Καφενείο ΠΑΟΚΜΑΝΙΑ

[ΑποστόληςΑ]

Καλησπέρα από τον Άγιο Σώστη Τήνου!

[kataramenos5]

Ερήμωσε το καφενείο ούτε νερό πλέον! Και αυτός ο Απόστολος ρε έναν άνθρωπο στο πόδι του δεν άφησε! Τιναφταρε!

Ξέχασα το usb της Cosmote στην Αθήνα και για να πάρω καινούριο μηχανισμό ιντερνετ εδώ στην Τήνο μου ζήτησαν 50,00 + το κόστος της κάρτας (κοντά στα 70,00). Οπότε ειμαι χωρίς ιντερνετ.
Χθες ήρθαν οι γείτονες και ενεργοποίησαν το σταθερό τους ιντερνετ, μου έδωσαν τον κωδικό κι έτσι μπήκα.

Ρε Αποστολη περα απ τη πλακα.. Γιατι? Τι τηλεφωνο εχεις? Ενα smartphone των 70-80 ευρωπουλων τη κανει μια χαρα τη δουλεία με 5-6 ευρω για ιντερνετ(6-7 gb) και μπορεις να μοιραζεσαι το ιντερνετ με το laptop η tablet. Γιατι να δινεις τοσα για mobile?

[ΑποστόληςΑ]

Το κινητό μου δεν είναι smartphone. Ναι μεν έχω 2 giga κάθε μήνα, αλλά πηγαίνουν στον βρόντο. Έχω φέρει το λαπτοπ κοντά, που το έχω συνηθίσει χρόνια τώρα, και πιάνω ίντερνετ wifiκά.

[kataramenos5]

Του Δογματος Γκοραν κι εσυ. Μαλωμενος με την τεχνολογια?
Αμαρτια ειναι εκει που φτασαν οι τιμες. Σε λιγο ουτε καναλι στη τηλεοραση δε θα μπορουμε ν αλλαξουμε (γιατι το τηλεκοντρολ θα ναι καποιο app στο κινητο) ουτε να πληρωσουμε το γαλα στο σουπερμαρκετ. Ψιλοδυσκολα για τους μεγαλυτερους οπως εμεις αλλα πρεπι νατο παρουμε αποφαση.

Υγ Θυμήθηκα εποχές που πηγαίναμε στο περίπτερο για να παρουμε τηλεφωνο με κατι δίφραγκα . Πω ρε φιλε.

[Lacedaemonian]

Ναι kat ωραιες εποχες τοτε."Ιεροτελεστια" ολοκληρη(ειδικα οταν επρεπε να μιλησεις με τη γκομενα ηθελε και τεχνη...). Πηγαιναμε με κερματα στα περιπτερα να παρουμε τηλ(αστικη κληση=μια μοναδα,υπεραστικα=εγραφε ο περιπτερας) αλλα αργοτερα καποια στιγμη εγινε "τεραστια τεχνολογικη επανασταση" και στα τηλ των περιπτερων.Ηρθαν εκεινα τα κοκκινα που επαιρναν και κερμα

[goran 64]

Παλιόγεροι...

Καλά kat, μόλις δεις το νέο μου κινητό Cat S30, θα τρομάξεις...


...με το πόσο προόδευσα, απ όσα ήξερες, φέτος το καλοκαίρι...

Stand by...



Υ.Γ. Μέχρι και βαράκια, με μπόλικες επαναλήψεις, για γράμμωση στα χέρια, κάνω μ αυτό...

Υ.Γ. 2...Πού να με δεις καμιά 2,5 χρόνων, στο τηλεφωνείο του χωριού, στο Κατοχώρι Πηλείου, να μην μπορώ καν να σηκώσω το ακουστικό και με τα δυο μου χέρια, για να μιλήσω στον τηλέφωνο τον πατέρα μου, πού έπηζε στην Θεσσαλονίκη και στην δουλειά, από κείνο το τηλεφωνικό κέντρο με τα λαστιχένια-πορτοκαλί βύσματα...

