Ενα πολυ καλο αρθρο που βρηκα για το μεγαλο Σαντος και την πορεια του στον ΠΑΟΚ.........
Το Καφέ Δερμάτινο δε μένει πια εδώ
Το Καφέ Δερμάτινο δε μένει πια εδώ. Μας αποχαιρέτησε και επισήμως, σήμερα. Στους τόνους μελάνης, πραγματικής ή ηλεκτρονικής, και στις χιλιάδες ώρες ραδιοφωνικών και καφενειακών αναλύσεων, συντριπτικά κυρίαρχο, θα είναι για άλλη μια φορά το συναίσθημα. Και μόνο αυτό. Από ύμνους και διθυράμβους, μέχρι υπονοούμενα και ύβρεις. Δυστυχώς.
Σε μια διαφορετική προσέγγιση, η αποχώρηση υπαγορεύεται καθαρά από ρεαλιστικούς λόγους. Αν κάτι ξεχώρισε το δάσκαλο του μπετόν αρμέ, ήταν ο επαγγελματισμός. Ανεξάρτητα από το επίπεδο που τον κατατάσσει κάποιος με τα προσωπικά, υποκειμενικά του κριτήρια, ο Σάντος λειτούργησε ως επαγγελματίας. Αυτό το στοιχείο, από μόνο του, φτάνει και περισσεύει για να φέρει αποτελέσματα, σε μια χώρα που η προχειρότητα, η άρπα κόλλα και η τεμπελιά έχουν τον πρώτο ρόλο. Ο χώρος του επαγγελματικού αθλητισμού δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, τουναντίον είναι από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα που ο μονόφθαλμος βασιλεύει στους τυφλούς.
Ο κανόνας λεει πούλα στην άνοδο και αγόρασε στην πτώση. Με τη μετοχή να κινείται στην περιοχή του limit up, η αποχώρηση είναι επαγγελματική, λογική αντίδραση. Το θέμα είναι αν το limit up αφορά μόνο το Σάντος ή και την ομάδα του ΠΑΟΚ -στην τωρινή της μορφή. Ελπίζουμε και ευχόμαστε να ισχύει μόνο το πρώτο κομμάτι.
Οι συζητήσεις για την αποχώρηση δεν έχουν κανένα νόημα. Όπως και η μετά Χριστόν κριτική για τα αγωνιστικά. Είναι τόσο γραφικές, όσο το να φωνάζεις go village την εποχή του Fukitol ή μη φεύγεις Φερνάντο θα φαρμακωθώ, το Μάιο του 2010. Το μοναδικό ζητούμενο είναι το πλάνο. Αυτό γράψαμε την εποχή του Fukitol, αυτό πιστεύουμε και σήμερα.
Ο Σάντος υπήρξε κομμάτι και εκφραστής ενός τριετούς πλάνου. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Έχει ακέραια συμμετοχή στην επιτυχία και ακέραια συμμετοχή στις αποτυχίες και στις μεγάλες αστοχίες.
Το πλάνο πήρε ένα "πολύ βαρύ χαρτί", πλην όμως σημαντικά υποτιμημένο και μέσα σε τρία χρόνια το επανέφερε στις πρώτες θέσεις του χρηματιστηριακού ταμπλό. Αυτός ήταν ο στόχος. Δεν ήταν στόχος ούτε η δημιουργία ομάδας σε βάθος χρόνου με βασικό συστατικό τους νέους σε ηλικία παίκτες (αμφιβάλλουμε για το αν ο κόσμος θα άντεχε το "βάρος" ενός τέτοιου εγχειρήματος), ούτε το εντυπωσιακό ποδόσφαιρο, ούτε οι τίτλοι (οι περισσότερες από τις όποιες ευκαιρίες πετάχτηκαν στα σκουπίδια). Δεν υπήρχαν οι συνθήκες, οι άνθρωποι, ίσως και η διάθεση για τα παραπάνω.
