Paokmania.Gr

Διεκδικεί επάξια την 1η θέση στην κατηγορία "Ελεεινότεροι πρωην παίκτες του ΠΑΟΚ" απ' τον δήμαρχο Πειραιά.....

ενταξει ας μην τσακωθουν μεταξυ τους...ο ενας στο ποδοσφαιρο,ο αλλος στο μπασκετ βγαίνουν παμψηφεί...

ABOLEYTOI έγραψε:Νέο θέμα.

Στο σπίτι κάτω από τη Θ4,
πότε άνοιξε;
ποιός έμενε;
πότε έκλεισε;

Όντως πότε έκλεισε δεν πήρα χαμπάρι.Κάπου στη δεκαετία του ΄90.Νομίζω έμενε ο φύλακας του γηπέδου ή κάτι τέτοιο...

PRAKTORINOS έγραψε:

shark4 έγραψε:Επειδη πολλοι γραφουν για προδοσιες και καθε τοσο τις επικαλουνται, να υπενθυμισω οτι στην ιστορια του ΠΑΟΚ το φαινομενο της "προδοσιας" ( οπως το λετε) ηταν παρα πολυ συχνο. Και μαλιστα και σε παλαιοτερες εποχες ( πιο ρομαντικες).
Που να δειτε κατι συνενετευξεις την δεκαετια του 60 και του 70 απο κατι" παοκαρχες " και κατι " λαβαρα" .
Ευχομαι καποια μερα ο Πρακτορας που εχει τεραστιο αρχειο να αποφασισει να τις βγαλει.
Το καλυτερο παιχνιδι για το retro game.
Και για να τελειωνουμε στο μονο που με ζημιωσε ο Σαλπιγγιδης ηταν η απουσια του στο αγωνιστικο καμματι της ομαδας μου.
Τα προστιμα στην εδρα , οι ευρωπαικοι αποκλεισμοι ( λογω επεισοδιων) και οι αποκλεισμοι της εδρας δεν τα προξενησε ο κοντος.
Οποτε ας χαλαρωσουμε λιγακι .

Aρχες δεκαετίας '80.

Ενθουσιασμένος ο Γιαννης Γουναρης
από τη νέα του ομάδα
περιγραφει με γλαφυροτητα
τις σημαντικές διαφορες από την ομάδα με τα ασπρομαυρα.

Έτσι για να μην ξεχνάμε ποιοι εκπροσωπούν τον ΠΑΟΚ στα διάφορα πάνελ και το παίζουν και μεγαλοΠΑΟΚτσήδες. Ίσως αυτό το απόκομμα να πρέπει να σταλεί στο σύλλογο βετεράνων κάποια στιγμή ώστε να θαυμάσουν και αυτοί το εκλεκτό τους μέλος

...και ίσως πρέπει να θυμήσουμε ότι αυτός ο άνθρωπος έγινε προπονητής μας το 1991-92 με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες (σπάσιμο 23-ετούς παράδοσης στην Τούμπα, απώλεια Κυπέλλου με πολύ περίεργη αγωνιστική συμπεριφορά της ομάδας στον τελικό - συμπτωματικά όλα σε παιχνίδια με την ομάδα της καρδιάς του...)

Σαν μπασκετικός που είμαι κι εγώ θα ήθελα να ζητήσω μια χάρη.......

Επειδή βαρέθηκα όλα αυτά τα χρόνια να ακούω την προπαγάνδα στο μπάσκετ για τους γαυροβάζελους και για τις μεγάλες νίκες τους στην Ευρωλίγκα, θα ήθελα να γίνει ένα αφιέρωμα σε εκείνη την ανεπανάληπτη ανατροπή του 1994 στον προημιτελικό για το Korac με τη Scavolini..... Γιατί οι γαυροβάζελοι στηρίχτηκαν σ' ένα σύστημα που μετρούν μόνο οι νίκες και όχι η διαφορά πόντων......... Ας γίνει αναφορά λοιπόν σε εκείνο το ματς όπου εκείνη η ομαδάρα του ΠΑΟΚ κατάφερε μέσα σ' ένα φλεγόμενο Παλαί να ανατρέψει διαφορά 17 πόντων και να φιλοδωρήσει τους Ιταλούς με μια ξεγυρισμένη 38άρα...... Για να μάθουν επιτέλους και κάποιοι το τι έχει καταφέρει ο μπασκετικός ΠΑΟΚ απέναντι σε κάποιους που αντιμετώπισαν μεγαθήρια όπως η Όλντενμπουργκ και η Ορλεάνη......

novito έγραψε:praktorine θα μου επιτρεψεις να βεβηλωσω το τοπικ με τις βωμολοχίες μου...
ειναι ξανθος, ειναι και πουτ@νας γιος,
ειναι αδερφη, τον λενε γουν@ρη...

