Paokmania.Gr

PAOK_Antarctica έγραψε:Δεν ξέρω πως βγήκα ζωντανός από το χθεσινό.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά στο 93:30 να σηκώνομαι από το τραπέζι φωνάζοντας "ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΩ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΟΚ" και έφυγα χωρις να βλέπω και μόνο άκουγα

Και μετά σφύριγμα λήξης και ουρλιαχτά.

stazath4 έγραψε:Το πιο μάγκικο, το πιο δίκαιο, το συγκλονιστικότερο πρωτάθλημα όλων των εποχών μόνο ο ΠΑΟΚ μπορούσε να το πάρει κόντρα σε όλους και σε όλα, απέναντι σε παραρτήματα, ΔΕΑΒ, ¨ελίτ¨ διαιτητές, αφιονισμένους, αηδιαστικούς συμπολίτες που πιο πολύ χαίρονται με τη δική μας λύπη παρά οποιαδήποτε δική τους χαρά.
Για τον Ιβάν, για όλο το αγωνιστικό τμήμα, για όλες τις φορές που μας κλέψανε και μας πολεμήσανε, για όλους μας είναι η μεγαλύτερη δικαίωση, η μεγαλύτερη χαρά. Μα πάνω απ' όλα για όλους όσους δεν είναι εδώ για να πανηγυρίσουν μαζί μας και χαίρονται από εκεί ψηλά. Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω προσωπικά αυτό το πρωτάθλημα στον αδελφό μου που τον έχασα τόσο άδικα και πρόωρα πριν 2 μήνες στα 46 του χρόνια από την καταραμένη αρρώστεια. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο να αγαπάει με τόση αγνότητα και πάθος μια ομάδα, ποτέ δε στραβοστόμιασε, ποτέ δεν γκρίνιαξε, ζούσε και ανέπνεε για την ΠΑΟΚΑΡΑ. Όποτε κατάφερνε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη, μόνο που έμπαινε στην Τούμπα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, είναι αδύνατο να περιγράψω με λόγια το αγνό πάθος του για αυτή την ομάδα, μόνο όσοι τον γνώρισαν, αλλόθρησκοι και ΠΑΟΚτσήδες, μπορούν να καταλάβουν. Σχεδόν 15 χρόνια κάθε χρονιά έπαιρνε διαρκείας παρόλο που μπορούσε να ανέβει μόνο 2-3 φορές τον χρόνο. Για να στηρίξει την ομάδα και τον προεδράρα μας τον Ιβάν Σαββίδη, όπως τον αποκαλούσε παντού και πάντα.
Αυτός ανακάλυψε και μου έμαθε και το paokmania.gr πριν 15 χρόνια. Έκτοτε μπορεί να μη γράφω συχνά αλλά μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα. Έγραφε με το nickname savic, έβαζε τις προβλέψεις του για αποτέλεσμα και πρώτο σκόρερ πριν κάθε αγώνα, το ίδιο έκανε και στη φετινή σεζόν όσο είχε κουράγιο μέχρι τον Φλεβάρη, μετά όποτε ήταν καλά βλέπαμε τα παιχνίδια σπίτι, το τελευταίο που είδαμε μαζί ήταν το Λαμία - ΠΑΟΚ στην τελευταία αγωνιστική, τουλάχιστον την τελευταία φορά που μπόρεσε να δει αγώνα ο ΠΑΟΚ μετά τη λήξη του ήταν πρώτος.
Όχι αδελφέ μου δεν ήταν δυνατόν αυτή τη παλιοχρονιά που έφυγες να έχω να την θυμάμαι και σαν τη χρονιά που νικήσαμε όλο το βρωμοΠΟΚ στη σειρά και χάσαμε τελικά το πρωτάθλημα από τα σιχαμένα σκουλήκια ή επειδή χάσαμε βαθμούς από ένα παράρτημα από το οποίο δεν είχαμε χάσει βαθμούς μέχρι τότε ποτέ και που απέναντι τους ο βασικός μας αντίπαλος έπαιζε όλη τη χρονιά φιλικά. Όχι αυτή τη φορά δε μπορούσε να μας το κλέψει κανένας στημένος Ισραηλινός Σπάθας, και τον original Σπάθα να βάζανε με τον Κομίνη var τίποτα δε θα μπορούσαν να μας κάνουν γιατί η μεγαλύτερη προσφορά του Ιβάν στην ομάδα είναι ότι άλλαξε τη νοοτροπία και το status της και την έκανε ομάδα με dna και μέταλλο πρωταθλητή.
Πονάει η ψυχή μου στη σκέψη ότι δε θα ξαναδούμε αγώνα παρέα, πονάει η ψυχή μου που δεν είσαι εδώ να χαρούμε μαζί, ελπίζω να πανηγυρίζεις και να το χαίρεσαι εκεί ψηλά στον ουρανό μαζί με τον πατέρα μας, τον πατέρα του Μιχαηλίδη (να ξέρες πόσο σε έννιωσα τεμέτερον παιδίν Γιάννε όταν είδα το μπλουζάκι που φόρεσες στους πανηγυρισμούς, έχεις και του αδελφού μου το όνομα), τον Τζαντζαρά και όλους τους ΠΑΟΚτσήδες που δεν είναι πια μαζί μας.