Το πλάνο πήρε την μετοχή από τα χαμηλά, την πήγε ακόμα χαμηλότερα, στην περιοχή του limit down (ο πήχης στο δάπεδο) και μέσα σε δυο χρόνια την έφερε στα ρετιρέ του ταμπλό. Άρα είναι επιτυχημένο, τουλάχιστον στη συγκεκριμένη διάσταση. Με μεγάλη συνεισφορά στην επιτυχία από την πλευρά της διοίκησης, στο επίπεδο της υποστήριξης του "εξαρτήματος" Σάντος (προσωπικά του Θόδωρου Ζαγοράκη και δευτερευόντως του Ζήση Βρύζα στο διάστημα της δικής του προεδρίας). Αναγνώρισαν ότι ο Σάντος ήταν ότι πιο σοβαρό μπορούσαν να εξασφαλίσουν στο πλάνο και δε ρίσκαραν με πειραματισμούς για να ικανοποιήσουν το κοινό αίσθημα. Αυτό από μόνο του υπήρξε μεγάλη επιτυχία.
Βασικό "εξάρτημα" και εκφραστής του συγκεκριμένου πλάνου ο Σάντος, δεν άφησε ανεκμετάλλευτες τις συνθήκες τις τελευταίας τριετίας, από τις καλύτερες τις σύγχρονης ιστορίας του ΠΑΟΚ, συνθήκες μέγιστης δυναμικής και σίγουρα οι πιο αποδοτικές από πλευράς οικονομικής συνεισφοράς του κόσμου του ΠΑΟΚ (~55-60Μ ευρώ σε 3 χρόνια).
Στο τέλος της ημέρας, το ζητούμενο είναι αν υπάρχει νέο πλάνο για να διαδεχθεί το τριετές, που ολοκληρώνεται και τυπικά, αύριο. Αυτό είναι το ζητούμενο, το νέο πλάνο και οι στόχοι του. Αυτό είναι που πρέπει να μας ενδιαφέρει κι αυτό πρέπει να ζητήσουμε να μας κοινοποιηθεί. Αν είναι να φτάσαμε δεύτεροι για να μπορέσουν κάποιοι να ξεδιπλώσουν εμφατικά την επιχειρηματολογία περί Εργολαβίας (όπως έγινε και στη Goumenos Era), να μείνουμε μόνο με τα πανηγύρια, τα αυτοσχέδια σεντόνια, τις "υπερβάσεις", τα όνειρα θερινής νυκτός και τα futures, κάτι πάει στραβά.
Όπως επίσης, το να δούμε στην πράξη αν έχουν αναπτυχθεί βάσεις και υποδομές στην ίδια την ομάδα, που θα μπορέσουν να υποστηρίξουν το οικοδόμημα και να απορροφήσουν τους όποιους κραδασμούς δημιουργηθούν από τις αλλαγές προσώπων και πρακτικών στη διαδικασία της μετάβασης από το ένα πλάνο στο άλλο. Καλή η επικοινωνία και η κοινωνική μηχανική, αλλά you can't dye eggs with farts.
Λογικά θα πρέπει να υπάρχει νέο πλάνο, μιας και η λήξη του τρέχοντος, αύριο, είναι γνωστή από το φθινόπωρο του 2007. Το πλάνο λοιπόν είναι το ζητούμενο. Αυτό θα καθορίσει την ονοματολογία και η ονοματολογία θα είναι ενδεικτική των διαθέσεων, των προσανατολισμών και της σοβαρότητας του πλάνου.
Το Καφέ Δερμάτινο δε μένει πια εδώ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αφήνει τον ΠΑΟΚ σε (σαφώς) καλύτερη κατάσταση από ότι τον παρέλαβε, άρα –ως αναπόσπαστο και βασικό εξάρτημα του τριετούς πλάνου- η προσφορά του είναι θετική. Συν τοις άλλοις, η προσωπική του επιλογή και επιμονή φέτος το καλοκαίρι στην υπόθεση Βιεϊρίνια, μάλλον θα κάνουν απόσβεση (στη χειρότερη) και το συμβόλαιό του.
Τον ευχαριστούμε θερμά, τον ευχόμαστε καλή συνέχεια και η ζωή συνεχίζεται.
santos5.jpg
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΦΕΡΝΑΝΤΟ.
http://www.paokg4.org/entropy.asp?articleid=782