σορρυ που τρο βαζω εδω αλλα δεν ηξερα που αλλου...
Δύο σύνδεσμοι φιλάθλων σε κάθε ομάδα
Για τους συνδέσμους φιλάθλων η ΕΠΟ προτείνει κάθε ΠΑΕ να έχει το δικαίωμα να νομιμοποιεί έναν ή το πολύ δύο συνδέσμους οπαδών σε ολόκληρη τη χώρα (με τα παραρτήματά τους).
Την ευθύνη αναγνώρισης και επίβλεψης της ίδρυσης, λειτουργίας και οργάνωσης των Συνδέσμων αναλαμβάνει η ΕΠΟ. Ακόμη, απαγορεύεται ρητά η διάθεση εισιτηρίων διαρκείας στα μέλη των οργανωμένων συνδέσμων οπαδών και στα μέλη τους διατίθενται μόνο απλά, ονομαστικά εισιτήρια, απαγορεύεται ρητά η παραχώρηση, μεταπώληση ή ο δανεισμός του ονομαστικού εισιτηρίου από τον νόμιμο κάτοχό του σε άλλο πρόσωπο.
Τόσο η ΕΠΟ όσο και η Super League ζήτησαν την ενεργοποίηση του μέτρου «της τηλεόρασης κλειστού κυκλώματος» για την αστυνόμευση του χώρου και των προσώπων, την αναβάθμιση των τμημάτων αθλητικής βίας της αστυνομίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Επίσης, η αστυνομία να προχωρά σε συλλήψεις παραβατών με βάση τα στοιχεία από τις κάμερες ασφαλείας, ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου και σε άμεσο συνδυασμό με το ονομαστικό εισιτήριο
http://www.sentragoal.gr/article.asp?ca ... id=6982147
οι ανθρωποι εχουν σαλεψει κανονικα....
Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
'Αρθρα › Αποστόλης Νταλούκας
Μια σύγχρονη «Ελληνορωμαϊκή» ποδοσφαιρική ιστορία...
.....γράφει διάφορα και για να μην κουράσω τα έβγαλα όποιος θέλει να τα διαβάσει το λινκ στο τέλος του άρθρου.....
Ίγκλι Τάρε: Ένας Αλβανός που «έμαθε» Ελληνικά και μιλάει Ιταλικά!
Είναι αλήθεια πως δεν περιμέναμε να «βγάλουμε» τέτοιο θέμα στο προπονητικό κέντρο των «Λατσιάλι». Αυτή είναι και η γοητεία της δημοσιογραφικής έρευνας όπου πολλές φορές αγχώνεσαι για το αν προκύψει είδηση στο ρεπορτάζ και στην πορεία δεν σου φτάνει και ο χρόνος για να ακούς άκρως ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Προσωπικά ήξερα για έναν Αλβανό παίκτη, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που είχε έρθει στην Ελλάδα. Ήταν ένας ψηλόσωμος φορ με εξαιρετικά προσόντα που δοκίμασε να περάσει τα ποδοσφαιρικά σύνορα της πατρίδας του σε μια χρονική περίοδο όπου συμπατριώτες του περνούσαν κατά δεκάδες χιλιάδες τα σύνορα αναζητώντας ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο.
Τότε, ο Ίγκλι Τάρε είχε την «τύχη» να περάσει από τα Τρίκαλα, η Θεσσαλική ομάδα προετοιμάζονταν για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Άφησε άριστες εντυπώσεις αλλά δεν έμεινε εκεί πάνω από μια βδομάδα καθώς όπως μας είπε δεν μπορούσε να μείνει καθώς υπήρχε πολιτική ένταση με τους συμπατριώτες του οι οποίοι μπαινοέβγαιναν από την περιοχή της Κακαβιάς. Αυτός έφυγε με 60 χιλιάρικα στην τσέπη καθώς ο Μουσουλμάνος πατέρας του, τον καλούσε να επιστρέψει στην Αλβανία μέχρι να ηρεμίσουν τα πράγματα.
Στο λεωφορείο της επιστροφής και λίγο πριν φτάσει στα Γιάννενα, ο Τάρε κατάλαβε πως κάποιος του είχε.. κλέψει (!) από την τσέπη τα συγκεκριμένα χρήματα με αποτέλεσμα να χρειαστεί η διαδικασία του «ρεφενέ» μεταξύ των επιβατών προκειμένου να φτάσει τουλάχιστον ως τα σύνορα και μετά.. θα έψαχνε άλλον τρόπο.
Όπως λέει πλέον ο ίδιος, αυτή ήταν μέσα σε μισή ώρα η καλή και η κακή εικόνα από την Ελλάδα. Προφανώς δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε.. Το κοντράστ συναισθημάτων για τον ίδιο συνεχίστηκε όταν επέστρεψε στην χώρα μας. Ως παίκτης του Διαγόρα Ρόδου, με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, παρακαλώ! «Τι απίστευτος τύπος.. Τι υπέροχος και ευθύς άνθρωπος..» μας λέει.
«Μακάρι να είχε πολλούς τέτοιους ο χώρος μας. Μιλούσαμε και ήξερε πώς να σε κερδίσει γιατί πάνω απ’ όλα είναι σπουδαίος άνθρωπος..» Αυτή ήταν η μια πλευρά της 2ης πράξης της παρουσίας του Τάρε στην Ελλάδα, διότι ακολούθησε η άλλη όψη του νομίσματος.. Η μοίρα του τον έφερε στον Εθνικό ως επόμενο σταθμό της σύντομης εν Ελλάδι καριέρας του.
«Εκεί έχασα κάθε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.. Το λέω τώρα και δεν με πιστεύουν! Μιλήσαμε με τον τότε πρόεδρο για να κάνουμε ένα νέο συμβόλαιο γιατί όπως μου είπαν, τους άρεσα πολύ. Την ημέρα που πήγα να υπογράψω το συμβόλαιο ήξερα πως αυτό θα ήταν για δύο χρόνια.. Όμως όταν πήγα να υπογράψω αυτός ο.. ψηλός πρόεδρος με το μουστάκι μου έδωσε ένα συμβόλαιο που έγραφε το νούμερο πέντε δίπλα στη διάρκειά του. Εγώ είπα πως είχαμε συμφωνήσει για δύο αλλά αυτός μου είπε πως δεν.. έβλεπα καλά το νούμερο!! Έφυγα..»
Μετά από μια μεγάλη καριέρα στα γήπεδα της Γερμανίας και της Ιταλίας ο Τάρε τώρα είναι τεχνικός Διευθυντής στη Λάτσιο. Μιλάει Ελληνικά με αυτή τη γλώσσα του αρέσει να θυμάται τις εμπειρίες του στην χώρα μας την οποία ασφαλώς και προτιμάει για τις διακοπές του.
Είναι αλήθεια πως ο ίδιος από την αρχή δεν αισθάνεται τόσο άνετα στο νέο του πόστο. Οι φίλαθλοι της ομάδας αλλά και ο Τύπος στην Ιταλία δεν βλέπουν με τόσο ενθουσιασμό την προοπτική συνεργασίας του από αυτή την θέση. Ο ίδιος εκτιμάει την εμπιστοσύνη που του δείχνει η διοίκηση του συλλόγου και προσπαθεί να δει τα πράγματα αισιόδοξα. Όσο για τις απόψεις του περί του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτές έχουν διαφοροποιηθεί εν μέρει καθώς μεσολάβησαν οι εμπειρίες του ως παίκτης της Μπολόνια.
«Εκεί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω το 2004 τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Φανταστικός άνθρωπος... Τι άλλο να πω; Ήμασταν συνεχώς στο ίδιο δωμάτιο στις αποστολές της ομάδας. Θυμάμαι πως τότε είχε έρθει ως πρωταθλητής Ευρώπης αλλά ο ίδιος αισθάνονταν κάπως άβολα από τον τρόπο που δουλεύουν οι Ιταλικές ομάδες. Δεν είχε μάθει από τόσο σκληρή προπόνηση. Όχι πως δεν του άρεσε, αλλά μου έλεγε πως στην Ελλάδα δεν γίνονται τέτοια πράγματα στην προπόνηση.. Όμως χαιρόμουν που ήμασταν φίλοι. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος. Μετά χάρηκα όταν έμαθα πως γύρισε στην Ελλάδα και βοήθησε στην ανασύνταξη μιας τόσο μεγάλης ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ. Δεν μου προκαλεί εντύπωση που τα κατάφερε διότι είναι δυναμικός, επίμονος και ότι θέλει να σου πει το λέει ευθέως..»
Είναι φυσικό να έχει επαφές με την Ελλάδα. Στην παρούσα φάση πάλι με τον ΠΑΟΚ θέλει να μιλάει κι όχι μόνον λόγω του Ζαγοράκη.
