Paokmania.Gr

εγχειριδιο πνευματικης αυτοαμυνας το παραπανω ποσταρισμα του φιλου μου Rade σε μια συνεντευξη οπου ουτε λιγο ουτε πολυ παιρνεις ενα δωρο ζωης για τον τροπο που σκεφτεσαι τον κοσμο. Βασικα δεν νομιζω οτι μου εχει τυχει να διαβασω κατι απο αυτον τον τιτανα της ανθρωπινης σκεψης και να μην γοητευθω απο το κειμενο του!

Υ.Σ εξοχο ποσταρισμα ακομη μια φορα φιλε Rade!

Andrew R έγραψε:εγχειριδιο πνευματικης αυτοαμυνας το παραπανω ποσταρισμα του φιλου μου Rade σε μια συνεντευξη οπου ουτε λιγο ουτε πολυ παιρνεις ενα δωρο ζωης για τον τροπο που σκεφτεσαι τον κοσμο. Βασικα δεν νομιζω οτι μου εχει τυχει να διαβασω κατι απο αυτον τον τιτανα της ανθρωπινης σκεψης και να μην γοητευθω απο το κειμενο του!

Υ.Σ εξοχο ποσταρισμα ακομη μια φορα φιλε Rade!

Ο Καστοριαδης ήταν ένας γίγαντας της διανόησης !!!

"Ηράκλειτος-Άπαντα", αν και βαρύ για καλοκαίρι.
Αν μέσα στον καύσωνα θέλετε κάτι πιο ελαφρύ, καλό βιβλίο είναι το "Ο φίλος μου ο Αλκιβιάδης", ιστόρημα που προσπαθεί να εξιδανικεύσει μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Πελοποννησιακού πολέμου.

Καλέ μου φίλε Γερασίμου έχεις δίκιο για το βιβλίο με τον Ηράκλειτο τον αποκαλούμενο κι μεγάλο σκοτεινό. Για να κάνω Κίο μια σύνδεση με τα παραπάνω να πω ότι ένας άλλος γίγαντας της ευρωπαϊκής διανόησης κι συνταξιδιώτης του Κορνήλιου με τον ιστορικό ματαροα ο Κώστας Αξελός έχει συγγράψει μια έξοχη διατριβή για τον μεγάλο Εφέσιο στοχαστή.

Εξαιρετική η ελληνική ιδιαιτερότητα όπως και τα αλλά του Καστοριάδη.

Το τρίτο στεφάνι διάβασα πρόσφατα και είναι πολύ καλό.


Κι εδώ η λίστα με τα 100 τοπ βιβλία του εικοστού πρώτου αιώνα σύμφωνα με τους NYT
https://tertulia.com/editorial-list/bes ... york-times

Το My Brilliant Friend της ferrante, όπως και τα υπόλοιπα 3 της τετραλογίας είναι φανταστικά. Βέβαια, οποιος βαριέται να τα διαβάσει μπορεί να δει την σειρά που κι αυτή είναι υπεροχη.

Επίσης από τη πρώτη εικοσάδα φυσικά το 2666 και το Austerlitz ειναι οι υπέρτατες βιβλιαρες, και έκπληξη το Say Nothing που αναφέρεται στα Troubles της Ιρλανδιας, γραμμένος υπεροχη αφηγηματική γραφη, κάνοντας να θες να συνεχίσεις να διαβαζεις.

Α!!!!! Μας έβαλες σε δουλειά φίλε μου Immemoric . Έχω ακούσει για το πρώτο βιβλίο της σειράς που αναφέρεις αλλά δεν έχω προσωπική άποψη. Καμία φορά είμαι λίγο δύσπιστος με τις post modern κριτικές θυμάμαι είχα διαβάσει δυθιραμβικα σχόλια για την καρδερίνα μερικά χρόνια πριν κι όταν διαβασα το βιβλίο απογοητευτικα !

Immemoric έγραψε:
Επίσης από τη πρώτη εικοσάδα φυσικά το 2666 και το Austerlitz ειναι οι υπέρτατες βιβλιαρες.

