Είμαι 16 χρονών...Έμενα για 12 χρόνια στην Αθήνα και μετά πήγα στην Ιταλία..
Πάντα ήμουν ανάμεσα σε γαυροβάζελους..
Ποτέ δεν σκέφτηκα να αλλάξω ομάδα..
Ποτέ δεν έζησα μόνιμα στην Θεσσαλονίκη..
Πάντα με "πείραζαν" στο σχολείο για τις επιδόσεις του "μικρού" -σύμφωνα με αυτούς- ΠΑΟΚ
Τώρα πια, μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας νιώθω περήφανος για κάθε μια στιγμή που μάλωσα - πλακώθηκα - βρίστηκα - υποστήριξα αυτή την ομάδα...Αυτά τα 4 γράμματα
Η τελευταία εβδομάδα ήταν μία απο τις πιο αγχωτικές αλλά συνάμα πιο χαρούμενες της ζωής μου και δεν θα την ξεχάσω ποτέ..
Μέχρι και ο μπαμπάς μου - που με έκανε ΠΑΟΚ - με βαρέθηκε γιατί μιλούσα ΜΟΝΟ για την ΠΑΟΚΑΡΑ...24/7
Θα ήθελα όσο τίποτα στον κόσμο να ήμουν σήμερα στην Τούμπα..
Οι 30.000 τυχεροί που θα είναι μέσα ας φωνάξουν όπως οι εκατομμύρια υποστηρικτές αυτής της ομάδας, οι 11 (+3) ας παλέψουν όπως όλοι οι ΠΑΟΚτζήδες που έφτασαν την ομάδα ως εδώ -από την ίδρυση στην Κωνσταντινούπολη εως σήμερα-...
γιατί στο κάτω-κάτω όλη μας η ζωή είναι
Π.Α.Ο.Κ.
Ας μείνουμε ενωμένοι μέχρι το τέλος
