Re: Μario Beretta
Δημοσιεύτηκε: Σάβ 24 Ιούλ 2010, 22:11
Κοσμά, γράψε αγορίνα μου κανένα άρθρο για τον γάβρο και άσε τον ΠΑΟΚ στην ησυχία του...Μην βαναζίσεσαι άσκοπα και βασανίζεις και εμάς μαζί!!!!!
To «έγκλημα» που οδήγησε στην γκιλοτίνα
Γιώργος Κοσμάς
24/07/10
Ο Μάριο Μπερέτα δικάστηκε και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Μόνος και ανυπεράσπιστος στάθηκε ενώπιον του έκτακτου «ποδοσφαιροδικείου» του ΠΑΟΚ και άκουσε την ετυμηγορία του, δίχως καν να απολογηθεί. Ούτε δικαίωμα έφεσης του παρασχέθηκε ούτε ανασταλτικό χαρακτήρα είχε η εκτέλεση της ποινής του ούτε άλλοθι (απουσίες Ιβιτς, Λίνο, Κοντρέρας και, στο τέλος, Βιεϊρίνια) ελήφθησαν υπόψη. Εντούτοις, το κατηγορητήριο ήταν σαθρό. Ο Ιταλός δεν διέπραξε τα «εγκλήματα» που του αποδόθηκαν.
Κατηγορήθηκε, για παράδειγμα, ότι έκανε, λέει, πολλή τακτική και πολλά… βάρη. Μα αν δεν έδινε έμφαση σ’ αυτούς τους δύο τομείς δεν θα ήταν… Ιταλός! Εκτός κι αν στον ΠΑΟΚ δεν ήξεραν την εθνικότητά του και την ποδοσφαιρική σχολή από την οποίο προέρχεται… Κι αν τους είχε διαφύγει αυτή η… λεπτομέρεια, υπεύθυνος δεν είναι βέβαια ο… απολυμένος. Δεν του την… έδωσε ξαφνικά του Μπερέτα να κάνει βάρη. Το ίδιο στυλ προπόνησης είχε σε όλες τις ομάδες που δούλεψε.
Κατηγορήθηκε επίσης ότι επιχείρησε πολλές αλλαγές στην ομάδα, ενώ έπρεπε να βαδίσει πάνω στον δρόμο Σάντος ώστε ο ΠΑΟΚ να «υποδεχτεί» ομαλά τις κρίσιμες αναμετρήσεις με τον Αγιαξ.
Είδα όλα τα φιλικά του ΠΑΟΚ από την τηλεόραση. Και διαπίστωσα μόνο δύο ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Η μία ήταν ότι μέσα στο γήπεδο δεν υπήρχε όρεξη. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ έδιναν την εντύπωση ότι… βαριόντουσαν να παίξουν. Λες και έκαναν… χαλάρωμα!
Οταν, ωστόσο, κάποιοι παίκτες αντιλαμβάνονται ότι έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν καταστάσεις και να «φάνε» τον προπονητή (κάτι που δεν συνέβαινε με τον Σάντος), γιατί να… σκιστούν στα φιλικά; Η ευθύνη, λοιπόν, εδώ δεν βαραίνει τόσο τον Μπερέτα (που φώναζε και ξαναφώναζε, αλλά ποιος τον άκουγε…) όσο κάποιους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση, η οποία δεν είχε πείσει κανέναν (και ειδικά τον… Πάμπλο) ότι εμπιστευόταν και στήριζε πραγματικά τον Ιταλό και πως ήταν αποφασισμένη να πάει μαζί του μέχρι τέλους.
Η δεύτερη (επίμαχη) αλλαγή ήταν ότι ο Μπερέτα δοκίμασε να ανεβάσει την άμυνα πιο ψηλά. Ηθελε τις γραμμές πιο κοντά και προς την περιοχή του αντιπάλου. Οπότε ο ένας κεντρικός χαφ έπρεπε να δίνει στήριγμα στην επίθεση και να κινείται στα 16-20 μέτρα από το αντίπαλο τέρμα. Αυτό το πράγμα, όμως, δεν μπορεί να το παίξει ο Πάμπλο Γκαρσία!