«Τώρα είμαι σε επαφή και με τον Βρύζα. Ξέρετε πως ο Ζήσης έχει φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα ως παίκτης στην Ιταλία ενώ τώρα μαθαίνουμε το πώς δουλεύει στον ΠΑΟΚ. Δεν μου προκαλεί έκπληξη διότι απλά χρησιμοποιεί το Ιταλικό μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας μιας ομάδας όπου ο καθένας κάνει αυτό που πρέπει από τη θέση που έχει.. Τον έχουμε όλοι σε μεγάλη υπόληψη και είναι λογικό να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλες τις ομάδες εδώ. Είναι από τους ανθρώπους που η κάθε Ιταλική ομάδα θα απαντήσει στο τηλεφώνημά του διότι θα μιλήσουμε σοβαρά και με προοπτική ιδανικής συνεργασίας. Εννοείται πως το ίδιο ισχύει και για τη Λάτσιο καθώς θέλουμε να έχουμε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον ΠΑΟΚ.. Νομίζω πως αυτή η ομάδα κάνει καλά βήματα για να ξεφύγει από κάποια απαρχαιωμένα στερεότυπα αναζητώντας κάτι παραπάνω. Με τέτοιους ανθρώπους είναι βέβαιο πως θα τα καταφέρει. Παίζουν ρόλο οι εμπειρίες και προπάντων το πώς τις χρησιμοποιεί ο καθένας στην πορεία της σταδιοδρομίας του. Στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν πρέπει να μιλάς πολύ αλλά να κάνει πράγματα ουσίας. Αυτό είναι που μένει.. »
Πριν φύγουμε από το προπονητικό κέντρο της Λάτσιο μας έδειξε έναν πιτσιρικά μακρυμάλλη παίκτη που έκανε προπόνηση μόνος του μακριά από τους υπόλοιπους..
«Τον βλέπετε αυτόν; Τον φέραμε από την Ουρουγουάη και τώρα παίζει κάποια ματς με την Primavera (ομάδα Νέων). Να με θυμάστε πως αυτός σε 2-3 χρόνια θα παίζει στην εθνική της πατρίδας του και στην Λάτσιο θα είναι το πρώτο όνομα..»
Δεν μας είπε καν το όνομά του. Θα περιμένουμε να δούμε εάν θα δικαιωθεί, ένας άνθρωπος που απέδειξε ότι στον δύσκολο και απαιτητικό χώρο του ποδοσφαίρου όλα μπορούν να συμβούν. Αρκεί να το πιστεύεις!!
http://www.libero.fm/details.asp?id=1797&t=a
Μια σύγχρονη «Ελληνορωμαϊκή» ποδοσφαιρική ιστορία...
.....γράφει διάφορα και για να μην κουράσω τα έβγαλα όποιος θέλει να τα διαβάσει το λινκ στο τέλος του άρθρου.....
Ίγκλι Τάρε: Ένας Αλβανός που «έμαθε» Ελληνικά και μιλάει Ιταλικά!
Είναι αλήθεια πως δεν περιμέναμε να «βγάλουμε» τέτοιο θέμα στο προπονητικό κέντρο των «Λατσιάλι». Αυτή είναι και η γοητεία της δημοσιογραφικής έρευνας όπου πολλές φορές αγχώνεσαι για το αν προκύψει είδηση στο ρεπορτάζ και στην πορεία δεν σου φτάνει και ο χρόνος για να ακούς άκρως ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Προσωπικά ήξερα για έναν Αλβανό παίκτη, στις αρχές της δεκαετίας του ’90 που είχε έρθει στην Ελλάδα. Ήταν ένας ψηλόσωμος φορ με εξαιρετικά προσόντα που δοκίμασε να περάσει τα ποδοσφαιρικά σύνορα της πατρίδας του σε μια χρονική περίοδο όπου συμπατριώτες του περνούσαν κατά δεκάδες χιλιάδες τα σύνορα αναζητώντας ένα καλύτερο βιοτικό επίπεδο.
Τότε, ο Ίγκλι Τάρε είχε την «τύχη» να περάσει από τα Τρίκαλα, η Θεσσαλική ομάδα προετοιμάζονταν για το πρωτάθλημα της Β’ Εθνικής. Άφησε άριστες εντυπώσεις αλλά δεν έμεινε εκεί πάνω από μια βδομάδα καθώς όπως μας είπε δεν μπορούσε να μείνει καθώς υπήρχε πολιτική ένταση με τους συμπατριώτες του οι οποίοι μπαινοέβγαιναν από την περιοχή της Κακαβιάς. Αυτός έφυγε με 60 χιλιάρικα στην τσέπη καθώς ο Μουσουλμάνος πατέρας του, τον καλούσε να επιστρέψει στην Αλβανία μέχρι να ηρεμίσουν τα πράγματα.
Στο λεωφορείο της επιστροφής και λίγο πριν φτάσει στα Γιάννενα, ο Τάρε κατάλαβε πως κάποιος του είχε.. κλέψει (!) από την τσέπη τα συγκεκριμένα χρήματα με αποτέλεσμα να χρειαστεί η διαδικασία του «ρεφενέ» μεταξύ των επιβατών προκειμένου να φτάσει τουλάχιστον ως τα σύνορα και μετά.. θα έψαχνε άλλον τρόπο.
Όπως λέει πλέον ο ίδιος, αυτή ήταν μέσα σε μισή ώρα η καλή και η κακή εικόνα από την Ελλάδα. Προφανώς δεν ήξερε τι θα ακολουθούσε.. Το κοντράστ συναισθημάτων για τον ίδιο συνεχίστηκε όταν επέστρεψε στην χώρα μας. Ως παίκτης του Διαγόρα Ρόδου, με προπονητή τον Άγγελο Αναστασιάδη, παρακαλώ! «Τι απίστευτος τύπος.. Τι υπέροχος και ευθύς άνθρωπος..» μας λέει.
«Μακάρι να είχε πολλούς τέτοιους ο χώρος μας. Μιλούσαμε και ήξερε πώς να σε κερδίσει γιατί πάνω απ’ όλα είναι σπουδαίος άνθρωπος..» Αυτή ήταν η μια πλευρά της 2ης πράξης της παρουσίας του Τάρε στην Ελλάδα, διότι ακολούθησε η άλλη όψη του νομίσματος.. Η μοίρα του τον έφερε στον Εθνικό ως επόμενο σταθμό της σύντομης εν Ελλάδι καριέρας του.
«Εκεί έχασα κάθε εμπιστοσύνη στους ανθρώπους.. Το λέω τώρα και δεν με πιστεύουν! Μιλήσαμε με τον τότε πρόεδρο για να κάνουμε ένα νέο συμβόλαιο γιατί όπως μου είπαν, τους άρεσα πολύ. Την ημέρα που πήγα να υπογράψω το συμβόλαιο ήξερα πως αυτό θα ήταν για δύο χρόνια.. Όμως όταν πήγα να υπογράψω αυτός ο.. ψηλός πρόεδρος με το μουστάκι μου έδωσε ένα συμβόλαιο που έγραφε το νούμερο πέντε δίπλα στη διάρκειά του. Εγώ είπα πως είχαμε συμφωνήσει για δύο αλλά αυτός μου είπε πως δεν.. έβλεπα καλά το νούμερο!! Έφυγα..»
Μετά από μια μεγάλη καριέρα στα γήπεδα της Γερμανίας και της Ιταλίας ο Τάρε τώρα είναι τεχνικός Διευθυντής στη Λάτσιο. Μιλάει Ελληνικά με αυτή τη γλώσσα του αρέσει να θυμάται τις εμπειρίες του στην χώρα μας την οποία ασφαλώς και προτιμάει για τις διακοπές του.
Είναι αλήθεια πως ο ίδιος από την αρχή δεν αισθάνεται τόσο άνετα στο νέο του πόστο. Οι φίλαθλοι της ομάδας αλλά και ο Τύπος στην Ιταλία δεν βλέπουν με τόσο ενθουσιασμό την προοπτική συνεργασίας του από αυτή την θέση. Ο ίδιος εκτιμάει την εμπιστοσύνη που του δείχνει η διοίκηση του συλλόγου και προσπαθεί να δει τα πράγματα αισιόδοξα. Όσο για τις απόψεις του περί του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αυτές έχουν διαφοροποιηθεί εν μέρει καθώς μεσολάβησαν οι εμπειρίες του ως παίκτης της Μπολόνια.
«Εκεί είχα την ευκαιρία να γνωρίσω το 2004 τον Θοδωρή Ζαγοράκη. Φανταστικός άνθρωπος... Τι άλλο να πω; Ήμασταν συνεχώς στο ίδιο δωμάτιο στις αποστολές της ομάδας. Θυμάμαι πως τότε είχε έρθει ως πρωταθλητής Ευρώπης αλλά ο ίδιος αισθάνονταν κάπως άβολα από τον τρόπο που δουλεύουν οι Ιταλικές ομάδες. Δεν είχε μάθει από τόσο σκληρή προπόνηση. Όχι πως δεν του άρεσε, αλλά μου έλεγε πως στην Ελλάδα δεν γίνονται τέτοια πράγματα στην προπόνηση.. Όμως χαιρόμουν που ήμασταν φίλοι. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος. Μετά χάρηκα όταν έμαθα πως γύρισε στην Ελλάδα και βοήθησε στην ανασύνταξη μιας τόσο μεγάλης ομάδας όπως ο ΠΑΟΚ. Δεν μου προκαλεί εντύπωση που τα κατάφερε διότι είναι δυναμικός, επίμονος και ότι θέλει να σου πει το λέει ευθέως..»
Είναι φυσικό να έχει επαφές με την Ελλάδα. Στην παρούσα φάση πάλι με τον ΠΑΟΚ θέλει να μιλάει κι όχι μόνον λόγω του Ζαγοράκη.