Par1s έγραψε:Παίζει να μπορώ να βρω ολόκληρο το ματς κάπου;

panpangr77 έγραψε:Τελικά η κεφαλιά του Ανσαριφαντ ήταν πολύ έξω . Για αυτό κόντεψα να μείνω ?

stazath4 έγραψε:Το πιο μάγκικο, το πιο δίκαιο, το συγκλονιστικότερο πρωτάθλημα όλων των εποχών μόνο ο ΠΑΟΚ μπορούσε να το πάρει κόντρα σε όλους και σε όλα, απέναντι σε παραρτήματα, ΔΕΑΒ, ¨ελίτ¨ διαιτητές, αφιονισμένους, αηδιαστικούς συμπολίτες που πιο πολύ χαίρονται με τη δική μας λύπη παρά οποιαδήποτε δική τους χαρά.
Για τον Ιβάν, για όλο το αγωνιστικό τμήμα, για όλες τις φορές που μας κλέψανε και μας πολεμήσανε, για όλους μας είναι η μεγαλύτερη δικαίωση, η μεγαλύτερη χαρά. Μα πάνω απ' όλα για όλους όσους δεν είναι εδώ για να πανηγυρίσουν μαζί μας και χαίρονται από εκεί ψηλά. Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω προσωπικά αυτό το πρωτάθλημα στον αδελφό μου που τον έχασα τόσο άδικα και πρόωρα πριν 2 μήνες στα 46 του χρόνια από την καταραμένη αρρώστεια. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο να αγαπάει με τόση αγνότητα και πάθος μια ομάδα, ποτέ δε στραβοστόμιασε, ποτέ δεν γκρίνιαξε, ζούσε και ανέπνεε για την ΠΑΟΚΑΡΑ. Όποτε κατάφερνε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη, μόνο που έμπαινε στην Τούμπα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, είναι αδύνατο να περιγράψω με λόγια το αγνό πάθος του για αυτή την ομάδα, μόνο όσοι τον γνώρισαν, αλλόθρησκοι και ΠΑΟΚτσήδες, μπορούν να καταλάβουν. Σχεδόν 15 χρόνια κάθε χρονιά έπαιρνε διαρκείας παρόλο που μπορούσε να ανέβει μόνο 2-3 φορές τον χρόνο. Για να στηρίξει την ομάδα και τον προεδράρα μας τον Ιβάν Σαββίδη, όπως τον αποκαλούσε παντού και πάντα.
Αυτός ανακάλυψε και μου έμαθε και το paokmania.gr πριν 15 χρόνια. Έκτοτε μπορεί να μη γράφω συχνά αλλά μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα. Έγραφε με το nickname savic, έβαζε τις προβλέψεις του για αποτέλεσμα και πρώτο σκόρερ πριν κάθε αγώνα, το ίδιο έκανε και στη φετινή σεζόν όσο είχε κουράγιο μέχρι τον Φλεβάρη, μετά όποτε ήταν καλά βλέπαμε τα παιχνίδια σπίτι, το τελευταίο που είδαμε μαζί ήταν το Λαμία - ΠΑΟΚ στην τελευταία αγωνιστική, τουλάχιστον την τελευταία φορά που μπόρεσε να δει αγώνα ο ΠΑΟΚ μετά τη λήξη του ήταν πρώτος.
Όχι αδελφέ μου δεν ήταν δυνατόν αυτή τη παλιοχρονιά που έφυγες να έχω να την θυμάμαι και σαν τη χρονιά που νικήσαμε όλο το βρωμοΠΟΚ στη σειρά και χάσαμε τελικά το πρωτάθλημα από τα σιχαμένα σκουλήκια ή επειδή χάσαμε βαθμούς από ένα παράρτημα από το οποίο δεν είχαμε χάσει βαθμούς μέχρι τότε ποτέ και που απέναντι τους ο βασικός μας αντίπαλος έπαιζε όλη τη χρονιά φιλικά. Όχι αυτή τη φορά δε μπορούσε να μας το κλέψει κανένας στημένος Ισραηλινός Σπάθας, και τον original Σπάθα να βάζανε με τον Κομίνη var τίποτα δε θα μπορούσαν να μας κάνουν γιατί η μεγαλύτερη προσφορά του Ιβάν στην ομάδα είναι ότι άλλαξε τη νοοτροπία και το status της και την έκανε ομάδα με dna και μέταλλο πρωταθλητή.
Πονάει η ψυχή μου στη σκέψη ότι δε θα ξαναδούμε αγώνα παρέα, πονάει η ψυχή μου που δεν είσαι εδώ να χαρούμε μαζί, ελπίζω να πανηγυρίζεις και να το χαίρεσαι εκεί ψηλά στον ουρανό μαζί με τον πατέρα μας, τον πατέρα του Μιχαηλίδη (να ξέρες πόσο σε έννιωσα τεμέτερον παιδίν Γιάννε όταν είδα το μπλουζάκι που φόρεσες στους πανηγυρισμούς, έχεις και του αδελφού μου το όνομα), τον Τζαντζαρά και όλους τους ΠΑΟΚτσήδες που δεν είναι πια μαζί μας.

