ΚΑΤΙ ΛΕΙΠΕΙ ΚΟΟΥΤΣ..
Καλή Εβδομάδα, είναι καιρός να μιλήσουμε για μπάσκετ….και ΠΑΟΚ!
Ο ΠΑΟΚ μπαίνει σε μια δύσκολη σεζόν ακολουθώντας τον δικό του μοναχικό δρόμο και ένα συγκεκριμένο μοντέλο, τη στιγμή που ο ανταγωνισμός ανεβάζει τον πήχη. Ο “δικέφαλος” ξεκινάει τη σεζόν στα πρότυπα Σερβικής ομάδας, δουλεύοντας ένα ρόστερ που απαρτίζεται αποκλειστικά από ..εγχώρια προϊόντα συν τέσσερις Σέρβους αθλητές, χωρίς κανέναν Αμερικανό στις τάξεις του. Με όπλο και πάλι τον προπονητή του..
Ο Σούλης Μαρκόπουλος είναι ίσως ο πιο περπατημένος προπονητής στις mean streets της ελληνικής λίγκας, με πολλές σπουδαίες δουλειές και επιτεύγματα στο ενεργητικό του. Τα τελευταία χρόνια στον ΠΑΟΚ δούλεψε πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο το οποίο αποτελεί και το απόσταγμα της φιλοσοφίας του η οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την “πρακτική προπονητική” εμφυσώντας τη φιλοσοφία του winning basketball (στην ελληνική λίγκα) στους παίχτες του, ανεξαρτήτως του background που τους περιέβαλε. Τη πεπατημένη θέλει να ακολουθήσει και φέτος φτιάχνωντας τον ΠΑΟΚ της σεζόν 2015-16 όμως είναι εμφανές ότι υπάρχουν τεχνικές δυσκολίες πάνω τις οποίες η ομάδα του Βορρά πρέπει να δουλέψει πολύ (σε όλα τα επίπεδα) για να παρακάμψει.
Το μπάσκετ του Μαρκόπουλου, “ωμά και στη.. ξέρα” εγγυάται κάποια πράγματα στην ελληνική λίγκα. Δουλεύεται σε συγκεκριμένες βάσεις και βρίσκει δρόμους για τη νίκη με old-school πρακτικές, απόσταγμα των αντιστοίχων πρακτικών που χρησιμοποιήθηκαν τόσα χρόνια στην ελληνική λίγκα. Η φιλοσοφία του “Σουλίνιο” χαρακτηρίζεται (εντασσόμενη σε μια ευρύτερη έννοια ) ως “πίστη στο έξυπνο μπάσκετ”. Επίθεση μισού γηπέδου-Pick & roll based, γκαρντς που ξέρουν να παίξουν με το χρονόμετρο, έλεγχος του ρυθμού και low mistake basketball. “Στόχευση” για όσο το δυνατόν περισσότερες επισκέψεις στη γραμμή των προσωπικών, ριμπάουντ. Μεγάλη σημασία και αρκετές εργατοώρες αφιερωμένες στα βασικά του αθλήματος και πρακτικές λύσεις, δοκιμασμένες. Όμως φέτος κάτι λείπει κόουτς..
