Paokmania.Gr

δηλαδη βγηκε ο ζαγορας ειπε οτι ο ποζα παραιτηθηκε και μετα βγηκε ο ποζα και ειπε οτι δεν παραιτηθηκε;;;

ρε τον ζαγορα.......αν εγεινε τετοιο πραγμα πρεπει να ειναι και πολλη μεγαλο χαιβανι

Ε καλα αυτο ειναι γνωστο το λέει και ο 732 ο 685 και ειδικα ο 344 έτσι δεν ειναι ζαγορα ; :):):)

http://www.paokworld.com/index.php/arti ... 2--1o.html


Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα όμορφο κράτος που το λέγανε Μπανανιστάν, υπήρχε μία δημοφιλέστατη ομάδα με το όνομα Ερμής. Ο Ερμής εξέφραζε την αντίσταση στο κατεστημένο και τους ανυπότακτους γενικά, τους ανθρώπους δηλαδή που δεν ήταν εκ φύσεως δούλοι στη ψυχή και στο μυαλό.



Ως εκ τούτου είχε ένα σοβαρό μειονέκτημα: τον χτυπούσε μια ζωή αλύπητα το σύστημα.Είχε όμως κι ένα τεράστιο πλεονέκτημα: τον πιο παθιασμένο λαό απ’ όλους, που ακριβώς λόγω της φύσεώς του αυτής ήταν πραγματικό αντίπαλο δέος για το σύστημα των ισχυρών.

Η ιστορία του Ερμή λοιπόν κυλούσε έτσι: έμπαινε στη μύτη των ισχυρών, εκείνοι χρησιμοποιούσαν το σύστημα διαπλοκής και τον πολεμούσαν μέχρι να του κόψουν τη φόρα, αυτός ξανασηκώνονταν, αυτοί τον ξαναέριχναν κάτω πιο δυνατά κ.ο.κ. Μέχρι που έφτασε να κάνει το αδιανόητο πραγματικά στο Μπανανιστάν. Να πάρει πρωτάθλημα! Πρωτάθλημα σε ομάδα εκτός του συστήματος!!! Αυτό ήταν τόσο ισχυρό σοκ, που οι 3 καμπαλέρος του συστήματος αποφάσισαν να πάρουν πιο δραστικά μέτρα, για να μη διαλύσει ό,τι με τόσο χρήμα και απάτη χτίσανε.

Έκαναν το πρωτάθλημα επαγγελματικό και πλέον το χρήμα θα ήταν αυτό που θα καθόριζε τα πάντα. Ηρέμησαν λοιπόν, δεδομένης της αιώνιας φτώχιας του Ερμή και απλά περίμεναν να τελειώσουν τα συμβόλαια των παιχτών που ήδη έπαιζαν εκεί και να γλιτώσουν από τον… παρείσακτο. Έλα όμως που το επανέλαβε και «επαγγελματικά» ο τρελο-Ερμής και συντάραξε τα σάπια θεμέλια του συστήματος του ΠΟΚ (Πρασινόφλωρος, Οριτζιναλούλα, Κοκκινοτρύπιος οι 3 καμπαλέρος του συστήματος)! Κι αυτό ήταν πλέον το καμπανάκι που χτύπησε και κατάλαβαν ότι πάνε για διάλυση, αν δεν κάνουν κάτι πολύ πιο δραστικό. Ως γνήσιες κότες φοβήθηκαν τη μετωπική σύγκρουση και επέλεξαν το τρύπημα εκ των έσω.

Αυτό λοιπόν έκαναν και κανόνισαν χωρίς ντροπή να καρπωθούν οι δικοί τους το δεύτερο πρωτάθλημα που πήρε ο Ερμής, με ομάδα που είχε ετοιμάσει και πληρώσει ο πρωταθλητής πρόεδρος του! Έπεισαν τον κόσμο ότι αυτοί θα συνέχιζαν τη λαμπρή πορεία του συλλόγου και θα τον πήγαιναν ακόμη ψηλότερα. Ρίξανε με πραξικόπημα τον πετυχημένο αυτόν πρόεδρο με αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, με χρήματα από ένα βρώμικο πολιτικό κόμμα του Μπανανιστάν, που μετά έστελνε συνεχώς επιχορηγήσεις για να συντηρεί την ομηρία εξυπηρετώντας και διατηρώντας το σύστημα. Μάλιστα αυτή η παρέα των πραξικοπηματιών τα παρουσίαζε ως δικά της λεφτά που «χάριζε», κερδίζοντας έτσι την εύνοια του λαού.