stazath4 έγραψε:Το πιο μάγκικο, το πιο δίκαιο, το συγκλονιστικότερο πρωτάθλημα όλων των εποχών μόνο ο ΠΑΟΚ μπορούσε να το πάρει κόντρα σε όλους και σε όλα, απέναντι σε παραρτήματα, ΔΕΑΒ, ¨ελίτ¨ διαιτητές, αφιονισμένους, αηδιαστικούς συμπολίτες που πιο πολύ χαίρονται με τη δική μας λύπη παρά οποιαδήποτε δική τους χαρά.
Για τον Ιβάν, για όλο το αγωνιστικό τμήμα, για όλες τις φορές που μας κλέψανε και μας πολεμήσανε, για όλους μας είναι η μεγαλύτερη δικαίωση, η μεγαλύτερη χαρά. Μα πάνω απ' όλα για όλους όσους δεν είναι εδώ για να πανηγυρίσουν μαζί μας και χαίρονται από εκεί ψηλά. Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω προσωπικά αυτό το πρωτάθλημα στον αδελφό μου που τον έχασα τόσο άδικα και πρόωρα πριν 2 μήνες στα 46 του χρόνια από την καταραμένη αρρώστεια. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο να αγαπάει με τόση αγνότητα και πάθος μια ομάδα, ποτέ δε στραβοστόμιασε, ποτέ δεν γκρίνιαξε, ζούσε και ανέπνεε για την ΠΑΟΚΑΡΑ. Όποτε κατάφερνε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη, μόνο που έμπαινε στην Τούμπα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, είναι αδύνατο να περιγράψω με λόγια το αγνό πάθος του για αυτή την ομάδα, μόνο όσοι τον γνώρισαν, αλλόθρησκοι και ΠΑΟΚτσήδες, μπορούν να καταλάβουν. Σχεδόν 15 χρόνια κάθε χρονιά έπαιρνε διαρκείας παρόλο που μπορούσε να ανέβει μόνο 2-3 φορές τον χρόνο. Για να στηρίξει την ομάδα και τον προεδράρα μας τον Ιβάν Σαββίδη, όπως τον αποκαλούσε παντού και πάντα.
Αυτός ανακάλυψε και μου έμαθε και το paokmania.gr πριν 15 χρόνια. Έκτοτε μπορεί να μη γράφω συχνά αλλά μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα. Έγραφε με το nickname savic, έβαζε τις προβλέψεις του για αποτέλεσμα και πρώτο σκόρερ πριν κάθε αγώνα, το ίδιο έκανε και στη φετινή σεζόν όσο είχε κουράγιο μέχρι τον Φλεβάρη, μετά όποτε ήταν καλά βλέπαμε τα παιχνίδια σπίτι, το τελευταίο που είδαμε μαζί ήταν το Λαμία - ΠΑΟΚ στην τελευταία αγωνιστική, τουλάχιστον την τελευταία φορά που μπόρεσε να δει αγώνα ο ΠΑΟΚ μετά τη λήξη του ήταν πρώτος.
Όχι αδελφέ μου δεν ήταν δυνατόν αυτή τη παλιοχρονιά που έφυγες να έχω να την θυμάμαι και σαν τη χρονιά που νικήσαμε όλο το βρωμοΠΟΚ στη σειρά και χάσαμε τελικά το πρωτάθλημα από τα σιχαμένα σκουλήκια ή επειδή χάσαμε βαθμούς από ένα παράρτημα από το οποίο δεν είχαμε χάσει βαθμούς μέχρι τότε ποτέ και που απέναντι τους ο βασικός μας αντίπαλος έπαιζε όλη τη χρονιά φιλικά. Όχι αυτή τη φορά δε μπορούσε να μας το κλέψει κανένας στημένος Ισραηλινός Σπάθας, και τον original Σπάθα να βάζανε με τον Κομίνη var τίποτα δε θα μπορούσαν να μας κάνουν γιατί η μεγαλύτερη προσφορά του Ιβάν στην ομάδα είναι ότι άλλαξε τη νοοτροπία και το status της και την έκανε ομάδα με dna και μέταλλο πρωταθλητή.
Πονάει η ψυχή μου στη σκέψη ότι δε θα ξαναδούμε αγώνα παρέα, πονάει η ψυχή μου που δεν είσαι εδώ να χαρούμε μαζί, ελπίζω να πανηγυρίζεις και να το χαίρεσαι εκεί ψηλά στον ουρανό μαζί με τον πατέρα μας, τον πατέρα του Μιχαηλίδη (να ξέρες πόσο σε έννιωσα τεμέτερον παιδίν Γιάννε όταν είδα το μπλουζάκι που φόρεσες στους πανηγυρισμούς, έχεις και του αδελφού μου το όνομα), τον Τζαντζαρά και όλους τους ΠΑΟΚτσήδες που δεν είναι πια μαζί μας.

