Paokmania.Gr

Μπερμπα πάρε ένα τηλ τον ντεσποτοφ να έρθει ο παικταράς εδώ. Χτες τον κοιτούσα στο τρανσφερ και λέω δίπλα μας είναι και δεν μας ενδιαφέρει;

Ρε σεις, γιατί ορισμένοι κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε;

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό, όταν οι υπόλοιποι 5 είναι πρώτης γραμμής και στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό όταν ο 5ος σου είναι ο.. Μουργκ.

Ο Μουργκ που πέρσι ήταν 7ος στη σειρά, ψάχναμε διακαώς να τον δώσουμε και δεν υπήρξε ούτε μισή ομάδα που να θέλει να δώσει 100κ να τον πάρει.
Ο Μουργκ που ήταν το πρώτο και το τελευταίο παράδειγμα, σε κάθε αναφορά που γίνονταν, σχετικά με αποτυχημένες μεταγραφές στην εποχή Σαββίδη.
Και επειδή έκανε ένα καλό παιχνίδι με τον Αστέρα, ξαφνικά τον παρουσιάζουμε ως αξιόπιστη λύση που μπορεί να προσφέρει όχι ως 6ο-7ος μεσοεπιθετικός, αλλά ως 4ο-5ος!

Γιατί τέτοια τάση να εκλογικεύσουμε τα πάντα;
Το αντίθετο της μίρλας στα πάντα, είναι το δικαιολογώ τα πάντα. Επί της ουσίας όμως και τα δυο είναι εντελώς λάθος.

Χωρίς να πουληθεί ο Νάρεϊ, χρειαζόμασταν ένα εξτρέμ, να αντικαταστήσει σε θέση τους Μπίσεσβαρ και Καντουρί.
Πουλήθηκε και ο Νάρεϊ και συζητάμε ακόμα αν χρειαζόμαστε δυο μεσοεπιθετικούς;
Δηλαδή έφυγαν τρεις και είμαστε κομπλέ αν έρθει ένας;

Θα έχουμε δηλαδή:
Μεταγραφή - Ντέλιας - Αντρίγια και από πίσω Τάισον - Μουργκ - Βρακά για πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη;;;

Καλά ο γαύρος θέλει όποιον εξτρέμ κυκλοφορεί. Προφανώς και σε εμάς θα έχουν προταθεί παίκτες που έχουν προταθεί και στον γαύρο. Ας περιμένουμε που θα κάτσει η μπίλια. Θυμίζω ότι εμείς δεν ψάχνουμε αποκλειστικά εξτρέμ αλλά ίσως και δεκάρι που μπορεί να παίξει πλάγια.
Εγώ θέλω Μουλέκα και Ρ.Περέιρα. Καλύπτουμε όλες τις τρύπες με αυτούς. Πολύ καλοί και οι Ιντρίσι , Ελ Γκαζί , Ντεσπόντοφ , Χάιμε , Καστιγιέχο. Δεν ξέρω αν του Γκαρέ παλεύεται ακόμη.

Το συμβολαιο βεβαι του Ντεσποτοφ ληγει κατι που σημαινει οτι η Λουντογκορετς θελει μονο πωληση και θα ζηταει ενα σεβαστο ποσο αλλα δεν νομιζω μεγαλυτερο απο αυτο που πηραμε για Ναρει.

Ξαναλεω ας κοιταξουμε και την αγορα των ελευθερων. Η διακοπη μας δινει την πολυτελεια. Καποιοι αξιολογοι θα υπαρχουν που αποκτωντας τους θα ανηκουν και στο ροστερ σου και δεν θα ειναι δανεικοι

ΠΑΟΚ, ανακαλύπτοντας τον Μάρκος Αντόνιο: Ο Βραζιλιάνος «Βεράτι»
Σταύρος Σουντουλίδης

Στην πόλη που μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μεγαλύτερη πολιτιστική κληρονομιά στην ιστορία, τη Ρώμη, το να κουβαλάς στους ώμους σου ένα όνομα σαν του Μάρκος Αντόνιο δεν είναι κακό. Το αντίθετο.