Τυχαία λέτε ο Σάντος κρατούσε την ομάδα πιο πίσω, έδινε έμφαση στο passing game και, παίζοντας το παιχνίδι της υπομονής, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει; Οχι, βέβαια. Αυτό το υλικό είχε, αυτές τις ισορροπίες έπρεπε να κρατήσει κι έτσι έπρεπε να παίξει (και αφήστε τον κάθε… περαστικό να λέει ότι ο Πορτογάλος έπαιζε… συντηρητικά –λες και είχε Τσάβι, Ινιέστα, Μέσι και δεν πρέσαρε ψηλά σαν την Μπαρτσελόνα…).
Εξάλλου, κοτζάμ Μουρίνιο έπαιζε «σφιχτά» στην Ιντερ και χτυπούσε στην κόντρα, ο Σάντος θα… ντρεπόταν να μαζέψει πιο πίσω τον ΠΑΟΚ;…
Εξηγούμαι: θεωρώ ότι έκανε λάθος ο Μπερέτα που ζήτησε από την άμυνα να ανέβει και τις γραμμές να παίξουν πιο ψηλά. Αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να το παίξει ο ΠΑΟΚ. Δεν έχει τους παίκτες (και τη… διάθεση) να το κάνει. Κυρίως δεν έχει κεντρικούς χαφ ικανούς να ανταποκριθούν σ’ αυτό το στυλ παιχνιδιού.
Διότι ο ένας από τους δύο θα έπρεπε να «κερδίσει» μέτρα. Ο Βιτόλο, ωστόσο, ξέρει μόνο να κόβει και να τρέχει. Δεν μπορεί να βοηθήσει δημιουργικά. Ο δε Γκαρσία δεν έχει τα κουράγια να ανεβαίνει, ούτε να καλύπτει πολλούς χώρους, ούτε να τρέχει και να πρεσάρει ούτε να επιστρέφει γρήγορα όταν χάνεται η μπάλα ψηλά. Κυρίως αυτό! Ο Μπερέτα σκέφτηκε να δοκιμάσει εκεί τον Σορλέν ή τον Φωτάκη, που είναι (πολύ) πιο δημιουργικοί από τον Βιτόλο και έχουν μεγαλύτερες αντοχές από τον Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός αντελήφθη ότι σ’ αυτή την περίπτωση κινδύνευε να μείνει εκτός ενδεκάδας και αντέδρασε. Τόσο όσο χρειαζόταν για να καταλήξει ο ΠΑΟΚ στο «φάγωμα» του «κακού» προπονητή…
Το λάθος του Μπερέτα με το ανέβασμα των γραμμών δεν ήταν, όμως, εκτός ποδοσφαιρικής λογικής. Προετοιμασία έκανε ο άνθρωπος και δοκίμασε δυο πράγματα. Αν δεν έκανε, δηλαδή, τις δοκιμές του στην προετοιμασία, πότε θα τις έκανε; Πάνω στα ντέρμπι του πρωταθλήματος;
Εξάλλου, ο ΠΑΟΚ έφαγε τα γκολ στα φιλικά από στημένες φάσεις (όπου έπαιζε… πεντακάθαρο μαν του μαν -ποτέ ζώνη)! Οχι επειδή ανέβαινε η άμυνα στη σέντρα…
Σε κάθε περίπτωση, στον ΠΑΟΚ του Γκαρσία και του Βιτόλο δεν μπορούσαν να γίνουν αυτά που σκεφτόταν ο Μπερέτα. Αλλά αν δεν τα δοκίμαζε, πώς θα το διαπίστωνε;
Οσο για τις άλλες «αλλαγές» που περιλήφθηκαν στο κατηγορητήριο, απλώς… δεν υπάρχουν! Με 4-2-3-1 έπαιζε ο Σάντος, στο 4-2-3-1 βασίστηκε και ο Μπερέτα. Με 4-4-2 παρέταξε τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ ο Σάντος, με 4-4-2 τον παρέταξε και ο Ιταλός στο τελευταίο φιλικό.
Δεν αποτόλμησε, λοιπόν, καμιά επανάσταση ο άνθρωπος. Εκτός αν θεωρείται… έγκλημα ότι άφησε τον (βαρύ κι ασήκωτο) Γκαρσία εκτός ενδεκάδας σε ένα φιλικό. Γιατί εκεί έπεσε η… γκιλοτίνα!
