Paokmania.Gr

[youtube]Ny4izkgnX_k[/youtube]

με την ευκαιρια της αφιξης του Warda

[youtube]KOKi6xQmBGM[/youtube]

[youtube]bfygNGVdJ7g[/youtube]

[youtube]nN20Rv2JF8E[/youtube]

κι αλλα δυο

[youtube]QldTKuAoAIs[/youtube]

[youtube]lLLL1KxpYMA[/youtube]

[youtube]Mx0xCI1jaUM[/youtube]

τσελο-φαν και ομπανε για σας

Τα σπάει λαιμαι.

Ίσως το καλύτερο ζεϊμπέκικο και σίγουρα ένα από τα καλύτερα Ελληνικά τραγούδια από τον φίλο Μπικάκη!
Δεν το λέω φίλο για να το παίξω ιστορία, εδώ στην Κρήτη είναι φίλος ΌΛΩΝ μας.
Το τραγούδι αυτό στα φοιτητικά μου χρόνια έπαιζε παντού στην καθημερινότητά μου. Μέχρι και στο Ρέθυμνο εκείνη την εποχή που τραγούδαγε ο Στέλιος σε ένα ρακάδικο, τον παρακαλάγαμε στα κλεισίματα να μας το λέει ξανά και ξανά.
Συγνώμη για το σεντόνι, αλλά ήθελα μόνο να παραθέσω παρακάτω την ΘΛΙΒΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ που κρύβετε πίσω από τον ύμνο αυτόν! Ο ίδιος ο Στέλιος σχεδόν ποτέ δεν θέλει να μιλάει γι' αυτό , όσοι είδατε χθες την εκπομπή στο Ε που ήταν καλεσμένος, ΔΕΝ είπε τίποτα όταν ρωτήθηκε τις σκεφτόταν γράφοντας τους στίχους!
Αυτό παρακάτω είναι από τα Ρεθεμνιωτικα Νέα και ίσως είναι και η μοναδική φορά που έχει ανοίξει την καρδιά του σχετικά με τους στίχους.

Στέλιος Μπικάκης: "Πως έγραψα τα Γενέθλια που έγιναν επιτυχία σ' όλη την Ελλάδα"

''Την περίοδο που κυκλοφορούσε ο δίσκος μου Νυχτέρια,και πήγαινε πάρα πολύ καλά,αρρωσταίνει το παιδί που είχαμε αποκτήσει,ένα αγοράκι,από μια σπάνια αρρώστια.Ένα παιδί στο εκατομμύριο μπορεί να χτυπηθεί απ αυτήν την αρρώστια. Το χάσαμε. Ενάμιση χρόνο περάσαμε μια περίοδο πολύ δύσκολη με την γυναίκα μου την Αμαλία. Σ αυτήν την δύσκολη φάση της ζωής μου,αποτυπώνω στο χαρτί εκείνα που είχα μέσα μου. Γράφω σε στίχους τα συναισθήματα μου. Δεν τους ολοκληρώνω σε τραγούδι. Μετά από κάποιο διάστημα,τυχαίνει να πεθάνει κι ο πατέρας μου,τότε συμπληρώνω και ολοκληρώνω σε τραγούδι τους στίχους. Το 2000 το έβαλα στον δίσκο. Έτσι γεννήθηκαν τα ''Γενέθλια'' που αγαπήθηκαν τόσο πολύ κι ας μιλούν για θάνατο. Είναι στίχοι βγαλμένοι απ΄την ψυχή μου κι ας βρέθηκαν και τότε κάποιοι να με κατηγορήσουν στεκόμενοι σε μια λέξη μόνο,στην λέξη πουτάνα. Αρέσει σε όλους. Στα νέα παιδιά,σε μεγαλύτερους,σε γιαγιάδες που αυτό με συγκινεί περισσότερο... Δεν μου αρέσει να αναφέρομαι σε αυτήν την άσχημη για μένα στιγμή της οικογενειακής μου ζωής. Δεν θέλω να νομίζει ο κόσμος ότι το κάνω για να εμπορευτώ μια κατάσταση. Σημασία έχει ότι αυτό το τραγούδι το είπα πρώτος εγώ και μετά ο Νότης το απογείωσε..."