Όπως ο διάσημος και δημοφιλής Ρωμαίος πολιτικός και ορόσημο της «αιώνιας πόλης», Μάρκος Αντόνιο, γνωστός κι ως ένας από τους εραστές της Κλεοπάτρας, έτσι και ο Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής με το ίδιο όνομα, επιχείρησε να αφήσει το στίγμα του στη Ρώμη. Δεν τα κατάφερε, αλλά η ιστορία του παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον. Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή μόλις 23 ετών.

Πριν ένα χρόνο ο Μάρκος Αντόνιο προσγειώθηκε ένα Δευτεριάτικο καλοκαιριάτικο πρωινό στο αεροδρόμιο Φιουμιτσίνο της Ρώμης έτοιμος να ξεκινήσει τη νέα του ποδοσφαιρική περιπέτεια με τη φανέλα της Λάτσιο. ‘Έξι ημέρες προτού γίνει 22 ετών ο Βραζιλιάνος μέσος ντύθηκε στα χρώματα των «Biancoceleste», μετά την ολοκλήρωση του deal με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ που έφτανε τα 10 εκατομμύρια ευρώ (8 εκατομμύρια ευρώ, συν 2 εκατομμύρια σε μορφή μπόνους).

Ήταν η πρώτη μεταγραφή της νέας Λάτσιο του Μαουρίτσιο Σάρι. Υπέγραψε πενταετές συμβόλαιο, με αποδοχές 900.000 ευρώ που θα μπορούσαν να φτάσουν γύρω στο 1,4 εκατ μαζί με τα μπόνους. Ο μικρόσωμος ποδοσφαιριστής έφτανε στην Ιταλία, μετά από αρκετά πολύ δύσκολους μήνες, που είχε περάσει στη Βραζιλία χωρίς να αγωνίζεται, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της διακοπής κάθε αθλητικής δραστηριότητας.

«Ο φόβος και ο τρόμος σχεδόν μας κυριεύσαν, αλλά πάντα πιστεύαμε ότι θα βγούμε σώοι», έγραψε στο προσωπικό του προφίλ στο Instagram, τη μέρα που μαζί με άλλους δεκατρείς συμπαίκτες του, όλοι ξένοι, περνούσαν τα σύνορα και άφηναν πίσω τη φρίκη του πολέμου.

Ο Μάρκος Αντόνιο γεννήθηκε στις 13 Ιουνίου 2000 στο Poçoes, μια πόλη της Βραζιλίας που ανήκει στην πολιτεία Bahia και έκανε τα πρώτα του βήματα στις ακαδημίες της Ατλέτικο Παραναένσε.

Η σωματική διάπλαση του δεν είναι επιβλητική, κάθε άλλο: με ύψος μόλις 166 εκατοστά αλλά με εξαιρετική ατομική τεχνική και διάβασμα του παιχνιδιού. Εκείνη την εποχή έμοιαζε ως η πιο σωστή κίνηση της Λάτσιο που έψαχνε τον αντικαταστάτη του Λούκας Λέιβα.

Ο Βραζιλιάνος είναι ένας σοβαρός, πειθαρχημένος, πλέι μέικερ που μπορεί να παίξει ως αμυντικός μέσος ή επιθετικός μέσος αν χρειαστεί , ένα τέλειο προφίλ ειδικά από την άποψη της εμπειρίας παρά το νεαρό της ηλικίας του. Με τη Σαχτάρ, βλέπετε, είχε προλάβει να μετρήσει 101 συμμετοχές, με 9 γκολ και πολλές παραστάσεις σε Champions League και Europa League.

Ολοι του έλεγαν ότι μοιάζει με τον Μάρκο Βεράτι
Το πέρασμα του ωκεανού από τη Βραζιλία στην Ευρώπη έγινε πριν ακόμα ο νεαρός Μάρκος Αντόνιο συστηθεί στους «μεγάλους» της χώρας του.

Είχε προλάβει το 2017 να κατακτήσει το Sudamericana με τη εθνική Νέων κάτω των 17 και μετά από δύο χρόνια, παρά το απογοητευτικό τουρνουά για τους μικρούς της «Σελεσάο», να μπει στην ιδανική ενδεκάδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων.

