Για να ξαναβρούμε λίγο το κέφι μας μετά τα χαμένα ποστ των τελευταίων μηνών, έγραψα μια ιστοριούλα που ξαναθυμήθηκα πριν λίγες ημέρες και γελούσα μόνος μου…
Είναι λοιπόν Γενάρης του 1991, καθ’οδόν προς τον τελικό της Γενεύης και υποδεχόμαστε σε ματς των ομίλων την ισραηλινή
Χαποέλ Γκαλίλ Ελιόν. Το Παλέ είναι σχεδόν γεμάτο, καθώς η ομάδα έχει βρει ρυθμό και πετυχαίνει τη μια νίκη μετά την άλλη σε Ελλάδα και Ευρώπη.
Βγαίνουν οι δικοί μας για ζέσταμα μέσα σε χειροκροτήματα, βγαίνουν και οι κακόμοιροι οι ισραηλίτες με
…κιτρινόμαυρες φόρμες ! Χάος στο γήπεδο, συνθήματα για τα …σκουλίκια, πορτοκαλάδες, κοκακόλες, τσιπς φεύγουν προς το παρκέ και αυτοί οι καημένοι, σαστισμένοι, να προσπαθούν να καταλάβουν τι έφταιξαν για να τιμωρηθούν με όλο αυτό το
απρόσμενο και ξαφνικό γιούχα…
Ξάφνου, κάποιος σφυρίζει στον πάγκο τους το μεγάλο μυστικό, και ο προπονητής τους
Μούλι Κατζολίν (
…με σήμα το αρκουδάκι…), μαζεύει όλους τους παίκτες και τους διατάζει να βγάλουν γρήγορα τις φόρμες, προκειμένου να σταματήσει το εκκωφαντικό νταβαντούρι - όπερ και εγένετο…
Ανακουφισμένοι πλέον οι αντίπαλοί μας, επιστρέφουν στο παρκέ για να συνεχίσουν το ζέσταμα φορώντας τις
…ερυθρόλευκες στολές τους ! Ποιος να μας τό’λεγε ότι θα βρίσκαμε μπροστά μας τις δύο ομάδες που λατρεύουμε να μισούμε
στο ίδιο ματς ! Δύο σ’ένα, που λένε… Και εκεί που τα πράγματα είχαν ησυχάσει για λίγο, δώστου πάλι αποδοκιμασίες και συνθήματα, αυτή τη φορά για το θρύλο και τον πειραιά, εκ νέου ποτήρια και κάθε λογής αντικείμενα να ίπτανται πάνω απ’τα κεφάλια των δύστυχων ισραηλιτών…
Να μην τα πολυλέω, μέχρι να καταλάβουν τι ήταν αυτό που τους βρήκε απογευματιάτικο με τους παλαβούς που μπλέξανε, είχαν φάει και
τριάντα πόντους στο κεφάλι (107-77), με τον
Μπάρλοου να κάνει όργια (29 πόντοι με …
11/12 δίποντα) και τον Μάτζικ
Σταυρόπουλο να εκτελεί από τα 6,25 μ. (
6/9 τρίποντα)…
Η Χαποέλ όμως δεν ξέχασε το πάθημά της… και στον αγώνα του δεύτερου γύρου (που μάλιστα διεξήχθη στο …
Περιστέρι, λόγω του πολέμου στη Μέση Ανατολή !) μας νίκησε 80-79, θέτοντας σε κίνδυνο την πρόκρισή μας στον ημιτελικό (την οποία τελικά πήραμε ως δεύτεροι, χάρις στη νίκη της …
Σαραγόσα – μετέπειτα αντιπάλου μας στον τελικό – επί του Ερυθρού Αστέρα με 134-113 στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων, με
41 πόντους του Μαγκί…
Στον ημιτελικό μας περίμενε η Ντυναμό Μόσχας και ακόμη μια περιπετειώδης πρόκριση για να φτάσουμε έτσι στο Πατινουάρ της Γενεύης και στην κατάκτηση του πρώτου μας ευρωπαϊκού τίτλου…