Από contra.gr
"Αφήστε τον Πανιώνιο και τον Αστέρα Τρίπολης να φωνάζουν γι' αυτό που βίωσαν την Κυριακή το βράδυ. Φτάσαμε στο σημείο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να δίνουν μάχη για το ποιος ευνοήθηκε περισσότερο και ποιος λιγότερο. Ο Λ. Μουρκάκος σχολιάζει...
Οι μικροί του κόσμου πάντα είχαν ένα πρόβλημα. Στην Ελλάδα πέρασαν πολλά χρόνια για να νιώσουν (όχι να γίνουν) ίσοι με τους δυνατούς. Πάντα βέβαια με μια αφηρημένη έννοια, αλλά απέκτησαν παρουσία. Σιγά, σιγά αλλά σταθερά νοιώθουν να την χάνουν. Οι πνευματικοί άνθρωποι που πολλές φορές μιλούσαν με την φωνή των αδικημένων χάθηκαν, εξαφανίστηκαν. Τους κατάπιε το σύστημα, εντάχθηκαν σε αυτό, κανείς δεν θα μάθει, μόνο θα υποψιαζόμαστε. Έμειναν οι συνδικαλιστικές φωνές. Καμία ελπίδα, δηλαδή.
Την Κυριακή το απόγευμα υπήρχε ένας ποδοσφαιρικός κόσμος, η μια πλευρά του σύμπαντος που επαναστατούσε για το πέναλτι στον Φουστέρ. Λίγη ώρα αργότερα, ο άλλος μισός βρήκε την ευκαιρία να κάνει την δικιά του επανάσταση στο πέναλτι του Λέτο. Μαζί τους και ο τύπος, χωρισμένος και αυτός σε στρατόπεδα.
Ευνοήθηκαν Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Δεν είναι η πρώτη φορά. Παρουσιάστηκε ως Θεία Δίκη ότι ευνοήθηκαν και οι δυο. Απόλυτο μοίρασμα της διαιτητικής εύνοιας. Η πλάκα είναι ότι ακόμα και την Κυριακή επιχείρησαν να καλύψουν κομμάτι της αδικίας. Ο ένας έλεγε για το πέναλτι του Τοροσίδη, ο άλλος για το κατεβασμένο σορτσάκι του Μήτρογλου που δεν τιμωρήθηκε με κόκκινη.
Όλοι, μα όλοι, λησμονούν ότι υπάρχουν δυο ομάδες που ένιωσαν στο πετσί τους την αδικία. Είναι απίστευτο ότι την Κυριακή το βράδυ γινόταν ολόκληρη κουβέντα για το ποιος ευνοήθηκε περισσότερο και την αδικία, την ουσιαστική αδικία, την είχαμε αγνοήσει.
Θα ήθελα την υπέρβαση από τους δυνατούς. Να βγει ο Ολυμπιακός και να φωνάξει για την αδικία του Αστέρα. Το έκανε, ουσιαστικά ο Βαλβέρδε με το να αναφερθεί με μια νίκη που δεν ήθελε να έρθει με αυτή την φάση. Τι άλλο να πει ο άνθρωπος. Κλειστά στόματα και στον Παναθηναϊκό για το πέναλτι του Σισέ.
Δεν είναι όλος ο κόσμος, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός. Υπάρχει και μια άλλη κοινωνία. Αυτή στην πλατεία της Νέας Σμύρνης, στην Τρίπολη Το πιο εξωφρενικό που άκουσα είναι ότι όσα έγιναν την Κυριακή ήταν τιμωρία αφού ευνοήθηκαν και οι δυο. Το βάζεις στον εγκέφαλο σου, το επεξεργάζεσαι και θέλεις να το φτύσεις.
Από που και ως που η αδικία αλλάζει χρώμα, αλλάζει διαδρομή, από που και ως που η κοινή εύνοια της διαιτησίας απαλλάσσει τους δυνατούς από τις ενοχές τους γιατί και οι δυο πήραν κάτι που δεν άξιζαν. Δεν ομιλούμε για τη νίκη του Ολυμπιακού , ή, την ισοπαλία του Παναθηναϊκού, αλλά για κάτι πιο σημαντικό. Από που και έως που πρέπει να ασχολούμαστε με αυτούς που ευνοήθηκαν και όχι με αυτούς που αδικήθηκαν.
Το όλοι είμαστε ίσοι, που αναφέρει το Σύνταγμα, δεν θα το δούμε, δεν θα το συναντήσουμε ποτέ στην ζωή μας, αλλά επιτρέψτε μας στις καραμπινάτες αδικίες να φωνάζουμε. Μόνο αυτό μας απέμεινε. Αφήστε τον Πανιώνιο και τον Αστέρα Τρίπολης να φωνάζουν για αυτό που βίωσαν την Κυριακή το βράδυ. Φτάσαμε στο σημείο Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να δίνουν μάχη για το ποιος ευνοήθηκε περισσότερο και ποιος λιγότερο.
Υ.Γ.: Με πληρώνουν να γράφω για Ολυμπιακό. Μια ακόμα νίκη, το +7, έχουμε πολλά όντως να πούμε, αλλά μια άλλη φορά, μετά από μια συνηθισμένη Κυριακή. Ασυνήθιστο δεν είναι να ευνοηθούν την ίδια αγωνιστική Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Το εκνευριστικό είναι πώς το αντιμετωπίζουν και πώς το αντιμετωπίζουμε. "
http://www.contra.gr/Soccer/Hellas/Supe ... 06706.html