«Τώρα είμαι σε επαφή και με τον Βρύζα. Ξέρετε πως ο Ζήσης έχει φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα ως παίκτης στην Ιταλία ενώ τώρα μαθαίνουμε το πώς δουλεύει στον ΠΑΟΚ. Δεν μου προκαλεί έκπληξη διότι απλά χρησιμοποιεί το Ιταλικό μοντέλο διοίκησης και λειτουργίας μιας ομάδας όπου ο καθένας κάνει αυτό που πρέπει από τη θέση που έχει.. Τον έχουμε όλοι σε μεγάλη υπόληψη και είναι λογικό να έχει ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με όλες τις ομάδες εδώ. Είναι από τους ανθρώπους που η κάθε Ιταλική ομάδα θα απαντήσει στο τηλεφώνημά του διότι θα μιλήσουμε σοβαρά και με προοπτική ιδανικής συνεργασίας. Εννοείται πως το ίδιο ισχύει και για τη Λάτσιο καθώς θέλουμε να έχουμε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με τον ΠΑΟΚ.. Νομίζω πως αυτή η ομάδα κάνει καλά βήματα για να ξεφύγει από κάποια απαρχαιωμένα στερεότυπα αναζητώντας κάτι παραπάνω. Με τέτοιους ανθρώπους είναι βέβαιο πως θα τα καταφέρει. Παίζουν ρόλο οι εμπειρίες και προπάντων το πώς τις χρησιμοποιεί ο καθένας στην πορεία της σταδιοδρομίας του. Στο σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο δεν πρέπει να μιλάς πολύ αλλά να κάνει πράγματα ουσίας. Αυτό είναι που μένει.. »
Πριν φύγουμε από το προπονητικό κέντρο της Λάτσιο μας έδειξε έναν πιτσιρικά μακρυμάλλη παίκτη που έκανε προπόνηση μόνος του μακριά από τους υπόλοιπους..
«Τον βλέπετε αυτόν; Τον φέραμε από την Ουρουγουάη και τώρα παίζει κάποια ματς με την Primavera (ομάδα Νέων). Να με θυμάστε πως αυτός σε 2-3 χρόνια θα παίζει στην εθνική της πατρίδας του και στην Λάτσιο θα είναι το πρώτο όνομα..»
Δεν μας είπε καν το όνομά του. Θα περιμένουμε να δούμε εάν θα δικαιωθεί, ένας άνθρωπος που απέδειξε ότι στον δύσκολο και απαιτητικό χώρο του ποδοσφαίρου όλα μπορούν να συμβούν. Αρκεί να το πιστεύεις!!
http://www.libero.fm/details.asp?id=1797&t=a
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Ο ΠΑΟΚ του Σάντος δεν έχει πιάσει ταβάνι
Θεωρητικά, ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που βρίσκεται στην καλύτερη θέση από όλες όσες έχουν σκοπό να αναλάβουν τον ερχόμενο Ιούνιο την ευθύνη να τάξουν στον κόσμο τους τη διεκδίκηση του τίτλου.
Αυτό δεν συμβαίνει τόσο επειδή δείχνει μια συνέπεια στο πλάνο του, δηλαδή επειδή πέρσι τερμάτισε 2ος στην κανονική περίοδο και φέτος βρίσκεται στην 3η θέση με το δικαίωμα να πιστεύει ότι είναι ικανός ακόμη και για επανάληψη της υπέρβασης 12 αγωνιστικές πριν από το τέλος της regular season. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή ο ΠΑΟΚ είναι ο μόνος που ξέρει, θεωρητικά, σήμερα με βεβαιότητα ποια είναι τα πρόσωπα που θα τρέξουν το project ΠΑΟΚ της σεζόν 2010-’11.
Γνωρίζει από τώρα ότι θα είναι ο Θοδωρής Ζαγοράκης με τον Ζήση Βρύζα που θα τρέξουν την εταιρεία, ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο που θα έχει την ευθύνη της διεύθυνσης του ποδοσφαιρικού τμήματος. Θα έπρεπε, θεωρητικά, να ξέρει ήδη ότι ο Φερνάντο Σάντος θα συνεχίσει να κρατά φυλαγμένα στην τσέπη του καφέ δερμάτινου μπουφάν τα κλειδιά της πόρτας του προπονητή. Αν ήξερε κι αυτό, θα ήταν πραγματικά η πιο «προχωρημένη» ομάδα, την ώρα που ο Παναθηναϊκός δεν ξέρει αν θα αλλάξει ή όχι διοίκηση και προπονητή, ο Ολυμπιακός ψάχνει τον επόμενο Βαλβέρδε και η ΑΕΚ έναν μέτοχο - κυβερνήτη.
Οι συνθήκες στη Θεσσαλονίκη ανάγκασαν, τον καιρό της αιφνίδιας αποχώρησης του Ζαγοράκη, τον ΠΑΟΚ να πάρει πίσω τον λόγο που είχε δώσει στον Πορτογάλο προπονητή για την επέκταση του συμβολαίου του. Οπως και αν συνέβη αυτό, έκανε καλό και στις δύο πλευρές. Διότι ο ΠΑΟΚ είχε και έχει το περιθώριο να αντιληφθεί αν είναι ή όχι αυτό το συμφέρον του, να συνειδητοποιήσει αν αυτή η συνεργασία έχει ή όχι την προοπτική τίτλων και να επιλέξει αν πρέπει ή όχι να συνεχίσει μαζί του.
Και ο Σάντος πήρε τον χρόνο του, για να ξανασκεφτεί αν θέλει ή όχι να συνεχίσει να ζει στον ΠΑΟΚ. Τώρα πια, απαλλαγμένος από κάθε δέσμευση απέναντι στον Ζαγοράκη, ο Πορτογάλος έχει τον χρόνο του για να κάνει μια κουβέντα με τον εαυτό του, για να φτάσει σε ένα συμπέρασμα σχετικά με το αν έχει ή όχι νόημα γι’ αυτόν να δίνει μάχες με τον ΠΑΟΚ.
Η εξέλιξη της ζωής του ΠΑΟΚ με τον Πορτογάλο μοιάζει με deja vu της περιόδου 2004 - ’06 του Σάντος στην ΑΕΚ. Μοιάζει να ξαναβλέπει το έργο ο 55χρονος προπονητής. Και σήμερα μοιάζει πιθανό να είναι ίδιο και το φινάλε. Η ΑΕΚ, δηλαδή ο Ντέμης Νικολαΐδης, τον έκρινε ανεπαρκή για την κατάκτηση τίτλων. Αντί να κάνει αυτό που εκείνη την περίοδο έμοιαζε προφανές, δηλαδή να του παραδώσει ένα πιο ποιοτικό ρόστερ, το οποίο θα δικαιολογούσε από προδιαγραφές την απαίτηση να παίξει η ΑΕΚ καλύτερη μπάλα και να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Νικολαΐδης έκρινε ότι ήταν πιο συμφέρουσα επιλογή να αλλάξει προπονητή προτού αλλάξει επίπεδο στο ρόστερ της ΑΕΚ.
Μπροστά στον κίνδυνο να πέσει στην ίδια λούμπα είναι σήμερα ο ΠΑΟΚ. Κάθεται και σκάει σχετικά με την ποιότητα του θεάματος που παρουσιάζει η ομάδα του Σάντος, ψάχνει να δώσει απάντηση στο ερώτημα αν με τον Σάντος ο ΠΑΟΚ έχει πιάσει ήδη το ταβάνι του, δίνει την εντύπωση ότι ξεχνάει πως παραδίδει κάθε καλοκαίρι ρόστερ χαμηλότερων προδιαγραφών συγκριτικά με αυτές που έχουν οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου.
Ο Σάντος κοιτάζει σήμερα τον ΠΑΟΚ να βρίσκεται στους «8» του Κυπέλλου και στην 3η θέση του πρωταθλήματος. Προ ημερών ο Βλάνταν Ιβιτς σχολίαζε στον Arrena 89,2 ότι «ο ΠΑΟΚ βρίσκεται εκεί που τον παίρνει να βρίσκεται βάσει κόστους δημιουργίας και συντήρησης της ομάδας». Το «ό,τι πληρώσεις παίρνεις» δεν βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι όμως μακριά από την αλήθεια. Ειδικά όταν το «ό,τι πληρώσεις» δεν είναι πιτσιρικάδες, για τους οποίους υπάρχει η πιθανότητα να εξελιχθούν σε ποιοτικές μονάδες, και είναι μεσήλικες «ταβανάτοι» παίκτες, που έχουν επιχειρήσει ανεπιτυχώς να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο.
Με τον ΠΑΟΚ αυτών των προδιαγραφών, μάλλον ναι, ο Σάντος δεν μπορεί να πάει ψηλότερα. Αρα αν σκοπεύουν να συντηρήσουν ένα παρόμοιων δυνατοτήτων ρόστερ, τότε θα είναι πιο χρήσιμο να αναζητήσουν έναν προπονητή που να φημίζεται για την ικανότητά του να επιτυγχάνει την απόλυτη υπέρβαση. Διότι, δεν γεννάται ζήτημα, υπέρβαση είναι αυτό που επιτυγχάνει ώς σήμερα ο ΠΑΟΚ. Δίχως υψηλότερου επιπέδου παίκτες όμως δεν γίνεται να επιτύχει την απόλυτη υπέρβαση. Και θα είναι κρίμα για τον Σάντος να του προτείνουν να μείνει. Δεν φταίει να βλέπει τα μαλλιά του να ασπρίζουν επειδή η κοινωνία των opinion makers της Τούμπας δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει.
Θα ήταν χρήσιμο στην κατάμεστη Τούμπα να προβάλουν μια φορά ένα παιχνίδι της Μπενφίκα της σεζόν 2006-’07. Για να δει ο κόσμος αν, με κανονικούς παίκτες, ο Σάντος ξέρει να παίξει κανονικό ποδόσφαιρο, του θεάματος και των γκολ.
