
Καταστροφικό το 1ο δεκαπεντάλεπτο του 2ου ημιχρόνου!!!
Οι παίχτες μας θόλωσαν στην επίθεση (4 γκολ όλα κι όλα στα 16 πρώτα λεπτά του 2ου) και αποσυντονίστηκαν στην άμυνα, οπότε φάγαμε τουλάχιστον 3 τζάμπα γκολ, απ αυτά που δεν τρως ούτε σε σχολικό αγώνα!!!
Ο κόσμος μας κοιτούσε σαστισμένος τους παίχτες να κάνουν παιδαριώδη λάθη (ο Παλάσκας όχι μόνο δεν είδε καν ότι η εστία τους ήταν άνευ τερματοφύλακα για να βάλει γκολ με ένα σουτάκι απ τα 25 μέτρα αλλά πουλώντας και την μπάλα τους χαρίσαμε ένα ακόμα τετ-α-τετ γκολ-δώρο), δυστυχώς άλαλος εκεί που χρειαζόταν κουράγιο η ομάδα!!!
Τα κοράκια πήραν σκυτάλη και εκμεταλευόμενοι τον εκνευρισμό μας (κυρίως του αρχηγού μας Πετρίδη), μας είχαν τα μισά απ τα 30 λεπτά του 2ου ημιχρόνου να παίζουμε με παίχτη λιγότερο!!!
Η προσπάθεια κόσμου και ομάδας στο τέλος (τα 6 ολόκληρα τελευταία λεπτά πιέζαμε με man to man σε όλο το γήπεδο με πολλή ηχητική βία), δεν ήταν αρκετή για να γυρίσει το παιχνίδι!!!
Το τελείωμα του αγώνα πάντως, βρήκε οπαδούς και παίχτες αγκαλιασμένους να τραγουδούν "εμείς μαζί για μια ζωή Αετέ, Αετέ, Δικέφαλε" κι αυτό δείχνει πόσο εκτιμήθηκε η τιτάνια προσπάθεια των παιχτών μας και ότι οι οπαδοί του handball-Π.Α.Ο.Κ. είναι πολύ ψηλότερου επιπέδου απ τους ποδοσφαιρικούς!!!
Κατά την γνώμη μου "ξεχάστηκε" πολύ στον πάγκο ο Τσαναξίδης...

Δεν πειράζει παλικάρια, ψηλά το κεφάλι και προχωράμε μπροστά και γερά!!!