Τα έχω διαβάσει και τα δύο. Ασύλληπτα αριστουργήματα.
Μέσα στους 5 καλύτερους συγγραφείς εβερ κατ εμέ οι Roberto Bolano και W.G. Sebald.

Τους συνδέει και κάτι τραγικό. Έφυγαν πρόωρα από την ζωή. Ο πρώτος από κίρωση ήπατος(δεν πρόλαβε να κάνει μεταμοσχευση, ήταν τρίτος στην λίστα και έγραφε τοτε το 2666 το οποίο άφησε χωρίς τέλος). Ο δεύτερος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Είχαν πολλά βιβλία ακόμα να γράψουν και να προσφέρουν στους αναγνώστες τους. Άφησαν τεράστιο κενό στον κόσμο της λογοτεχνίας. Έχει ενδιαφέρον να ειπωθεί ότι και οι δύο έχουν πολύ μεγάλο και φανατικό κοινό θαυμαστών παγκοσμίως.

Προτείνω γι αυτο το καλοκαίρι :
- Άγριοι ντετέκτιβ, Bolano (για εισαγωγή στο έργο του. Πιο βατό από το ογκώδες 2666, αλλά εξίσου αριστούργημα).
- Η Ανάδυση Της Μνήμης. Συζητώντας Με Τον W.G. Sebald (Συνεντεύξεις και δοκίμια) Προτείνεται σε όσους έχουν ήδη διαβάσει κάποια βιβλία του Sebald. Είναι must για κάθε θαυμαστή του.

Andrew χαίρομαι πολύ που σε ξαναβρήκα
και χαίρομαι ακόμη περισσότερο που τα διαβάσματα μας
εκτός από την επιστημονική φαντασία ταιριάζουν και στη φιλοσοφία

Πολύ καλή η πρόταση σου για το βιβλίο του Αξελού για τον Ηράκλειτο
αν και δύσκολο για κάποιον μη συνηθησμένο σε φιλοσοφική γραφή
(για να μην απογοητευθούν φίλοι που πιθανώς να το προσπαθήσουν)
Πάντως Χέγκελ δεν είναι, διαβάζεται

Νά΄σαι καλά Andrew

Αντριου «Η υπεροχη φιλη μου» είναι οντως υπέροχο, δεν ειναι μεταμοντέρνο, αν και δεν έχω διαβάσει την καρδερίνα (είναι όμως στα υπόψη μου).

Λογιστή, συμφωνώ 100%. Έχω διαβάσει τα πάντα του Ζεμπαλντ και το Savage detectives το οποίο ειναι επισης φοβερό βιβλίο. Θα έβαζα και Μπόρχες στην τοπ αγαπημενη μου τριάδα (από άντρες). Και ο Ben Lerner μου αρέσει πολύ (το 10:04 είναι στην 100δα).

Επειδή έχω διαβάσει πολλους άντρες συγγραφείς (όπως και οι περισσότεροι μας), διαβάζω περισσότερο γυναίκες τα τελευταία χρόνια. Μέσα στην εκατοντάδα, πέρα της Φερραντε, υπάρχουν κι άλλες σπουδαίες συγγραφείς όπως η Μαγκι Νελσον με το συγκλονιστικό «οι αργοναυτες» όπως και η Αννι Ερνω με το “The Years”. Και λατρεύω Deborah Levy και Viv Albertine (που έπαιζε στις The Slits) που δεν είναι καν στην λίστα.

Ο Μπορχες μια κατηγορια μονος του

Ben Lerner διαβασα προσφατα το The Topeka School. Πολυ δυνατό. Περιμενω την μεταφραση του 10:04.

Από γυναίκες σου προτείνω Rachel Cusk και Elizabeth Strout

Logistis έγραψε:Ο Μπορχες μια κατηγορια μονος του

Ben Lerner διαβασα προσφατα το The Topeka School. Πολυ δυνατό. Περιμενω την μεταφραση του 10:04.

