάνουν κι’ αυτοί το δυνατό δυνατότερο και το χρήσιμο χρησιμότερο, στάθηκε αδύνατο να μάθουν πως γίνεται το όμορφο ομορφότερο και το καλό καλύτερο!
Δεν πρέπει να ξεχάσω να σας πω κάτι πολύ σημαντικό. Ότι οι Έλληνες που σκαρφάλωσαν στα βουνά, είχαν κρεμάσει καθένας στην ψυχή του κι’ ένα πουγγί σαν εκείνο που οι άνθρωποι φύλαγαν τα φλουριά τους. Μέσα σε κάθε πουγγί αντί για χρυσάφι είχανε σφαλίξει την αγάπη για την πατρίδα και τον πόθο για τη λευτεριά. Τα χρόνια κυλούσαν κι’ αυτό το χιλιοζώντανο ζευγάρι γεννοβολούσε δίχως σταματημό μέχρι που έφτασε μια μέρα να βαραίνει τόσο πολύ στο στήθος και λυγίζει τον λαιμό τους που δεν άντεξαν πιότερο. Πήδηξαν από τα βράχια στους κάμπους, βάρεσαν τους οχτρούς, πάλεψαν ένας με χίλιους και τους ξολόθρεψαν. Κανένας σοφός της γης δεν βρήκε τρόπο να το εξηγήσει τούτο το θάμα. Εγώ νομίζω παιδιά μου πως η πολύχρονη συνάφεια εκεί πάνω στις ψηλές κορφές, γύρω από το καλύβι του Θεού, τους μετάδωσε μια δύναμη υπεράνθρωπη, τους περιτύλιξε με μιαν ουράνια ακτινοβολία που τρόμαζε τους οχτρούς. Οι Έλληνες νίκησαν, οι οχτροί έφυγαν, μα ούτε χάθηκαν, ούτε παράτησαν τη σκέψη να ξαναπάρουν πίσω αυτή τη χώρα για πάντα. Οι οχτροί δεν ήσαν γενναίοι μα είχαν στον ντορβά της κούτρας τους μεγάλη πονηριά! Έδωσαν πολύ χρυσάφι, σκόρπισαν πολλά ταξίματα, αγόρασαν προδότες, τους έντυσαν φανταχτερά, τους φόρτωσαν ψεύτικους τίτλους, τους βάφτισαν σοφούς, τους τύλιξαν με τα λάβαρα τα ελληνικά, τους έβαλαν στο στόμα λόγια πατριωτικά και κατάφεραν με χίλιες μπαγαποντιές και πονηριές, συνομωσίες και φονικά και προδοσίες να τους ανεβάσουνε τους πουλημένους μασκαράδες «άρχοντες» αυτού του τόπου.
Έτσι, οι ξένοι, οι αιώνιοι οχτροί, δίχως να συντηρούν πολυδάπανα στρατά, πατούσαν σίγουρα τη χώρα κι’ έπαιρναν όλα της τ’ αγαθά. Οι προδότες στη δούλεψη του οχτρού έφερναν καλύτερα αποτελέσματα από τον ίδιο γιατί αν μείωναν την απόδοση τους θάχαναν όλα τα προνόμια κι’ όλο τους το χρυσάφι. Μια περίπτωση προδοσίας εργολαβικής, ξεκοπή που λένε! Πολλές φορές οι προδότες φερόντουσαν στους Έλληνες χειρότερα από τους ίδιους τους οχτρούς γιαυτό κι’ εκείνοι τους πρόσεχαν σαν τα μάτια τους. Όταν οι Έλληνες προσπαθούσαν να πάρουν πίσω λίγη από την κλεμμένη δική τους γνώση, να φτιάξουν κάτι καλύτερο, να ζήσουν κάπως ανθρωπινόνερα, να κατασκευάσουν μηχανές που δίδουν προκοπή, οι ξένοι, με τα στόματα των προδοτών τους έλεγαν: εσείς δεν χρειάζεται να φτιάχνεται εργαλεία, εσείς να μάθετε να τραγουδάτε, να χορεύετε, να πλένετε πιάτα, να στρώνετε κρεβάτια, ν’ αδειάζετε σκουπίδια, να καθαρίζεται απόπατους, να κουβαλάτε βαλίτσες, να μπογιαντίζετε κανένα καναβάτσο και να γράφετε στίχους! Δεν είσαστε εσείς για τεχνολογία. Σας επιτρέπουμε μονάχα την υπνοφόρο φιλολογία! Οι Έλληνες λοιπόν έπαιρναν βραβεία για ζωγραφιές, διπλοπενιές, τουριστικό…. Γονάτισμα και ποίηση! Τρώγανε στίχους με το φτυάρι!

