http://www.fatgames.gr/Articles.asp?strCodeID=986
Δεν είναι εύκολη η απόλυση του Τούντορ, γιατί ο Σαββίδης κουράστηκε από την... επανάληψη, αλλά δεν είναι κι εύκολη για πολύ η παράταση της συνεργασίας του με τον ΠΑΟΚ. Δεν έχει και τόση πολλή σημασία η εικόνα της ομάδας και τα κατορθώματά της στο γήπεδο, ιδιαιτέρως αν συγκριθούν με τα κατορθώματα της ηγετικής ομάδας που δημιούργησε ο Ιβάν Σαββίδης, βιαίως και με... τερατογένεση. Δεν απαιτούνταν να είναι κανείς ειδικός, για να προβλέψει άμα τη ανακοινώσει και μόνο των ονομάτων που ανακατεύονται με τον ποδοσφαιρικό ΠΑΟΚ, ότι επρόκειτο για ένα σχήμα ετερόκλητο και ανομοιογενές. Και τέτοιες “ομάδες” ή... επιτροπές, σπανίως έχουν θετικά αποτελέσματα.
Ο Τούντορ πάει καιρός που κάνει παιδαριώδη λάθη. Και συμπεριφοράς, εντός κι εκτός γηπέδου και διαχείρισης ποδοσφαιριστών και δημόσιων τοποθετήσεων. (Εχθές στην συνέντευξη Τύπου, με απογοήτευσε...videolink) Κι επειδή τον Τούντορ λοιπόν, δεν τον στηρίζουν ούτε τα αποτελέσματα και δεν υπάρχει και κανείς αρκετά ισχυρός (πια) να τον στηρίζει, ώστε να επιβάλλει την άποψή του, θα τον “τελειώσει” ο Ιβάν Σαββίδης, μόλις καταλάβει πως “δεν πάει άλλο”. Πότε θα είναι αυτό; Μόνο ο Ιβάν ξέρει. Να πιάσουμε τον καθέναν από τους άλλους ξεχωριστά όμως και θα ξανάρθουμε στον Ιβάν...
Ο Aρνεσεν
Το manual για να δημιουργήσει κάποιος μια καλή ομάδα είναι πολυσέλιδο. Έχει ένα σωρό κεφάλαια, που το καθένα από μόνο του είναι μια ολόκληρη επιστήμη. Το manual όμως για τον χρηματοδότη μιας καλής ομάδας, είναι... τρεις σειρές:
1. Βρίσκει εκείνον που δεν χρειάζεται να διαβάσει το παραπάνω πολυσέλιδο, διότι το έχει ξανακάνει και το έχει εμπεδώσει,
2. του δίδεται σαφές πορτοφόλι για να κινηθεί (budget) και 
3. του δίδεται εμπιστοσύνη, άνεση κι ελευθερία να δουλέψει.
Η μόνη “παγίδα” είναι πως πρέπει να τηρηθούν ΚΑΙ οι τρεις προϋποθέσεις, λυσσαλέα και μέχρι τέλους. Ο Ιβάν Σαββίδης πέρσι έκανε για πρώτη φορά στα χρονικά του ΠΑΟΚ, μια επιλογή ενός ποδοσφαιρικού στελέχους στο πρόσωπο του Φρανκ Aρνεσεν, που αντίστοιχου βεληνεκούς, δεν είχε ξαναέρθει στην Ελλάδα. Η θεωρία λέει, πως έναν τέτοιο ποδοσφαιράνθρωπο, τον εμπιστεύεσαι. Τον βοηθάς να ενσωματωθεί στον χωροχρόνο που ήρθε, τον αφήνεις να διορθώσει την όποια “αστοχία” υλικού και τον ελέγχεις σε χρόνους καίριους. Τι από τα παραπάνω συνέβη με τον Aρνεσεν;  Να ψάξουμε τα λάθη;
α) Ο ΠΑΟΚ δεν έψαχνε απλώς κάποιον να κάνει τις μεταγραφές. Ήθελε και αφεντικό του ποδοσφαιρικού τμήματος, να είναι πλάι σε προπονητή και παίκτες κάθε μέρα, να ελέγχει την πρόοδο του πλάνου και να διευθύνει τα πάντα. Ο Aρνεσεν δεν είχε ξανακάνει ΠΟΤΕ όλο αυτό το πράγμα. Δεν το κάνει ούτε στον ΠΑΟΚ... Ούτε και μπήκε από την αρχή κάποιος δίπλα σε κείνον και τον προπονητή, να είναι συνδετικός τους κρίκος και με τους παίκτες και με την διοίκηση. Δεν φταίει ο Aρνεσεν γι αυτό.
