Paokmania.Gr

ehemithos 199 έγραψε:Το top 20 της τελευταιας δεκαετιας ενος φιλου μου...

Μάλιστα. Φωτιστήκαμε από τις προτάσεις του Χειρόφρενου ( σιγά-σιγά θα σας αποκαλύψω και τα 199 ονόματα του ) και μας έφερε και τον φίλο του να μας αποτελειώσει.
Δεν μασάω, σήμερα λέω να δω Μίλα Γιόβοβιτς και Residant evil, νομίζω ότι έναν μικρό ρόλο παίζει κι ο Βούλης.
Επίσης, ενημερωτικά το λέω, έχω δει όλες τις ταινίες του Στήβεν Σιγκάλ τουλάχιστον δυο φορές την κάθε μία.

χχμμμ..τώρα που βλέπω το θεομ εε συγνώμη την εξαίρετη αυτή ηθοποιό νομίζω πολύ καλά θα κάνεις kassούλη....

ενα απο τα 199 ονοματα μου ειναι το τελης σταλονε...το χρησιμοποιουσα παλιοτερα σε καποια ρολακια...
για σας τους θαυμαστες μου kass και orwell μια συγκλονιστικη ερμηνευτικη στιγμη!! ενα απανθισμα της 7ης τεχνης:
[youtube]Ex3mcJU7vos[/youtube]

Πραγματικό αριστούργημα, ενέπνευσε δε και τον Σ. Κιούμπρικ σε μια ταινία του με ένα άλλο θεόμ.. ηθοποιάρα εννοώ.

Ο Αχρείαστος παίζει με μια πορτοκαλί σπυριάρα και μ' άφησε στο πόδι του να σας ενημερώσω
για μια ελληνική ταινιάρα το βράδι στις 10 στο κανάλι της Βουλής.
( Δείτε οπωσδήποτε την δεύτερη και την τρίτη ιστορία, η πρώτη κατά την ταπεινή μου γνώμη υστερεί )

ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ
1998 ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
Σύνοψη της υπόθεσης:
Τρία διαφορετικά επεισόδια αφηγούνται τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν τρεις άντρες, στο πλέον κρίσιμο σημείο της ζωής τους. Στην πρώτη ιστορία, Χαρώνειο Νόμισμα, ένας αρχαιολόγος (Δημήτρης Καταλειφός) ξεκινά να συναντήσει τους φίλους του φαντάρου - αυτόχειρα γιου του (Κώστας Καζανάς), όταν ένα χρόνο μετά το τραγικό περιστατικό ανακαλύπτει σε ανασκαφή έναν ελληνιστικό τάφο, στην περιοχή των Φιλίππων. Στη δεύτερη ιστορία, Η τελευταία νανόχηνα, ο γερο-φύλακας (Θανάσης Βέγγος) του βιότοπου στο Δέλτα του Έβρου ξεναγεί δύο ορνιθολόγους στην περιοχή, και εκτελεί χωρίς δεύτερη σκέψη έναν λαθροκυνηγό που ευθύνεται για το φόνο της τελευταίας νανοχήνας. Στην τρίτη ιστορία, με τίτλο Βιετνάμ, ένας ιδιοκτήτης (Γιώργος Αρμένης) μεγάλης επιχείρησης προσπαθεί μάταια να ξεχάσει τον καημό εξαιτίας του χωρισμού με τη γυναίκα του, διασκεδάζοντας σε ένα σκυλάδικο της επαρχίας. Αφού μεθύσει και σπάσει τα πάντα μέσα στο μαγαζί, θα το αγοράσει για να το καταστρέψει, ενώ χορεύει στο χωράφι με τη συνοδεία της τοπικής μπάντας. Η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Τάκη Κανελλόπουλου ενώ ο τίτλος " Όλα είναι δρόμος " είναι του ποιητή Γιάννη Τζανετάκη
http://www.tainiothiki.gr/Collection/film/1656

kass4 έγραψε: ( Δείτε οπωσδήποτε την τρίτη ιστορία )

απο τα καλυτερα φιναλε ever!!!
σε ευχαριστω συνοδοιπορε...αχρειαστος να ειμαι!!
εχουμε και δουλειες...

Ανεπρόκοπε επειδή εγώ στο χωριό μου δεν πιάνω το κανάλι της (βάλτε φωτιά κάψτε καλά) Βουλής, λέω να δω καμμιά videotape με τον Τέλη Σταλόνε...ποιά θα μου προτείνεις?

