Paokmania.Gr

Εφτασε αυτη η μερα που προκαλει ανατριχιλα στην ψυχη του καθε ΠΑΟΚτση αλλα και μη...Οι περισσοτεροι απο εμας ουτε ξεραμε τα 6 παλικαρια αλλοι ημασταν μικροι τοτε αλλα ολους μας πιανει η ανατριχιλα,η παγωμαρα καθε χρονο την ιδια ημερομηνια οπως και με τα παιδια της 7 το '81...
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ 4-10-99
ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ..
ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ..
ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ
ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ..
ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΑΣ ΕΚΕΙ ΨΗΛΑ ΠΟΥ ΖΕΙΤΕ ΠΑΡΕΑ ΜΑΣ ΦΩΝΑΞΤΕ ΔΥΝΑΤΑ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΟ '99
ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ
(σορρυ για τα κεφαλαια αλλα λογω του γεγονοτος)

ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ..

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ .. ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ...

[youtube]nzYLGxGk7Sw[/youtube]

Άσχημη μέρα ξημερώνει...
σα χτες το θυμάμαι...

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΑΝΤΑ ΤΙΜΩ 4-10-99

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

"Και ο χρόνος και ο θάνατος είναι λέξεις άγνωστες για τα αδέρφια μας που τον Οκτώβρη του ’99 ισοπέδωσαν το ΟΑΚΑ και γέμισαν τις ψυχές τους με ικανοποίηση ότι πραγματοποίησαν τον όρκο πορείας απέναντι στο μεγαλείο του Συλλόγου: Τον υπηρέτησαν πιστά, άδολα, δίχως να κρατήσουν για κείνους τίποτα. Ούτε καν τη ζωή τους.
Γιατί στο δικό τους φευγιό, δεν έσβησαν τα φώτα. Γεννήθηκε μια υπέρλαμπρη αυγή."

[youtube]3ATqVWJKVSA[/youtube]

O Θεός να αναπαύσει τις ψυχούλες των παιδιών μας και εμείς να ζήσουμε να τους θυμόμαστε και να τους τιμάμε με τις πράξεις και τα έργα μας.

Το άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη στην εφημερίδα "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" δύο ημέρες μετά το τραγικό συμβάν:

"Αφιερωμένο στο Χαράλαμπο, τη Χριστίνα, τον Τάσο, το Γιώργο, τον Κυριάκο, το Δημήτρη και σε όσους έφυγαν από κοντά μας ταξιδεύοντας στους ουρανούς, με τον Δικέφαλο της καρδιάς τους να τους συντροφεύει για πάντα.

Όποιος δεν έχει ταξιδέψει με πούλμαν για να δει την αγαπημένη του ομάδα ν' αγωνίζεται εκτός έδρας, πολύ δύσκολα θα καταλάβει αυτό το σημείωμα. Ημέρα χθες που η Θεσσαλονίκη έθαψε έξι παιδιά της, άκουσα στις συνηθισμένες, κατά τη διάρκεια των τηλεοπτικών ειδήσεων συζητήσεις, μεταξύ γνωστών και φίλων, πολλούς να αναρωτιούνται, κάπως απαξιωτικά: "Τι το 'θελαν, μωρέ να έρθουν στην Αθήνα με τον ΠΑΟΚ;". Και κατά καιρούς, όταν συμβαίνει να έχουμε συμπλοκές φιλάθλων σε διάφορες πόλεις, ακούω τους γνωστούς, τυποποιημένους ανθρώπους να καταλήγουν εύκολα στο "ηθικόν δίδαγμα": "Να δούμε τι ανατροφή έχουν πάρει αυτά τα παιδιά".

Το ταξίδι, λοιπόν, για το παιδί της εξέδρας είναι ένα κομμάτι μονάχα, ίσως και το ωραιότερο όμως, αυτής της συγκλονιστικής του διαδρομής μέσα από τα πιο όμορφα του χρόνια. Ταξιδεύει, γιατί είναι έγκλημα σ' αυτή την ηλικία να παραμένεις στάσιμος. Η ομάδα του είναι πολλές φορές απλώς ένα πρόσχημα.

Στις ποδοσφαιρικές αυτές εκδρομές αναπτύσσεται, όσο πουθενά αλλού, η έννοια της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς συμπαράστασης του ενός προς τον άλλον. Αυτό που συνηθίσαμε να ονομάζουμε "χαρά της παρέας", μέσα στα πούλμαν των οπαδών είναι χειροπιαστή πραγματικότητα. Το σάντουιτς του ενός ανήκει και στον άλλον. Το "κερνάω μια μπύρα ή ένα αναψυκτικό" είναι ενέργεια απολύτως φυσική, σαν να σκουπίζεις -ας πούμε- τον ιδρώτα από το κούτελο, δεν το σκέφτεσαι, το κάνεις.