Πώς έφτασε το τραγούδι στον Νότη;

Η σχέση των δύο καλλιτεχνών μετρά πολλά χρόνια, καθώς ο αδελφός του μεγάλου λαϊκού τραγουδιστή υπήρξε αδελφικός φίλος του Στέλιου Μπικάκη. Μάλιστα, ο Γιώργος Σφακιανάκης ήταν και η αιτία που ο λυράρης έδωσε το τραγούδι αυτό στον Νότη. «Ο Γιώργος επέμενε πολύ τα “Γενέθλια” να τα πει ο Νότης. Δεν είχα κανένα πρόβλημα. Αλλωστε, ήξερα ότι ήταν ένα τραγούδι που ο Νότης θα το σεβόταν πολύ, όπως και έγινε. Η μεγάλη ειρωνεία ήταν ότι πέντε μήνες μετά την επιτυχία του τραγουδιού με τη φωνή του Σφακιανάκη, χάσαμε τον Γιώργο. Λες και ήξερε τη συνέχεια».


Στίχοι: Στέλιος Μπικάκης
Μουσική: Στέλιος Μπικάκης
Πρώτη εκτέλεση: Στέλιος Μπικάκης

Άλλες ερμηνείες:
Νότης Σφακιανάκης


Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε

Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δε με νιώσανε.
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε.

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα

Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται;
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται;

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δε με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

[youtube]qGybL5Go05g[/youtube]
[youtube]7LON22CUvTI[/youtube]

Τι ακούω;
Τραγούδια ΑΓΑΠΗΣ.

Π.Α.Ο.Κ. γεννήθηκα και Π.Α.Ο.Κ. θα πεθάνω.



[youtube]Ot2V4hU0n10[/youtube]

Αφιερωμένο στη σημερινή μέρα!

[youtube]HPkTGm4RtVM[/youtube]

I hate myself for loving you!!!!

Και αυτά φυσικά (είμαι βέβαιος ο back θα τα εκτιμήσει)

[youtube]Vz2bIsXuo4I[/youtube]

[youtube]7eW3ta8S6gU[/youtube]

Το Τζεσάκι την Γκρίνμπεργκ με την απόλυτη optical acoustic ερμηνεία δε τη βάζω καν στο δάσκαλο

FOR MEN ONLY (MONO ΓΙΑ ΑΝΔΡΕΣ)

Η δουλειά κάνει τους άντρες - Δημήτρης Ευσταθίου

[youtube]pZCXnNtLaWc[/youtube]


Το πλαστό το πασαπόρτι
σαν και την καρδιά σου μόρτη
σαν την κάλπικη καρδιά σου
τη σκληρή

Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες
η δουλειά κάνει τους άντρες
το γιαπί το πιλοφόρι το μυστρί

Ρημαδιό ζωή και σπίτι
απ' τα χούγια σου αλήτη
που μετράς το αντριλίκι
με βρισιές

Μη βροντοχτυπάς τα ζάρια
όσοι είναι παλληκάρια
τη ζωή τους την περνούν στις σκαλωσιές

Μου αρέσει και η εκτέλεση του ίδιου τραγουδιού με την ερμηνεία της Ελένης Ροδά επίσης...

Για την ημέρα, το ΑΠΟΛΥΤΟ ερωτικό κομμάτι

[youtube]SOhCGJ9IKRk[/youtube]

Και κορίτσια ξέρετε. Του αγ. φανουρίου πίτες, του αγ. βαλεντίνου πίπες!

Χα!

[youtube]a_GaLdTbOG4[/youtube]

ωπ, τους στίχοι ξέχασα

모나코의
너무나도 무더운
28℃의 그늘에서
세상엔 오직 우리 둘뿐이었죠
모든 것이 푸르렀고
모든 것이 아름답기만 했습니다
그대는 두 눈을 지긋이 감았고
태양은 드높았지요
그대를 어루만지는
내 손은 뜨거웠지요

아무 말도 하지 마세요
마음이 이끄는 대로 나를 안아주세요
나는 행복하답니다
사랑이 우리 곁에 있으니까요
우리는 행복해요

모나코
28℃의 그늘 아래에서
그대는 아무런 말도 없습니다
나는 담배를 껐습니다
여전히 따가운 날씨였지요
그대의 입술은 야생과일처럼
향기가 가득했죠
그대의 머릿결은
황금빛 물결 같았지요
그대는 내 마음을 빼았었지요
아무런 말도 마세요
사랑이 우리에게 있으니까요

@ Stalker : Ευχαριστώ για το ποστ, δεν την ήξερα τη Μελίσσα και το κομμάτι σκίζει

@ ABOLEYTOI: Στα κινέζικα είναι το Μονακό; All time classic πάντως για σοφτιά ερωτική των 702

@ Συνονόματος : Για την Τσικνοπέμπτη μου κάνει το τραγούδι ου έβαλες

Τώρα ακούω ξένα τραγούδια της δεκαετίας 1954-1964