β) Ποτέ δεν του δόθηκε σαφές budget. Να του πει κάποιος, πχ: “Έχεις τις αξίες και τους μισθούς του δυναμικού του ρόστερ που βρήκες. Πάρε και 5 εκ να διαθέσεις σε ομάδες για το καλοκαίρι και άλλα 2 για τον χειμώνα. Δεν μπορείς να υπερβείς σε μισθούς και δόσεις συνολικά, για όλη την ομάδα, τα 12 εκ. ετησίως. Πούλα, αποδέσμευσε, αγόρασε, δανείσου – κόψε το λαιμό σου. Αυτά θα στα δίνω κάθε χρόνο για 3 χρόνια. Αν παίξεις ομίλους Champions League, θα σου κάνω και αύξηση 50% στα κεφάλαια που θα έχεις να διαθέσεις”.  Έγινε αυτό; Ποτέ. Αντιθέτως, κάθε που έβρισκε έναν παίκτη, ρωτούσε “Να τον πάρω”; Είναι έυκολο να στήσεις έτσι ένα ρόστερ; Δεν φταίει ο Aρνεσεν γι αυτό.
γ) Ζήτησε χρόνο και “καπελώθηκε” από Βεζυρτζή και μια επιτροπή, πριν κλείσει μια σεζόν, στα μισά του δρόμου... Ήρθε για “νούμερο 1” και η σειρά του στην ιεραρχία κατρακυλά συνεχώς. Πως να στηρίξει πιο αποτελεσματικά τον προπονητή που έφερε και που όφειλε να στηρίξει περισσότερο; Μα και ο λόγος του, περνά λιγότερο πια και η διάθεσή του δε μπορεί να είναι η ίδια. Ποιο στέλεχος που αισθάνεται αβεβαιότητα για την θέση του (και δικαίως), μπορεί να στηρίξει άλλους γύρω του; Αυτά για όποιον έχει εργαστεί σε εταιρίες, είναι ανέκδοτα. Και δεν φταίει ο Aρνεσεν, ούτε και γι αυτό.
Ο Βεζυρτζής
Ο άλλοτε πρόεδρος ΑΣ, ΠΑΕ και ΚΑΕ, είναι ένα από τα ιερά πρόσωπα του ΠΑΟΚ και προσωπικώς, πολυαγαπημένα μου. Είναι γνωστά το πάθος”, η “αδυναμία”, η προσφορά του στον σύλλογο. Η ανιδιοτέλειά του επίσης. Όταν πρωτακούστηκε το όνομά του, έγραφα και σχολίαζα: “Ναι, με χίλια! Αλλά πρόεδρος. Μόνο. Και στα λόγια και στα έργα. Και θεσμικά εκεί που πρέπει, στην κορυφή της πυραμίδας. Ώστε η ιεραρχία να μην χρειαστεί επεξηγήσεις. Ας έμενε σε ρόλο διευθύνοντος συμβούλου ο Αγγελίδης μετά την στελέχωση του νέου ΔΣ. Τώρα ο ΠΑΟΚ “προσβάλλει” τον Αγγελίδη, “ψαλιδίζει” τις αρμοδιότητες του Aρνεσεν και ΔΕΝ παίρνει και το κύριο προσόν του Νίκου Βεζυρτζή, που είναι η αποφασιστικότητα. Αφού κάθε του απόφαση, απαιτεί... ομοφωνία: “Επικεφαλής εσύ, αλλά πρόεδρος ο άλλος και να συμφωνείτε... όλοι, ώστε να μου εισηγήστε...” Φέξε μου και γλύστρησα.  Δεν φταίει ο Βεζυρτζής γι αυτό.