[kataramenos5]

Χαλασε κι ο Γκοραν.
Κινητο.... Cat? Ενδιαφερον..

[goran 64]

Καλημέρα σε όλους...

Ο πρωινός σκέτος κι αχτύπητος φραπέ είναι ήδη κάτω απ τα μισά και το μάτι άνοιξε πλέον για τα καλά...
Στον νου μου έρχεται το όνειρο, που ήταν γεμάτο αγωνία και ξύπνησα απότομα και μούσκεμα στον ιδρώτα...
Προσοχή...Ακολουθεί σεντόνι, το οποίο περιέχει μυθοπλαστικό χρονικό...

Μέσα σε ένα πυκνό δάσος με πελώριες οξιές (είχα πάει να κόψω ξύλα για μαδέρια, απ τα καλύτερα), όπου ελάχιστες, φευγαλέες ακτίνες του ήλιου, μόλις που κατάφερναν να φτάσουν στο γρασίδι του, άξαφνα άκουσα πολύ κοντά μου τον βαρύ, μακρόσυρτο, τρομαχτικό αχό του βρυχηθμού της ρώσικης αρκούδας...

Με το ξύλινο τσεκούρι μου (κι αυτουνού το στυλιάρι από βρασμένη οξιά φτιαγμένο φυσικά) στο χέρι, γυρίζω απότομα και την βλέπω να έρχεται, τεράστια, με βαριά, αργά, αλλά σίγουρα βήματα προς το μέρος μου, κοιτάζοντας με απ τα νύχια ως την κορφή, με μισάνοιχτο το τεράστιο στόμα της και με μια σιγουριά, όπως θα κοιτούσα εγώ έναν δίκιλο λαγό, μέσα απ το στόχαστρο μιας επαναληπτικής Γουίντσεστερ, στους βραχώδεις λόφους των Πετροκέρασων, πριν του την ανάψω για τα καλά, για να τον κάνω στιφάδο, τον καλύτερο μεζέ για ένα μπρούσκο κόκκινο κρασί...

Ακίνητος αλλά όχι παγωμένος, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αν κάνω να τρέξω δεν με σώζει ούτε ο Θεός και με την αδρεναλίνη να έχει πλημμυρίσει κάθε μόριο του εγκεφάλου μου, ίσα που καταφέρνω να σηκώσω, αργά, το δεξί μου χέρι, που κραδαίνει το τσεκούρι ξυλοκόπου, μέχρι την μέση, περιμένοντας την καρτερικά και υπολογίζοντας την...

Το μέγεθος της σχεδόν διπλάσιο από μένα και το budget της, σε κιλά, πάνω από τριπλάσιο...Συνεχίζει να με πλησιάζει, αργά, αλλά με σιγουριά...8 μέτρα, 7, 5, 2...Εκεί σταματάει...σαδιστικά...Μια μοναδική στιγμή ανταλλαγής βλεμμάτων, βγαλμένη από χιτσκοκικό σενάριο, με φαίνεται αιώνας, μέχρι να σηκωθεί στα πίσω πόδια της, ξεπερνώντας το ύψος μου τουλάχιστον μιάμισι φορά, με προτεταμένα τα δύο μπροστινά της πόδια προς το μέρος μου, θαρρείς και είναι ο Μωχάμετ Άλι, που με προκαλεί σε έναν άνισο αγώνα μποξ...

Ολόκληρο το είναι μου είναι πλέον σε μια τρομερή εγρήγορση, πώς να πέσω στα πλάγια για να την αποφύγω, όταν με μουντάρει, όπως ο γκέκας τον λαγό, για να της καταφέρω έστω ένα δυνατό χτύπημα με το, από αιθέρα περασμένο, καλοακονισμένο, βαρύ τσεκούρι μου...

Η στιγμή της τελικής πάλης για την επιβίωση, είναι πλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο, που δεν γίνεται να αποφευχθεί πια...Ή αυτή ή εγώ...