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=51537
Θεωρητικά, ο ΠΑΟΚ είναι η ομάδα που βρίσκεται στην καλύτερη θέση από όλες όσες έχουν σκοπό να αναλάβουν τον ερχόμενο Ιούνιο την ευθύνη να τάξουν στον κόσμο τους τη διεκδίκηση του τίτλου.
Αυτό δεν συμβαίνει τόσο επειδή δείχνει μια συνέπεια στο πλάνο του, δηλαδή επειδή πέρσι τερμάτισε 2ος στην κανονική περίοδο και φέτος βρίσκεται στην 3η θέση με το δικαίωμα να πιστεύει ότι είναι ικανός ακόμη και για επανάληψη της υπέρβασης 12 αγωνιστικές πριν από το τέλος της regular season. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή ο ΠΑΟΚ είναι ο μόνος που ξέρει, θεωρητικά, σήμερα με βεβαιότητα ποια είναι τα πρόσωπα που θα τρέξουν το project ΠΑΟΚ της σεζόν 2010-’11.
Γνωρίζει από τώρα ότι θα είναι ο Θοδωρής Ζαγοράκης με τον Ζήση Βρύζα που θα τρέξουν την εταιρεία, ο Σέρτζιο Κονσεϊσάο που θα έχει την ευθύνη της διεύθυνσης του ποδοσφαιρικού τμήματος. Θα έπρεπε, θεωρητικά, να ξέρει ήδη ότι ο Φερνάντο Σάντος θα συνεχίσει να κρατά φυλαγμένα στην τσέπη του καφέ δερμάτινου μπουφάν τα κλειδιά της πόρτας του προπονητή. Αν ήξερε κι αυτό, θα ήταν πραγματικά η πιο «προχωρημένη» ομάδα, την ώρα που ο Παναθηναϊκός δεν ξέρει αν θα αλλάξει ή όχι διοίκηση και προπονητή, ο Ολυμπιακός ψάχνει τον επόμενο Βαλβέρδε και η ΑΕΚ έναν μέτοχο - κυβερνήτη.
Οι συνθήκες στη Θεσσαλονίκη ανάγκασαν, τον καιρό της αιφνίδιας αποχώρησης του Ζαγοράκη, τον ΠΑΟΚ να πάρει πίσω τον λόγο που είχε δώσει στον Πορτογάλο προπονητή για την επέκταση του συμβολαίου του. Οπως και αν συνέβη αυτό, έκανε καλό και στις δύο πλευρές. Διότι ο ΠΑΟΚ είχε και έχει το περιθώριο να αντιληφθεί αν είναι ή όχι αυτό το συμφέρον του, να συνειδητοποιήσει αν αυτή η συνεργασία έχει ή όχι την προοπτική τίτλων και να επιλέξει αν πρέπει ή όχι να συνεχίσει μαζί του.
Και ο Σάντος πήρε τον χρόνο του, για να ξανασκεφτεί αν θέλει ή όχι να συνεχίσει να ζει στον ΠΑΟΚ. Τώρα πια, απαλλαγμένος από κάθε δέσμευση απέναντι στον Ζαγοράκη, ο Πορτογάλος έχει τον χρόνο του για να κάνει μια κουβέντα με τον εαυτό του, για να φτάσει σε ένα συμπέρασμα σχετικά με το αν έχει ή όχι νόημα γι’ αυτόν να δίνει μάχες με τον ΠΑΟΚ.
Η εξέλιξη της ζωής του ΠΑΟΚ με τον Πορτογάλο μοιάζει με deja vu της περιόδου 2004 - ’06 του Σάντος στην ΑΕΚ. Μοιάζει να ξαναβλέπει το έργο ο 55χρονος προπονητής. Και σήμερα μοιάζει πιθανό να είναι ίδιο και το φινάλε. Η ΑΕΚ, δηλαδή ο Ντέμης Νικολαΐδης, τον έκρινε ανεπαρκή για την κατάκτηση τίτλων. Αντί να κάνει αυτό που εκείνη την περίοδο έμοιαζε προφανές, δηλαδή να του παραδώσει ένα πιο ποιοτικό ρόστερ, το οποίο θα δικαιολογούσε από προδιαγραφές την απαίτηση να παίξει η ΑΕΚ καλύτερη μπάλα και να φτάσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ο Νικολαΐδης έκρινε ότι ήταν πιο συμφέρουσα επιλογή να αλλάξει προπονητή προτού αλλάξει επίπεδο στο ρόστερ της ΑΕΚ.
Μπροστά στον κίνδυνο να πέσει στην ίδια λούμπα είναι σήμερα ο ΠΑΟΚ. Κάθεται και σκάει σχετικά με την ποιότητα του θεάματος που παρουσιάζει η ομάδα του Σάντος, ψάχνει να δώσει απάντηση στο ερώτημα αν με τον Σάντος ο ΠΑΟΚ έχει πιάσει ήδη το ταβάνι του, δίνει την εντύπωση ότι ξεχνάει πως παραδίδει κάθε καλοκαίρι ρόστερ χαμηλότερων προδιαγραφών συγκριτικά με αυτές που έχουν οι άλλοι διεκδικητές του τίτλου.
Ο Σάντος κοιτάζει σήμερα τον ΠΑΟΚ να βρίσκεται στους «8» του Κυπέλλου και στην 3η θέση του πρωταθλήματος. Προ ημερών ο Βλάνταν Ιβιτς σχολίαζε στον Arrena 89,2 ότι «ο ΠΑΟΚ βρίσκεται εκεί που τον παίρνει να βρίσκεται βάσει κόστους δημιουργίας και συντήρησης της ομάδας». Το «ό,τι πληρώσεις παίρνεις» δεν βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στο ποδόσφαιρο. Δεν είναι όμως μακριά από την αλήθεια. Ειδικά όταν το «ό,τι πληρώσεις» δεν είναι πιτσιρικάδες, για τους οποίους υπάρχει η πιθανότητα να εξελιχθούν σε ποιοτικές μονάδες, και είναι μεσήλικες «ταβανάτοι» παίκτες, που έχουν επιχειρήσει ανεπιτυχώς να φτάσουν στο υψηλότερο επίπεδο.
Με τον ΠΑΟΚ αυτών των προδιαγραφών, μάλλον ναι, ο Σάντος δεν μπορεί να πάει ψηλότερα. Αρα αν σκοπεύουν να συντηρήσουν ένα παρόμοιων δυνατοτήτων ρόστερ, τότε θα είναι πιο χρήσιμο να αναζητήσουν έναν προπονητή που να φημίζεται για την ικανότητά του να επιτυγχάνει την απόλυτη υπέρβαση. Διότι, δεν γεννάται ζήτημα, υπέρβαση είναι αυτό που επιτυγχάνει ώς σήμερα ο ΠΑΟΚ. Δίχως υψηλότερου επιπέδου παίκτες όμως δεν γίνεται να επιτύχει την απόλυτη υπέρβαση. Και θα είναι κρίμα για τον Σάντος να του προτείνουν να μείνει. Δεν φταίει να βλέπει τα μαλλιά του να ασπρίζουν επειδή η κοινωνία των opinion makers της Τούμπας δεν αντιλαμβάνεται ότι αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει.
Θα ήταν χρήσιμο στην κατάμεστη Τούμπα να προβάλουν μια φορά ένα παιχνίδι της Μπενφίκα της σεζόν 2006-’07. Για να δει ο κόσμος αν, με κανονικούς παίκτες, ο Σάντος ξέρει να παίξει κανονικό ποδόσφαιρο, του θεάματος και των γκολ.
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=51537
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Πλέι οφ
Το γκολ του Εντίνιο στον Πειραιά βάζει το απλούστατο ερώτημα ποιος άλλος σέντερ φορ του ρόστερ ΠΑΟΚ μπορούσε να το εκτελέσει, τελειώνοντας τον συνδυασμό-κέντημα, τόσο αβίαστα. Η απάντηση είναι, πολύ φοβάμαι, κανείς. Δεν έχεις έναν σαν τον Εντίνιο, λοιπόν; Σκίζεσαι και στην καλύτερη περίπτωση φέρνεις 0-0. Στη χειρότερη, κάπως τρως και ένα, και ούτε που παίρνεις χαμπάρι πώς στον διάβολο ηττήθηκες. Εχεις έναν σαν τον Εντίνιο; Σκίζεσαι και μετουσιώνεις. Νικάς.
Στην ελληνική πραγματικότητα, στην οποία οι προπονητές, τάχα, κουνάνε πιόνια και παίζουν σκάκι, στην ίδια πραγματικότητα η οποία λησμονεί ότι αυτοί που παίζουν (και όχι σκάκι, κατά βάσιν ποδόσφαιρο) είναι οι ποδοσφαιριστές, η δουλειά του προπονητή είναι να σε βάλει έτοιμο να σκιστείς. Η δουλειά του προπονητή είναι η οργάνωση και οι αλληλοκαλύψεις που, στον ΠΑΟΚ του Φαλήρου, μύρισαν έντονα Εθνική 2004. Την μπάλα στα δίχτυα, όμως, δεν τη βάζει ο προπονητής. Τη βάζει αυτός που «το έχει». Είναι, ολόκληρη, η διαφορά του «ηττοπαθούς» Φερνάντο Σάντος και του «προχθεσινού» Φερνάντο Σάντος.
