Στον τελικό του Κυπέλλου όμως, αλίμονο παίχτηκε μπάλα υπό ιδανικές συνθήκες. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως έπαιξε ρόλο η προετοιμασία για τον συγκεκριμένο αγώνα, ο σχεδιασμός, η επικέντρωση στα δυνατά σημεία του αντιπάλου και το πλάνο για να τα καταπνίξεις, η προετοιμασία για την περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά, έτσι ώστε όταν δεχτείς γκολ να μην περάσουν δέκα λεπτά μέχρις ότου να συνέλθεις, η διαχείριση του υλικού που έχεις και οι αλλαγές για να βρεις διέξοδο στις προβληματικές που σου βάζει ο αντίπαλος κ.ο.κ. Δυστυχώς στον τελικό και στο διάστημα πριν από αυτόν η ομάδα χρειαζόταν προπονητή τον οποίο δεν είχε. Από αυτό και μόνο και για δεκάδες άλλους λόγους που έχω παλιότερα αναφέρει, η αλλαγή προπονητή στη μέση της σαιζόν κρίνεται εντελώς λανθασμένη και την χρεώνονται παίκτες και διοίκηση. Εμάς δε μας βάζω στην εξίσωση, καθώς μια σοβαρή διοίκηση δεν κάνει ποτέ τίποτα υπό καθεστώς πίεσης οπαδών, ότι κάνει το κάνει γιατί εξυπηρετεί το στρατηγικό σχεδιασμό της ομάδας και κατά συνέπεια το καλό της.
Δυστυχώς θα πρέπει να πάμε σε έξι τελικούς χωρίς προπονητή στον πάγκο, αλλά ευτυχώς με δύο προπονητές ίδιου βεληνεκούς -ίσως και καλύτερους- εντός των γραμμών και αναφέρομαι σε Νάτχο και Κατσουράνη, πράγμα που ίσως δράσει ελάχιστα ευεργετικά στην εικόνα της ομάδας. Θα πω κάτι που ίσως ενοχλήσει, αλλά το πιστεύω. Στην παρούσα φάση και με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί, η άδεια Τούμπα μάλλον καλό θα κάνει στους παίκτες για να πάρουν τα αποτελέσματα που θέλουν, καθώς δε φαίνονται να μπορούν να διαχειριστούν την πίεση της (καλή ή κακή).
Τέλος, ελπίζω τουλάχιστον η επιλογή αλλαγής προπονητή να ανταμειφθεί με την επίτευξη του μόνου στόχου που μας έχει απομείνει γιατί σε άλλη περίπτωση ο μόνος -από αυτούς που ξεκίνησαν τη φετινή σαιζόν- που θα έχει επιτύχει έστω και ένα στόχο, θα είναι ο Στέφενς που μοιάζει πως οδηγεί τη Στουτγκάρδη στη σωτηρία, αφήνοντας πίσω του 5 βαθμούς το Αμβούργο.
) μενει να τα δουμε αυτο τον μηνα σε πραξεις.