Τέταρτο φιλικό, πολλά τα πιτσιρίκια & μπόλικη η κούραση από την προετοιμασία οπότε η κριτική δε θα είναι (και πάλι) ιδιαίτερα αυστηρή.
Είναι τρελός ο Άγγελος αλλά αυτή τη φορά μάς τρέλαναν τα κοράκια. Ιδίως οι πλαϊνοί. Ας πούμε ότι οι αποφάσεις τους ήταν κατ’εντολή του Άγγελου για να αρχίσουν σιγά-σιγά να μπαίνουν στο νόημα τα γιαπιά μας...
Στο 1ο ημίχρονο ξεκινήσαμε σε σχηματισμό 4-3-3 με 8άρια τους Γκολάσα & Σαββίδη και γενικότερα τους παίχτες στη φυσική τους θέση, πλην του Μαντούρο... Είχαμε καλούτσικη ανάπτυξη, τόσο με διαγώνιες μπαλιές όσο και απ’τον άξονα, και πολύ καλό πρέσινγκ στους αντιπάλους, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα μεταξύ 10’-25’ όπου οι αντίπαλοι δεν μπορούσαν ούτε να επιτεθούν ούτε να κρατήσουν την μπάλα.
Το είδε αυτό ο Άγγελος και λίγο μετά την επίτευξη του γκολ άλλαξε τον σχηματισμό διότι με ένα 2ο τέρμα τόσο νωρίς το ματς θα έχανε σε ενδιαφέρον για τους αντιπάλους, κάτι που δεν θα ήταν ότι καλύτερο για τα συμπεράσματα που θέλει να βγάλει για τα νεούδια μας (ηλικιακά & μεταγραφικά). Το γύρισε λοιπόν σε 4-4-1-1 που είναι πιο απαιτητικό από πλευράς φυσικής κατάστασης.
Χάθηκε λοιπόν το πρέσινγκ στην αντίπαλη αμυντική ζώνη και απολύτως φυσιολογικά κέρδισε μέτρα η Βαλβάικ, βρήκαν οι παίχτες της περισσότερους χώρους και επιτέθηκαν, και με ένα ανόητο πέναλτι έφεραν το ματς στα ίσια. Ακόμη πιο ανόητα, λίγο έλλειψε να φτάσουν και σε δεύτερο τέρμα.
Ότι τα βλέπει ο Άγγελος είναι σίγουρο. Σίγουρο είναι ότι τα βλέπει και ο Ζησάο. Ας ελπίσουμε να μη μας (ξανα)φέρει κανένα ΊνιγοΒιβιάν ή κανα 23χρονο λαχείο τύπου Κουμάλο...
Απ’το πρώτο ημίχρονο δεν έχω κάτι να κρατήσω αναλογιζόμενος ότι ο αντίπαλος είναι ομάδα Β’ Ολλανδίας. Στη λίγδα μας δηλαδή θα αγκομαχούσε για να σωθεί. Ακόμα και το πλασεδάκι του 23 είναι κάτι το αναμενόμενο για επιθετικογενή παίχτη Μπουντεσλίγκας που έχει σπάσει το τεχνητό οφσάιντ. Θα στεκόμουν λιγάκι σε κανα δυο ενέργειες του Πόποβιτς αλλά νομίζω ήταν φανερό ότι το δεξί τους μπακ πελαγοδρομούσε. Ότι ο Κουλούρης είναι (και) συμμετοχικό φορ το ξέρουμε καιρό τώρα, όπως και ότι συνεννοείται με κλειστά μάτια με τον Σαββίδη.
Στο 2ο ημίχρονο παίξαμε 4-4-2 με Πόζογλου περιφερειακό επιθετικό, Πολύζο δεξί χαφ/εξτρέμ, Μάρτενς αριστερό χαφ/εξτρέμ & Σκόνδρα στόπερ. Άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε... Δε ξέρω, αλλά το’χω για πιο ορθολογικό αν άλλαζαν ρόλους ο Μάρτενς με τον Πόζογλου. Είμαστε όμως ακόμα σε φάση δοκιμών οπότε όλα επιτρέπονται (καρδιά μου)...
Είχαμε κατοχή μπάλας αλλά από δημιουργία φάσεων λίγα πράγματα. Ποιός να δημιουργήσει από τον άξονα, ο Κάτσε ή ο Τζανδάρης? Ποιός να τρυπήσει από τα πλευρά, ο Μάρτενς ή ο Πολύζος? Τρεις-τέσσερεις φορές ήρθε ο Μάρτενς στον άξονα πίσω από τα φορ και τη μία κάναμε το γκολ και την άλλη έπιασε (με το δεξί) ένα σουτ από το ημικύκλιο αλλά ήταν αδύναμο.
Ούτε απ’το δεύτερο ημίχρονο έχω κάτι να κρατήσω. Ακόμα και τα ανεβάσματα του (8αριού) Τζανδάρη, ο οποίος δημιούργησε χώρο για κανα δυο σουτ και πάτησε (sic) περιοχή, τα θεωρώ δεδομένα απέναντι σε τέτοιας δυναμικότητας ομάδα.
Θα ήθελα στο τελευταίο φιλικό επί Ολλανδικού εδάφους να δω όλους τους παίκτες να αγωνίζονται στη φυσική τους θέση. Ελπίζω με την επιστροφή στη Σαλονίκη να προσγειωθεί και ο (βασικός) παρτενέρ του Βιτόρ.
** Ο Κάτσε σήμερα επέστρεψε στο νούμερο 26. Στο προηγούμενο φιλικό φορούσε το 27 (του Ιτάνζ).
** Μόνο ο βράχος ο Κατσικάς θα μπορούσε να σημαδέψει σε απόκρουση της μπάλας τον στύλο.
(δε θυμάμαι καλά ρε γμτ αλλά έχω την εντύπωση ότι το’χει ξανακάνει στο ίδιο γήπεδο στον ίδιο στύλο!)
** Όλοι οι παίχτες μας που δεν θα έπαιζαν στο σημερινό φιλικό ήταν μαζεμένοι απέναντι από τους πάγκους και τους βαρούσε ο ήλιος. Μόνο ο Τζαβελλίτας κατάφερε και βρέθηκε πίσω από τον Άγγελο στη σκιά... (δε ξέρω όμως για πόση ώρα)
)