Οι ΠΑΟΚτσήδες ξεχύθηκαν από το σπίτι, περίπου όπως και οι ΑΕΚτσήδες, μετά τη νίκη. Οποιος θέλει να είναι ωφέλιμος, εύχεται να το... συνηθίσουν. Εως το σημείο που δεν θα πηγαίνει, στο αεροδρόμιο ή στο ξενοδοχείο ή οπουδήποτε, κανείς. Σιγά σιγά και διά της συχνής επαναλήψεως. Ενα ένα. Για την ώρα, δίχως να απαγορεύεται το παραμικρό σε όνειρα, η ρεαλιστική προτεραιότητα-ΠΑΟΚ είναι τα πλέι οφ.
Πρόπερσι, βγήκαν ένατοι και τα είδαν στην TV. Πέρυσι, βγήκαν δεύτεροι αλλά προσήλθαν με τόση δυσθυμία που κατέληξαν τέταρτοι και λίγο έλειψε, έτσι, να αυτοακυρώσουν την καλύτερη χρονιά τους στην τελευταία 25ετία. Φέτος, δική τους υποχρέωση, και δική μας προσδοκία, είναι ότι θα τιμήσουν τον κόπο τους έως την τελευταία σταγόνα ιδρώτα. Οτι θα τον σεβαστούν με το να προσέλθουν και να διεκδικήσουν, με όλη τη θετική διάθεση που το εγχείρημα απαιτεί, το μάξιμουμ. Και... ας χάσουν!
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=52095
Το γκολ του Εντίνιο στον Πειραιά βάζει το απλούστατο ερώτημα ποιος άλλος σέντερ φορ του ρόστερ ΠΑΟΚ μπορούσε να το εκτελέσει, τελειώνοντας τον συνδυασμό-κέντημα, τόσο αβίαστα. Η απάντηση είναι, πολύ φοβάμαι, κανείς. Δεν έχεις έναν σαν τον Εντίνιο, λοιπόν; Σκίζεσαι και στην καλύτερη περίπτωση φέρνεις 0-0. Στη χειρότερη, κάπως τρως και ένα, και ούτε που παίρνεις χαμπάρι πώς στον διάβολο ηττήθηκες. Εχεις έναν σαν τον Εντίνιο; Σκίζεσαι και μετουσιώνεις. Νικάς.
Στην ελληνική πραγματικότητα, στην οποία οι προπονητές, τάχα, κουνάνε πιόνια και παίζουν σκάκι, στην ίδια πραγματικότητα η οποία λησμονεί ότι αυτοί που παίζουν (και όχι σκάκι, κατά βάσιν ποδόσφαιρο) είναι οι ποδοσφαιριστές, η δουλειά του προπονητή είναι να σε βάλει έτοιμο να σκιστείς. Η δουλειά του προπονητή είναι η οργάνωση και οι αλληλοκαλύψεις που, στον ΠΑΟΚ του Φαλήρου, μύρισαν έντονα Εθνική 2004. Την μπάλα στα δίχτυα, όμως, δεν τη βάζει ο προπονητής. Τη βάζει αυτός που «το έχει». Είναι, ολόκληρη, η διαφορά του «ηττοπαθούς» Φερνάντο Σάντος και του «προχθεσινού» Φερνάντο Σάντος.
Οι ΠΑΟΚτσήδες ξεχύθηκαν από το σπίτι, περίπου όπως και οι ΑΕΚτσήδες, μετά τη νίκη. Οποιος θέλει να είναι ωφέλιμος, εύχεται να το... συνηθίσουν. Εως το σημείο που δεν θα πηγαίνει, στο αεροδρόμιο ή στο ξενοδοχείο ή οπουδήποτε, κανείς. Σιγά σιγά και διά της συχνής επαναλήψεως. Ενα ένα. Για την ώρα, δίχως να απαγορεύεται το παραμικρό σε όνειρα, η ρεαλιστική προτεραιότητα-ΠΑΟΚ είναι τα πλέι οφ.
Πρόπερσι, βγήκαν ένατοι και τα είδαν στην TV. Πέρυσι, βγήκαν δεύτεροι αλλά προσήλθαν με τόση δυσθυμία που κατέληξαν τέταρτοι και λίγο έλειψε, έτσι, να αυτοακυρώσουν την καλύτερη χρονιά τους στην τελευταία 25ετία. Φέτος, δική τους υποχρέωση, και δική μας προσδοκία, είναι ότι θα τιμήσουν τον κόπο τους έως την τελευταία σταγόνα ιδρώτα. Οτι θα τον σεβαστούν με το να προσέλθουν και να διεκδικήσουν, με όλη τη θετική διάθεση που το εγχείρημα απαιτεί, το μάξιμουμ. Και... ας χάσουν!
http://www.exedrasports.gr/default.aspx ... &aid=52095
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Η αρχή του τέλους της υποκρισίας
26/1/2010 3:57:16 μμ.
Ο Ζαγοράκης μίλησε για τον ΠΑΟΚ των ονείρων του. Χιλιάδες κόσμος έτρεξε τα χαράματα στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί την αποστολή της ομάδας. Ο Βιτόλο έκανε λόγο για κατάκτηση του πρωταθλήματος και μίλησε για μείωση της απόστασης από την κορυφή μετά τα χθεσινά ματς.
Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ολα αυτά είναι λίγο υπερβολικά, όμως εγώ τον ΠΑΟΚ έτσι υπερβολικό τον θέλω: από τις δικαιολογίες που άκουγα τρία χρόνια που η ομάδα δεν είχε σταυρώσει νίκη σε ντέρμπι, προτιμώ χίλιες φορές τις υπερβολές.
Διάβαζα μια δήλωση του Θοδωρή Ζαγοράκη κι έτριβα τα μάτια μου. «Σήμερα είδαμε την ομάδα εκεί που την ονειρευόμαστε. Δυόμισι με τρία χρόνια τώρα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι. Συγχαρητήρια στα παιδιά», είπε. Εμεινα έκπληκτος! Αν ο στόχος του ΠΑΟΚ ήταν δυόμισι με τρία χρόνια να νικήσει τον Ολυμπιακό (ή μήπως κάποιο ντέρμπι;), είναι να απορεί κανείς γιατί διάολο όλοι στην ομάδα υποστήριζαν δυόμισι με τρία χρόνια τώρα ότι όλα είναι υπέροχα, όταν ο ΠΑΟΚ τελείωνε αυτά τα ματς χαμένος και συχνά μάλιστα χωρίς να παλέψει καν!
Νομίζουν
Αν τελικά τα ντέρμπι μετράνε κι ο ΠΑΟΚ έχει υποχρέωση, όπως εγώ πιστεύω, αυτά να τα παίζει όπως οι μεγάλες ομάδες για να κερδίζει (κι όχι για να μη χάνει), να μας το πουν να το έχουμε υπ' όψιν για όσα ακολουθούν. Διότι δύο τινά συμβαίνουν: ή τα ματς αυτά είναι ξεχωριστά παιχνίδια, που μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ έχει υποχρέωση να τα τιμά για να δίνει χαρές στον κόσμο του, ή τα ματς αυτά είναι όπως όλα τα υπόλοιπα και το μόνο που μετράει είναι οι βαθμοί, όπως μας έλεγαν οι ΠΑΟΚάρες και οι ΠΑΟΚάρχες μέχρι την Κυριακή το μεσημέρι. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ να μη νικά σε 19 ντέρμπι και να δηλώνουν όλοι όσοι έχουν τις τύχες της απόλυτα ευχαριστημένοι. Προτιμώ την υπερβολή της εκτίμησης του τελευταίου ντέρμπι από τις υποκριτικές δηλώσεις που άκουγα στο στρατόπεδο του ΠΑΟΚ τρία χρόνια τώρα. Η ευχή μου είναι η δήλωση του «Ζαγόρ» «αυτός είναι ο ΠΑΟΚ που ονειρευόμαστε» να αποτελέσει το μανιφέστο της επιστροφής του και την αρχή του τέλους της υποκρισίας, που στον ΠΑΟΚ βασίλεψε. Διότι ο ΠΑΟΚ για μένα είναι μεγάλη ομάδα και δεν ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια, όταν δηλαδή τον ανέλαβε ο Ζαγοράκης, όπως πολλοί νομίζουν.
Δύο σουτ
Ακουσα και διάβασα πολλά χθες για τη νίκη του ΠΑΟΚ και τη δικαίωση του Σάντος: δεν θέλω να χαλάσω την ευτυχία κανενός, ούτε να μαυρίσω τις ψυχές όσων δικαίως πανηγυρίζουν την πρώτη νίκη σε ντέρμπι έπειτα από τρία χρόνια. Μόνο που δικαίωση δεν υπάρχει όταν κερδίζεις ένα ντέρμπι έπειτα από 19 αποτυχημένες προσπάθειες: δικαίωση υπάρχει όταν αυτό το ποδόσφαιρο που παίζεις (και το οποίο είναι ο κύριος λόγος για πολλές προηγούμενες πίκρες που κρύβονταν κάτω από το χαλάκι της υποκρισίας) φέρνει κάποιου τύπου θεαματικό αποτέλεσμα -σε οδηγεί π.χ. στην κατάκτηση ή έστω στη διεκδίκηση ενός τίτλου. Μπορεί να συμβεί αυτό με το ποδόσφαιρο που παίζει ο Σάντος; Επειδή είμαστε στην Ελλάδα, η απάντηση είναι «ναι, φυσικά», και δεν το λέω τώρα, που ο ΠΑΟΚ έπιασε τον Ολυμπιακό και πέρασε δεύτερος. Το 'γραφα και μέρες πριν: οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύει ο Σάντος είναι τέλειες και επομένως εναπόκειται στον ίδιο και μόνο το αν θα τα καταφέρει. Το πλέον καταπληκτικό αυτών των συνθηκών είναι η τεράστια ανοχή απέναντι σε αυτού του τύπου το θέαμα. Χθες π.χ. διάβαζα στις εφημερίδες ότι ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη έκανε μια καταπληκτική εμφάνιση: την έκανε, αλλά για τα δεδομένα του Σάντος, παίζοντας δηλαδή με έναν τρόπο που έκανε τον ανοργάνωτο Ολυμπιακό ακίνδυνο. Διότι επιθετικό παιχνίδι εγώ δεν είδα. Εκτός αν δύο σουτ και δύο ευκαιρίες από στημένες φάσεις ονομάζονται ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.