Όλοι οι πραξικοπηματίες πέρασαν από τις μετέπειτα διοικήσεις σε ΑΣ, ΠΑΕ, ΚΑΕ Ερμής, περιμένοντας υπομονετικά τη σειρά τους για να γευτούν τους καρπούς του πραξικοπήματος. Παντελονάτοι, Καρτελάτοι, Ψηνωπατάτες, Μπουτικάνθρωποι, Κλαψοτέτοιοι, Ευτυχείς, Φρουτέμποροι, Λαλάκηδες, Εσακοπρόεδροι και δεν συμμαζεύεται η λίστα της παρέας. Ο κόσμος δυστυχώς συντάχτηκε με τους νεοφερμένους, ψάχνοντας συνεχώς τρόπους να πάει πιο ψηλά. Όσο ψηλά πετούσε ο φτεροπόδαρος Ερμής στα όνειρά τους. Αλλά πόνταρε σε λάθος άλογο: τον Δούρειο Ίππο.

Οι φυτευτοί εδραίωσαν εύκολα μία δικτατορία χρησιμοποιώντας το τμήμα μπάσκετ (που ήταν της μόδας τότε αλλά χωρίς αντίπαλο από το σύστημα, οπότε ακίνδυνο) και δούλεψαν σε απόλυτη ησυχία (αφού όλοι ασχολούνταν με το μοδάτο άθλημα) καταστρέφοντας εύκολα και σε λίγα μόλις χρόνια ό,τι είχε χτιστεί στο παρελθόν στο ποδόσφαιρο. Βέβαια ήταν στο DNA του Ερμή να μεγαλουργεί και οι φυτευτοί βρήκαν και κάποιες… δυσκολίες. Ενώ είχαν πουλήσει ό,τι καλό υπήρχε και άφηναν την ομάδα με μισό ρόστερ επιπέδου Β Εθνικής, ο Ερμής πήγαινε και διέσυρε τον μεγαλύτερο εκπρόσωπο του συστήματος, τον Κοκκινοτρύπιο. Μετά γέμιζαν πιτσιρίκια την ομάδα και αυτή έκανε σερί απίστευτα. Δυστυχώς όμως αυτά ήταν απλά εκλάμψεις.

Δέκα χρόνια μετά είχε διαλυθεί όλη εκείνη η ομάδα τρόμος. Απίστευτα πράγματα γινόταν για να τη μικρύνουν. Πώληση παίχτη πριν από τελικό κυπέλλου που οδήγησε σε διασυρμό και απώλεια του νταμπλ, σπάσιμο της αήττητης παράδοσης με τον καρπαζοεισπράκτορα Κοκκινοτρύπιο με τρύπημα από μέσα, ξεφτίλα πώληση λίγες μέρες μετά το διασυρμό του Κοκκινοτρύπιου του καλύτερου παίχτη του μαζί με τον προπονητή στον αντίπαλο, μέχρι και κίνδυνος υποβιβασμού! Πράγματα αδιανόητα που μίκραιναν τον Ερμή.

Το πρόβλημα των φυτευτών όμως ήταν πλέον διπλό. Η μόδα του μπάσκετ είχε περάσει πλέον ανεπιστρεπτί και το ποδόσφαιρο συγκέντρωνε πίσω όλο και περισσότερους «άσωτους» οπαδούς, που αγαπούσαν υπερβολικά την ομάδα τους για να τη βλέπουν μικρομεσαία. Ο νόμος επίσης καταργούσε τη δύναμη του ΑΣ Ερμή με το 40% στο σύνολο του μετοχικού κεφαλαίου και έδινε μεγαλύτερη δύναμη στον Χ μεγαλομέτοχο, αφού περιορίστηκε στο 10% το ποσοστό του ΑΣ.

Σε λίγα χρόνια και αφού ο αγανακτισμένος κόσμος έδιωξε με μεγάλους αγώνες και θυσίες και τον τελευταίο μεγαλομέτοχο-μπακάλη από τον Ερμή, άρχισε μία εντελώς διαφορετική εποχή στο ποδόσφαιρο του Μπανανιστάν. Πλέον το χρήμα από τη τηλεόραση ήταν πάρα πολύ, ενώ και οι διεθνείς συμμετοχές έδιναν ακόμη περισσότερο ζεστό χρήμα. Στα μπόνους και το καθεστώς αδιαφάνειας, η έλλειψη ελέγχων, η μη τιμωρία σε περιπτώσεις μη απόδοσεις φόρων και ασφαλιστικών εισφορών, μπόνους από το σκύψιμο στο σύστημα των ισχυρών κτλ. Μία παιδική χαρά εύκολου πλουτισμού κάθε τυχοδιώκτη. Οπότε ήταν φυσικό να προσελκύσει ο Ερμής μεγαλύτερα κοράκια ή ορθότερα να στείλει το σύστημα μεγαλύτερα και τελείως αδίστακτα αρπακτικά με διπλό ρόλο: να μικραίνουν τον Ερμή και να έχουν ήσυχο-κοιμισμένο παράλληλα τον ατίθασο λαό του.