παρε της Dorerman video. Ολοι οι εφηβοι( sic!!) της δεκαετιας του 80 με αυτα γαλουχηθηκαν.

Η ταινία 'Μάθε Παιδί μου Γράμματα' βγήκε το 1981 στους κινηματογράφους, και έκτοτε θεωρείται ταινία κομβικής σημασίας για την Αριστερά.
Η καταγγελία του Δεξιού κράτους και του τελματωμένου εκπαιδευτικού συστήματος , που ευνοεί μερικούς αλλά όχι όλους, της θεοκρατίας, των διαφορετικών τάξεων , της παρακρατικής νοοτροπίας Αστυνομίας, της παραχάραξης της ιστορίας και της αντίστασης στους Γερμανούς, ήταν κεντρικά σημεία στην ταινία όσο χαρακτηριστικές ήταν οι ερμηνείες του Διαμαντόπουλου, του Καλογερόπουλου και του Τσάκωνα.

Κεντρικό θέμα της ταινίας, είναι το εκπαιδευτικό. Από την μία έχουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα κατά το οποίο κάποιου είδους ιδανικά που πρέπει να υπηρετηθούν με συγκεκριμένο τρόπο, από την άλλη ή πλήρης στέρηση επιλογών, και απο μια τρίτη διάσταση έχουμε την υποβάθμιση που αφήνει τα παιδιά με χαμηλά εισοδήματα χωρίς εφόδια και τα παιδιά με υψηλά εισοδήματα να βασίζονται στα οικογενειακά πλούτη.

Το διαμάντι του πραγματικά μεγάλου έλληνα σκηνοθέτη Θοδωρή Μαραγκού που ξεπέρασε τα 500.000 εισιτήρια τη δεκαετία του 80

[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/JCdUQh_2vgY&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/JCdUQh_2vgY&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]

Ο Νίκος Γραμματικός διηγείται την ιστορία του Βαγγέλη. Ο τριανταπεντάχρονος άνδρας δεσμώτης για πέντε χρόνια, μόλις παίρνει το «εξιτήριο» του, φεύγει για την επαρχία. Φεύγει για να μείνει «καθαρός», να εξαγνιστεί στην εξοχή… Σε ένα ακατοίκητο χωριό, μακριά από τα φώτα και κάθε άνεση της πρωτεύουσας, ο Βαγγέλης βρίσκει την παραμελημένη του περιουσία (ένα ετοιμόρροπο σπίτι των παππούδων) και ρίχνεται στην αναστήλωσή της. Οι κάτοικοι αυτού του χωριού (ονόματι «Παραδείσι») το εγκατέλειψαν πριν χρόνια για το «Νέο Παραδείσι». Μια επαρχία ασφυκτικά κλειστή, ο κόσμος της οποίας είναι η εκκλησία, μια πλατεία και ένα καφενείο. Ο «περίεργος» νέος γίνεται βεβαίως το επίκεντρο της συζήτησης μόλις πατάει το πόδι του στην περιοχή. Όλοι αναρωτιούνται για το παρελθόν του, ο Βαγγέλης που διψώντας για μια καινούργια αρχή, αντιμετωπίζει την περιέργειά τους καλοπροαίρετα, χωρίς να δίνει και πολλή σημασία. Κανείς δεν φαίνεται όμως να τον συμπαθεί, ένα ξένο σώμα που μπήκε στην καθημερινότητά τους παραμένει ο Βαγγέλης και ας κυκλοφορεί πάντα χαμογελαστός. Ο μόνος που του δείχνει κάποια συμπάθεια είναι (τι οξύμωρο!) ο αστυνομικός(!) της μικρής κοινωνίας. Ο αστυνομικός (Μηνάς Χατζησάββας) δεν γνωρίζει στην αρχή το παρελθόν του αλλά βλέπει κάτι πολύ θετικό στον καινούργιο του φίλο, αδιαφορώντας για το πριν κοιτάζοντας το τώρα. Παίζουν σκάκι μαζί και ο Βαγγέλης του κάνει μερεμέτια στο σπίτι.
Τελικά πόσο μπορεί να πετύχει μια ψυχή τον εξαγνισμό της πλάι σε ανθρώπους με μίση, πάθη και μισαλλοδοξία; Πως μπορεί ένας νέος να παρεισφρήσει σε μια κοινωνία τόσο κλειστή; Οι άνδρες του χωριού είναι γεμάτοι καχυποψία για τον νεαρό, παρόλο που αγνοούν το παρελθόν του. Με τη στάση τους του αφαιρούν κάθε δικαίωμα να βρίσκεται δίπλα τους. Ο Βαγγέλης όμως επιμένει, έχει πάρει την απόφασή του να μείνει.
Η ιστορία του Βαγγέλη μου θύμισε λίγο από «Dogville» λίγο από «Παιχνίδι των λιγμών», ήταν η αίσθηση που μου άφησε... Όταν χωρίς καμία αφορμή οι κάτοικοι του χωριού του ατιμάζουν την περιουσία του, τον φτάνουν στα άκρα. Δεν ξέρω αν τελικά «Ο σκορπιός πάντα θα τσιμπάει τον βάτραχο γιατί είναι στη φύση του». Ξέρω όμως ότι η ιστορία του Βαγγέλη όσο μακρινή και αν φαίνεται θα μπορούσε να ανήκει σε κάθε ανθρώπου που γεννιέται και μπαίνει στην κοινωνία. Ο Βαγγέλης αποζητά την αναγέννησή του, γυμνός, καθαρός από το παρελθόν του, προσφέρει όλο τον καλό του εαυτό σε μια κοινωνία που τον απορρίπτειν όμως. Όταν οι αρχές τον στριμώχνουν λέει στον ψυχίατρο «Είναι πολύ υποτιμητικό να σε διώχνουν από ένα τόπο, πολύ υποτιμητικό».
Τελικά ο Βαγγέλης αντί να βλάψει ως πρώην φυλακισμένος, βλάπτεται. Συνειδητοποιεί με τον χειρότερο τρόπο ότι θα είναι παντού παρείσακτος εφ’όσον «διώκεται» ακόμη και από άτομα που αγνοούν το παρελθόν του. Η εσωτερική του πάλη οδηγεί την ταινία σε ένα θλιβερό τέλος. Ο βασιλιάς κοιμάται, στο χωριό βρέχει μετά από καιρό και η «αμετακίνητη» ιδεολογία της επαρχίας θριαμβεύει.
Ταινία που αναδυκνύει το ακατέργαστο ταλέντο του Βαγγελη Μουρίκη. Μουσική επένδυση της ταινίας από τον υπέροχο Θανάση Παπακωνσταντίνου. 6 βραβεία στο φεστιβάλ θεσσαλονίκης το 2002.