Μπράβο
Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να φτάνουμε στα όρια της υπερβολής όταν περιγράφουμε νίκες, μπερδεύοντας πολλές φορές το δίκαιο του αποτελέσματος με το θεαματικό της επικράτησης. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια, όχι θεαματικά, όπως δίκαια και όχι θεαματικά κερδίζει τα πιο πολλά ματς από την αρχή του πρωταθλήματος. Πάντοτε πίστευα ότι μια ομάδα που σε αυτούς τους καιρούς έχει την πολυτέλεια να αγωνίζεται σε ένα κατάμεστο γήπεδο θα πρέπει να σκέφτεται πώς θα ικανοποιήσει κυρίως το πιστό κοινό της, αλλά αυτό μου το συμπέρασμα είναι ιδεοληπτικό. Από τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι πάνε στο αεροδρόμιο χαράματα για να υποδεχτούν μια ομάδα επειδή κέρδισε ένα ντέρμπι έπειτα από τρία χρόνια, εγώ λέω βλακείες κι αυτοί που διοικούν τον ΠΑΟΚ έχουν απόλυτο δίκιο ως προς τη στρατηγική: το ποδόσφαιρο δεν μετράει και δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Κι ο μαστρο-Σάντος, που βρήκε σε αυτή τη χώρα τον παράδεισό του, είναι ο πρώτος που μας έχει καταλάβει και μπράβο του.
Πρόστιμο
Οπως το 'χει καταλάβει κι ο Ζαγοράκης, για τον οποίο ποδόσφαιρο είναι αυτό που έπαιξε η Ελλάδα το 2004, όταν βγήκε πρωταθλήτρια Ευρώπης και τίποτε άλλο. Δεν τον αδικώ: όταν έχεις ζήσει έναν τέτοιου τύπου θρίαμβο, το να πιστέψεις ότι «το ποδόσφαιρο του 1-0» είναι η μοναδική συνταγή επιτυχίας είναι βέβαιο. Μόνο που για την ώρα δεν έχουμε επιτυχίες -ας μην το ξεχνάμε: απλώς σπάσαμε το ρόδι και ξαναθυμηθήκαμε τι είναι ο ΠΑΟΚ. Ομολογώ ότι η πρόοδος είναι τεράστια. Μέχρι πρότινος ακούγοντας τον Ζαγοράκη, τον Σάντος και τους υπόλοιπους να μιλάνε για το πόσο ασήμαντα είναι τα ντέρμπι μπροστά στην κατάκτηση της (πριν από τα πλέι οφ) δεύτερης θέσης π.χ., νόμιζα ότι αν οι παίκτες κερδίσουν κάποιο ντέρμπι θα τους επιβληθεί και πρόστιμο…
http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=3827&autid=4
26/1/2010 3:57:16 μμ.
Ο Ζαγοράκης μίλησε για τον ΠΑΟΚ των ονείρων του. Χιλιάδες κόσμος έτρεξε τα χαράματα στο αεροδρόμιο για να υποδεχτεί την αποστολή της ομάδας. Ο Βιτόλο έκανε λόγο για κατάκτηση του πρωταθλήματος και μίλησε για μείωση της απόστασης από την κορυφή μετά τα χθεσινά ματς.
Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ολα αυτά είναι λίγο υπερβολικά, όμως εγώ τον ΠΑΟΚ έτσι υπερβολικό τον θέλω: από τις δικαιολογίες που άκουγα τρία χρόνια που η ομάδα δεν είχε σταυρώσει νίκη σε ντέρμπι, προτιμώ χίλιες φορές τις υπερβολές.
Διάβαζα μια δήλωση του Θοδωρή Ζαγοράκη κι έτριβα τα μάτια μου. «Σήμερα είδαμε την ομάδα εκεί που την ονειρευόμαστε. Δυόμισι με τρία χρόνια τώρα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι. Συγχαρητήρια στα παιδιά», είπε. Εμεινα έκπληκτος! Αν ο στόχος του ΠΑΟΚ ήταν δυόμισι με τρία χρόνια να νικήσει τον Ολυμπιακό (ή μήπως κάποιο ντέρμπι;), είναι να απορεί κανείς γιατί διάολο όλοι στην ομάδα υποστήριζαν δυόμισι με τρία χρόνια τώρα ότι όλα είναι υπέροχα, όταν ο ΠΑΟΚ τελείωνε αυτά τα ματς χαμένος και συχνά μάλιστα χωρίς να παλέψει καν!
Νομίζουν
Αν τελικά τα ντέρμπι μετράνε κι ο ΠΑΟΚ έχει υποχρέωση, όπως εγώ πιστεύω, αυτά να τα παίζει όπως οι μεγάλες ομάδες για να κερδίζει (κι όχι για να μη χάνει), να μας το πουν να το έχουμε υπ' όψιν για όσα ακολουθούν. Διότι δύο τινά συμβαίνουν: ή τα ματς αυτά είναι ξεχωριστά παιχνίδια, που μια μεγάλη ομάδα όπως ο ΠΑΟΚ έχει υποχρέωση να τα τιμά για να δίνει χαρές στον κόσμο του, ή τα ματς αυτά είναι όπως όλα τα υπόλοιπα και το μόνο που μετράει είναι οι βαθμοί, όπως μας έλεγαν οι ΠΑΟΚάρες και οι ΠΑΟΚάρχες μέχρι την Κυριακή το μεσημέρι. Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ μια ομάδα σαν τον ΠΑΟΚ να μη νικά σε 19 ντέρμπι και να δηλώνουν όλοι όσοι έχουν τις τύχες της απόλυτα ευχαριστημένοι. Προτιμώ την υπερβολή της εκτίμησης του τελευταίου ντέρμπι από τις υποκριτικές δηλώσεις που άκουγα στο στρατόπεδο του ΠΑΟΚ τρία χρόνια τώρα. Η ευχή μου είναι η δήλωση του «Ζαγόρ» «αυτός είναι ο ΠΑΟΚ που ονειρευόμαστε» να αποτελέσει το μανιφέστο της επιστροφής του και την αρχή του τέλους της υποκρισίας, που στον ΠΑΟΚ βασίλεψε. Διότι ο ΠΑΟΚ για μένα είναι μεγάλη ομάδα και δεν ιδρύθηκε πριν από τρία χρόνια, όταν δηλαδή τον ανέλαβε ο Ζαγοράκης, όπως πολλοί νομίζουν.
Δύο σουτ
Ακουσα και διάβασα πολλά χθες για τη νίκη του ΠΑΟΚ και τη δικαίωση του Σάντος: δεν θέλω να χαλάσω την ευτυχία κανενός, ούτε να μαυρίσω τις ψυχές όσων δικαίως πανηγυρίζουν την πρώτη νίκη σε ντέρμπι έπειτα από τρία χρόνια. Μόνο που δικαίωση δεν υπάρχει όταν κερδίζεις ένα ντέρμπι έπειτα από 19 αποτυχημένες προσπάθειες: δικαίωση υπάρχει όταν αυτό το ποδόσφαιρο που παίζεις (και το οποίο είναι ο κύριος λόγος για πολλές προηγούμενες πίκρες που κρύβονταν κάτω από το χαλάκι της υποκρισίας) φέρνει κάποιου τύπου θεαματικό αποτέλεσμα -σε οδηγεί π.χ. στην κατάκτηση ή έστω στη διεκδίκηση ενός τίτλου. Μπορεί να συμβεί αυτό με το ποδόσφαιρο που παίζει ο Σάντος; Επειδή είμαστε στην Ελλάδα, η απάντηση είναι «ναι, φυσικά», και δεν το λέω τώρα, που ο ΠΑΟΚ έπιασε τον Ολυμπιακό και πέρασε δεύτερος. Το 'γραφα και μέρες πριν: οι συνθήκες με τις οποίες δουλεύει ο Σάντος είναι τέλειες και επομένως εναπόκειται στον ίδιο και μόνο το αν θα τα καταφέρει. Το πλέον καταπληκτικό αυτών των συνθηκών είναι η τεράστια ανοχή απέναντι σε αυτού του τύπου το θέαμα. Χθες π.χ. διάβαζα στις εφημερίδες ότι ο ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη έκανε μια καταπληκτική εμφάνιση: την έκανε, αλλά για τα δεδομένα του Σάντος, παίζοντας δηλαδή με έναν τρόπο που έκανε τον ανοργάνωτο Ολυμπιακό ακίνδυνο. Διότι επιθετικό παιχνίδι εγώ δεν είδα. Εκτός αν δύο σουτ και δύο ευκαιρίες από στημένες φάσεις ονομάζονται ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.