πηγε να το παιξει και παοκαρχης μερικα χρονια πριν σε ματς της ομαδας που προπονουσε κοντρα στο σκουληκι... ασε ρε Γιαννακη....

Μόλις τον είδα σήμερα στο μαγαζί με το γιο του κι άλλαξα 53253465 χρώματα!
Βασικά ψιλιάστηκε τη φάση κι έγινε λιγάκι πάπια..

elgrego83 έγραψε:Σαν μπασκετικός που είμαι κι εγώ θα ήθελα να ζητήσω μια χάρη.......θα ήθελα να γίνει ένα αφιέρωμα σε εκείνη την ανεπανάληπτη ανατροπή του 1994 στον προημιτελικό για το Korac με τη Scavolini.....

2 Φεβρουαρίου 1994, δεύτερος προημιτελικός Κυπέλλου Κόρατς

Υποδεχόμαστε τη Σκαβολίνι του Πέζαρο, από την οποία έχουμε ηττηθεί στο πρώτο παιχνίδι στην Ιταλία με 82-66. Για ενάμισι περίπου μήνα η ομάδα βρίσκεται σε αναταραχή. Αρχές του χρόνου αποχωρεί από την τεχνική ηγεσία ο Ντούσαν Ίβκοβιτς, μετά από οικονομικής φύσεως αντιδικία με τον πρόεδρο Οικονομίδη. Την ομάδα αναλαμβάνει ο βοηθός του, Σούλης Μαρκόπουλος.

Μέχρι να αποκατασταθούν οι ισορροπίες, η ομάδα όχι μόνο χάνει με μεγάλη διαφορά στο Πέζαρο, αλλά χάνει απροσδόκητα και στο Παγκράτι με 76-66 – ήττα που αποδείχθηκε ακόμη πιο οδυνηρή, καθώς μας στοίχισε το πλεονέκτημα έδρας στα play-off απέναντι στον βασικό διεκδικητή ολυμπιακό, και τελικά το ίδιο το Πρωτάθλημα…

Ώσπου ήρθε η Έκρηξη….

Με τη Σκαβολίνι είχαμε αναμετρηθεί και την προηγούμενη σεζόν και ξέραμε ότι είναι μια πολύ δύσκολη ομάδα. Με πρώτα βιολιά τους Αμερικάνους ΜακΛάουντ και Γκάρετ (μετέπειτα δικός μας), η ανατροπή της διαφοράς του πρώτου ματς θα χρειαζόταν ένα μικρό θαύμα… Στο πρώτο ματς ο Γκάρετ μόνο είχε 14 πόντους και 15 ριμπάουντ… Παρ’ όλα αυτά, το Παλέ γέμισε, και η πίστη του λαού για την πρόκριση ήταν δεδομένη.

Στο πρώτο ημίχρονο, γρήγορα πήραμε μια διαφορά 6-12 πόντων, η οποία συντηρήθηκε καθ’όλη τη διάρκειά του. Ηγέτης μας σ’ αυτό το διάστημα ο Πρέλεβιτς (23 πόντοι στο ματς), ενώ ο Σάβιτς παίζει απίστευτο ξύλο με τους Ιταλούς ψηλούς (12 ριμπάουντ). Οι Ιταλοί, παρά την καλή μας απόδοση, φαίνονταν ικανοί να κρατήσουν τη διαφορά σ’ αυτό το επίπεδο ή και να την μειώσουν στο δεύτερο ημίχρονο.

