Τι ακούτε τώρα?? Και όταν λέω τώρα εννοώ τώρα!!

[tolis01]

Το τραγούδι με έχει κολλήσει μια που είναι το κομμάτι τίτλων από τα Ninjago που βλέπει ο διάδοχος συνεχώς.

The Fold: The Weekend Whip

[youtube]hvu5ET3MRt8[/youtube]

Δεν είναι άσχημο πάντως

[tolis01]

RIP Charles Aznavour

[youtube]bHokx2L1wi4[/youtube]

[tolis01]

και μαζί με την Mireille Mathieu για το δρόμο του έρωτα

[youtube]lQwCAiUVO_w[/youtube]

[wickerman]

Ένα κάπως διαφορετικό άλμπουμ μουσικής. Προσωπικά μου αρέσει πολύ. Archangel από Two steps from hell:
[youtube]BJF2wrxHv18&t=857s[/youtube]

[ΑποστόληςΑ]

Μια που ο συνονόματος ανέφερε τον Κάρολο Αζναβούρ ας παραθέσω ίσως το πιο κλασσικό κομμάτι και σίγουρα το πιο αγαπητό του, με τίτλο "La Boheme":
Το single κυκλοφόρησε το 1965. Την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε και η Citroen DS, το πρώτο υδραυλικό αυτοκίνητο...
(πώς τα λέω ο π@#$%&)

[youtube]hWLc0J52b2I[/youtube]


Je vous parle d'un temps,
Que les moins de vingt ans,
Ne peuvent pas connaître,
Montmartre en ce temps là,
Accrochait ses lilas,
Jusque sous nos fenêtres,
Et si l'humble garni,
Qui nous servait de lit,
Ne payait pas de mine,
C'est là qu'on s'est connu,
Moi qui criait famine et toi,
Qui posait nue,

La Bohème, la Bohème,
Ca voulait dire, on est heureux,
La Bohème, la Bohème,
Nous ne mangions,
Qu'un jour sur deux.

Dans les cafés voisins,
Nous étions quelques uns,
Qui attendions la gloire,
Et bien que miséreux,
Avec le ventre creux,
Nous ne cessions d'y croire,
Et quand quelques bistrots,
Contre un bon repas chaud,
Nous prenaient une toile,
Nous récitions des vers,
Grouppés autour du poêle,
En oubliant l'hiver.

[ABOLEYTOI]

Τι άλλο

[youtube]05-sVnhLLD8[/youtube]

[goran 64]

Ήρθε στο μυαλό μου η εικόνα του προβληματισμένου Ιβάν (Γιάννη), να τα λέει ιδιαιτέρως με τον λεμαχρινάκη...

[youtube]RLQjsga0_6w[/youtube]

[goran 64]

Παρτε και τη "Μολυβια" το κυκνειο ασμα του Μανωλη
Τη "Μολυβια" που δεν ηθελε να τη πει γιατι ειχε κακο προαισθημα
Ενα χρονο μετα θα εφευγε για παντα απ τη ζωη στα 50 του
[youtube]poY7jBN5Dj4[/youtube]
Τραγουδαρα

Τέλη δεκαετίας του 70 δούλευα τα καλοκαίρια γκαρσονάκι στην ψαροταβέρνα ¨Γκαλελής¨ στην Ν. κρήνη (κολλητά με τον Χαμόδρακα). Εκείνη την εποχή οι ψαροταβέρνες της Κρήνης τα Σαββατοκύριακα δούλευαν σχεδόν μέχρι το πρωί σερβίροντας παρέες που γύριζαν από τα μπουζούκια (τα πρώτα μαγαζιά τέλειωναν γύρω στις 3 τα ξημερώματα). Έτυχε λοιπόν ένα τέτοιο βράδυ να σερβίρω τον Μανώλη Αγγελόπουλο με την παρέα του. Θυμάμαι ότι μου είχε κάνει εντύπωση (αν και τότε δεν άκουγα τα τραγούδια του),γιατί έγινε αμέσως "ένα" με τους υπόλοιπους θαμώνες του μαγαζιού, χωρίς να το παίζει φίρμα. Εκείνο το ξημέρωμα η παρέα του ήταν η τελευταία που έφυγε αφήνοντας πουρμπουάρ σε κάθε γκαρσόν από 1000 δρχ (τόσα δεν έβγαζα σε μια καλή εβδομάδα)!!!
Αφιερωμένο στη μνήμη του
[youtube]mZtcZe8avI4[/youtube]

Είχα καιρό να μπω στο topic και ομολογουμένως, αυτά τα δύο άσματα, μ έστειλαν αλλού, μεσημεριάτικα...
Για όσους μπορούν να τσεκάρουν την "αρχοντιά" μιας γυναίκας, μόνο από ένα τσιφτετέλι, ιδού το πιο "δύσκολο"...
[youtube]zlxAWmLpaW0[/youtube]

[sourmenetes]

Ήρθε στο μυαλό μου η εικόνα του προβληματισμένου Ιβάν (Γιάννη), να τα λέει ιδιαιτέρως με τον λεμαχρινάκη...

[youtube]RLQjsga0_6w[/youtube]

Πριν μια βδομαδα εμαθα το στορυ αυτουνου του δισκου.

Τι συμπτωση....

Αλλοι ηταν να τον βγαλουν,καλλιτεχνες με καταγωγη απο μικρα ασια και ποντο.υπηρχαν ετοιμα τα κομματια αλλα βγηκε απο νταλαρα και αλεξιου(νομιζω απο την εταιρεια του ματσα).

[kataramenos5]

[youtube]dcSfXrYsZGU[/youtube]

[back in black]

Με τον μεγάλο Στράτο γνωρίστηκε ο (συνομήλικος) πατέρας μου , όταν και οι δύο κάνανε τα πρώτα τους βήματα ως ράφτες στη Θεσσαλονίκη, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 50. Ο πατέρας μου έχει να λέει για το κιμπαριλίκι του και τη ντομπροσύνη του Στράτου.
Με αφορμή το ποστ του Κατ θυμήθηκα, από τα τραγούδια του που ακούγαμε από ένα μπομπινόφωνο Grundig , το παρακάτω του τιτάνα Άκη Πάνου. Στη μνήμη και των δύο...
[youtube]kEN6kIKaaE8[/youtube]

[ΑποστόληςΑ]

Ο υπέροχος κύριος Στράτος! Δυστυχώς τα παιδιά του αλλαξοπίστησαν...

[The_Stalker]

Σας έλειψε το παλιό καλό hard rock? Οι Led Zeppelin? Πάρτε τους Greta Van Fleet, τους Zeppelin του 2018.
ΥΓ Μια ομοιότητα του τραγουδιστή με τον Ουάρντα πιστεύω ότι είναι συμπτωματική...

[youtube]86_vnQc1oBE[/youtube]

[tolis01]

Είστε ωραίοι όλοι!!
The Stalker thanks bro! Είχα καιρό να ακούσω καλή νέα ροκιά με κιθάρες κλπ κλπ κλπ.

και πάμε πάλι πίσω στο χρόνο
The Kinks - Looooola
[youtube]NFwP2huyNzg[/youtube]

[ΑποστόληςΑ]

Έλα ρε συνονόματε!
Πού τους θυμήθηκες!

[youtube]Eq_KQYVPadQ[/youtube]