Αποφάσισε να δοκιμάσει νωρίς την τύχη του στην Ευρώπη. Είναι μία από τις πολλές περιπτώσεις ταλέντων που «κλέβουν» από τη Λατινική Αμερική πριν ακόμη γίνουν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Έτσι, πριν υπογράψει επαγγελματικό συμβόλαιο με την Ατλέτικο Παραναένσε, το γραφείο που απέκτησε τα δικαιώματά του (TFM), τον πήγε στην Εστορίλ για να παίξει στην πορτογαλική Serie B. Η TFM εκείνη την εποχή ήταν ο ιδιοκτήτης της ομάδας…

Αρκούσαν κάποια report εξειδικευμένων σκάουτ και μόλις έξι συμμετοχές, προκειμένου η Σαχτάρ, που πάντα είχε στραμμένη την προσοχή στην αγορά της Βραζιλίας, να προσέξει τα προσόντα του δεκαοκτάχρονου ποδοσφαιριστή. Πέντε μήνες μετά την άφιξη του στη ζεστή Πορτογαλία, η ομάδα από το πολύπαθο Ντόνετσκ τον πήρε στην παγωμένη Ουκρανία, πληρώνοντας 3 εκατομμύρια ευρώ.

Από την αρχή έγινε βασικός πρώτα για τον Πάουλο Φονσέκα, μετά για τον Λουίς Κάστρο και τέλος για τον Ρομπέρτο Ντε Ζέρμπι, πρωταγωνιστής στο ουκρανικό πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Ήταν μια άκρως πετυχημένη τετραετία με κατακτήσεις δύο πρωταθλημάτων, ενός κυπέλλου και ενός σούπερ καπ, σε 101 συμμετοχές με την «πορτοκαλί» φανέλα, συμπεριλαμβανομένων 17 στο Champions League και 4 στο Europa. League.

Η Λάτσιο τον απέκτησε με στόχο να του δώσει τα κλειδιά της μεσαίας γραμμής, ωστόσο στην πράξη αποδείχθηκε ότι δεν του ήταν εύκολο να κερδίσει την εκτίμηση και την καρδιά του Μαουρίτσιο Σάρι.

Στη Σαχτάρ ήταν κεντρικός χαφ σε διάταξη 4-2-3-1, στη Λάτσιο έπρεπε να είναι ο πλέι μέικερ στην τριάδα της μεσαίας γραμμής. Ο Σάρι ονειρευόταν μια ποιοτική τριάδα με τον Μάρκος Αντόνιο, τον Μιλίνκοβιτς-Σάβιτς και τον Λουίς Αλμπέρτο. Κάποιοι συνέκριναν τον Βραζιλιάνο με τον Ραμίρες. Άλλοι έλεγαν ότι μοιάζει με τον Μάρκο Βεράτι. Σωματικά, όντως, θυμίζει πολύ τον μέσο της Παρί Σεν Ζερμέν: έχει ύψος 1,66, ζυγίζει 63 κιλά. Χαμηλό κέντρο βάρους, τρέξιμο, ταχύτητα, τεχνική και οπτική του παιχνιδιού.


Το παιχνίδι-ορόσημο μέσα στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» που τον έκανε διάσημο
Ο Βραζιλιάνος μέσος είχε τραβήξει την προσοχή του ευρύτερου ποδοσφαιρκού κοινού πριν από τρία καλοκαίρια, όταν οι διοργανώσεις της UEFA επανεκκινούσαν τέτοια εποχή, τέλη Αυγούστου, μετά το πρώτο lockdown.

Η Σαχτάρ του Λουίς Κάστρο είχε φτάσει στα ημιτελικά του Europa League και ο Μάρκος Αντόνιο ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες της διοργάνωσης.

Λίγους μήνες αργότερα, στον όμιλο του Champions League της επόμενης σεζόν, ο μικρόσωμος μέσος εντυπωσίασε απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, σε έναν αγώνα όπου η ικανότητά του να ξεφεύγει από την πίεση και να συνδέεται με τους επιθετικούς οδήγησε σε μια ιστορική νίκη της Σαχτάρ με 2-3 μέσα στο «Σαντιάγο Μπερναμπέου».