Τα παιχνίδια προετοιμασίας (πάντα σε συνάρτηση με τον αντίπαλο και το στάδιο στο οποίο διεξάγονται έχουν φέρει προβληματισμό στη Πυλαία μιας και η ομάδα παρουσίασε χτυπητές αδυναμίες, μερικές από τις οποίες καλείται -με γνώμονα τη παρούσα στελέχωση- να “μακιγιάρει” περισσότερο, παρά να εξαλείψει. Ο ΠΑΟΚ υστερεί σημαντικά σε αθλητικό επίπεδο και αυτό έχει άμεση απεικόνιση στο performance του ειδικά απέναντι σε πιο ποιοτικές ομάδες, οι οποίες πλέον στο σύγχρονο μπάσκετ χτίζουν εκεί. Τεχνικά η ομάδα δείχνει ότι αδυνατεί να παίξει αυτό που θέλει ο κόουτς γιατί παρουσίασε σημαντική αδυναμία να ελέγξει τη μπάλα, σε άμυνα και επίθεση, απέναντι στη πίεση που βάζει το πλεονέκτημα της φυσικής/αθλητικής ικανότητας του αντιπάλου. Δυσκολεύτηκε να δημιουργήσει και να αμυνθεί. Και από εκεί ξεκινούν όλα.. Αν και ο φετινός ΠΑΟΚ χτίστηκε πάνω στην ίδια δομή (όσον αφορά τα χαρακτηριστικά των παιχτών που επέλεξε) με τις ομάδες του πρόσφατου παρελθόντος, έχει ουσιαστικά βάλει προβλήματα στον εαυτό του. Η πιο χτυπητή αδυναμία έχει να κάνει με την έλλειψη “ποδιών” στη περιφερειακή γραμμή. Ο Μαρκόπουλος κοίταζε τα τελευταία καλοκαίρια Pick&Roll Pgs, “δένοντας” του με καλοπροπονημένα παιδιά στο “2”, με αποτέλεσμα το backcourt να αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των ομάδων του. Φέτος δεν υπάρχουν όμως αθλητές όπως ο Κάρτερ ή ο Πέην που ανέβαζαν πολύ την ομάδα στο κομμάτι του τρανζίσιον (άμυνα-επίθεση) βοηθώντας τη να επιβάλλει το τέμπο που είχε στοχεύσει. Τα defensive stops έλλειψαν απελπιστικά από τη περιφέρεια, τα αμυντικά rotations φαίνονται αργά. Μια τέτοια κατάσταση “ταβανιάζει” σπουδαίες κινήσεις για τα δεδομένα της ομάδας, όπως η επιστροφή Βασιλειάδη και η υπογραφή Τέπιτς, παιδιών πολύ “παιγμένων” και με ποιότητα, που θα μπορούσαν να κάνουν άμεσα τη διαφορά στη κατηγορία.
Το ..έξτρα κατοστάρικο που έλειψε από το μπάτζετ του φετινού συνόλου άφησε την ομάδα μακριά από βασικές επιλογές της. Ο Ντοζίερ έκλεισε με 200 χιλιάρικα στα Αραβικά Εμιράτα (70 του έδινε ο ΠΑΟΚ), ο Μαυροειδής ξεκάθαρα ήταν όνειρο με πρόταση κοντά στα 50 χιλιάρικα.. Κάπως έτσι ο ΠΑΟΚ υπέγραψε τον Ντάρκο Μπάλαμπαν (κλασσικό μεγάλο κορμί-Σούλη, καλός finisher γύρω από το καλάθι που θα ζήσει από τα γκαρντς, άγουρος όμως στη ποστ επίθεση και επιρρεπής στο λάθος, στην ουσία δοκιμάζεται και θα δείξει αν θα πάρει συμβόλαιο μέχρι το τέλος της σεζόν) που κάνει για πρώτη φορά το μεγάλο βήμα σε μια δυνατή λίγκα και τον Νίκολα Μάρκοβιτς ο οποίος μετά τις καλές χρονιές σε ΚΑΟΔ και Ελευσίνα καλείται να αποτελέσει (με τη ταχύτητα του και την ικανότητα να σουτάρει από τη περιφέρεια) τον πιο παραγωγικό ψηλό του Μαρκόπουλου συμπληρώνοντας τη frontcourt δίπλα στους Μαργαρίτη (θα βρεί και πάλι έξτρα χρόνο στο “5” για να αμυνθεί στο P&R μαζί με τον F/C Μάρκοβιτς), τον Κακαρούδη και τον Κώττα.
Εν ολίγοις, ο ΠΑΟΚ πιθανόν σύντομα να χρειαστεί 1-2 προσθήκες, όμως χρήματα δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Και το μπαλάκι πάει πάλι στον Σούλη Μαρκόπουλο, ο οποίος θα χρειαστεί να πάει πολύ βαθιά για να παρουσιάσει αυτό που πιθανόν είχε στο μυαλό του (και στον απαιτητικό βαθμό που ο ίδιος θέλει) το καλοκαίρι.. Μπορεί αυτή η δική του “Βαλκανική” ομάδα να κερδίσει τελικά σε Ελλάδα και Ευρώπη..;
http://blog.stoiximan.gr/basket/kati-leipei-kooyts/
(είχαμε 11/33) είτε οι περισσότερες ασσιστ πήγαν στο τρίποντο είτε από τον ψηλό στον κοντό (σε ντουμπλάρισμα ας πούμε) ή από την strong στην weak side με καλό passing game. Σε κάθε περίπτωση το νούμερο είναι θετικότατο.