Με την έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου, ο Μπέρι …σεληνιάστηκε ! Ένα ξέσπασμα στα πρώτα λεπτά μας δίνει για πρώτη φορά σκορ πρόκρισης (52-35 με καλάθι του Γαλακτερού). Η διαφορά παίζει λίγο πάνω – λίγο κάτω από το μαγικό +17 για λίγα λεπτά ακόμη, και μετά …οι Ιταλοί καταρρέουν ! Κάθε παίκτης του ΠΑΟΚ σκοράρει όποτε θέλει και από όπου θέλει – και η διαφορά μεγαλώνει συνεχώς, φτάνοντας και τους 40 πόντους, για να καταλήξει στο τελικό 96-58, και αφού για αρκετή ώρα ο Σούλης χρησιμοποιούσε αναπληρωματικούς (Μαματζιόλας, Ρετζιάς, Μπουντούρης – ο οποίος όμως μας είχε κρατήσει όρθιους στο Πέζαρο με 15 πόντους)…

Εκτός του Πρέλεβιτς, ο Μπέρι τελείωσε το ματς με 22 πόντους και ο Σάβιτς με 19. Από τους Ιταλούς διασώθηκε μόνον ο Γκάρετ με 12 πόντους και 10 ριμπάουντ – γεγονός που μάλλον απετέλεσε βασικό κριτήριο για την επιλογή του από τον ΠΑΟΚ της επόμενης χρονιάς…

Το Κύπελλο Κόρατς εκείνης της περιόδου ήταν μια ελληνο-ιταλική υπόθεση: Στη διαδρομή μας για την κατάκτησή του ήρθαμε αντιμέτωποι με τρεις σπουδαίες ιταλικές ομάδες της εποχής: τη Ρεκοάρο Μιλάνο (στους ομίλους), τη Σκαβολίνι και την Στεφανέλ, που στην ίδια φάση του θεσμού (προημιτελικά) απέκλεισε το Περιστέρι. Τα ζευγάρια των δύο ημιτελικών δεν χρειάστηκαν κλήρωση και ήταν και τα δύο εμφύλιες μάχες: ΠΑΟΚ εναντίον Πανιωνίου και Στεφανέλ εναντίον Ρεκοάρο.

Στο ματς με τη Σκαβολίνι, στο δεύτερο ημίχρονο του ημιτελικού με τον Πανιώνιο (οπότε το -14 έγινε +2, τελικό σκορ 83-85 υπέρ μας), και στο δεύτερο τελικό με τη Στεφανέλ, ο ΠΑΟΚ ίσως έπαιξε το τέλειο μπάσκετ. Δυστυχώς, δεν κατακτήσαμε και το Πρωτάθλημα εκείνης της περιόδου – όπως μας άξιζε – αλλά γι’αυτό μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι σφυρίχτρες…

[youtube]rnKUmoJBBkg&feature=related[/youtube]

GORDON έγραψε: Στο ματς με τη Σκαβολίνι, στο δεύτερο ημίχρονο του ημιτελικού με τον Πανιώνιο (οπότε το -14 έγινε +2, τελικό σκορ 83-85 υπέρ μας), και στο δεύτερο τελικό με τη Στεφανέλ, ο ΠΑΟΚ ίσως έπαιξε το τέλειο μπάσκετ.

αυτο το τελειο μπασκετ που το θυμαμαι σαν μια απο τις ολοζωντανες μπασκετικες μου μηνμες δεν ειναι εφυρεση ή κομπασμος ή καυχημα του ΠΑΟΚτση.......μιλαμε για ποσοστα υστοχιας που ισως δεν εχουν καταγραφει σε ευρωπαικη διοργανωση και μαλιστα σε τετοια προχωρημενη φαση και απενταντι σε μια στεφανελ που ειχε παικταραδες που γραψανε ιστορια στο ευρωπαικο μπασκετ.....
η τελεια εμφανιση νομιζω συνοδευτηκε και απο πλουραλισμο στην επιθεση οπου 4-5 παικτες ειχαν 15+ ποντους....οποιος τα θυμαται ας τα γραψει τα στατιστικα του αγωνα......ισως ο πιο αψεγαδιαστος μπασκετικος αγωνας στην ιστορια του ευρωπαικου μπασκετ.....αν υπηρχε TENDEX, εκεινη τη βραδια επαναπροσδιοριστηκε

Τα στατιστικά του δεύτερου τελικού με Στεφανέλ:

P 1 2 3 TR DR OR A S B TO MIN

Stefanel 91 14/16 25/47 9/20 21 11 10 5 6 5 6 200

Bodiroga 24 5/ 5 5/11 3/ 6 2 1 1 2 1 0 1 34
Gentile 23 7/ 7 5/ 7 2/ 8 2 0 2 1 1 0 1 30
Lampley 18 0/ 0 9/13 0/ 0 6 4 2 0 1 1 1 33
Pilutti 13 0/ 2 2/ 7 3/ 4 2 0 2 0 0 0 0 26
Fucka 9 0/ 0 3/ 3 1/ 2 2 2 0 2 0 2 0 27
Cantarello 4 2/ 2 1/ 3 0/ 0 3 2 1 0 3 2 0 20
De Pol 0 0/ 0 0/ 3 0/ 0 3 1 2 0 0 0 1 19
Calavita 0 0/ 0 0/ 0 0/ 0 0 0 0 0 0 0 2 7
Bondeto 0 0/ 0 0/ 0 0/ 0 1 1 0 0 0 0 0 4
Budin 0