Πολλές φορές, όταν ο ένας πει "δεν μπορώ να έρθω αυτό το Σαββατοκύριακο, δεν έχω φράγκα", είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα θα πέσει σύρμα στους υπολοίπους και θα βρεθούν λεφτά. Λεφτά, που κανείς δεν απαιτεί να επιστραφούν ποτέ. Στα ταξίδια τους αυτά -που εμείς οι βολεμένοι βλέπουμε πάντοτε με κακό μάτι- τα παιδιά είναι χαρούμενα. Όπως δεν είναι, δηλαδή, στο σπίτι τους, στο σχολείο, στη γειτονιά, στην πόλη. Ερωτεύονται, συζητάνε, καβγαδίζουν, λένε σαχλαμάρες, τραγουδάνε, μερικές φορές υπερβαίνουν τα όρια. Εντάξει, αλλά, γιατί είναι έγκλημα να υπερβαίνει τα όρια ένα παιδί 20 χρονών και δεν είναι όταν τα υπερβαίνει ένας πολιτικός 60 χρονών ή ένας δημοσιογράφος 40;

Ειρωνεία! Τη στιγμή που ο μισός πληθυσμός αυτής της τερατούπολης, της Αθήνας, την εγκατέλειπε από το φόβο των σεισμών, αυτά τα παιδιά, οι οπαδοί του ΠΑΟΚ, ήρθαν εδώ. Και σκοτώθηκαν φεύγοντας, όταν οι αλαφιασμένοι Αθηναίοι είχαν πια επιστρέψει. Τη στιγμή της σύγκρουσης κοιμόντουσαν. Ήταν γλυκός ο ύπνος τους, όχι τόσο γιατί ο ΠΑΟΚ πήρε καλό αποτέλεσμα από τον Παναθηναϊκό, όσο γιατί απλώς είχαν περάσει ωραία. Είχαν ζήσει. Δεν είχαν μουχλιάσει, όπως όλοι εμείς. Στο καλό ρε φιλαράκια! Και μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί και τα κασκόλ σας, να τον ομορφύνετε πιο πολύ τον ουρανό".

Κάθε χρόνο ίδια μέρα βλέπουμε τα βίντεο και μας φεύγει ένα δάκρι ...

Δύο πράγματα θέλω να πω ...

1ο μετά από αυτό το ατύχημα έγινε και το ατύχημα με τα παιδιά από το Μακροχώρι όπου και εκεί σκοτώθηκαν 21 παιδιά πολλά από τα οποία αετόπουλα. Όποτε περνάω από εκεί η καρδιά σφίγγεται και τα 2 ατυχήματα δεν απέχουν περισσότερο από 1 km.

2ο η μεγάλη οικογένεια του ΠΑΟΚ έχει ευθύνη να μην ξεχάσει ποτέ ... και τώρα που ίσως βρέθηκε ένας άνθρωπος με ικανότητες να μεγαλώσει μαζί μας τον ΠΑΟΚ εκεί που τον αξίζει η ευθύνη μας είναι μεγαλύτερη ...
στα παπάρια μου ο παιχταράς που όλοι θέλετε να έρθει τον Ιανουάριο ...

Αυτό το παλικάρι τον Τσολακίδη που έχασε το πόδι του στο ατύχημα που δεν ξέρω τι κάνει από δουλειά και αν είναι καλά η ΠΑΕ ΠΑΟΚ έχει ευθύνη να είναι κοντά του ώστε να βοηθήσει ... να δείξει ότι είναι δίπλα με έργα ...
Το ίδιο και δίπλα στις οικογένειες των υπόλοιπων θυμάτων ...

Ο ΠΑΟΚ είναι πάνω από αποτελέσματα και αγώνες ... Εϊναι μία οικογένεια με αρχές και σε αυτές τις οικογένειες όταν υπάρχουν προβλήματα δεν ασχολήσε με τα πανηγύρια αλλά πρώτα λύνεις τα προβλήματα ...

Παλικαράκια και εσείς οι 6 και οι 21 από το ασπρόμαυρο Μακροχώρι (για όσους γνωρίζουν) να είστε καλά εκεί που είστε ...
Δεν θα σας ξεχάσουμε ποτέ !

"Θα τα καταφέρουμε αδέρφια και εσείς θα καμαρώνετε από εκεί ψηλά… "

Ανακοίνωση εξέδωσαν οι Σύνδεσμοι του ΠΑΟΚ με αφορμή τα 13 χρόνια από το τραγικό συμβάν στα Τέμπη και τον χαμό των 6 αδικοχαμένων αδερφών μας.

http://www.paokmania.gr/component/k2/it ... C%E2%80%A6

[youtube]nAh45vCMOBQ[/youtube]

"Αδέρφια ζείτε..."



Την μνήμη των 6 αδικοχαμένων αδερφών μας τίμησαν στα Τέμπη πλήθος κόσμου παρουσία της διοίκησης και των παικτών της ομάδας, στην επιμνημόσυνη δέηση που πραγματοποιήθηκε.

Σε βαρύ και έντονο συναισθηματικά φορτισμένο κλίμα, παραβρέθησαν ο Ζ.Βρύζας μαζί με τον Γ.Δώνη αλλά και τους παίκτες της ομάδας.
Παρόντες περίπου 300 οπαδοί μας αλλά και οι συγγενείς των 6 αδικοχαμένων αδερφών μας.
Ανάμεσα στα πολλά στεφάνια που υπήρχαν ξεχώριζε του Ιβάν Σαββίδη, του Θ.Ζαγοράκη αλλά και της Θύρας 7 όπως και της Λέσχης φίλων Λίβερπουλ όπου εκπροσώπησε ο αντιπρόεδρος αυτής και παρέδωσε ένα πανό της Λέσχης σε εκπρόσωπο του Σ.Φ. ΠΑΟΚ Κορδελιού.
Το σύνθημα "ΑΔΕΡΦΙΑ ΖΕΙΤΕ ΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΤΕ" ακούστηκε αρκετές φορές όπως και στο τέλος της επιμνημόσυνης δέησης.
http://www.paokmania.gr/%CF%80%CE%BF%CE ... F%84%CE%B5