Οι ξένοι συχνά έσφιγγαν τα λουριά μόλις θέλανε να καταπατήσουν οριστικά και ν’ αποσπάσουνε κάποια λουρίδα της γης από την πατρίδα των σκλάβων τους. Έβαζαν τους προδότες να βασανίσουνε τους Έλληνες, ανέβαζαν το χαράτσι και κατέβαζαν την σοδειά, με χίλιες κομπίνες έδιωχναν τους Έλληνες, τους τραβούσαν στις δικές τους χώρες και τους έβαζαν να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί. Αυτό το παιδομάζωμα το λέγανε Μετανάστευση! Ο τόπος άδειαζε και ρήμαζε, όχι όμως τόσο, όσο ήθελαν οι ξένοι για να το κάνουν ολότελα δικό τους. φυτοζωούσαν μα άντεχαν οι σκλάβοι. Τότε πια οι ξένοι έβαλαν μπρος τα μεγάλα, δραστικά μέσα. Έδειξαν στους σκλάβους πολλά παιχνίδια. Τους υποσχέθηκαν ότι μ’ αυτά θα γίνουν λεύτεροι κι’ ευτυχισμένοι. Παιχνίδια με ρόδες, παιχνίδια με τετράγωνα που τους νάρκωναν σε τέτοιο βαθμό, ώστε να κάνουν ότι έκαναν οι υπνωτιστές τους, πέταξαν χρήμα πολύ κι’ άρχισαν ν’ αγοράζουν γη γιατί οι σκλάβοι είχαν ανάγκη να προμηθευτούν τα καινούργια παιχνίδια και τις σάπιες τροφές που τους τάιζαν. Πούλαγαν οι σκλάβοι τη γη, έπαιρναν το χρήμα, τόβαζαν στις τράπεζες να φτουρίσει χωρίς να γνωρίζουν ότι ήσαν κι’ αυτές όλες αγορασμένες από τους ξένους! Έτσι οι Έλληνες έχαναν και τη γη και τα χρήματα! Στο τέλος κατάντησαν όλοι τους υπάλληλοι ξενοδοχείων, υπηρέτες, λούστροι, βαστάζοι, μάγειροι, μπουζουκτσήδες κι’ αχθοφόροι. Απομένουν μονάχα μερικοί Δεσποτάδες που ξεκοκκάλιζαν τα τελευταία απομεινάρια του εκκλησιαστικού βίου, χάιδευαν τις χοντρές κοιλιές τους, περνούσαν τη ζωή τους σ’ ατελείωτα τσιμπούσια, μα πάντα πίστευαν σ’ ένα Θεό με πολλά ποδάρια, πολλά χέρια, πολλά χρυσαφένια δάκτυλα κι’ άλλοι τόσοι προδότες με τις πολυτελείς θαλαμηγούς που γλεντούσαν αγκαλιά με τους οχτρούς στη σκλαβωμένη θάλασσα των Ελλήνων την αδικομοιρασμένη.

Σας έλεγα στην αρχή της ιστορίας μου ότι για ν’ αντικρύσει κανείς κάποτε Έλληνα, έπρεπε να ανέβει πολύ ψηλά, σε περήφανες βουνοκορφές. Σήμερα πρέπει να κατέβει πολύ χαμηλά, σε σκοτεινά καταγώγια, να τον δει να σέρνεται δούλος, να σφουγγαρίζει το δάπεδο που περπατούν και φτύνουν οι ξένοι! Σας είπα ότι κάποτε οι Έλληνες είχαν ανέβει τα βουνά. Τότε, οι οχτροί τους είχαν γκρεμίσει τα κάστρα της γης, σήμερα τους ερείπωσαν τα κάστρα της ψυχής. Τους άρπαξαν εκείνο το ιερό πουγγί!

Σας αφηγήθηκα λοιπόν παιδιά μου πως κάποτε, γεννήθηκε μια πατρίδα μεγάλη, περήφανη κι’ όμορφη που την έλεγαν Ελλάδα, πως κουρσεύτηκε, πως αναστήθηκε, πως χάθηκε για πάντα. Αυτή η πατρίδα που γέννησε τόση σοφία και τόση γενναιότητα δεν υπάρχει πια. Κι έτσι οι άνθρωποι δεν έμαθαν ποτέ πως γίνετε το όμορφο ομορφότερο και το καλό καλύτερο! Από τότε που εξαφανίστηκαν οι Έλληνες, ο άνθρωπος πήρε το δρόμο που σε κάθε βήμα τον μετατρέπει σε τέλειο τέρας! Αυτόν τον δρόμο τον ακολουθεί δίχως νάχει τη δύναμη να πισωστρατήσει, ίσαμε την ώρα που θα τον ρουφήξει για πάντα το στόμα του δράκου που λέγεται διάστημα! Οι έλληνες δεν υπάρχουν, ο προορισμός τα’ ανθρώπου στη γη τελείωσε. Δεν βρίσκει πια φως!

Αυτή ήταν παιδιά μου η θλιβερή ιστορία που ήθελα να σας διηγηθώ για να εκπληρώσω την επιθυμία του παππού σας. πάμε τώρα να φύγουμε γιατί πρέπει να ζητήσουμε VISA από το τουρκικό Προξενείο να επισκεφτούμε το χωριό του πατέρα σας στη Χίο, από το ισραηλινό για να πεταχτούμε μέχρι την ιστορική Κρήτη κι’ από το βουλγάρικο για να γνωρίσουμε την Θεσσαλονίκη. Πάμε γιατί αργήσαμε και VISA δίνουν δύσκολα στους επισκέπτες ελληνικής καταγωγής….