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=70666
To «έγκλημα» που οδήγησε στην γκιλοτίνα
Γιώργος Κοσμάς
24/07/10
Ο Μάριο Μπερέτα δικάστηκε και καταδικάστηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Πήγε σαν το σκυλί στ’ αμπέλι. Μόνος και ανυπεράσπιστος στάθηκε ενώπιον του έκτακτου «ποδοσφαιροδικείου» του ΠΑΟΚ και άκουσε την ετυμηγορία του, δίχως καν να απολογηθεί. Ούτε δικαίωμα έφεσης του παρασχέθηκε ούτε ανασταλτικό χαρακτήρα είχε η εκτέλεση της ποινής του ούτε άλλοθι (απουσίες Ιβιτς, Λίνο, Κοντρέρας και, στο τέλος, Βιεϊρίνια) ελήφθησαν υπόψη. Εντούτοις, το κατηγορητήριο ήταν σαθρό. Ο Ιταλός δεν διέπραξε τα «εγκλήματα» που του αποδόθηκαν.
Κατηγορήθηκε, για παράδειγμα, ότι έκανε, λέει, πολλή τακτική και πολλά… βάρη. Μα αν δεν έδινε έμφαση σ’ αυτούς τους δύο τομείς δεν θα ήταν… Ιταλός! Εκτός κι αν στον ΠΑΟΚ δεν ήξεραν την εθνικότητά του και την ποδοσφαιρική σχολή από την οποίο προέρχεται… Κι αν τους είχε διαφύγει αυτή η… λεπτομέρεια, υπεύθυνος δεν είναι βέβαια ο… απολυμένος. Δεν του την… έδωσε ξαφνικά του Μπερέτα να κάνει βάρη. Το ίδιο στυλ προπόνησης είχε σε όλες τις ομάδες που δούλεψε.
Κατηγορήθηκε επίσης ότι επιχείρησε πολλές αλλαγές στην ομάδα, ενώ έπρεπε να βαδίσει πάνω στον δρόμο Σάντος ώστε ο ΠΑΟΚ να «υποδεχτεί» ομαλά τις κρίσιμες αναμετρήσεις με τον Αγιαξ.
Είδα όλα τα φιλικά του ΠΑΟΚ από την τηλεόραση. Και διαπίστωσα μόνο δύο ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με την περασμένη σεζόν. Η μία ήταν ότι μέσα στο γήπεδο δεν υπήρχε όρεξη. Ορισμένοι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ έδιναν την εντύπωση ότι… βαριόντουσαν να παίξουν. Λες και έκαναν… χαλάρωμα!
Οταν, ωστόσο, κάποιοι παίκτες αντιλαμβάνονται ότι έχουν τη δύναμη να επηρεάσουν καταστάσεις και να «φάνε» τον προπονητή (κάτι που δεν συνέβαινε με τον Σάντος), γιατί να… σκιστούν στα φιλικά; Η ευθύνη, λοιπόν, εδώ δεν βαραίνει τόσο τον Μπερέτα (που φώναζε και ξαναφώναζε, αλλά ποιος τον άκουγε…) όσο κάποιους ποδοσφαιριστές και τη διοίκηση, η οποία δεν είχε πείσει κανέναν (και ειδικά τον… Πάμπλο) ότι εμπιστευόταν και στήριζε πραγματικά τον Ιταλό και πως ήταν αποφασισμένη να πάει μαζί του μέχρι τέλους.
Η δεύτερη (επίμαχη) αλλαγή ήταν ότι ο Μπερέτα δοκίμασε να ανεβάσει την άμυνα πιο ψηλά. Ηθελε τις γραμμές πιο κοντά και προς την περιοχή του αντιπάλου. Οπότε ο ένας κεντρικός χαφ έπρεπε να δίνει στήριγμα στην επίθεση και να κινείται στα 16-20 μέτρα από το αντίπαλο τέρμα. Αυτό το πράγμα, όμως, δεν μπορεί να το παίξει ο Πάμπλο Γκαρσία!
