hawklord έγραψε:Αν αναφερεσαι σε μενα κανεις λαθος 101%. Χεσμενη την εχω τη 10 θεση, κλασμενες τις ευρωπες, θελω η εθνικη να μην πηγαινει σε ευρωπαικα και παγκοσμια, και οχι να ψοφησει μονο η κατσικα του γειτονα αλλα να ψοφησει και ο γειτονας ο ιδιος υποφεροντας.
Αφοπλιστικά ειλικρινής και αυτό είναι κάτι που εκτιμώ πολύ. Την ειλικρίνεια.
Πάμε παρακάτω. Στον αντίλογο.
Η Ευρώπη μια χαρά είναι, για να ξεβρακώνει όλες τις εσωτερικές παθογένειες του εγχώριου ποδοσφαίρου ή να αναδεικνύει τα όποια θετικά.
Καταρχάς πέρσι και φέτος ο γαύρος, ξεβράκωσε πολλά αφηγήματα. Πρώτον ξεβράκωσε πέρσι το αφήγημα ότι δεν γίνονται ποιοτικές μεταγραφές το Γενάρη, μιας και με βάση αυτές κατέκτησε το Μίλκο Καπ (Κόνφερενς Λιγκ).
Δεύτερον και πέρσι και φέτος, έχει ξεβρακώσει ένα εγχώριο ελληνικό αφήγημα ότι δεν μπορεί μια ομάδα να είναι ανταγωνιστική σε Ελλάδα και Ευρώπη και να αντέξει πολλαπλές διοργανώσεις. Μια χαρά μπορεί, με το σωστό ρόστερ και τον σωστό προπονητή.
Επιπλέον, με την ευρωπαϊκή βαθμολογία δίνεται η δυνατότητα εισόδου σε μια ομάδα, να εισέλθει ακόμα και σε ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ είτε απευθείας, είτε με λιγότερους αγώνες.
Μιλάμε για περισσότερα έσοδα, πιο ελκυστικό το όποιο σωματείο γενικά για έλευση ποδοσφαιριστών με μεταγραφές και καλύτερο ρόστερ.
Επίσης με τις εθνικές και κυρίως την Ευρώπη, το ρόστερ αποκτά μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία. Άρα καλύτερες πωλήσεις, περισσότερα έσοδα, καλύτερες μεταγραφές προς την ομάδα. Ένα κύκλος είναι.
Το ότι προκρίθηκαν ο γαύρος και ο βάζελος, μπορεί να δώσει ενδεχομένως ευρωπαϊκούς βαθμούς στη χώρα, που είναι καλό, εφόσον είμαστε σε θέση αγωνιστικά ή εξωαγωνιστικά χωρίς να μας περνάν πριονοκορδέλα, να κατακτήσουμε κάποια προνομιούχο θέση, πρωτάθλημα, 2η θέση (ή κύπελλο - γενικά μιλάω, όχι μόνο για φέτος).
Σίγουρα η όποια κόπωση θα έχουν, ίσως φέρει κάποιες βαθμολογικές απώλειες για αυτούς στη συνέχεια του πρωταθλήματος ή στα πλέιοφ.
Τέλος, να πω και κάτι ακόμα. Με το ευχόμαστε να πεθάνει ο γείτονας και να ψοφήσει υποφέροντας, απλά αυτό είναι κάτι που δεν έχει κανένα αντίκτυπο, πέρα από την εκτόνωση πρωτογενών ανθρώπινων ενστίκτων και συναισθημάτων, που εγώ ως ένα σημείο κατανοώ από πού πηγάζουν, δηλαδή το διαχρονικό αίσθημα αδικίας που νιώθουμε.
Αλλά με τις ευχές και τα ευχολόγια, δεν ψόφησε κανένας εχθρός. Αν θέλουμε όχι μόνο να ξεπεράσουμε τον γείτονα, αλλά και να γίνει πραγματικά η δική μας ποδοσφαιρική ζωή καλύτερη, τότε είναι πιο υγιές αντί να ξεσπάμε / εκτονωνόμαστε με την εξωτερίκευση των πιο πρωτόγονων ενστίκτων - συναισθημάτων, να κάνουμε κάτι άλλο.
Να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι. Ακόμα και αν δεν ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα ή ο ίδιος ο γείτονας υποφέροντας, με το να γίνουμε εμείς καλύτεροι από ότι είμαστε, που είναι το πιο υγιές και θετικό, θα γίνει η δική μας ποδοσφαιρική ζωή καλύτερη.
Και αν συνεχίζουμε να γινόμαστε καλύτεροι, κάποια στιγμή θα ξεπεράσουμε όχι μόνο τον γείτονα, αλλά και όλους τους υπόλοιπους στο τετράγωνο, στη συνοικία, στην πολή, στη χώρα, στην περιοχή, στην ήπειρο κλπ κλπ.
Θέλω να πω ότι, καλή η ειλικρίνεια, αλλά ο συγκεκριμένος τρόπος σκέψης δεν βγάζει πουθενά.
Ο θετικός τρόπος σκέψης βελτίωσης κάπου μπορεί να βγάλει.
Άσε που η αλεπού με το να εύχεται να πέσουν τα μέζεα του κριαριού για να τα φάει, ψόφησε της πείνας.
Καλύτερα να μεταμορφωθεί σε λύκο η αλεπού αν μπορεί - είναι προτιμότερο και να το φάει το κριάρι ολόκληρο και να αφήσει και τα αμελέτητα για το επιδόρπιο της επικράτησης.
Εμείς πρέπει να στοχεύουμε να γινόμαστε εμείς καλύτεροι, όχι να ευχόμαστε χωρίς να κάνουμε κάτι, οι άλλοι απλά να γίνουν χειρότεροι.
Απλά δεν θα γίνει.