PAOK 100 25/26 24/38 9/11 23 20 3 6 7 6 10 200

Prelevic 30 11/12 5/ 8 3/ 3 2 1 1 1 0 0 3 38
Berry 26 4/ 4 11/16 0/ 0 13 13 0 0 3 4 1 40
Korfas 16 4/ 4 3/ 4 2/ 4 2 1 1 3 0 0 3 36
Boudouris 12 4/ 4 1/ 1 2/ 2 3 2 1 1 2 0 0 20
Savic 8 0/ 0 4/ 7 0/ 0 2 2 0 1 0 1 2 40
Galakteros 8 2/ 2 0/ 2 2/ 2 0 0 0 0 2 1 0 24
Baloyannis 0 0/ 0 0/ 0 0/ 0 1 1 0 0 0 0 1 2
Mamatziolas 0
Rentzias 0
Tsekos 0

GORDON έγραψε: Από τους Ιταλούς διασώθηκε μόνον ο Γκάρετ με 12 πόντους και 10 ριμπάουντ – γεγονός που μάλλον απετέλεσε βασικό κριτήριο για την επιλογή του από τον ΠΑΟΚ της επόμενης χρονιάς…

Και χαρήκαν όλοι, ακόμη και οι ιερόδουλες της εποχής με τα πάρτυ του Γκάρετ σπίτι του....Το υποκείμενο αυτό μας κόστισε ένα κύπελλο στον τελικό στην Ισπανία στο "Παβεγιόν Αλάβα" απέναντι στην γηπεδούχο Ταουγκρές. Αν έπαιζε καλά το παλτό ή καλύτερα αν υπήρχε μπασκετικά σε εκείνο το ματς αυτό θα αντιμετώπιζε έστω και λίγο το Rivas και τον Νίκολα και τον Ρέγες...που όχι μόνο πάρτυ κάτω από τα καλάθια αλλά και από τα τρίποντα...Από περάσοβιτς τα περιμέναμε ο Νίκολα και ο Ρίβας τα βάζανε...παρότι στο 1 ημιχρόνο είμασταν περί δέκα πόντους μπροστά

GORDON αδερφέ μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ που πόσταρες αυτό το αφιέρωμα για το ματς με τη Σκαβολίνι.Γιατί έτσι πρέπει επιτέλους οι γαυροβάζελοι που περηφανεύονται για τα εκατομμύριά τους να μάθουν επιτέλους το τι ΙΣΤΟΡΙΑ κουβαλά ο μπασκετικός ΠΑΟΚ και το τι απίστευτες μπασκετικές παραστάσεις έδωσε αυτή η ομάδα......
Και όχι μόνο αυτό αλλά να δουν επιτέλους και οι γαυροβάζελοι το πως είναι να γυρνάς μια διαφορά εις βάρος σου εν αντιθέσει μ'ατούς που γίνανε τζάμπα μάγκες στην Ευρώπη ωφελημένοι από ένα σύστημα όπου μετράνε μόνο οι νίκες και όχι η διαφορά.Και αν θυμάμαι καλά την τελευταία φορά που ο βάζελος έπαιξε με το σύστημα της διαφοράς πόντων ήταν το 1998 στα ημιτελικά του τότε ULEB cup όπου στον πρώτο αγώνα κέρδισε τη Φορτιτούτο Μιλάνο στο ΟΑΚΑ με 16 πόντους και στη ρεβάνς έφαγε 27 πόντους διαφορά σε ένα ματς όπου τους έκανε την άμυνα γιο-γιο ένας απίθανος Ιταλός με το όνομα Πορταλούπι......... Για να μην ξεχνάμε κάποια πράγματα.....