Εμείς κι εσείς
Ο Τύπος δηλαδή (τρομάρα του...), που αντιμετωπίζει την κατάσταση σε πολλές περιπτώσεις, ευκαιριακά, συγκυριακά, μικροπολιτικά και βλαχοσυμφεροντολογικά: Με ποιον έχουμε καλές σχέσεις, ποιος θα μας σφυρίξει καμιά είδηση παραπάνω, ποιος θα γράψει πρώτος ότι απολύθηκε ο Τούντορ... Μπούρδες και κοντομυαλιά. Ποιος παίρνει χαρά που να κρατάει, πάνω απ την στεναχώρια του ΠΑΟΚ βρε κορόιδα; Κανείς. Αντί να κρατηθούν τα μυαλά των περισσοτέρων καθαρά, υπάρχει ένα τσίρκο και μια αυθαιρεσία.
Το αποτέλεσμα είναι ανενημέρωτο κοινό και άρα κατευθυνόμενο μόνο από συναισθηματικές αντιδράσεις, που νομίζει πως “οι δημοσιογράφοι τρώνε τον Τούντορ”, που νομίζει πως ο Aρνεσεν τάχα... δουλεύει (εδώ και κανα μήνα ιδίως), που νομίζουν πως ο Βεζυρτζής, έτσι, σ αυτήν τη χάβρα ίσως κάτι ν αλλάξει, που, που, που... Ενώ την αλήθεια και τα κλειδιά, τα έχει ΜΟΝΟ ο Ιβάν. Αλλά η κριτική στον Ιβάν είναι δύσκολη. Σε όλους τους άλλους είναι ευκολότερη...
Ο Ιβάν
Ο Ιβάν είναι η ευλογία και η κατάρα του ΠΑΟΚ... Ήρθε εδώ και για μπίζνες και για πολιτικά νταραβέρια και για ότι άλλο θέλετε, ΑΛΛΑ: Τρελαίνεται με τον ΠΑΟΚ. Και να τα “χώσει” είναι πάντα διαθέσιμος και όποιον του πουν θα πάει να φέρει και κοιμάται και ξυπνάει με όνειρα για τίτλους και Champions League. Αλλά είναι και Πόντιος και ξεροκέφαλος και εγωιστής και ανυπόμονος και... μπερδεψοδουλειάς.
Τον Τούντορ, θα τον στήριζε ένας ισχυρός Aρνεσεν, που δεν θα ήταν καπελωμένος και που θα είχε “ενσωματωθεί” εγκαίρως, με σωστές επιλογές νθρώπων δίπλα του. Σήμερα η αλυσίδα έσπασε, με επιλογή Ιβάν... Κανείς δεν έρχεται μόνος του στον ΠΑΟΚ. O Ιβάν ευθύνεται για όλους και για όλα.
Αυτός ανεβάζει, κατεβάζει, διαλέγει, ανακαλεί, προβιβάζει, υποβιβάζει και μπερδεύει τα πάντα. Και αυτό το κάνει γιατί σπανίως ξέρει τι ακριβώς ψάχνει και ακόμα και όταν το έχει ή τύχει και το βρει, ο “έρωτας” χάνεται γρήγορα... Και η εικόνα του ΠΑΟΚ και μέσα στο χορτάρι και μέσα στα γραφεία είναι κατ εικόνα και καθ ομοίωσιν του μεγαλομετόχου και του σίφουνα που σηκώνει γύρω του. Κι αν δεν βρεθεί ο ΕΝΑΣ, που θα έχει την εμπιστοσύνη του απ την αρχή ως το τέλος, ο ΠΑΟΚ δε θα δει άσπρη μέρα.-
Και σεις στηθείτε απέναντι, να μαλώνετε μεταξύ σας με αφορμή τον (κάθε) Τούντορ...