Ο Βραζιλιάνος είχε καταφέρει να ξεχωρίσει παρουσία της «Αγίας Τριάδας», Μόντριτς-Κασεμίρο-Κρόος και το φθινόπωρο του 2020 ήταν η περίοδος που το όνομά του κυκλοφόρησε περισσότερο από ποτέ στην ευρωπαϊκή πιάτσα.

Ένας δυναμικός μέσος με εκλεπτυσμένη τεχνική, που κάνει την μπάλα πιστό σύμμαχό του
Συχνά για να αναγνωρίσεις έναν ταλαντούχο παίκτη δεν χρειάζεται καν να εφεύρεις ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Για κάποιους αρκεί να παρατηρήσουν πώς κινείται το σώμα οδηγώντας την μπάλα. Ο Μάρκος Αντόνιο έχει αντίσταση, ακόμη και σε ασήμαντες λεπτομέρειες όπως ο τρόπος που σηκώνει τους ώμους και κρατά τα χέρια του κοντά στον κορμό του, κάτι που προσδιορίζει τις ικανότητές του με την πρώτη ματιά. Είναι άυλες και ίσως ασήμαντες πτυχές της παρουσίας του στον αγωνιστικό χώρο, που όμως προδίδουν κάποια αυτοπεποίθηση με την μπάλα και με το παιχνίδι.

Όλες οι κινήσεις του εκφράζουν φυσικότητα, το παιχνίδι του μπορεί ακόμη και να φαίνεται «εύκολο» σε έναν περιστασιακό θεατή. Χάρη σε μια πολύ εκλεπτυσμένη τεχνική, που κάνει την μπάλα πιστό σύμμαχο ακόμα και υπό πίεση. Το πρώτο προσόν που τράβηξε τα βλέμματα στη Σαχτάρ ήταν ακριβώς ο τρόπος που κατάφερε στο δικό του μισό, να τραβάει την πίεση και να τη βγάζει από πάνω του.

Ο Μάρκος Αντόνιο δεν αφήνει ποτέ τον εαυτό του να πανικοβληθεί, είναι ένα ασφαλές σημείο ελέγχου από το οποίο μπορείς να περάσεις την μπάλα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Έχει πολλούς τρόπους να βρει τρόπο διαφυγής: μπορεί να ελέγξει και να περάσει την μπάλα με το αδύναμο πόδι, το αριστερό του πόδι και να τη μεταφέρει με το «καλό» δεξί του.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με το χαμηλό κέντρο βάρους και μια ευκίνητη σωματική διάπλαση, του επιτρέπουν να διατηρεί τον έλεγχο και να γυρίζει για να βρει έναν ελεύθερο διάδρομο ακόμα και όταν βρίσκεται υπό πίεση στο γήπεδο. Ωστόσο, υπάρχει ένα μυστικό συστατικό, χάρη στο οποίο ο Βραζιλιάνος, όπως όλοι οι κορυφαίοι χαφ, μπορεί να εκφράσει το ποδόσφαιρό του με ευκολία, παρά το άγριο πρέσινγκ των αντιπάλων του: «Δεν μπορώ να σας πω πόσες φορές γυρίζω το κεφάλι μου και κοιτάζω στον αγώνα, αλλά προσπαθώ να το κάνω πάντα. Γιατί πρέπει να δω πού υπάρχει χώρος και να ξέρω πότε και από ποια κατεύθυνση έρχεται ο αντίπαλος», εξηγεί.

Ωστόσο, μην κάνετε το λάθος να τον χαρακτηρίσετε ως αμυντικό μέσο, γιατί έχει αποδείξει ότι είναι ικανός να μπει σε πιο «ριψοκίνδυνες» επιλογές στην πάσα, είτε πρόκειται για μακριές μπάλες είτε ξαφνικές μεγάλες μεταβιβάσεις. Στη νίκη με 2-3 στη Μαδρίτη, το πρώτο γκολ της Σαχτάρ ήρθε από τη δική του κάθετη πάσα τριάντα μέτρων προς το δεξί εξτρέμ και την μπάλα να προσγειώνεται ακριβώς στο πόδι του Σόλομον. καθώς κόβει διαγώνια, λίγο πριν ο Μιλιτάο τον φτάσει πάνω του: αν τον είχε τροφοδοτήσει πάνω στο τρέξιμο, ο αμυντικός της Ρεάλ σίγουρα θα είχε προλάβει να τοποθετηθεί μπροστά του.