Τυχαία λέτε ο Σάντος κρατούσε την ομάδα πιο πίσω, έδινε έμφαση στο passing game και, παίζοντας το παιχνίδι της υπομονής, περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσει; Οχι, βέβαια. Αυτό το υλικό είχε, αυτές τις ισορροπίες έπρεπε να κρατήσει κι έτσι έπρεπε να παίξει (και αφήστε τον κάθε… περαστικό να λέει ότι ο Πορτογάλος έπαιζε… συντηρητικά –λες και είχε Τσάβι, Ινιέστα, Μέσι και δεν πρέσαρε ψηλά σαν την Μπαρτσελόνα…).
Εξάλλου, κοτζάμ Μουρίνιο έπαιζε «σφιχτά» στην Ιντερ και χτυπούσε στην κόντρα, ο Σάντος θα… ντρεπόταν να μαζέψει πιο πίσω τον ΠΑΟΚ;…
Εξηγούμαι: θεωρώ ότι έκανε λάθος ο Μπερέτα που ζήτησε από την άμυνα να ανέβει και τις γραμμές να παίξουν πιο ψηλά. Αυτό το παιχνίδι δεν μπορεί να το παίξει ο ΠΑΟΚ. Δεν έχει τους παίκτες (και τη… διάθεση) να το κάνει. Κυρίως δεν έχει κεντρικούς χαφ ικανούς να ανταποκριθούν σ’ αυτό το στυλ παιχνιδιού.
Διότι ο ένας από τους δύο θα έπρεπε να «κερδίσει» μέτρα. Ο Βιτόλο, ωστόσο, ξέρει μόνο να κόβει και να τρέχει. Δεν μπορεί να βοηθήσει δημιουργικά. Ο δε Γκαρσία δεν έχει τα κουράγια να ανεβαίνει, ούτε να καλύπτει πολλούς χώρους, ούτε να τρέχει και να πρεσάρει ούτε να επιστρέφει γρήγορα όταν χάνεται η μπάλα ψηλά. Κυρίως αυτό! Ο Μπερέτα σκέφτηκε να δοκιμάσει εκεί τον Σορλέν ή τον Φωτάκη, που είναι (πολύ) πιο δημιουργικοί από τον Βιτόλο και έχουν μεγαλύτερες αντοχές από τον Γκαρσία. Ο Ουρουγουανός αντελήφθη ότι σ’ αυτή την περίπτωση κινδύνευε να μείνει εκτός ενδεκάδας και αντέδρασε. Τόσο όσο χρειαζόταν για να καταλήξει ο ΠΑΟΚ στο «φάγωμα» του «κακού» προπονητή…
Το λάθος του Μπερέτα με το ανέβασμα των γραμμών δεν ήταν, όμως, εκτός ποδοσφαιρικής λογικής. Προετοιμασία έκανε ο άνθρωπος και δοκίμασε δυο πράγματα. Αν δεν έκανε, δηλαδή, τις δοκιμές του στην προετοιμασία, πότε θα τις έκανε; Πάνω στα ντέρμπι του πρωταθλήματος;
Εξάλλου, ο ΠΑΟΚ έφαγε τα γκολ στα φιλικά από στημένες φάσεις (όπου έπαιζε… πεντακάθαρο μαν του μαν -ποτέ ζώνη)! Οχι επειδή ανέβαινε η άμυνα στη σέντρα…
Σε κάθε περίπτωση, στον ΠΑΟΚ του Γκαρσία και του Βιτόλο δεν μπορούσαν να γίνουν αυτά που σκεφτόταν ο Μπερέτα. Αλλά αν δεν τα δοκίμαζε, πώς θα το διαπίστωνε;
Οσο για τις άλλες «αλλαγές» που περιλήφθηκαν στο κατηγορητήριο, απλώς… δεν υπάρχουν! Με 4-2-3-1 έπαιζε ο Σάντος, στο 4-2-3-1 βασίστηκε και ο Μπερέτα. Με 4-4-2 παρέταξε τον ΠΑΟΚ στα πλέι οφ ο Σάντος, με 4-4-2 τον παρέταξε και ο Ιταλός στο τελευταίο φιλικό.
Δεν αποτόλμησε, λοιπόν, καμιά επανάσταση ο άνθρωπος. Εκτός αν θεωρείται… έγκλημα ότι άφησε τον (βαρύ κι ασήκωτο) Γκαρσία εκτός ενδεκάδας σε ένα φιλικό. Γιατί εκεί έπεσε η… γκιλοτίνα!
http://www.exedrasports.gr/blogs/articl ... &aid=70666