Παίρνει κλήση προς το μέρος μου και ετοιμάζεται να με πλακώσει με το τεράστιο, σκουρόχρωμο, πυκνότριχο κορμί της, καθώς τα 12 πόντων νύχια της έχουν κατεύθυνση ίσια το κεφάλι μου..."Θεέ μου βοήθα", μουρμουράω μέσα απ τα σφιγμένα δόντια μου, κάνοντας παράλληλα, προς τα αριστερά (πάντα), ένα πλονζόν, που θα το ζήλευε μέχρι κι ο Πασχαλάκαρος...

Πριν καν προσγειωθώ στο έδαφος, ακούγονται παράλληλα δύο σχεδόν απόκοσμοι, φανταστικοί ήχοι, τέτοιοι που με τίποτα δεν είχε βάλει ο νους της γκλάβας μου ότι μπορούν να φτάσουν στ' αυτιά μου εκείνη την στιγμή...Κι όμως...

Το φτερούγισμα του αετού και το κροτάλισμα του πολυβόλου!!!!

Στο δευτερόλεπτο, ω του θαύματος του Θεού, βρίσκομαι καθισμένος στην διπλανή οξιά, 10 μέτρα ψηλά, κοιτάζοντας κάτω, ίσια εκεί στο σκηνικό που βρισκόμουν πριν μια στιγμή...Νιώθω να βλέπω με 4 μάτια, σαν να χω 2 κεφάλια...

Ένας τύπος, ψηλός, αρχοντικός, με κοτσίδα, ντυμένος στα ασπρόμαυρα, πλησιάζει την πεσμένη ρώσικη αρκούδα...
Την τσεκάρει κλωτσώντας την δυνατά, σαν να κάνει χαμηλό βολ πλανέ, με την έκφραση του δολοφόνου στα μάτια...

Η ρώσικη αρκούδα αποδεικνύεται πιο νεκρή απ' όσο είναι ένας αγρός με παπαρούνες, καταμεσίς στην Σαχάρα! Ο φονιάς της σηκώνει το κεφάλι και με κλείνει το μάτι...Είναι ο Άλεξ Πρίγιοβιτς, με ένα ΑΚ47 στο χέρι!!!!

[ΑποστόληςΑ]

Καλημέρα και καλή Παναγιά!

[nikolasf]

Γράφε πιο συχνά τέτοια φίλε..... Θα τα εκδοσουμε
Άνευ πλάκας ΕΎΓΕ, ανατρίχιασα σοβαρά, απλά στο τέλος γέλασα με τα δακρύων, όχι από αστειότητα αλλά από ευτυχία και κρυφή ελπίδα

[GoMaRoS]

Αυτα ειναι κυριοι σεντονια, ευγε βιοτεχνη

[goran 64]

Μερσί nikolasf και GoMaRoS...



Υ.Γ. Μόλις το "έσκισα" σε μονά σεντονάκια, για να "στρώνεται" πιο βολικά...

[goran 64]

Καλησπέρα σε όλους, χρόνια πολλά και καλή Παναγιά, με υγεία, καλοτυχία και πολλές ασπρόμαυρες επιτυχίες...



Υ.Γ. Μπορεί ο "φονιάς" του ονείρου μου να μην "βγήκε", αλλά τουλάχιστον η "ρώσικη αρκούδα" κείτεται νεκρή...

[ΑποστόληςΑ]

Γεια χαρά!

[kataramenos5]

Δεν εχω ορεξη για καφε.Πιασε ενα "υποβρυχιο" με αρωμα τριανταφυλλο να θυμηθουμε τα παλια.
Να αραξουμε οπως τοτε κατω απ το δεντρο , στην αυλη με τους κατιφεδες τα πανσεδακια τους βασλικους και τις μολοχες.φυτεμενα σε τενεκεδες αντι για γλαστρες.

Καλησπερα.