Μπορεί να κινηθεί σε όλα τα σημεία του γηπέδου, χωρίς να περιορίζεται έξω από τη δική του περιοχή. Τα λόγια του Λουίς Κάστρο είναι ενδεικτικά: «Είναι ένα πολύ δυναμικό χαφ, σημείο αναφοράς της ομάδας. Έχει εξαιρετική υποδοχή, καλή πάσα και ευρεία όραση». Ο δυναμισμός είναι το θεμελιώδες χαρακτηριστικό του παιχνιδιού του, το χαρακτηριστικό που δίνει μια εντελώς διαφορετική διάσταση στην τεχνική του.

Ο 23χρονος Βραζιλιάνος είναι στην πραγματικότητα ένας μέσος σε διαρκή κίνηση, αναζητώντας πάντα νέους χώρους για να πάρει την μπάλα. Μετά την πάσα δεν μένει ποτέ ακίνητος και κινείται πίσω από τον αντίπαλο, για να δώσει στους συμπαίκτες του νέες επιλογές.

Ο Τάισον γνωρίζει πολύ καλά τι εστί «Μάρκος Αντόνιο»
Αν και μόλις 23 ετών έχει προλάβει, κλασικός Βραζιλιάνος γαρ, να παντρευτεί την εκλεκτή της καρδιάς του, Τζούλια, με την οποία έχουν αποκτήσει ένα παιδί, τον Μπράιαν Φίλιπ. Η Ρώμη έμοιαζε με επείγιο παράδεισο, μετά τη φρίκη του πολέμου στην Ουκρανία.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τη Θεσσαλονίκη, την πόλη που θα φιλοξενήσει τη φαμίλια του Μάρκος Αντόνιο για τους επόμενους δέκα μήνες. Και βλέπουμε...

Αν κάποιος πανηγυρίζει διπλά για τον ερχομό του Μάρκος Αντόνιο στον ΠΑΟΚ, αυτός δεν είναι άλλος από τον Τάισον.

Όχι μόνο επειδή ένας ακόμη Βραζιλιάνος (ο 25ος στην ιστορία του «Δικεφάλου») θα ντυθεί στα «ασπρόμαυρα», αλλά γιατί μαζί με τον κατά πολύ νεότερο συμπατριώτη του συνυπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια στην Ουκρανία.

Οι δύο Βραζιλιάνοι έπαιξαν μαζί σε 41 αγώνες της Σαχτάρ, πανηγύρισαν τίτλους με την ομάδα από το Ντόνετσκ, γνωρίζει πολύ καλά ο ένας το παιχνίδι του άλλου, εξάλλου οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ φρόντισαν να μάθουν από τον Τάισον για το τι εστί Μάρκος Αντόνιο.

Με πληροφορίες από το «ultimouomo.com»

Blackgr4 έγραψε:Ρε σεις, γιατί ορισμένοι κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε;

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό, όταν οι υπόλοιποι 5 είναι πρώτης γραμμής και στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό όταν ο 5ος σου είναι ο.. Μουργκ.

Ο Μουργκ που πέρσι ήταν 7ος στη σειρά, ψάχναμε διακαώς να τον δώσουμε και δεν υπήρξε ούτε μισή ομάδα που να θέλει να δώσει 100κ να τον πάρει.
Ο Μουργκ που ήταν το πρώτο και το τελευταίο παράδειγμα, σε κάθε αναφορά που γίνονταν, σχετικά με αποτυχημένες μεταγραφές στην εποχή Σαββίδη.
Και επειδή έκανε ένα καλό παιχνίδι με τον Αστέρα, ξαφνικά τον παρουσιάζουμε ως αξιόπιστη λύση που μπορεί να προσφέρει όχι ως 6ο-7ος μεσοεπιθετικός, αλλά ως 4ο-5ος!

Γιατί τέτοια τάση να εκλογικεύσουμε τα πάντα;
Το αντίθετο της μίρλας στα πάντα, είναι το δικαιολογώ τα πάντα. Επί της ουσίας όμως και τα δυο είναι εντελώς λάθος.