teod1980 έγραψε: Και χαρήκαν όλοι, ακόμη και οι ιερόδουλες της εποχής με τα πάρτυ του Γκάρετ σπίτι του....Το υποκείμενο αυτό μας κόστισε ένα κύπελλο στον τελικό στην Ισπανία στο "Παβεγιόν Αλάβα" απέναντι στην γηπεδούχο Ταουγκρές. Αν έπαιζε καλά το παλτό ή καλύτερα αν υπήρχε μπασκετικά σε εκείνο το ματς αυτό θα αντιμετώπιζε έστω και λίγο το Rivas και τον Νίκολα και τον Ρέγες...που όχι μόνο πάρτυ κάτω από τα καλάθια αλλά και από τα τρίποντα...Από περάσοβιτς τα περιμέναμε ο Νίκολα και ο Ρίβας τα βάζανε...παρότι στο 1 ημιχρόνο είμασταν περί δέκα πόντους μπροστά

Όντως ο Γκάρετ μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερα από αυτά που έδωσε. Το παιχνίδι της ζωής του το έκανε εναντίον της Ζαλγκίρις στον ημιτελικό, πρώτος σκόρερ με 21 πόντους – σε μια άλλη επικών διαστάσεων νίκη μας (104-59)…

Στον τελικό της Βιτόρια πήγαμε σφαγμένοι, αφού δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής ο δεύτερος ξένος μας, ο φοβερός και τρομερός Λώρενς Φάντεμπεργκ (τον είχε φέρει ο Κιουμουρτζόγλου τον Νοέμβριο για να αντικαταστήσει τον Τρέβορ Ράφιν), που είχε παίξει την ίδια χρονιά και με άλλη ομάδα στην Ευρώπη (Χαποέλ Ελιάτ).

Ο Γκάρετ φορτώθηκε με φάουλ νωρίς, και έμεινε τελικά άποντος, και απέμειναν να παλεύουν μόνοι τους ο Μπάνε (34 πόντοι) και ο Πέτζα (20 πόντοι)…

GORDON έγραψε:

teod1980 έγραψε:
Όντως ο Γκάρετ μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερα από αυτά που έδωσε. Το παιχνίδι της ζωής του το έκανε εναντίον της Ζαλγκίρις στον ημιτελικό, πρώτος σκόρερ με 21 πόντους – σε μια άλλη επικών διαστάσεων νίκη μας (104-59)…
[url=http://img194.imageshack.us/i/paokzalgiris1996.jpg/][img]http://img194.imageshack.us/img194

Σε ένα ματς εκείνης της σεζόν ο Μπάνε έπαιξε με ένεση για δισκοπάθεια είχανε πει...
Νομίζω ήτανε απέναντι στη Ζαλγκίρις (δύσκολα) ή σε ένα ματς του ομίλου...είχα πάει στο θρυλικό πεταλάκι του αλεξανδρειου αλλα αχνοθυμαμαι οτι η αντιπαλος φορούσε κόκκκινα...δε ξερω..μικρό παιδί σκαστός από φροντιστήριο λέμε...που να θυμάμαι με το αγχος μη με δειξει η τηλεοραση...

όσο για το Λώρενς Φάντεμπεργκ ο άνθρωπος δεν εχανε σουτ από μέση απόσταση και έκανε τρομερά καρφώματα...
Τρέβορ Ράφιν ο νάνος που κάρφωνε...τρομερό ματς μέσα στην Μπουντιβέλνικ Κιέβου....

Ε όχι και νάνος ο Ράφιν..! Γύρω στο 1.86 ήταν! Να πείς νάνο τον Τάιρον Μπάγκς των Σάρλοτ Χόρνετς που ήταν 1.59 ή έστω τον Τζέισον Ρόου (1.76) που είχε φέρει πρόπερυσι ο Φλεβαράκης και κάρφωνε..να πω ναί! Ο Γκάρετ πάντως μας παράτησε και μετά τον τελικό της Βιτόρια στους αγώνες με τον Πανιώνιο για την 3η θέση που οδηγούσε στην Ευρωλίγκα όπου την χάσαμε τελικά..

Νομίζω πάντως πως εκείνα ήταν και τα τελευταία παιχνίδια του Μπάνε στη χρυσή του εποχή με τη φανέλα του ΠΑΟΚ..πριν επιστρέψει τη σεζόν 1999-2000 για να κλείσει οριστικά την καριέρα του. Πάντως αν θυμάται κάποιος ποιο ήταν το τελευταίο παιχνίδι του Μπάνε με το δικέφαλο στο στήθος ή ακόμα καλύτερα αν έχει και καμιά φωτογραφία..θα τον παραδεχτω!!!