Από γυναίκες σου προτείνω Rachel Cusk και Elizabeth Strout

Ευχαριστώ. Μου αρέσει η Κασκ, ναι, από την άλλη, Τράουτ δεν έχω διαβάσει, δεν την έχω στις προτεραιότητες μου, αλλά θα τσεκάρω.

Και χω βάλει επόμενο το Κορρέξιονς του Φράνζεν. Τώρα διαβάζω το Elemental Passions της Luce Irigaray, που δεν είναι αφηγηματικό, αλλά μεταξύ θεωρίας και ποίησης, και είναι αρκετά δύσκολο, όπως είναι η Ιριγκερέι γενικότερα, αλλά πολύ πολύ καλό. Είναι για πολύ σλόου διάβασμα.

Και σήμερα ξεκίνησα τον Εραστή της Ντιρά, που από τις πρώτες σελίδες φαίνεται γιατί είναι κλασικό.

Καλά ναι ο Μπόρχες δεν είναι άνθρωπος, οι ιστορίες του είναι πραγματικά εξωπραγματικές.

Επίσης Λουσία Μπερλίν είναι φανταστική, και είναι μέσα στην λίστα.

Διάβασα πρόσφατα το Post Office του Bukowski κ το Fiesta, the sun also rises του Hemingway. Τα προτείνω κ τα δύο, διαφορετικά βέβαια.

Τώρα διαβάζω το Assembly της Natasha Brown, ιδιαίτερη γραφή.

Ναι ωραία αυτά, κάποτε διάβαζα μπουκοφσκι και προσπαθούσα να κόψω το κάπνισμα. Με είχε γ@μησει κανονικά. Διαβασα σχεδόν ολα του τα βιβλία και μετά έκοψα το κάπνισμα. Είναι ιδιαίτερος ο μπουκοφσκι όπως και να χει αλλά είμαι σε εντελώς άλλη φάση τώρα. Και Χέμινγουεϊ κλασικός αν κ έχω διαβάσει μόνο τον γερό και την θάλασσα. Και ίσως μια μέρα διαβάσω το για ποιον ηχούν οι καμπάνες.

το assembly είναι κι αυτό στα υπόψη μου, κάπως αφηρημένα αλλά χωρίς να είναι προτεραιοτητα. Χρόνο ποτε θα βρούμε…

Τεραστιος ο Μπουκοφσκι
Σε κανει να δεις την κρυφη γοητεια της σηψης κ της παρακμης.
Ειχε βγει και μια ταινία για τη ζωη του, με εμβληματικη ερμηνεια απο Μίκυ Ρουρκ (barfly ο τιτλος, με συμπρωταγωνιστρια την επισης εξαιρετικη φέη Ντάναγουεϊ, καπου στο 1990-προσπαθησα να την ξαναδω, δεν τη βρηκα πουθενά). Σε καποια σκηνη της ταινιας εμφανιζεται κ ο ιδιος ο μπουκοφσκι-πού αλλού; σε κάποιο παρακμιακο bar.

Immemoric έγραψε:Ναι ωραία αυτά, κάποτε διάβαζα μπουκοφσκι και προσπαθούσα να κόψω το κάπνισμα. Με είχε γ@μησει κανονικά. Διαβασα σχεδόν ολα του τα βιβλία και μετά έκοψα το κάπνισμα. Είναι ιδιαίτερος ο μπουκοφσκι όπως και να χει αλλά είμαι σε εντελώς άλλη φάση τώρα. Και Χέμινγουεϊ κλασικός αν κ έχω διαβάσει μόνο τον γερό και την θάλασσα. Και ίσως μια μέρα διαβάσω το για ποιον ηχούν οι καμπάνες.

το assembly είναι κι αυτό στα υπόψη μου, κάπως αφηρημένα αλλά χωρίς να είναι προτεραιοτητα. Χρόνο ποτε θα βρούμε…

Το χω αγοράσει το για ποιον ηχούν οι καμπάνες. Είναι κ αυτό στη λίστα. Όπως κ το outline της Cusk κ το Middlesex του Ευγενίδη. Πότε θα τα διαβάσω να δούμε. Ο χρόνος είναι μεγάλο θέμα.