Ήρθε λοιπόν ένα πραγματικό αρπαχτικό, ο Νυχτερίδας, από το παλιό γνωστό πράσινο πολιτικό κόμμα και το παιχνίδι άνοιξε πολύ. Τα εκατομμύρια πηγαινοέρχονταν. Λίγο πριν συμπληρωθεί ένας χρόνος άλλαξε και ο επικεφαλής του ΑΣ Ερμής και μπήκε ένας πιο σκληρός και πιο έτοιμος να αντιμετωπίσει τα πολύ δύσκολα που ερχόταν, που ήταν παράλληλα έμπιστος του «τοποτηρητή» του πράσινου κόμματος στον Ερμή: ο Σιέστα.

Ο Ερμής πέρασε δύσκολες στιγμές και ο κόσμος του πολέμησε σκληρά το λαμόγιο, αφού σε λίγα χρόνια ξεσκεπάστηκε το ψέμα και ήταν πλέον ολοφάνερο ότι η ΠΑΕ ελέγχονταν άμεσα από τον Κοκκινοτρύπιο και το πράσινο κόμμα. Ο Σιέστα απέδειξε το ορθόν της επιλογής του, αφού κράτησε το γήπεδο, που είχε βάλει στο μάτι ο Νυχτερίδας, στην ιδιοκτησία του Ερμή. Γιατί το πράσινο κόμμα είχε δει το Νυχτερίδα να ξεφεύγει από τα όρια και δεν του είχε μεγάλη εμπιστοσύνη να πάρει μέρος σε μεγάλα φαγοπότια και να δυναμώσει πολύ. Οπότε τον κρατούσε σε κάποια όρια.

Μετά από τεράστιες ντροπές, που πλήγωσαν ανεπανόρθωτα την περηφάνια των οπαδών του Ερμή και τον έριξαν επίπεδο στο Μπανανιστάν, ο Νυχτερίδας έφυγε. Άφησε η ανεξέλεγκτη τρέλα του κληρονομιά δύο κύπελλα και αναμνήσεις κάποιων μεγάλων παιχτών, αλλά κυρίως τεράστια χρέη και ντροπιασμένη ομάδα από το τρύπημα. Αυτά τα χρέη εξασφάλιζαν την οριστική ομηρία πλέον του Ερμή από το σύστημα και την υποβάθμισή του σε ομάδα δεύτερης ταχύτητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο μέλλον 8 ολόκληρα χρόνια μετά το διωγμό του αρπαχτικού, κανείς ποτέ δεν τόλμησε να αγοράσει αυτές τις μετοχές.

Την ομάδα προσπάθησε να πάρει για δεύτερη φορά το δεξί χέρι του πρώην και μόνου άξιου προέδρου στην ιστορία του Ερμή, ένας πραγματικός ευεργέτης του Συλλόγου, αλλά το σύστημα δεν τον άφησε. Είδε τη τεράστια επιτυχία που είχε η τακτική του τρυπήματος εκ των έσω και δεν θα άφηνε το έργο ανολοκλήρωτο. Έπαιζαν ρόλο και τα 2 κύπελλα που πήρε με όλες αυτές τις αντίξοες συνθήκες ο Ερμής, που άφησαν σε επαγρύπνυση τους κραττούντες.

Έτσι έφεραν έναν εξίσου μεγάλο καιροσκόπο και δικό τους παιδί εμπιστοσύνης, τον Βλαχαϊλάντερ, μαζί με το συνέταιρό του τον Κακομοίρη. Ακόμη χειρότερη λαίλαπα αυτός, δεδομένου ότι οι νεοφερμένοι δεν ήταν καν σε θέση να βάλουν πρώτα για να πάρουν μετά, παρά μόνο άρπαζαν ό,τι μπορούσαν και για όσο θα άντεχαν να πουλάνε παραμύθι χωρίς να τους καταλάβουν και να τους κυνηγήσουν. Αυτοί είχαν μόνο το μπλα μπλα ως όπλο και γι’ αυτό κράτησαν λιγότερο. Το σύστημα ήταν απόλυτα βέβαιο ότι μετά από αυτό ο Ερμής θα έσβηνε οριστικά.

Ο Βλαχαϊλάντερ όντως κατάφερε να πληγώσει τον Ερμή ακόμη περισσότερο. Τα χρέη εκτοξεύτηκαν, ο Ερμής έγινε φυτώριο άλλων ομάδων, οι οπαδοί απομακρύνθηκαν και έφτασε η ομάδα να αποκλειστεί λόγω χρεών από τις διεθνείς διοργανώσεις, χάνοντας το παρασκηνιακό παιχνίδι από μία ομάδα-γειτονιά.