Μπράβο
Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να φτάνουμε στα όρια της υπερβολής όταν περιγράφουμε νίκες, μπερδεύοντας πολλές φορές το δίκαιο του αποτελέσματος με το θεαματικό της επικράτησης. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε δίκαια, όχι θεαματικά, όπως δίκαια και όχι θεαματικά κερδίζει τα πιο πολλά ματς από την αρχή του πρωταθλήματος. Πάντοτε πίστευα ότι μια ομάδα που σε αυτούς τους καιρούς έχει την πολυτέλεια να αγωνίζεται σε ένα κατάμεστο γήπεδο θα πρέπει να σκέφτεται πώς θα ικανοποιήσει κυρίως το πιστό κοινό της, αλλά αυτό μου το συμπέρασμα είναι ιδεοληπτικό. Από τη στιγμή που χιλιάδες άνθρωποι πάνε στο αεροδρόμιο χαράματα για να υποδεχτούν μια ομάδα επειδή κέρδισε ένα ντέρμπι έπειτα από τρία χρόνια, εγώ λέω βλακείες κι αυτοί που διοικούν τον ΠΑΟΚ έχουν απόλυτο δίκιο ως προς τη στρατηγική: το ποδόσφαιρο δεν μετράει και δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Κι ο μαστρο-Σάντος, που βρήκε σε αυτή τη χώρα τον παράδεισό του, είναι ο πρώτος που μας έχει καταλάβει και μπράβο του.
Πρόστιμο
Οπως το 'χει καταλάβει κι ο Ζαγοράκης, για τον οποίο ποδόσφαιρο είναι αυτό που έπαιξε η Ελλάδα το 2004, όταν βγήκε πρωταθλήτρια Ευρώπης και τίποτε άλλο. Δεν τον αδικώ: όταν έχεις ζήσει έναν τέτοιου τύπου θρίαμβο, το να πιστέψεις ότι «το ποδόσφαιρο του 1-0» είναι η μοναδική συνταγή επιτυχίας είναι βέβαιο. Μόνο που για την ώρα δεν έχουμε επιτυχίες -ας μην το ξεχνάμε: απλώς σπάσαμε το ρόδι και ξαναθυμηθήκαμε τι είναι ο ΠΑΟΚ. Ομολογώ ότι η πρόοδος είναι τεράστια. Μέχρι πρότινος ακούγοντας τον Ζαγοράκη, τον Σάντος και τους υπόλοιπους να μιλάνε για το πόσο ασήμαντα είναι τα ντέρμπι μπροστά στην κατάκτηση της (πριν από τα πλέι οφ) δεύτερης θέσης π.χ., νόμιζα ότι αν οι παίκτες κερδίσουν κάποιο ντέρμπι θα τους επιβληθεί και πρόστιμο…
http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=3827&autid=4
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
ακόμα μπουκωμένος και αυτός...
δεν μπορεί να κάτσει να γράψει ο φουκαράς.
δεν μπορεί να κάτσει να γράψει ο φουκαράς.
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Άιντε βρε Καρπετόπουλε, έγραψες και μια σωστή κουβέντα !kos έγραψε:...εγώ λέω βλακείες κι αυτοί που διοικούν τον ΠΑΟΚ έχουν απόλυτο δίκιο ...
Σοβαρά τώρα: Τους σημερινούς Καρπετόπουλους τους χαλάει που ο ΠΑΟΚ κερδίζει χωρίς τακουνάκια, τσαλιμάκια, αεροπλανικά και βολπλανέ στο γάμα από το κέντρο. Τους αντίστοιχους Καρπετόπουλους της δεκαετίας του '90 δεν τους πείραζε καθόλου που ο ξανθός κέρδιζε τίτλους για την ομάδα τους παίζοντας ξυλίκι αντί για μπάσκετ και κερδίζοντας με τα ιλιγγιώδη σκορ τύπου 44-42 με 22 βολές του Πάσπαλιε - τότε ήταν μάγκας ο ξανθός και πήγαινε το άθλημα μπροστά...
ΟΥΥΥΥΣΤΤΤΤΤ !!!!
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Στην Καθημερινή λέει άλλα το σίχαμα απο εδώ και στο εξής ότι κείμενο του γλύφτη ποσταριστεί απο τον οποιοδήποτε χρήστη για αυτό το πουτ@νόσπερμα το ποστ του θα διαγράφεται αυτομάτως απο το σύστημα.
Μαζοχιστικές τάσεις Δόξα Τον ΠΑΟΚ εδώ μέσα δεν έχουμε.
Τέλος με τον κάθε βλακάκο αλλόθρησκο που θέλει να ασχολείται με την ομάδα μας με πούστικους τρόπους.
Γλίτσα...Για να μη μιλήσω για την ορθογραφία του ντεμέκ γνώστη
Του Αντωνη Kαρπετοπουλου
Aπό την Κυριακή το βράδυ που ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Ολυμπιακό, η ερώτηση που γίνεται στη Θεσσαλονίκη κυρίως, είναι αν η ομάδα του Σάντος μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται οκτώ βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό και το μεταξύ τους ματς είναι προγραμματισμένο να γίνει στην Τούμπα. Ο ΠΑΟ έχει λίγο πιο δύσκολο πρόγραμμα, αφού έχει και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (που είναι πάντα ένα δύσκολο ματς και το όποιο ο ΠΑΟΚ κέρδισε) και κάποια περάσματα από έδρες στις οποίες παραδοσιακά δυσκολεύεται (Αλκαζάρ, Νέα Σμύρνη, Τρίπολη). Ο ΠΑΟΚ είχε βρεθεί σε ανάλογη θέση και πέρυσι. Ηταν πέντε βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό όταν έπαιζε μαζί του στην Τούμπα. Δεν τον κέρδισε, απογοητεύτηκε και στα play offs κατέρρευσε. Ομως φέτος υπάρχει μια διαφορά: η ομάδα του είναι πιο σίγουρη. Ο ΠΑΟΚ έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και όχι μόνο δεν δέχεται γκολ εδώ και επτά αγωνιστικές αλλά και δεν αφήνει στον αντίπαλο τη δυνατότητα να κάνει ευκαιρίες. Οι καλύτεροί του παίκτες είναι φέτος ο Βιεϊρίνια, ο Γκαρσία και ο Βιτόλο, δηλαδή τρεις μέσοι του. Ο τέταρτος της μεσαίας γραμμής, ο Βλάνταν Ιβιτς είναι ο πιο αξιόπιστος σκόρερ του. Στην επίθεση απέκτησε τον Εντίνιο, ένα καλό φορ που του έλειπε πάρα πολύ. Πέρυσι κρατήθηκε ψηλά χάρη στον ενθουσιασμό του, φέτος η πρόοδός του είναι και αγωνιστική.
Οσοι πιστεύουν ότι τη διαφορά στο ποδόσφαιρο την κάνουν τα μπάτζετ θα πρέπει βλέποντας τον ΠΑΟΚ να καταλάβουν πόσο άδικο έχουν: στο ποδόσφαιρο, ειδικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο των εντάσεων και των παράλογων απαιτήσεων, το να λειτουργείς σε καλές συνθήκες, είναι εξίσου σημαντικό με το να έχεις καλούς παίκτες. Τους καλούς παίκτες άλλωστε, (κι ακόμα πιο συχνά τους προπονητές), αυτό που τους διαλύει είναι κυρίως οι αβάστακτες πιέσεις: χθες παραιτήθηκε ο προπονητής του Πανιωνίου Εμίλιο Φερέρα δηλώνοντας σε φίλους του στο Βέλγιο ότι στην Ελλάδα απέκτησε ψυχολογικά προβλήματα!
Στον ΠΑΟΚ τέτοια θέματα δεν υπάρχουν. Ο ΠΑΟΚ λειτουργεί σε ιδανικές συνθήκες, έχει σχεδόν ανύπαρκτη πίεση από την εξέδρα, δεν του γίνεται καμία σχεδόν δημοσιογραφική κριτική και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι ότι όλα είναι υπέροχα και ωραία. Πριν από το ματς της Κυριακής στο Καραϊσκάκη, η ομάδα είχε να κερδίσει ντέρμπι τρία χρόνια και όμως όχι μόνο δεν γινόταν κριτική γι' αυτή της την αδυναμία, αλλά οι διοικητικοί παράγοντες δήλωναν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τα ντέρμπι είναι ίδια ματς σαν τα άλλα! Η παρατήρηση αυτή δεν είναι κάποιο είδος κριτικής στις αντιλήψεις του Θοδωρή Ζαγοράκη και του Ζήση Βρύζα: οι σοβαρές διοικήσεις, όταν πιστεύουν στην ομάδα τους, πρέπει να την υπερασπίζονται και να τη συμπονούν. Οι άλλες διοικήσεις όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά ψάχνουν ντε και καλά ενόχους: στον ΠΑΟΚ αυτό δεν γίνεται γιατί όλοι ξεκινούν από τη βεβαιότητα ότι αυτό που συμβαίνει είναι ό,τι το καλύτερο.
Ο Τεν Κάτε απολύθηκε γιατί έχασε ένα ματς στο πρωτάθλημα έπειτα από ένα ολόκληρο χρόνο, ο Κετσπάγια κι ο Ζίκο έφυγαν πριν καν καταλάβουν πού βρίσκονται, ο Σάντος υποστηρίχθηκε και τα αποτελέσματα της στήριξης φαίνονται. Ο Πορτογάλος είναι ο μοναδικός ίσως προπονητής που δουλεύει στην Ελλάδα, ο οποίος έχει το προνόμιο να εξαρτώνται όλα από τον ίδιο. Η διοίκηση τον ακούει, οι οπαδοί δεν απαιτούν σχεδόν τίποτα και η κριτική που του γίνεται από τα ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης αφορά το αν είναι καθηγητής ή δάσκαλος. Ο ΠΑΟΚ όχι απλά μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά με τέτοια συσπείρωση είναι να απορείς πώς έμεινε τόσο πίσω...
