nikos ioannidis έγραψε:Δώρο του Τράκη το πρωτάθλημα με τις καγκουριες του.
Κάτι αντίστοιχο έγραψαν σε μεγάλο πανό οι οπαδοί του οσφπ ευχαριστωντας τον ιδιοκτήτη του παο για το πρωτάθλημα .
Συμφωνώ με την άποψη του φιλου και με το πανό.
Θα κάνω προσπάθεια (πολύ μεγάλη είναι η αλήθεια και ντρέπομαι για αυτό) να επικεντρωθώ μόνο στο αθλητικό κομμάτι και να το φέρω στη ζώνη λειτουργίας του ΠΑΟΚ.
Το παο - οσφπ ως εξέλιξη είχε αρκετές ομοιότητες με το ΠΑΟΚ - αεκ που ζήσαμε φέτος. Προφανώς δε χρειάζεται να αναφέρω πως δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο στις συμπεριφορές Λουτσεσκου - Γιαννακοπουλου. Είναι δεδομένο αυτό. Άλλος είναι ο σκοπός του σχολίου μου και θα γίνει σύντομα κατανοητός.
Η αεκ λίγο πριν τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ κινούταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Τελειώνει ο αγώνας και έχουμε τα γεγονότα στο πάρκινγκ.
Εκεί λοιπόν που ο οργανισμός της αεκ ήταν μετεωρος, βρήκε την ευκαιρία να συσπειρωθει, να στρέψει τη συζήτηση αλλού, να φτιάξει αφήγημα και να βρει τροπο να σταθει στα πόδια της.
Αντιθέτως ο ΠΑΟΚ έμπλεξε άσχημα. Έπεσε σε μια δίνη της οποίας τα απόνερα πιθανώς (λεω πιθανώς γιατί κανείς μας δεν ηταν μπροστά να επιβεβαιώσει τα οσα μετέφεραν οι ρεπορτερς) έφτασαν μέχρι την τελευταία συνάντηση Ιβαν - Ρασβαν.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη στο παο - οσφπ. Ο οσφπ μετά το φάιναλ φορ επεσε σε μεγάλη εσωστρέφεια. Αρκετοί παίκτες εκδήλωσαν τάσεις φυγής (ένας έφυγε ήδη). Ο ίδιος ο Μπαρτζωκας δήλωσε χθες πως σκεφτόταν έντονα να αποχωρηση καθώς θεωρούσε τον εαυτό του πηγή προβλημάτων.
Η σειρά μετά τον πρώτο αγώνα πήγαινε καρφί για παο. Και εκεί εμφανίστηκε ο Γιαννακοπουλος. Υπερεκτιμησε τους συσχετισμους μεταξυτων 2 οργανισμών, δημιούργησε μια άνευ προηγούμενου τοξική κατάσταση αρκετές μέρες πριν το 2ο αγώνα και ουσιαστικά έδωσε το φιλί της ζωής στον οσφπ. Ο οσφπ μπόρεσε να συσπειρωθει, κέρδισε χρόνο, έφτιαξε αφήγημα και μπόρεσε να σηκώσει κεφάλι.
Αντίθετα ο παο έχασε εντελώς τον προσανατολισμό του , έβαλε στην άκρη το αγωνιστικό κομμάτι και πήγε να παίξει μπάλα στο γηπεδο της τοξικότητας εκεί που ο οσφπ είναι ασυναγωνιστος. Οι συνθήκες τοξικότητας εχουν την ίδια δράση στον οργανισμό του οσφπ με τη δράση που έχει ο μαγικός ζωμός στον Αστερίξ.
Ο ίδιος Αταμαν δήλωσε πως όσα έγιναν τους χάλασαν το μυαλό. Και το καταλαβαιναμε και όσοι παρακολουθουσαμε ουδέτεροι. Ο Ναν στον 3ο αγώνα πιο πολύ εμοιαζε με τον Κλαμπερ Λανγκ στην 3η ταινία του Ροκυ παρά με μπασκετμπολιστα.
Η διαφορά στις τοξικές αναμετρήσεις ΠΑΟΚ - αεκ και παο - οσφπ είναι πως τα όσα έγιναν μεταξύ ΠΑΟΚ και αεκ έγιναν νωρίς μέσα στη σεζόν. Έτσι ο ΠΑΟΚ βρήκε χρόνο σιγα σιγά να μαζέψει τα κομμάτια του και αντίστοιχα η αεκ προϊόντος του χρόνου να ξαναβρεθεί στην προ πάρκινγκ κατάσταση.
Αντιθέτως το παο - οσφπ έγινε στην καρδιά των τελικών, στο τέλος του τέλους της σεζόν. Ο οσφπ βρήκε όσο καύσιμο χρειαζοταν για μια τελευταία γκαζιά. Στον αντίποδα ο παο ανεβασε θερμοκρασία και έκαψε τη μηχανή χωρίς να υπάρχει χρόνος να μπει στο συνεργείο. Έτσι είδαμε τον οσφπ, που μέχρι το 2ο ματς με διαιτησία 800-0 να μη μπορεί να σταθει στο γήπεδο, στους 2 τελευταίους αγωνες να παίρνει τις νίκες δια περιπάτου.
Το πρωτάθλημα λοιπόν το δώρισε ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του παο, που παραμερισε το αγωνιστικό και θέλησε ο ίδιος να γίνει πρωταγωνιστής προσπαθώντας να ξεφτιλίσει επικοινωνιακα τους αντιπάλους του.
Και τι μας νοιάζουν όλα αυτά για τους απατ-αιώνιους, θα ρωτήσει κάποιος.
Μας ενδιαφέρουν για ένα και μόνο λόγο που τον έχουμε γράψει πολλές φορές μετά τα γεγονότα του πάρκινγκ. Ο ΠΑΟΚ, σε ότι κατάσταση κι αν βρίσκονται οι αντίπαλοι, όσο κι αν νιώθει πως έχει μεγαλώσει, ότι συνθήκες κι αν υπάρχουν, ποτέ μα ποτέ δεν πρέπει να επιδιώξει ή να μπει στον πειρασμό να αντιπαρατεθει με τους ποκιτες σε κάτι που είναι εκτός των τεσσάρων γραμμών. Ο ΠΑΟΚ μόνο στο χορταρι μπορεί και ξέρει να απαντά. Εάν πάει να μπει σε τοξική διαμάχη με τους κάτω είναι εκ των προτέρων χαμένος για να μην πω καλύτερα διαλυμένος.
Η φετινή χρονιά μας φανέρωσε και τις 2 όψεις αυτού του νομίσματος..