Ο λαός του Ερμή, λίγοι στην αρχή, περισσότεροι στη συνέχεια πολέμησαν ακόμη πιο σκληρά τον Βλαχαϊλάντερ. Εκεί που φαινόταν ότι ο θάνατος του Ερμή όπως δημιουργήθηκε και η μετάλλαξή του σε κάτι άλλο, κάτι μικρό και ασήμαντο, θα ήταν θέμα χρόνου, αυτοί βρήκαν τη λύση για να γλιτώσουν από τον έλεγχο του συστήματος και να ελευθερώσουν την ομάδα τους. Θα γινόταν οι ίδιοι μεγαλομέτοχοι δίνοντας το κουμάντο σε έναν ηγέτη καθολικής αποδοχής, που θα έφερνε τη κάθαρση από τους φυτευτούς από μέσα, λύοντας παράλληλα οριστικά τα δεσμά του συλλόγου από το σύστημα, ξεπληρώνοντας τα χρέη της Νυχτερίδας, χρησιμοποιώντας τη συλλογική τους δύναμη ως πίεση. Η υπέρτατη θυσία για την μεγάλη τους αγάπη.

Ο ηγέτης βρέθηκε στο πρόσωπο του πλέον αγαπημένου τους ποδοσφαιριστή, που είχε παγκόσμιο κύρος ως προσωπικότητα και ήταν δικαιολογημένα το καμάρι τους. Όλα ήταν σχεδιασμένα και περίμεναν απλά να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να αναλάβει ο Εκλεκτός με όλο τον κόσμο ενωμένο πίσω του. Ονείρωξη πραγματική για τον χιλιοταλαιπωρημένο λαό!

Συνεχίζεται…

http://www.paokworld.com/index.php/arti ... 1--2o.html

Το σύστημα δεν κάθισε φυσικά με σταυρωμένα χέρια στις σχεδιαζόμενες αλλαγές στο στρατόπεδο του αντιπάλου του.



Ένα βήμα μπροστά πάντα στις λαμογιές, λόγω εμπειρίας, δεν σκέφτηκε καν να αποτρέψει αυτό το ενδεχόμενο, γιατί δεν θα μπορούσε όπως πάντα να αντιμετωπίσει στα ίσα τον ενωμένο λαό του Ερμή, αλλά πιστό στη συνταγή του τρυπήματος εκ των έσω σκέφτηκε πώς θα το εκμεταλευόταν υπέρ του.Ήξερε μάλιστα ότι αν τα κατάφερνε τώρα θα επέφερε το ισχυρότερο χτύπημα κατά του Ερμή, επειδή αυτή τη φορά θα το έκανε με ένα παιδί της δύναμης του Ερμή, του κόσμου του, οπότε θα τον απογοήτευε οριστικά.

Παράλληλα υπήρχε η μοναδική ευκαιρία να χρησιμοποιηθεί ο Εκλεκτός για να καμφθεί οριστικά ο ανυπόταχτος χαρακτήρας των οπαδών του και να γίνουν κι αυτοί όπως οι υπόλοιποι οπαδοί του Μπανανιστάν: όργανα της εκάστοτε διοίκησης ή στην αντίθετη περίπτωση αμέτοχοι και αδιάφοροι φίλαθλοι, που πληρώνουν απλά για ένα θέαμα και that’s all.

Επανεργοποίησαν τον Σιέστα που ήταν έτοιμος να βγει στη σύνταξη, απόλυτα ήσυχος με τη συνείδησή του ότι έφερε σε πέρας με απόλυτη επιτυχία το έργο του. Αυτή του όμως η ικανότητα τον έκανε ακόμη πιο πολύτιμο στην έσχατη μάχη, όπως την ονόμαζαν οι κραττούντες. Ο Σιέστα ενήργησε εκπληκτικά για άλλη μια φορά, προσπαθώντας να τριτώσει τις επιτυχίες και να περάσει στην ιστορία ως ο μεγαλύτερος όλων. Έτσι θα τον ανακήρυττε το ίδιο το σύστημα αν τα κατάφερνε.

Οι εξελίξεις ραγδαίες. Αφού συγκέντρωσε τα πιο αφανή από τα αγαπημένα του παιδιά, αφού ετοίμασε τον πραγματικό πρόεδρο της νέας διοίκησης του Ερμή, αφού έκανε ακόμη πιο δυνατούς συμμάχους τους εκπροσώπους του τύπου που είχε πάντα κοντά του, δίνοντας τους το ίδιο το όνομα του Ερμή για τις επιχειρήσεις τους (γιατί ήξερε πάντα να φροντίζει τους φίλους του) στο τέλος πήγε ο ίδιος και πραγματοποίησε επιφανειακά την απαίτηση του λαού για ανακήρυξη του Εκλεκτού ως απολύτου ηγέτη. Στην ουσία τον έχριζε μαριονέτα διορίζοντας τη δική του διοίκηση που θα έκανε τα κουμάντα. Υπάρχει βέβαια και η άποψη ότι δεν υπήρξε καμία μαριονέτα, αλλά απλά έκανε κάποια στιγμή τον Εκλεκτός δικό του. Η ιστορία θα το δείξει αυτό.