Χωρίς να πουληθεί ο Νάρεϊ, χρειαζόμασταν ένα εξτρέμ, να αντικαταστήσει σε θέση τους Μπίσεσβαρ και Καντουρί.
Πουλήθηκε και ο Νάρεϊ και συζητάμε ακόμα αν χρειαζόμαστε δυο μεσοεπιθετικούς;
Δηλαδή έφυγαν τρεις και είμαστε κομπλέ αν έρθει ένας;

Θα έχουμε δηλαδή:
Μεταγραφή - Ντέλιας - Αντρίγια και από πίσω Τάισον - Μουργκ - Βρακά για πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη;;;

Δεν είναι πως δεν καταλαβαίνουμε.
Σωστά το βλέπεις φίλε. Σε σύστημα με 3 μεσοεπιθετικούς, θέλουμε τουλάχιστον 2 προσθήκες.

Αυτό το βλέπουν όλοι.

Αυτή τη στιγμή στο 4-2-3-1 μπορεί να έχεις έλλειμμα στους μεσοεπιθετικούς, αλλά έχεις υπεραριθμια στους μέσους. Έχεις 6 μέσους, οι 3 του εκατομμυρίου (Μειτε, Οζντοεφ, Αντόνιο), ο ένας πολλά υποσχόμενος και ίσως μελλοντικός αρχηγός της ομάδας (Τσιγγάρας), ο άλλος ο τωρινός ηγέτης της ομάδας (Σβαμπ). Όλοι αυτοί μαζί με Φιλίπε για 2 θέσεις.

Ο προπονητής, κόβω το...χέρι μου, έδωσε το οκ για όλες τις προσθήκες, και φυσικά έχει στηριχθεί και με το παραπάνω φέτος.

Δεν έχουμε το τέλειο ρόστερ, αλλά έχει επιλογές, και πρέπει και αυτός να δείξει μια ευελιξία. Θες να γυρίσει το σύστημα σε 433, θες να βγάλει άσσο από τον μανίκι του (πχ Βρακα, Σμυρλή), θες να μετατρέψει ένα 8αρι σε 10αρι... Πρέπει και αυτός να εκμεταλλευτεί τους παίκτες που έχει.

Ακόμα και 3-4-2-1 μπορεί να παίξει με αυτό το ρόστερ.
Εγώ πιστεύω πως είναι ευέλικτος, ανεξάρτητα με αυτά που λένε οι περισσότεροι. Πιστεύω πως θα την βρει την λύση. Όπως επίσης πιστεύω πως με έναν καλό εξτρέμ, έχουμε ρόστερ που μπορεί να πρωταγωνιστήσει.

Σε αυτή την μεταγραφική που η ομάδα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, προσωπικά δεν βρίσκω λόγο γκρίνιας επειδή θα έρθει ένα εξτρέμ και όχι δύο.

Μακάρι μέχρι το τέλος να έρθουν οι 2.
Αλλά θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο.

Parolos έγραψε:Εντάξει σε υποθετικό σενάριο μπορεί να έχεις και 25 παίχτες με κοβιντ.

Παιδιά και οι άλλες ομάδες έχουν παίχτες τύπου Βρακά στην 26αδα τους.

Εμένα με ενδιαφέρει προσωπικά το εξτρέμ να κάνει τη διαφορά. Προτιμώ ΕΝΑΝ που πραγματικά θα κουβαλήσει, δηλαδή καλύτερο και από Μουλεκα, παρά 2 χειρότερους.

Πολλά πιστεύω ότι θα κριθούν και από την κλήρωση των ομίλων (πολύ το μιλάμε έχουμε να τελειώσουμε τη δουλειά σήμερα).
Δηλαδή σε σενάριο που είμαστε στο 1ο pot, και κλήρωση τυχερή με 3 χωριά, δε θα είναι πρόβλημα η Ευρώπη μέχρι Δεκέμβρη.