shearer4 έγραψε:

shearer4 έγραψε:Κλαιμε ρε μαλακες, πιεση 2 εβδομαδων βγηκε ολη σημερα εξω και δεν μαζευεται με τιποτα.

ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ Ο ΠΑΟΚ! Να μην το χορταινεις!

Πρωταθλημα και σε 20 μερες περιμενω το πρωτο μου παιδι, ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗ ΘΑ ΤΟΝ ΒΡΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΟΚ!

Συγχωρηστε μου την παραθεση αλλα ηθελα να γραψω κατι σε συναρτηση με αυτο που ποσταρα χθες. Η συγκινηση που βγηκε ειναι τοσο ποικιλομορφη, τοσο βαθια, που πραγματικα δεν γινεται να μην ταυτιστεις με εικονες οπως αυτη του Τσακαλεα στην ληξη της μεταδοσης. Για αυτες τις γενιες που κρατησαν τον ΠΑΟΚ ορθιο μεσα στα σκατα κυριολεκτικα, οταν το πρωταθλημα ηταν οχι απλα ονειρο, αλλα πρακτικα ακατορθωτο, με Βουλινους, Γουμενους, τιμωριες, καζουρα απο καθε απιθανο, 2 και 3 χιλιαδες κοσμο γηπεδο μεχρι να ερθουν αυτα τα 2 κυπελλα στα 00s και να θυμηθουμε πως ειναι να γελας, ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Ευχαριστω αυτον τον κοσμο που εχει ακουσει οσα δεν εχουν ακουσει ολοι οι αλλοι στο χ10000. Ευχαριστω καθε λαρυγκι που εκλεισε διπλα μου, καθε χιλιομετρο απο την γαμημενη Αθηνα μεχρι την Τουμπα, καθε εκτος εδρας σε καθε κωλογειτονια εδω ΧΑΜΩ, απο την Φυλη, το Περιστερι και την Ν. Σμυρνη. Ευχαριστω ολους αυτους που με τον ενα η με τον αλλον τροπο κρατησαν αυτην την ομαδα ορθια, μεχρι να ερθει ο Ιβαν που ειχε γεννηθει ΠΑΟΚ και δεν το ηξερε, να μας παρει απο το χερι και να μας παει εκει που υποσχεθηκε σαν γνησιος παντελανατος μαγκας.

Σας ευχαριστω ολους που εφτασα στο σημειο να μπορω να παραδιδω τον ΠΑΟΚ πρωταθλητη στο παιδι μου.

ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΠΑΟΚ και στον ΠΕΙΡΑΙΑ.

stazath4 έγραψε:Το πιο μάγκικο, το πιο δίκαιο, το συγκλονιστικότερο πρωτάθλημα όλων των εποχών μόνο ο ΠΑΟΚ μπορούσε να το πάρει κόντρα σε όλους και σε όλα, απέναντι σε παραρτήματα, ΔΕΑΒ, ¨ελίτ¨ διαιτητές, αφιονισμένους, αηδιαστικούς συμπολίτες που πιο πολύ χαίρονται με τη δική μας λύπη παρά οποιαδήποτε δική τους χαρά.
Για τον Ιβάν, για όλο το αγωνιστικό τμήμα, για όλες τις φορές που μας κλέψανε και μας πολεμήσανε, για όλους μας είναι η μεγαλύτερη δικαίωση, η μεγαλύτερη χαρά. Μα πάνω απ' όλα για όλους όσους δεν είναι εδώ για να πανηγυρίσουν μαζί μας και χαίρονται από εκεί ψηλά. Επιτρέψτε μου να το αφιερώσω προσωπικά αυτό το πρωτάθλημα στον αδελφό μου που τον έχασα τόσο άδικα και πρόωρα πριν 2 μήνες στα 46 του χρόνια από την καταραμένη αρρώστεια. Δεν έχω γνωρίσει άλλον άνθρωπο να αγαπάει με τόση αγνότητα και πάθος μια ομάδα, ποτέ δε στραβοστόμιασε, ποτέ δεν γκρίνιαξε, ζούσε και ανέπνεε για την ΠΑΟΚΑΡΑ. Όποτε κατάφερνε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη, μόνο που έμπαινε στην Τούμπα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο, είναι αδύνατο να περιγράψω με λόγια το αγνό πάθος του για αυτή την ομάδα, μόνο όσοι τον γνώρισαν, αλλόθρησκοι και ΠΑΟΚτσήδες, μπορούν να καταλάβουν. Σχεδόν 15 χρόνια κάθε χρονιά έπαιρνε διαρκείας παρόλο που μπορούσε να ανέβει μόνο 2-3 φορές τον χρόνο. Για να στηρίξει την ομάδα και τον προεδράρα μας τον Ιβάν Σαββίδη, όπως τον αποκαλούσε παντού και πάντα.
Αυτός ανακάλυψε και μου έμαθε και το paokmania.gr πριν 15 χρόνια. Έκτοτε μπορεί να μη γράφω συχνά αλλά μπαίνω σχεδόν κάθε μέρα. Έγραφε με το nickname savic, έβαζε τις προβλέψεις του για αποτέλεσμα και πρώτο σκόρερ πριν κάθε αγώνα, το ίδιο έκανε και στη φετινή σεζόν όσο είχε κουράγιο μέχρι τον Φλεβάρη, μετά όποτε ήταν καλά βλέπαμε τα παιχνίδια σπίτι, το τελευταίο που είδαμε μαζί ήταν το Λαμία - ΠΑΟΚ στην τελευταία αγωνιστική, τουλάχιστον την τελευταία φορά που μπόρεσε να δει αγώνα ο ΠΑΟΚ μετά τη λήξη του ήταν πρώτος.
Όχι αδελφέ μου δεν ήταν δυνατόν αυτή τη παλιοχρονιά που έφυγες να έχω να την θυμάμαι και σαν τη χρονιά που νικήσαμε όλο το βρωμοΠΟΚ στη σειρά και χάσαμε τελικά το πρωτάθλημα από τα σιχαμένα σκουλήκια ή επειδή χάσαμε βαθμούς από ένα παράρτημα από το οποίο δεν είχαμε χάσει βαθμούς μέχρι τότε ποτέ και που απέναντι τους ο βασικός μας αντίπαλος έπαιζε όλη τη χρονιά φιλικά. Όχι αυτή τη φορά δε μπορούσε να μας το κλέψει κανένας στημένος Ισραηλινός Σπάθας, και τον original Σπάθα να βάζανε με τον Κομίνη var τίποτα δε θα μπορούσαν να μας κάνουν γιατί η μεγαλύτερη προσφορά του Ιβάν στην ομάδα είναι ότι άλλαξε τη νοοτροπία και το status της και την έκανε ομάδα με dna και μέταλλο πρωταθλητή.
Πονάει η ψυχή μου στη σκέψη ότι δε θα ξαναδούμε αγώνα παρέα, πονάει η ψυχή μου που δεν είσαι εδώ να χαρούμε μαζί, ελπίζω να πανηγυρίζεις και να το χαίρεσαι εκεί ψηλά στον ουρανό μαζί με τον πατέρα μας, τον πατέρα του Μιχαηλίδη (να ξέρες πόσο σε έννιωσα τεμέτερον παιδίν Γιάννε όταν είδα το μπλουζάκι που φόρεσες στους πανηγυρισμούς, έχεις και του αδελφού μου το όνομα), τον Τζαντζαρά και όλους τους ΠΑΟΚτσήδες που δεν είναι πια μαζί μας.