Ο λαός του Ερμή ενθουσιασμένος σήκωσε στις γερές πλάτες του με μοναδικό τρόπο το αγαπημένο του παιδί. Τα έσοδα εισέρρεαν στην ΠΑΕ με πρωτοφανή ροή τρόπο, η στήριξη στην ομάδα ανεπανάληπτη στην ιστορία. Η διοίκηση δεν έχανε την ευκαιρία να διαφημίζει τις αποπληρωμές παλιότερων χρεών και να καθαρίζει την ΠΑΕ από τα κατάλοιπα του παρελθόντος, ενώ παράλληλα επικοινωνούσε συνεχώς με το λαό. Όλα πήγαιναν όπως το ονειρευόταν ο λαός. Ο Εκλεκτός προσέλαβε έναν μεγάλο προπονητή, τον Καφετή (άλλοι λένε πήρε το όνομα από τα ρούχα άλλοι από το σκατό), που τον ήξερε από παλιά, τον πίστευε απόλυτα και του ανέθεσε εν λευκώ την ομάδα.

Τίποτα δεν ήταν ικανό να μειώσει τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία από τις ψυχές των χιλιοταλαιπωρημένων οπαδών του Ερμή. Ούτε η ξαφνική αποχώρηση από τη διοίκηση του μάγου των οικονομικών, με σκιές κόντρας με άλλο στέλεχος, ούτε η στασιμότητα στο κυριότερο θέμα της απελευθέρωσης του Ερμή, δηλαδή της ρύθμισης των χρεών, ούτε η πρόσληψη του νεαρού γιου του Κουμπάρου του Εκλεκτού ως διευθυντή, ούτε καν η εξευτελιστική πορεία της ομάδας, που έφτασε να κινδυνεύει προς το τέλος.

Η ελπίδα στο αγαπημένο παιδί όλων επισκίαζε τα πάντα και δεν άφηνε το νου να εμβαθύνει σε κάποιες σκιές. Εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι δεν ξεχρέωσε η ομάδα, αλλά το αντίθετο, ότι ποτέ δεν υπήρξε πίεση πραγματική για ρύθμιση των χρεών, ότι ο γιος Κουμπάρος ήταν προπομπός της έλευσης του μπαμπά Κουμπάρου και ότι ο Εκλεκτός επέτρεψε στον Καφετή να αφήσει την ομάδα να χαροπαλεύει, για να αναδειχθεί το έργο του στη συνέχεια! Αυτά όμως αργούσαν να έρθουν.

Προς το παρών ο Ερμής ζούσε το δικό του παραμύθι. Παρόλη την αγωνιστική ξεφτίλα της προηγούμενης χρονιάς, ο λαός στήριξε με ακόμη περισσότερη θέρμη τα αγαπημένα του παιδιά (είχε προστεθεί στη διοίκηση ο έτερος πολυαγαπημένος τέως παίχτης, ο Ιταλός). Τα έσοδα έρεαν στη ΠΑΕ, οι ισολογισμοί έβγαιναν τσίμα τσίμα με χειρουργική ακρίβεια και πάντα λίγο θετικοί, ενώ είχε ξεκινήσει το προπονητικό κέντρο, το όνειρο δεκαετιών, με ενέργειες του Εκλεκτού και έξοδα ξανά του λαού και του παλιού παράγοντα, του δεξιού χεριού του μεγαλύτερου προέδρου στην ιστορία του Ερμή, που δεν τον άφησαν να πάρει την ομάδα 2 φορές.

Αποκορύφωμα όλων αυτών, που εδραίωσε οριστικά τη πίστη των οπαδών, η καλή πορεία στο πρωτάθλημα, που έδωσε πλέον ξεκάθαρο όραμα για το μέλλον και ανανέωσε την εμπιστοσύνη στον Εκλεκτό. Η ομάδα είχε πλέον παίχτες που μπορούσε να στηριχτεί πάνω τους για να γίνουν τα όνειρα πραγματικότητα. Ελάχιστοι πειράχτηκαν από τη ξεφτίλα στα Play off, ακόμα πιο λίγοι ασχολήθηκαν με την τοποθέτηση στην ΠΑΕ όλο και περισσότερων φίλων και συγγενών, ενώ το θέμα των χρεών έπαυε σιγά σιγά να απασχολεί. Μια μικρή αντίδραση για την πώληση παιχτών σε ανταγωνιστική ομάδα έσβησε και αυτή γρήγορα μπροστά στα πλούσια οικονομικά οφέλη. Ούτε καν η χορηγία διοικούντα του Πρασινόφλωρου δεν έδειξε να ιδρώνει τα’ αυτιά των οπαδών.