[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/7N6w40GmG_o&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/7N6w40GmG_o&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]

[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/5NWWt4GYsqg&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/5NWWt4GYsqg&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]

ακομα δεν σιχαθηκατε να βλεπετε τις κοκκινες ζαρτιερες να τυρανιουνται με τα δευτεροτριτα της αρσεναλ?
θυμαμαι ποσο τυχεροι αισθανομασταν το 97 που δεν εμπαινε στο αεροπλανο ο ντενις μπεργκαμπ...θα ερχοταν μονο ο γουαιτ, ο οφερμαρς, η λουλου γκολκιπερ...που ρε τετοια μεγαλεια η τσουλα της ευρωπης? με την αλκμααρ και τη λιεγη?
τελος παντων...βαλτε στο σταρ να ξαναδειτε το απολυτο ανατριχιασμα...δεν το χορταινουμε ποτε!
dr. lecter η δυναμη σου ειμαστε εμεις οι χιλιαδες οπαδοι σου!!
σιγα μην σχολιασω κιολας:
http://www.imdb.com/title/tt0102926/
[youtube]ZWCAf-xLV2k[/youtube]

αληθεια ποσοι εδω μεσα ξερουν τον αυθεντικο και πρωτο κινηματογραφικο χανιμπαλ
καλα εγω δωρακια δεν δινω...αλλα περιμενω κανεναν kass ή πρακτορα να δειξουν στους νεους που αγαπουν τα θριλερακια...

επισης αυριο και παλι στο σταρ στις 22.00 προβαλλεται ο Ηρωας του Ζανγκ Γιμου
http://www.imdb.com/title/tt0299977/
τι να λεμε τωρα? σουπερ αντρικη ταινια για μας που μεγαλωσαμε στα βιντεοκλαμπαδικα να ξεροσταλιαζουμε για λιγο μπρους λι και τσακι τσαν...πανδαισια χρωματων και ξυλαρα μετα ακροβατικων και χορευτικων!!
αυτο που λεω...γκαυλοταινια!!!
[youtube]1p2p8OAdxro[/youtube]

ioanmits έγραψε:Η ιστορία του Βαγγέλη μου θύμισε λίγο από «Dogville»

