Odi έγραψε:4-4-2 είναι μόνο στα χαρτιά.
Εγώ αν έπρεπε να βάλω μια ταμπέλα στον σχηματισμό θα έλεγα πως είναι 4-2-2-2 με (ενα απ'τα) πλάγια χαφ να είναι πιο κοντά στον άξονα από οτι στην γραμμή όταν κάνουμε επίθεση και να δίνουν χώρο στα μπακ για να πάρουν την πλευρά, ενώ σε φάση άμυνας παίζουν πιο κοντά στην γραμμή.
Σε αντιθεση με το κλασικο 4-3-3 που μπορει και καλυπτει αδυναμιες (ποιοτικες-αθλητικες),
ειναι απιστευτα απαιτητικο για πολλες θεσεις, τοσο σε φαση αναπτυξης οσο και αμυνας, απο αποψη αντοχων και ποιοτητας. Ακομα κ ετσι οπως το θετεις.
Και για τα μπακ που πολλες φορες πρεπει να παιρνουν ολη τη γραμμη, και για τα πλαγια χαφ αλλα κυριως για τα κεντρικα που πρεπει να ειναι αεικινητοι, αθλητικοι, τακτικα συνεπεις-εξυπνοι και σωστοι αμυντικα (εχοντας -1 χαφ με τα 2 φορ) και για τα 2 στοπερ που χρειαζεται να παιζουν ψηλα και να καλυπτουν αποτελεσματικα στα πλαγια ή ψηλα σε φαση αντεπιθεσεων (αν καποιο χαφ ξεχαστει ή δεν εχει δυναμεις).
Αλυσιδα ειναι ολα αυτα..
Ενας τετοιος σχηματισμος, οταν δε μπορεις να τον υποστηριξεις με τα απαραιτητα εργαλεια και υψηλου επιπεδου αντοχες, μπορει να σε κανει πολυ ευαλωτο
πισω.
Και σχετικα ευκολα μπλοκαρισιμο
μπροστα αν τα κεντρικα χαφ και το 2ο φορ, δεν παιρνουν πρωτοβουλιες και χανονται ή δεν εχουν μεγαλη αθλητικοτητα για να ανταπεξελθουν σε πολλαπλους τομεις με υψηλες εντασεις.
Επισης κατι που ενδεχεται να
εντεινει ακομη περισσοτερο τα 2 παραπανω, ειναι η εκμαθηση ενος τοσο απαιτητικου συστηματος σε μικρο διαστημα, σε χρονια με υψηλη πιεση, σε παικτες που εκτος ζαιρο-πριγιο, ουδεποτε το εχουν δουλεψει, σε παικτες που ειναι ραμμενοι για 4-3-3 καθως καποιοι δεν ειναι τακτικες διαννοιες αλλοι ουτε βιονικοι αλλοι ουτε απιστευτα ποιοτικοι..
Γενικα, ετσι οπως εχει εξελιχθει το ποδοσφαιρο (τακτικες,ταχυδυναμη,αμυνες) και εχουν μικρυνει οι αποστασεις, για να εχεις 2 μπροστα ή 3 πισω, πρεπει να εχεις υψηλου επιπεδου μοναδες απο καθε αποψη. Ειδικα στις θεσεις αυτες, αλλα και συνολικα φυσικα.