Το τέλος της δεύτερης χρονιάς έβρισκε τον Ερμή έτοιμο να διεκδικήσει πάλι τη θέση του στην ελίτ του Μπανανιστάν και να δημιουργήσει ξανά το όνομα που είχε εκτός συνόρων. Τα έσοδα ήταν πλέον πρωτοφανή, από εισιτήρια, χορηγίες, πωλήσεις παιχτών αλλά και την μεγάλη συμμετοχή στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της ΠΑΕ. Τότε ακριβώς όμως ήταν που άρχισαν και οι πρώτες «παράλογες» κινήσεις. Αμυδρές φωνές αντέδρασαν στην αρχή, που όμως πνίγονταν άμεσα από έναν λαό στοιχισμένο τυφλά πίσω από τον ηγέτη του, που τον προστάτευε με κάθε τρόπο και έναντι εχθρών και φίλων. Ο ίδιος όμως φαινόταν να προτιμάει τη προστασία του Τύπου και αργότερα αποδείχτηκε επίσης το γιατί.

Ενώ λοιπόν η χιλιοταλαιπωρημένη ομάδα βρισκόταν μπροστά στην πλέον κρίσιμη χρονιά της, τη χρονιά που θα επανερχόταν οριστικά στη φυσική της θέση και με κρυφά όνειρα απ’ όλους για το παραπάνω άλμα, άρχισαν οι «αδιανόητες» κινήσεις του Εκλεκτού που δημιουργούσαν τεράστιο πρόβλημα στην ομάδα. Καταρχήν η πρόσληψη του μπαμπά του παιδιού-θαύμα που έγινε γενικός διευθυντής λίγο μετά το λύκειο και αιώνιου εχθρού του Ερμή, που του είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα ως πρόεδρος της ΜΠΟ (Μπανανιστιανής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας).

Η έλευση αυτού είχε ως αποτέλεσμα να αμφισβητηθούν έντονα οι προθέσεις και οι στόχοι του Εκλεκτού. Ο Κουμπάρος μπαμπάς του παιδιού-θαύματος έκανε και κάτι το ασυγχώρητο: ξόδεψε ή «ξόδεψε» μία περιουσία από τα λεφτά του κόσμου για να φέρει από ομάδα του άλλου κουμπάρου του ένα ταλέντο, που δεν ήθελε καν ο Καφετής, ο οποίος δημοσίως ζητούσε άλλους παίχτες. Επίσης στοίχισε στον Ερμή και πολλούς βαθμούς από κόντρα διαιτησία, που του στέρησαν στο τέλος το τίτλο (άσχετα αν αποδείχτηκε ότι δεν επρόκειτο ποτέ να διεκδικήσει ο Ερμής το πρωτάθλημα από το Πρασινόφλωρο, αποδεχόμενος τη μοίρα του).

Η επόμενη κίνηση ήταν ακόμη πιο περίεργη και ήταν αυτή που έστρεψε ένα μέρος του κόσμου κατά του, θεωρώντας τον εκφραστή της σκλαβιάς. Με τις ευλογίες του Εκλεκτού κέρδισε στις εκλογές ο Σιέστα με τεράστια πλειοψηφία, ενώ αναδείχτηκε διάδοχος του Σιέστα ο Νονός, ο εκπρόσωπος της ΠΑΕ, άρα του Εκλεκτού. Κίνηση που χαρακτήρισε για κάποιους οριστικά ως έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα της σκλαβιάς τον Εκλεκτό. Ό,τι χειρότερο δηλαδή.

Στη συνέχεια προσπάθησε ο Εκλεκτός να πουλήσει όσο όσο τον αγαπημένο παίχτη της ομάδας, κάνοντας έτσι το χατίρι του συστήματος που είχε σκυλιάσει να τον διώξει, αλλά και του Καφετή, προκαλώντας έτσι και την τεράστια διαμαρτυρία του κόσμου, που τον κράτησε τελικά τσαμπουκά.

Αυτή η ιστορία όμως στοίχισε στον Ερμή μία εύκολη πρόκριση στους ομίλους και πολλά εκατομμύρια, που θα ανέβαζαν περισσότερο την ομάδα (ή το χρέος κατά άλλους). Ο Καφετής κάνοντας… πείσματα παρέταξε πειραματική ενδεκάδα χάνοντας χωρίς μία έστω ευκαιρία τη πρόκριση από μία αδύναμη ομάδα. Τότε εντάθηκαν οι φωνές για την επιλογή του εκλεκτού, τον Καφετή, οι οποίες υπήρχαν εξαρχής και λόγω της ξεφτίλας της 1ης χρονιάς, αλλά κυρίως λόγω του ότι παρουσίαζε έναν φοβικό Ερμή στο γήπεδο, σε αντίθεση με το DNA του Συλλόγου, πλήρως εναρμονισμένο όμως στο πνεύμα του χαμηλά τη μπάλα, που είχε γίνει το ευαγγέλιο της νέας κατάστασης και προσπαθούσε να επικρατήσει ως νοοτροπία στα ανυπόταχτα μυαλά των οπαδών του Ερμή, μεταλλάσσοντάς τα οριστικά.

