Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που βιώσατε στην Τούμπα;

[Immemoric]

Το παιχνίδι με την Παρί, έκλαιγα από τα δακρυγόνα

[Doomlord4]

Η ομάδα γυρίζει στα ευρωπαϊκά σαλόνια μετά από 5 χρόνια.
Τόσο χρειάστηκε ώστε η ομάδα να σβήσει τον έναν χρόνο αποκλεισμού μετά τα επεισόδια στον αγώνα με την Παρί Σεν Ζερμέν το 1992.
Είμαι 16,5 χρόνων και έχω πάει στο γήπεδο με κάποιους κοντοχωριανούς Σερραίους φίλους μου.
Ο αγώνας φαίνεται να ξεκινάει όπως τελείωσε ο τελευταίος προ 5ετίας με την Παρί.
Τότε ήταν ο μεγάλος Ζορζ Ουεά και τώρα κάποιος Ουιλάκι.
0-1 (δεν μπορεί...)
0-2 (άκρα του τάφου σιωπή)
0-3 (τα γνωστά αλλά με μέτρο)
1-3 (μετά την αποβολή του Ουιλάκι)
2-3 (στα καπάκια)
3-3 (πριν λήξει το ημίχρονο .... ΕΚΣΤΑΣΗ)
4-3 (Δάκρυα)
5-3 (Ολιβάρες γκολ από το Περού)
Οποίος δεν ξέρει τι σημαίνει ΠΑΟΚ είναι γιατί δεν έζησε αυτό τον αγώνα. Όσοι τον ζήσαμε (συνοπαδοί και μή) ξέρουμε πολύ καλά τι πραγματικά είναι ο ΠΑΟΚ.

Στο 0-3 έβλεπα κόσμο να φεύγει,γυρνάω στο φιλαράκι που πήγαμε μαζί στο ματς και του λέω θα νικήσουμε 5-3
Το ένοιωθα,το έβλεπα σα να προκειται να συμβει σαν κάτι...φυσιολογικό

Οπότε δεν...θα την βάλω σαν την πιο συγκινητική στιγμή

Στον (μεθ)επόμενο όμως αντίπαλο,τη στιγμή που κάναμε το 4-3 με την Ατλέτικο (γιατί για...ΣΤΙΓΜΕΣ μιλάμε )
την στιγμή που ο Ζουμπούλης έκανε την ανατροπή,εκείνη η στιγμή είναι αν όχι η νο1,μέσα στο τοπ-3 σίγουρα

Νομίζω πως -αν και δεν το κατάλαβα τότε- ήταν η στιγμή που ο Πέτρος έγινε Doomlord

Φεύγοντας από το γήπεδο με το 4-4,θυμάμαι την απίστευτη δίψα που μου γεννήθηκε,στο να ξαναβάλω 6 γκολ σε Ισπανική ομάδα,αλλά σε μεγαλύτερο επίπεδο!

Τοπ συγκινητική στιγμή...ΤΟΠ ήταν τη στιγμή του πέναλτι φέτος τον Μάϊο με τον ΠΑΟ.......
που "σιγουρεύαμε" έτσι τη νίκη (2-0) και παράλληλα έτρωγε γκολ η άεκ!
Η συνειδητοποίηση της 1ης θέσης και πως κρατάμε την τύχη στα χέρια μας!!

[Doomlord4]

Φεύγοντας από το γήπεδο με το 4-4,θυμάμαι την απίστευτη δίψα που μου γεννήθηκε,στο να ξαναβάλω 6 γκολ σε Ισπανική ομάδα,αλλά σε μεγαλύτερο επίπεδο!

Η δίψα δεν περιλάμβανε και τα 9 γκολ παθητικό

[ramolimendo]

31 Μαΐου 1981
Λοραντ

[figurehead4]

ΠΑΟΚ-Ντιναμό Κιέβου Κ19 (Νοέμβριος 2019)
Το πρώτο ματς στην Τούμπα και με τους δύο μου γιους μαζί. Δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα κλάματα

[Γερασίμου]

Δύο ήταν: η πρώτη 2 Μαϊου 1976 με το γκολ του Νέτο στο 89΄ επί της αεκ, το πρώτο μας πρωτάθλημα. Πολύ νέος τότε, ήμουν στην Θ5 σχεδόν στην ευθεία του τέρματος της επιτυχίας. Όταν γύρισα στο σπίτι μου στην Δ. Γούναρη με τον πατέρα μου, η μητέρα μου μας είπε ότι οι πανηγυρισμοί στο γκολ ακούστηκαν μέχρι εκεί.
Η δεύτερη, αρνητικά συναισθήματα και πολύ δάκρυ. 31 Μαϊου 1981: Ο Γκιούλα Λόραντ μπροστά στα μάτια μας στην Θ2 σωριάστηκε πιάνοντας τον θώρακά του. Ο Γιγής με τον Χαλβατζούλη προσπάθησαν να τον επαναφέρουν με καρδιακές μαλάξεις και τεχνητή αναπνοή και μετά 5΄ ο καρδιοχειρουργός κος Χαλβατζούλης έκανε με τα χέρια του νόημα προς την κερκίδα που ήταν μπροστά του, ότι τελείωσε. Δεν είχαμε όρεξη να δούμε τον υπόλοιπο αγώνα.

[beyes4]

Τις πιο συγκινητικές στιγμές τις βίωσα στη φιέστα του 2019,πρώτα όταν έπαιξε το τραγούδι 'Ενα αμάξι με δυο άλογα'και πολύ περισσότερο όταν προβλήθηκε το βίντεο με τα αδικοχαμένα αδέρφια μας.Με επηρέασε τόσο πολύ,που η φιέστα μου άφησε ένα συναίσθημα χαρμολύπης.