Σόρρυ αν σας κούρασα παιδιά... Βγάλτε ο καθένας τα συμπεράσματά του...πολλά κοινά σημεία με αυτά που ζούμε στον ΠΑΟΚ μας (και στην Ελλάδα) τις τελευταίες (κι όχι μόνο μέρες)... Προφητικά λόγια...

[PARASANDALOS]

ενα μεγαλο ΓΙΑΤΙΙΙΙΙ???????????????????????????????????????????

[gate4mitsos]

Μας εκοψε λεει ο οπαπ την χορηγια για το γηπεδο της Τουμπας λογω των επεισοδιων στο φιναλ 4 χαντμπολ στη λαμια...

Υστερα απο 30 χρονια δυστυχως ο χουλιγκανισμος ξαναγυρισε!!!!!Ποσα χρονια εχουν περασει απο τοτε που οι φιλαθλοι εκοψαν τα υβριστικα συνθηματα,τα σπασμενα καρεκλακια και το εριξαν στις βυσσιναδες και στις μπυρες χωρις αλκοολ!!!!!Και δυστυχως οι Μπαοκτζιδες(200 ΠΑΟΚαρχες-συνδεσμιτες)ξαναγυρισαν,κατεστρεψαν εναν νομο αλλα και τον υπεροχο αθλητισμο της καταπληκτικης ελλαδας...

Ε λοιπον καλα κανει ο οπαπ.Αρχιζει το εργο για να ξαναγινει ο αθλητισμος οπως ακριβως ηταν πριν απο το μοιραια και θλιβερη αλωση της λαμιας...

Μπορεις να βοηθησεις και εσυ σε αυτο εργο!Βρες αυτους που διελυσαν τον θεσμο του κυπελλου χαντμπολ και δωστους στις αρχες για να κλειστουν στα τρελλοκομεια ή στις φυλακες ή να φυγουν εντελως απο την χωρα...

[gash04]

Παύλος Γερουλάνος: ο trendy υπουργός Πολιτισμού

CV
http://www.fimes.gr/2009/10/pavlos-geroulanos/

Plus and serious
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=89292


Extra bonus
http://www.madata.gr/epikairotita/politics/44742.html


Ο αλεξιπτωτιστής της πολιτικής (best version)
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=72970&cid=40



Alpha Finance: Δέκα μετοχές «παντός καιρού»
03-11-2008-08:47

Δεν έχουν όλες οι μετοχές την ίδια συμπεριφορά απέναντι στην κρίση, αναφέρει η Alpha Finance, προσθέτοντας ότι υπάρχουν δέκα μετοχές που μπορούν να υπεραποδώσουν της αγοράς σε περίπτωση που η κρίση επιμείνει.

Σε αυτή τη λίστα μετοχών η χρηματιστηριακή περιλαμβάνει τις μετοχές των ΟΠΑΠ, ΕΧΑΕ, Πειραιώς AEEAΠ, Σιδενόρ, Intralot, METKA, Sprider, ΜPB, Eθνική και Κύπρου.
http://www.express.gr/agores/episimanse ... 92649.php3



Hμερομηνία : 30-04-10
Barclays: Αύξηση κερδοφορίας κατά 25%
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_a ... 010_335257

Ημερομηνία:14-5-2010
Citigroup & Barclays : Είναι καλύτεροι με τον ΟΤΕ
http://www.greekmoney.gr/index.php/permalink/34184.html

ημερομηνία 28-5-2010 13:40
MOTOR OIL: "Είναι θέμα ποιότητας" (Alpha Finance)

ΔΕΗ: Αυξάνει την τιμή-στόχο η Alpha FInance
09:49 28-5-2010
http://www.inews.gr/37/dei-afxanei-tin- ... Inance.htm


Ελλάκτωρ: Μείωση τιμής- εκτιμήσεων από Alpha Finance
Δευτέρα, 31 Μάιος 2010 10:10
http://www.sofokleous10.gr/portal2/epix ... 053123837/

[gash04]

Μη με πείτε δεν τον γνωρίζετε?
1.6Μύριο μας έφαγε.

Και συζητάμε για ποιο?
Για θερμοσίφωνες?

[sidpanos]

Πεστε στον λακο τωρα του δηθεν η λαμια εκαψε τα εργα...

Μπεεεεεε...

Θελετε να βοηθησετε αλλα κοβετε επιχορηγηση για τη ασφαλεια του κοσμου

θελετε να βοηθησετε αλλα τα χρεη ακομη υπαρχουν

μετα εγω ειμαι ο γραφικος;

[free4]

O xoυλιγκανισμός υπήρχει πάντοτε σε αυτή τη ρημαδιασμένη χώρα!
Ούτε ανακαλύφθηκε τώρα, ούτε έγινε αναζωπύρωση του!

[gash04]

Καιρός να τον κόψουν πρώτα οι ίδιοι free.