Παράλληλα μία παράξενη ιστορία με ακριβά αεροπορικά εισιτήρια στο Ευρωπαϊκό παιχνίδι του Ερμή από το νεοσύστατο γραφείου ταξιδιών της ΠΑΕ, ανάγκασε κάποιους να αναρτήσουν πανώ διαμαρτυρίας. Ήταν η πρώτη δημόσια αντίδραση προς τον Εκλεκτό και προκάλεσε ισχυρό σοκ, χωρίς λόγο να γίνει τέτοιο θέμα, αλλά σε αυτή τη λοβοτομημένη κατάσταση που διαμορφώνονταν σταθερά θεωρήθηκε ύβρις δεδομένου ότι τον είχαν όλοι υπεράνω κριτικής πάντα.

Η απόλυτη τάση αυτοκαταστροφής ή το απόλυτο σχέδιο σε τέλεια εφαρμογή; Ο καθένας με τη γνώμη του. Πάντως η συνέχεια θα ήταν ακόμη πιο αυτοκαταστροφική.

Συνεχίζεται….

Καλώς το paokworld χρονα πΟλλα σε κάθε γεγονός που νομίζουν ότι θα βάλουν μυαλο τα ´προβατά ´ κάνουν πέρασμα απο εδω και μετα φυσικα εξαφανίζονται στο επόμενο κράξιμο θα ξαναφανουν ......:)

Μακάρι να ταν ετσί οπώς τα λες !

ΠΑΟΚ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ

Ωραιο αρθρο...απο τον κ*** σας το βγαλατε? Προτεινω να μπει στο θεμα "Προπαγανδα κατα του ΠΑΟΚ".
Κάθε άποψη άσχετο αν διαφωνούμε είναι σεβαστή.Φώτης

Το κείμενο είναι πολύ καλό, με αλήθειες, με χιούμορ, αλλά και με μερικές - ευγενικά θα το πω - ανακρίβειες. Ως κλασικός Έλληνας (ή ως κλασικός ΠΑΟΚτσής) θα επικεντρωθώ στα αρνητικά, απαντώντας με επιχειρήματα.

paokworld έγραψε: Η έλευση αυτού είχε ως αποτέλεσμα να αμφισβητηθούν έντονα οι προθέσεις και οι στόχοι του Εκλεκτού. Ο Κουμπάρος μπαμπάς του παιδιού-θαύματος έκανε και κάτι το ασυγχώρητο: ξόδεψε ή «ξόδεψε» μία περιουσία από τα λεφτά του κόσμου για να φέρει από ομάδα του άλλου κουμπάρου του ένα ταλέντο, που δεν ήθελε καν ο Καφετής
Ο... Καφετής ΔΗΜΟΣΙΩΣ έχει δηλώσει (και είναι εύκολο να βρεθεί αυτή η συνέντευξη από κάποιον που πραγματικά ΘΕΛΕΙ να την βρει και όχι να πιστεύει ότι τον βολεύει) ότι ο ίδιος είπε στους διοικούντες να πληρώσουν για τον παίκτη, διότι ήταν ένα μεγάλο ταλέντο που - όπως όλα τα ταλέντα - με πολλή δουλειά θα μπορούσε να γίνει πολύ καλός ποδοσφαιριστής. Δυστυχώς ο παίκτης δεν ήθελε - ή δεν μπορούσε - να δουλέψει. Τα λεφτά που δαπανήθηκαν ήταν πάντως όντως υπερβολικά, ειδικά για μία ομάδα σαν την δική μας. Η διοίκηση την είδε νεόπλουτος με τις πλάτες του κόσμου. Η ανάμιξη του πατρός στην μεταγραφή μόνο ύποπτη μπορεί να χαρακτηρισθεί. Δυστυχώς αποδείξεις δεν υπάρχουν. Πάντως, η Πόρτο τότε είχε ζητήσει να ανταλλάξει τα δικαιώματα πώλησης του Βιεϊρίνια με αυτά του Κουτσιανικούλη, ήτοι το 30% της μεταπώλησης να ισχύει για τον Λαρισαίο! Δεν δεχτήκαμε!!! (πού είναι εκείνο το εικονίδιο που βαράει την κεφάλα του στον τοίχο;)

Επίσης στοίχισε στον Ερμή και πολλούς βαθμούς από κόντρα διαιτησία, που του στέρησαν στο τέλος το τίτλο