Μαζοχιστικές τάσεις Δόξα Τον ΠΑΟΚ εδώ μέσα δεν έχουμε.
Τέλος με τον κάθε βλακάκο αλλόθρησκο που θέλει να ασχολείται με την ομάδα μας με πούστικους τρόπους.
Γλίτσα...Για να μη μιλήσω για την ορθογραφία του ντεμέκ γνώστη
Του Αντωνη Kαρπετοπουλου
Aπό την Κυριακή το βράδυ που ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Ολυμπιακό, η ερώτηση που γίνεται στη Θεσσαλονίκη κυρίως, είναι αν η ομάδα του Σάντος μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται οκτώ βαθμούς πίσω από τον Παναθηναϊκό και το μεταξύ τους ματς είναι προγραμματισμένο να γίνει στην Τούμπα. Ο ΠΑΟ έχει λίγο πιο δύσκολο πρόγραμμα, αφού έχει και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό (που είναι πάντα ένα δύσκολο ματς και το όποιο ο ΠΑΟΚ κέρδισε) και κάποια περάσματα από έδρες στις οποίες παραδοσιακά δυσκολεύεται (Αλκαζάρ, Νέα Σμύρνη, Τρίπολη). Ο ΠΑΟΚ είχε βρεθεί σε ανάλογη θέση και πέρυσι. Ηταν πέντε βαθμούς πίσω από τον Ολυμπιακό όταν έπαιζε μαζί του στην Τούμπα. Δεν τον κέρδισε, απογοητεύτηκε και στα play offs κατέρρευσε. Ομως φέτος υπάρχει μια διαφορά: η ομάδα του είναι πιο σίγουρη. Ο ΠΑΟΚ έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και όχι μόνο δεν δέχεται γκολ εδώ και επτά αγωνιστικές αλλά και δεν αφήνει στον αντίπαλο τη δυνατότητα να κάνει ευκαιρίες. Οι καλύτεροί του παίκτες είναι φέτος ο Βιεϊρίνια, ο Γκαρσία και ο Βιτόλο, δηλαδή τρεις μέσοι του. Ο τέταρτος της μεσαίας γραμμής, ο Βλάνταν Ιβιτς είναι ο πιο αξιόπιστος σκόρερ του. Στην επίθεση απέκτησε τον Εντίνιο, ένα καλό φορ που του έλειπε πάρα πολύ. Πέρυσι κρατήθηκε ψηλά χάρη στον ενθουσιασμό του, φέτος η πρόοδός του είναι και αγωνιστική.
Οσοι πιστεύουν ότι τη διαφορά στο ποδόσφαιρο την κάνουν τα μπάτζετ θα πρέπει βλέποντας τον ΠΑΟΚ να καταλάβουν πόσο άδικο έχουν: στο ποδόσφαιρο, ειδικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο των εντάσεων και των παράλογων απαιτήσεων, το να λειτουργείς σε καλές συνθήκες, είναι εξίσου σημαντικό με το να έχεις καλούς παίκτες. Τους καλούς παίκτες άλλωστε, (κι ακόμα πιο συχνά τους προπονητές), αυτό που τους διαλύει είναι κυρίως οι αβάστακτες πιέσεις: χθες παραιτήθηκε ο προπονητής του Πανιωνίου Εμίλιο Φερέρα δηλώνοντας σε φίλους του στο Βέλγιο ότι στην Ελλάδα απέκτησε ψυχολογικά προβλήματα!
Στον ΠΑΟΚ τέτοια θέματα δεν υπάρχουν. Ο ΠΑΟΚ λειτουργεί σε ιδανικές συνθήκες, έχει σχεδόν ανύπαρκτη πίεση από την εξέδρα, δεν του γίνεται καμία σχεδόν δημοσιογραφική κριτική και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι ότι όλα είναι υπέροχα και ωραία. Πριν από το ματς της Κυριακής στο Καραϊσκάκη, η ομάδα είχε να κερδίσει ντέρμπι τρία χρόνια και όμως όχι μόνο δεν γινόταν κριτική γι' αυτή της την αδυναμία, αλλά οι διοικητικοί παράγοντες δήλωναν σε κάθε ευκαιρία ότι δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί τα ντέρμπι είναι ίδια ματς σαν τα άλλα! Η παρατήρηση αυτή δεν είναι κάποιο είδος κριτικής στις αντιλήψεις του Θοδωρή Ζαγοράκη και του Ζήση Βρύζα: οι σοβαρές διοικήσεις, όταν πιστεύουν στην ομάδα τους, πρέπει να την υπερασπίζονται και να τη συμπονούν. Οι άλλες διοικήσεις όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά ψάχνουν ντε και καλά ενόχους: στον ΠΑΟΚ αυτό δεν γίνεται γιατί όλοι ξεκινούν από τη βεβαιότητα ότι αυτό που συμβαίνει είναι ό,τι το καλύτερο.
Ο Τεν Κάτε απολύθηκε γιατί έχασε ένα ματς στο πρωτάθλημα έπειτα από ένα ολόκληρο χρόνο, ο Κετσπάγια κι ο Ζίκο έφυγαν πριν καν καταλάβουν πού βρίσκονται, ο Σάντος υποστηρίχθηκε και τα αποτελέσματα της στήριξης φαίνονται. Ο Πορτογάλος είναι ο μοναδικός ίσως προπονητής που δουλεύει στην Ελλάδα, ο οποίος έχει το προνόμιο να εξαρτώνται όλα από τον ίδιο. Η διοίκηση τον ακούει, οι οπαδοί δεν απαιτούν σχεδόν τίποτα και η κριτική που του γίνεται από τα ΜΜΕ της Θεσσαλονίκης αφορά το αν είναι καθηγητής ή δάσκαλος. Ο ΠΑΟΚ όχι απλά μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, αλλά με τέτοια συσπείρωση είναι να απορείς πώς έμεινε τόσο πίσω...
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Λέω κι εγώ, δεν θα πεί τίποτα;
Πολύ ήρεμος ήταν μετά το διπλό στο τηγάνι..
Γ@ΜΗΜΕΝΕ έχεις άδικο, το ξέρεις, και γι αυτό γράφεις τόσες ασυναρτησίες.Άλλα στο ένα μέσο κι άλλα στο δέυτερο. Είσαι ακόμα ένα ανύπαρκτο ζωύφιο. Και τώρα που ψοφάει το βρωμερό σύστημα που σε γέννησε, ψάχνεις και εσύ και ο θείος απο που να πιαστείτε. Δεν έχει σωτηρία, μας τελείωσε, ΠΑΡΕ ΠΟΔΙ , ΠΑΡΕ ΠΟΥΛΟ, ΠΑΡΕ ΟΤΙ ΘΕΣ. Μόνο τ αυτιά μη μου παίρνεις με τις γελοίες κραυγές του πανικού σου, γιατί με κούρασες κι εσύ και ο φαλακρός γκόμενος σου.
Και για την ακρίβεια, μην παίρνεις πουλο. ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ καλύτερα όλα αυτά που έρχονται και θα τα νιώσεις βαθιά.
Πολύ ήρεμος ήταν μετά το διπλό στο τηγάνι..
Γ@ΜΗΜΕΝΕ έχεις άδικο, το ξέρεις, και γι αυτό γράφεις τόσες ασυναρτησίες.Άλλα στο ένα μέσο κι άλλα στο δέυτερο. Είσαι ακόμα ένα ανύπαρκτο ζωύφιο. Και τώρα που ψοφάει το βρωμερό σύστημα που σε γέννησε, ψάχνεις και εσύ και ο θείος απο που να πιαστείτε. Δεν έχει σωτηρία, μας τελείωσε, ΠΑΡΕ ΠΟΔΙ , ΠΑΡΕ ΠΟΥΛΟ, ΠΑΡΕ ΟΤΙ ΘΕΣ. Μόνο τ αυτιά μη μου παίρνεις με τις γελοίες κραυγές του πανικού σου, γιατί με κούρασες κι εσύ και ο φαλακρός γκόμενος σου.
Και για την ακρίβεια, μην παίρνεις πουλο. ΠΑΡΕ ΜΑΤΙ καλύτερα όλα αυτά που έρχονται και θα τα νιώσεις βαθιά.
Re: Διάφορα άρθρα για τον Π.Α.Ο.Κ.
Όταν άκουσα τη δήλωση του Ζαγοράκη ήμουν σίγουρη ότι θα βρεθεί κάποιος ηλίθιος να την ερμηνεύσει έτσι επιφανειακά και βλακωδέστατα...καρπετ ο πουλος έγραψε:Διάβαζα μια δήλωση του Θοδωρή Ζαγοράκη κι έτριβα τα μάτια μου. «Σήμερα είδαμε την ομάδα εκεί που την ονειρευόμαστε. Δυόμισι με τρία χρόνια τώρα προσπαθούμε να κάνουμε κάτι. Συγχαρητήρια στα παιδιά», είπε. Εμεινα έκπληκτος! Αν ο στόχος του ΠΑΟΚ ήταν δυόμισι με τρία χρόνια να νικήσει τον Ολυμπιακό (ή μήπως κάποιο ντέρμπι;), είναι να απορεί κανείς γιατί διάολο όλοι στην ομάδα υποστήριζαν δυόμισι με τρία χρόνια τώρα ότι όλα είναι υπέροχα, όταν ο ΠΑΟΚ τελείωνε αυτά τα ματς χαμένος και συχνά μάλιστα χωρίς να παλέψει καν!