Paokmania.Gr

[youtube]dVxBDEqmwSA[/youtube]

Άπαιχτος για μια ακόμα φορά ο back............Τα σέβη μου...

Να είσαι καλά αδερφέ

[youtube]-scss8IeV_I[/youtube]

[youtube]0sJJaIgUlXE[/youtube]

[youtube]x5LBmOspy64[/youtube]

[youtube]1it7BP5PckI[/youtube]

Φωτεινή Βελεσιώτου..."Θα με δικάσει",
πρώτη εκτέλεση της αξέχαστης Σωτηρίας Μπέλλου...
[youtube]OZYPfFXqgOA[/youtube]

Απ την ίδια..."Μέλισσες"...
[youtube]MlcTsQky_58[/youtube]
...και "Μυστικό"...
[youtube]rfWqhKva2-s[/youtube]

Κάθε Πρωτοχρονιά,
κάθε που ένας ακόμα χρόνος προστίθεται στους ήδη υπάρχοντες,
εδώ και πάνω από 20 χρόνια, μ αρέσει να ακούω το τραγούδι του Τσιτσάνη:
"Τα διαλεχτά παιδιά" ή ακόμα πιο γνωστό ως "Είμαστε αλάνια"..
Το παραθέτω σε μια live εκτέλεση του από ένα επικό δίδυμο,
τους αξέχαστους Μαρίκα Νίνου και Πρόδρομο Τσαουσάκη...
[youtube]KpSioh2P8Ps[/youtube]
Οι στίχοι του τραγουδιού είναι της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου
και θαρρώ ότι αξίζει να μνημονεύονται...

Είμαστε αλάνια, διαλεχτά παιδιά μέσα στην πιάτσα
και δεν την τρομάζουν οι φουρτούνες τη δική μας ράτσα...

Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί...

Κάθε μας μεράκι γίνεται τραγούδι και το λέμε
και μες στα στραπάτσα μάθαμε ποτέ μας να μην κλαίμε...

Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί...

Κι αν στην κοινωνία μας χτυπούν αλύπητα οι μπόρες
Μέσα στο τραγούδι φεύγουνε χαρούμενες οι ώρες...

Τι τα θες, τι τα θες, πάντα έτσι είν’ η ζωή
θα γελάς ή θα κλαις βράδυ και πρωί!!!!

Αφιερωμένο (σε Π.Α.Ο.Κ.τσίδικη version) σε όλα τα γνήσια Π.Α.Ο.Κ.τσάκια και στις ασπρόμαυρες ζωές μας...
[youtube]pRSwXFUhRO8[/youtube]

[youtube]0n3OepDn5GU[/youtube]

+1

@ back :
Ωραίος ο αιώνιος δανδής Brian Ferry
Το κομμάτι του Chris Rea αποτυπώνει τόσο ωραία τη θαλπωρή των γιορτών, που σε κάνει να θέλεις να είσαι με τους δικούς σου από τα παλιά.

@ ΑποστόληςΑ
Τον Ρούντολφ τον ξέσκισα αυτές τις γιορτές!

@ Goran
Το Μινόρε της Αυγής από τις καλύτερες σειρές που έβγαλε ποτέ η ελληνική τηλεόραση.
Και έχουμε ήδη ένα αναπάντητο κουίζ :
Για ποιά τραγουδάει ο Μήτσος ¨Μαύρα μάτια, μάτια φρύδια¨, που ο χωρισμός τους το κατέστρεψε;
http://forum.paokmania.gr/viewtopic.php ... 5#p1232055

Τη φωνή στον ¨Μήτσο¨ τη δανείζει ο Χρήστος Κανελλόπουλος της Αθηναϊκής Κομπανίας, και έχουμε ένα από τα ωραιότερα, αντρικά ζεμπέκικα.
Οι Βεργούλες /(Τα δυο σου χέρια πήρανε)
[youtube]oe1uqb9er1Y[/youtube]

Και ένα άλλο κορυφαίο αντρικό ζεμπέκικο (αν και ο ρυθμός παέι προς απτάλικο λίγο) με Γενίτσαρη και Ξηντάρη να χορεύει.
[youtube]1TadnMNq3rI[/youtube]

Τόλη, δεν το είχα δει το ΚΟΥΙΖ σου ως τώρα...
Το πονηρό χαμόγελο και το πλάγιο βλέμα της μαυρομάτας, μου έφερε στον νου αυτή την αξέχαστη κούκλα...

Καίτη Παπανίκα κύριοι...Το μελαχρινό μεγαλείο της ελληνικής θηλυκότητας, πάντα κατά την άποψη μου...

Δεν θυμάμαι όμως αν έπαιζε στην (όντως απ τις καταπληκτικότερες ελληνικές) σειρά...
Σίγουρα έπαιζε όμως μια άλλη, νεότερη της, νόστιμη μαυρομάτα, που πιθανολογώ πως είναι η σωστή απάντηση...
...Πέγκυ Σταθακοπούλου, δίχως φυσικά να είμαι και σίγουρος...

Επί τη ευκαιρία μου δωσες ωραία πάσα, μιας και τον μπαμπά Ξηντάρη τον έχω προλάβει-δει ζωντανά να τραγουδάει, παρέα με τον Σκελέτη και τον "δικό μας" μεγάλο μαέστρο Χοντρονάκο, στην "Στοά των Αθανάτων"...
Για "παραγγελιά" μου τραγουδούσε ο σχωρεμένος και χόρευα μέσα στην χαβούζα,
τον "Πράσινο Μύλο", που τον παραθέτω σε εκτέλεση από την πιο κολλητή παρτενέρ του, την Μαριώ...

[youtube]o1_JyyT44gE[/youtube]

Κι ένα βαρύ αλανιάρικο για να το κλείσω "έέέμορφαααα"...που θα λεγε κι ο σχωρεμένος, ο τιτάνας Φέρμας...
Πάλι από την Μαριώ λοιπόν, με την συνοδεία όμως εδώ του αξέχαστου Χοντρονάκου...
"Χασίσι ήπιε κι ο Θεός"...
[youtube]583nKNDsJec[/youtube]
"Δωσ' της...Μαχαιριές κι εγώ γιατρός της"...
Αλησμόνητος αλάνης-ρεμπέτης-μαέστρος ο Νάκος, μεγάλα τραγούδια, μεγάλες ατάκες, αξέχαστο πακέτο...

Ρίκα Βαγιάννη Goran, Ρίκα Βαγιάννη!

Να βάλω και μιά άλλη Σαλονικιά ρεμπέτισσα -όχι τόσο γνωστή σα τη Μαριώ-, τη Λιλή που την πρωτάκουσα 19χρονος φλώρος στο ιστορικό Μινουί, όχι σε αυτό που ΄πήγε Καμάρα και μετά μαζεύονταν και φοιτητοπαρέες.
Στο Μινουί επί της Στρατηγού Δαγκλή, που με 2 συμφοιτητές μπαίνουμε μέσα φορώντας τα Polo μας, και μας υποδέχθηκε ο Καμπουρέλος με το ¨Καλώς τα εγγόνια¨ .
Κάτσαμε στη γωνίας μας, ήπιαμε το κρασάκι μας, ακούσαμε τη μουσική μας, πλερώσαμε,αφήκαμε μπουρμπουάρ και εξαφανιστήκαμε.

Πρίν το χάραμα - Λιλή
[youtube]hQkE74IMpx4[/youtube]