Στο όνειρό σου και στα γραπτά γνωστού μ@λ@κ@ δημοσιογράφου με σπουδές στην διπλανή χώρα. Δύο ματς προλάβαμε να παίξουμε, με τον Αστέρα Τρίπολης (όπου δεν πήραμε ένα πέναλτι, με μία μέτρια διαιτησία) και με τον κόκκινο (όπου ο Κακός μας πέρασε πριονοκορδέλα, χωρίς κανείς να πάρει μυρωδιά). Την επομένη του ματς με τον κόκκινο, ο πατήρ παραιτείται. Δύο μέρες μετά παίζουμε με τον Νιόνιο (όπου ακυρώνεται κανονικό γκολ του Βιεϊρίνια, χωρίς κανείς να μας εξηγήσει - ακόμη μέχρι σήμερα - το γιατί και στο καπάκι ο κόρακας αφήνει τον γηπεδούχο να βγάλει αντεπίθεση). Τέσσερις μερούλες μετά παίζουμε με τον Ατρόμητο (όπου αποβάλλεται με υπερβολικά αυστηρή απόφαση ο Παπάζογλου, ο μοναδικός από τους επιθετικούς που είχε απομείνει - οι υπόλοιποι ήταν τραυματίες). Το Point: Έφυγε ο παράγοντας, αλλά η διαιτησία συνέχιζε να μας σκίζει. Η προφανής εξήγηση: Συνέχισε να μας σκίζει διότι την ενδιέφερε να πολεμήσει τον ΠΑΟΚ, όχι τον «μπαμπά» παράγοντα. ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ και ΤΟΣΟ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ. Όταν πια απομακρυνθήκαμε από την κορυφή, άρχισε το 50-50. Μόλις ξαναπλησιάσαμε ήρθε η σπάθα.

Αυτή η ιστορία όμως στοίχισε στον Ερμή μία εύκολη πρόκριση στους ομίλους και πολλά εκατομμύρια, που θα ανέβαζαν περισσότερο την ομάδα (ή το χρέος κατά άλλους). Ο Καφετής κάνοντας… πείσματα παρέταξε πειραματική ενδεκάδα χάνοντας χωρίς μία έστω ευκαιρία τη πρόκριση από μία αδύναμη ομάδα.

Ψέμα. Η πειραματική ενδεκάδα (π.χ. Σαβίνι δεξί μπακ) έγινε λόγω απουσιών. Ήταν τραυματίες και ο Αραμπατζής και ο Sznaucner και ο Contreras και ο Moon. Τέσσερις παίκτες μπορούσαν να παίξουν δεξί μπακ και έλειπαν ΟΛΟΙ.
Το «χωρίς μία έστω ευκαιρία» είναι το ανέκδοτο της χρονιάς που πέρασε. Φίλε που έγραψες το κείμενο: Βρες και ξαναδές το ματς στην Ολλανδία. Η μνήμη παίζει παράξενα παιχνίδια.

Σεντόνι μου βγήκε και θα μπορούσα να γράψω κι άλλα. Επαναλαμβάνω ότι στα υπόλοιπα είμαι σύμφωνος και περιμένω το τρίτο μέρος.

Καλή χρονιά.

Τι γίνεται παιδιά με την Εμπλοκή του κ. Σαχπαχτζίδη? θα επενδύσει στον ΠΑΟΚ ή περιμένει να διοικήσει με τα λεφτά του ΒΙερίνια?

Θέλω Μπατατούδη στον ΠΑΟΚ, τον τελευταίο επιτυχημένο Πρόεδρο Τίτλων. Κουράστηκα με τα λόγια και τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς για εξυγιάνσεις και φούμαρα. Φέρτε πίσω τον Μπατατούδη μπας και δούμε κανά τίτλο. Τρελλαινόμαστε.

Vonapartis PM

ΑΠο δω και περα και Ο Ζησης κρινεται.....αν ειναι διαδοχη κατασταση για να κανουν κουμαντο οι σαχπατζηδηδες...θα ναι λαθος τρισμεγιστο..

Ζηση βαλε καμερες αν θελεις να επιτυχεις....αλλιως εχεις ανοικτη ημερομηνια ληξης....

Μετά θα αρχίσουν τα"λευτεριά στα αδέλφια μας" και 'ζήση ρουφιάνε των μπάτσων φύγε,προδότη " και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς και θα φύγει μια ώρα αρχίτερα

Κπς πρεπει να κανει την αρχη....γιατι ζηταμε εξυγιανση στην εταιρια....διαφανεια κλπ....αλλα προκοπη στα διοικητικα δεν προκειται να δουμε αν δεν υπαρξει εξυγιανση των οπαδων.....και κανενας σοβαρος δεν προκειται να ασχοληθει με μας...

συμφωνώ,αλλά μόνος του δεν μπορεί να έχει αποτέλεσμα.Θα τον φάνε λάχανο.Θέλει βοήθεια από τους οπαδούς,οργανωμένη βοήθεια όμως.Αλλιώς θα ζήσουμε το ίδιο έργο.Το ερώτημα για μένα είναι κατά πόσο θα οργανωθεί ο κόσμος για να τον στηρίξει(και με ποιόν τρόπο) αν θα βάλει κάμερες ,ή αν εν τέλει όλοι κάνουμε τους κινέζους και τον αφήσουμε να βγάλει μόνος του το φίδι από την τρύπα.