[Rexaris]

Η νίκη με 4-0 επί τού Παναθηναϊκού στον ημιτελικό Κυπέλλου τού 1984-85 (Στον πρώτο αγώνα είχαμε χάσει με 2-0).

[spiridoula]

Ο πρωτος μου αγωνας ΠΑΟΚ- Ζαγκλεμπιε

[iremidynami 4+]

Τι να πρωτοθυμηθει κανείς;
Η πιο αξεχαστη στιγμη ηταν ολως παραδοξως εκτός γηπεδου.
Πρεπει να ηταν μεσα σεπτεμβριου 1997 αν θυμαμαι καλα.
Με αρσεναλ στο Λονδίνο
Πρωτο ματς στην τουμπα αρχες σεπτεμβρη ειμαι στην 4 κ πανηγυριζουμε το γκολ του φραντζεσκου. Με Αγγελαρα στον παγκο.
Πριν ομως το 2ο ματς παρουσιαζομαι φανταρος στο ΚΕΥΠ Λαμια.σειρα 250 νομιζω.
Πριν συμπληρωσουμε ακομα τις πρωτες 18 (αν θυμαμαι καλα ημερες) για την ορκομωσια κ παρουμε την πρωτη αδεια, παιζουμε στο Λονδίνο.
Τις πρωτες αυτες μερες, τοτε στα κεντρα εκπαιδευσης, προσπαθουσαν να μας ψαρωσουν.
Ουτε αδειες, ουτε εξοδοι, στις 9 στα κρεβατια μας με συσκοτιση.
Ουτε φυσικα μας επετρεπαν τηλεοραση στο ΚΨΜ.
Καμια 30αρια ατομα στο θαλαμο, 5-6 ΠΑΟΚτσηδες, με ραδιοφωνακι στα κρεβατια, κατω απ'το σεντονι.
Στο γκολ του Ζηση σηκωθηκε ο θαλαμος στο ποδι, μπηκανε μεσα εκπαιδευτες, ΑΥΔΜ κλπ, επεσαν κατι καμπανες, εκσφενδονιστηκαν κατι παντοφλες απο αθηναιους, ΣΤ' @@ ΜΑΣ ΟΜΩΣ.
Η ιστορια εγραψε οτι ο ΠΑΟΚ απεκλεισε την αρσεναλ κ εγω δεν το ειδα καν.

[Hayate]

Το 1-0 με τις γριές στο τέλος του αγώνα με τον τεράστιο Βλάνταν Ιβιτς.2009 αν δεν κανω λάθος....

[theodorsalonika]

Δεν ξέρω άμα ήταν η πιο συγκινητική στιγμή,αλλά σίγουρα ήταν η πιο ανατριχιαστική στιγμή στην Τούμπα..ΠΑΟΚ Νάπολι 1-1.ο αγώνας αρχίζει 22.00...εχουμε μπει στην 4 από τις 18.00...19.00 το πέταλο είναι τούμπανο..δεν πέφτει καρφίτσα...μπαίνουν οι παίκτες της Νάπολι για αναγνώριση γηπέδου με τα πολιτικά,και ερχετε ο Μαραντόνα στην 4 κοιτάει και χειροκροταει...ανατριχιλα αδέλφια...βέβαια το περισσότερο κλάμα που έχω ρίξει στην ζωή μου ήταν ο αποκλεισμός στα πέναλτυ με την Μπάγερν...πιτσιρικάς ...πολύ κλάμα..το έβλεπα σπίτι με τον πατέρα μου..μετά το τέλος του αγώνα πήγα στο δωμάτιο μου και έκλαιγα ασταμάτητα

[gk.box16]

26 - 5 - 1985 προς το τέλος του πρωταθλήματος 3-0 τον ΟΦΗ το πρώτο μου ματς 14χρονων.

[Luigi Vampa]

ΠΑΟΚ αεκ 3-2. Ανατροπή από 0-2 κ ουσιαστικά το ματς που μας έδωσε έξοδο στα προκριματικά CL.

Με Γιασεμακη χ 2 κ απευθείας φάουλ του Σαλπι

[shogoon]

Δεν ξέρω άμα ήταν η πιο συγκινητική στιγμή,αλλά σίγουρα ήταν η πιο ανατριχιαστική στιγμή στην Τούμπα..ΠΑΟΚ Νάπολι 1-1.ο αγώνας αρχίζει 22.00...εχουμε μπει στην 4 από τις 18.00...19.00 το πέταλο είναι τούμπανο..δεν πέφτει καρφίτσα...μπαίνουν οι παίκτες της Νάπολι για αναγνώριση γηπέδου με τα πολιτικά,και ερχετε ο Μαραντόνα στην 4 κοιτάει και χειροκροταει...ανατριχιλα αδέλφια...βέβαια το περισσότερο κλάμα που έχω ρίξει στην ζωή μου ήταν ο αποκλεισμός στα πέναλτυ με την Μπάγερν...πιτσιρικάς ...πολύ κλάμα..το έβλεπα σπίτι με τον πατέρα μου..μετά το τέλος του αγώνα πήγα στο δωμάτιο μου και έκλαιγα
ασταμάτητα

Επειδή ακριβώς αυτά θα έγραφα να υποθέσω ότι είσαι πενηντάρης? Εγώ με τη Ναπολι πήγα με τους γονείς μου και είχαμε πάρει σταυρόλεξο και σάντουιτς για να αντέξουμε 4 ώρες πριν αρχίσει το ματς.