καταρχην ιωαννη ευγε για την κινηματογραφικη προταση και την αψογη αναλυση...αυτο ακριβως μου το θυμισε και σε μενα! ασε που την εχω δει 3 φορες και τη θεωρω ισως την κορυφαια ελληνικη τα 20 τελευταια χρονια!
ακολουθησε το ολιγο ξεφουσκωτο Αγρυπνια και παλι με τον τεραστιο Βαγγελη Μουρικη, αλλα ο Γραμματικος ειχε δειξει τα δειγματα γραφης του το 1996 με το ακρως νοσταλγικο Αποντες...οσοι μεγαλωσαμε τη 10ετια του 80 και ωριμασαμε σε αυτη του 90, σιγουρα μας εχει χαραξει και εχουμε ταυτιστει με τους ηρωες...

ειχα εξιστορισει σε pm στον πρακτορινο γυρω στο 1993 στο φεστιβαλ κινηματογραφου της Θεσσαλονικης, σε μια προβολη ελληνικης ταινιας ειχαμε μαζευτει στον (γνωστο) εξωστη αρκετοι καφροφοιτητες ετοιμοι για χαβαλε...
στη τανια πρωταγωνιστει ο Μηνας Χατζησαββας, γνωστος μαμικος απο την επιτυχημενη τοτε σειρα Αναστασια...
καποια στιγμη μεσα στη πλοκη ο Χατζησαββας αρχιζει να μαμαει...μαμαει απο μπρος...μαμαει απο πισω...δως του απτα πλαγια...κανει ενα τσιγαρο...φευγει (και καλα road movie)...πετυχαινει αλλη γκομενα και το τροπαριο συνεχιζεται...
καποια στιγμη κι ενω εχουμε ψοφησει στα σχολια, αναβουν τα φωτα για διαλειμμα...και ξαφνου...τσουπ...ο μηνας χατζησαββας himself στη πρωτη σειρα να σηκωνεται ορθιος...
το τι ακολουθησε απο τον εξωστη δεν θα το ξεχασω: ΑΞΙΟΟΟΟΣΣ....ΑΞΙΟΟΟΟΟΣΣ!!!
με τα χερια μπροστα να προσκυναμε τον διαδοχο του Γκουσγκουνη!!!
η ταινια αυτη εμαθα μετα απο πολλα χρονια ειναι του Γραμματικου και λεγεται Τυφλη Στροφη...

Ο Σωτήρης Γκορίτσας με μαεστρία παρακολουθεί δύο νεοέλληνες στις περιπέτειές τους και αποκαλύπτει τους χαρακτήρες τους. Παράλληλα, σκιαγραφεί πτυχές της ελληνικής, βουλγαρικής και κεντροευρωπαϊκής κουλτούρας. Οι δύο πρώτες, η ελληνική και η βουλγάρικη, πλησιάζουν πολύ περισσότερο, με αποτέλεσμα να έχουμε μια βαλκανική οπτική που δικαιολογεί και τον τίτλο της ταινίας: Βαλκανιζατέρ. Με αυτόν τον τρόπο, η ταινία ξεπερνά τα όρια του road movie και αποκτά έναν πολυεθνικό χαρακτήρα, ένα ενδιαφέρον μείγμα από εικόνες, φωνές και μυρωδιές από τρεις διαφορετικές κοινωνίες.
Προβλήθηκε το 1997 και αμέσως κατέκτησε το ελληνικό κινηματογραφόφιλο κοινό για να προβληθεί στη συνέχεια και στην Ελβετία, Βουλγαρία αλλά και στις Η.Π.Α. Την ίδια χρονιά η ταινία αποτέλεσε την ελληνική συμμετοχή στο Διεθνές κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Τόκιο στην Ιαπωνία.
Ακολουθεί χαρακτηριστική σκηνή, άκρως Παοκτσήδικη!!!

[youtube]<object width="425" height="344"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/oT3EKWjKA04&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/oT3EKWjKA04&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="425" height="344"></embed></object>[/youtube]

ας συνεχισω κι εγω με μια επισης παοκτσιδικη σκηνη απο τη ταινια Ας περιμενουν οι γυναικες του Σταυρου Τσιολη
ο ζουγανελης τρελο παοκι υπερασπιζεται την τιμη μας και δινει τον ορισμο του μπεναλτυ απο τον μανωλα στον σκαρταδο:
[youtube]1kZsuIr9hKo[/youtube]

Ψοφάω για Τσουχράι.
3-0 τους είχαμε τους Λευκορώσους, αλλά σερσέ λα φαμ...
Άντε πέστα δάσκαλε Χαλκέντερε