Στάλθηκε από το RMX1931 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Το να εχει ενοχλησεις ενας παικτης δεν ειναι τοσο απιθανο σεναριο

Δεν μπορεις να λες οτι εχει στηριχθει και με το παραπανω οταν ζηταει με καθε τροπο 2 μεσοεπιθετικους και εμεις συζηταμε εναν για να δηλωσουμε στην λιστα και αν..
Δηλαδη επειδη τον γεμισες με χαφ αναιρει το γεγονος οτι χρειαζεται εξτρεμ;

Ο ένας θα έρθει. Αν δεν έρθει, μαζί σου.

Θεωρώ πως με αυτό το ρόστερ, έχει στηριχθεί και με το παραπάνω. Μην ξεχνάμε πως πριν έναν μήνα υπήρχαν προβλήματα, τα οποία δεν εξαφανίστηκαν.

Επίσης, είναι δεδομένο πως ΟΛΕΣ οι ομάδες έχουν περιθώρια βελτίωσης, ΟΛΕΣ οι ομάδες έχουν κενά, ΟΛΕΣ οι ομάδες θέλουν έναν ακόμα παίκτη (..κι άλλον έναν, κι έναν ακόμα...), ΟΛΟΙ οι προπονητές ζητάνε συνεχώς πράγματα από τη διοίκηση.

Εγώ είμαι Λουτσοσκυλο μέχρι τέλους.
Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πως με αυτό το ρόστερ μπορεί να έχει παράπονα.
Και να τα έχει δηλαδή, Κλάιν.

Ας τελειώσει σήμερα το ματς, να πάρουμε πρώτα ο Θεός την πρόκριση και θα ξεκαθαρίσουν όλα αμέσως μετά. Δεν έμεινε άλλωστε άλλος χρόνος. Την πρόκριση να πάρουμε!

Για αγορές μιλάμε....μην σκάσει μύτη καμιά πώληση μόνο και ποιος σας ακούει μετά

E μα για αυτο λεμε να περασει αυτη η μερα να κλεισουν τα μεγαλα πρωταθληματα.
Μετα να σκασει προταση αγορας απο που; Απο την Νορβηγια;

rainmaker έγραψε:Αντί να αναλωνεστε ξανά σε ΗΛΙΘΙΕΣ αλληλοκατηγορίες ("Χ μέλη είναι έτσι/Χ μέλη είναι γιουβέτσι", "γιατί τους δικαιολογείτε/γιατι τους κατηγορείτε στην ΠΑΕ") προτείνω καλύτερα να σταθούμε στα ΔΕΔΟΜΕΝΑ και στη λογική του πράγματος.

Προσωπικά θέλω οπωσδήποτε ένα εξτρέμ ΚΑΝΟΝΙ αριστερά. Παστελωτη αλήτη γαμιά μπινε κωλοπαιδο πως το λένε. Αριστεροπόδαρος δεξιοποδαρος μεσαιοποδαρος, δε με νοιάζει. Αρκεί να παίζει αριστερά.

Η περιγραφη μου θυμησε Εστογιανοφ, μόνο που αυτός έπαιζε δεξιά. Αυτός ο παικτης έπρεπε να είχε παιξει στην ΠΑΟΚΑΡΑ

Napoli4 έγραψε:

Blackgr4 έγραψε:Ρε σεις, γιατί ορισμένοι κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε;

Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό, όταν οι υπόλοιποι 5 είναι πρώτης γραμμής και στο να έχεις τον Βρακά ως 6ο μεσοεπιθετικό όταν ο 5ος σου είναι ο.. Μουργκ.

Ο Μουργκ που πέρσι ήταν 7ος στη σειρά, ψάχναμε διακαώς να τον δώσουμε και δεν υπήρξε ούτε μισή ομάδα που να θέλει να δώσει 100κ να τον πάρει.
Ο Μουργκ που ήταν το πρώτο και το τελευταίο παράδειγμα, σε κάθε αναφορά που γίνονταν, σχετικά με αποτυχημένες μεταγραφές στην εποχή Σαββίδη.
Και επειδή έκανε ένα καλό παιχνίδι με τον Αστέρα, ξαφνικά τον παρουσιάζουμε ως αξιόπιστη λύση που μπορεί να προσφέρει όχι ως 6ο-7ος μεσοεπιθετικός, αλλά ως 4ο-5ος!

Γιατί τέτοια τάση να εκλογικεύσουμε τα πάντα;
Το αντίθετο της μίρλας στα πάντα, είναι το δικαιολογώ τα πάντα. Επί της ουσίας όμως και τα δυο είναι εντελώς λάθος.

Χωρίς να πουληθεί ο Νάρεϊ, χρειαζόμασταν ένα εξτρέμ, να αντικαταστήσει σε θέση τους Μπίσεσβαρ και Καντουρί.
Πουλήθηκε και ο Νάρεϊ και συζητάμε ακόμα αν χρειαζόμαστε δυο μεσοεπιθετικούς;
Δηλαδή έφυγαν τρεις και είμαστε κομπλέ αν έρθει ένας;

Θα έχουμε δηλαδή:
Μεταγραφή - Ντέλιας - Αντρίγια και από πίσω Τάισον - Μουργκ - Βρακά για πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη;;;

Δεν είναι πως δεν καταλαβαίνουμε.
Σωστά το βλέπεις φίλε. Σε σύστημα με 3 μεσοεπιθετικούς, θέλουμε τουλάχιστον 2 προσθήκες.

Αυτό το βλέπουν όλοι.

Αυτή τη στιγμή στο 4-2-3-1 μπορεί να έχεις έλλειμμα στους μεσοεπιθετικούς, αλλά έχεις υπεραριθμια στους μέσους. Έχεις 6 μέσους, οι 3 του εκατομμυρίου (Μειτε, Οζντοεφ, Αντόνιο), ο ένας πολλά υποσχόμενος και ίσως μελλοντικός αρχηγός της ομάδας (Τσιγγάρας), ο άλλος ο τωρινός ηγέτης της ομάδας (Σβαμπ). Όλοι αυτοί μαζί με Φιλίπε για 2 θέσεις.

Ο προπονητής, κόβω το...χέρι μου, έδωσε το οκ για όλες τις προσθήκες, και φυσικά έχει στηριχθεί και με το παραπάνω φέτος.

Δεν έχουμε το τέλειο ρόστερ, αλλά έχει επιλογές, και πρέπει και αυτός να δείξει μια ευελιξία. Θες να γυρίσει το σύστημα σε 433, θες να βγάλει άσσο από τον μανίκι του (πχ Βρακα, Σμυρλή), θες να μετατρέψει ένα 8αρι σε 10αρι... Πρέπει και αυτός να εκμεταλλευτεί τους παίκτες που έχει.

Ακόμα και 3-4-2-1 μπορεί να παίξει με αυτό το ρόστερ.
Εγώ πιστεύω πως είναι ευέλικτος, ανεξάρτητα με αυτά που λένε οι περισσότεροι. Πιστεύω πως θα την βρει την λύση. Όπως επίσης πιστεύω πως με έναν καλό εξτρέμ, έχουμε ρόστερ που μπορεί να πρωταγωνιστήσει.

Σε αυτή την μεταγραφική που η ομάδα έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, προσωπικά δεν βρίσκω λόγο γκρίνιας επειδή θα έρθει ένα εξτρέμ και όχι δύο.

Μακάρι μέχρι το τέλος να έρθουν οι 2.
Αλλά θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο, έως απίθανο.

Αδερφέ άλλο αυτό που γράφεις και άλλο να αναφέρεται ο Βρακάς ως λύση με τρόπο που υποτίθεται πως οι υπόλοιποι δεν τον αντιλαμβανόμαστε.
Να χαρώ εγώ και τον Βρακά και τον Σμυρλή. Κανένα πρόβλημα. Λέω απλά πως είναι εντελώς διαφορετικό να υπολογίζεται ο Βρακάς ως 6ος όταν έχεις 5 αξιόλογους μεσοεπιθετικούς και άλλο να υπολογίζεται ως 6ος, όταν ο 5ος σου είναι ο Μουργκ.
Είναι σαν να λέμε, πως αν δεν έφευγε ο Νάρεϊ, δεν θα έρχονταν κανένας μεσοεπιθετικός και θα ήμασταν κομπλέ για τρεις διοργανώσεις. Δεν το καταλαβαίνω. Σόρυ αλλά δεν.