Και μιας και το φερε η κουβέντα για τα δακρυγόνα (η αλήθεια είναι ότι είναι χημικά και όχι δακρυγόνα) και είμαι σίγουρος ότι το έργο θα ξεκινήσει απο το παιχνίδι με το ερπετό (όλο και κάποια αποβολή θα παιχτεί) θα γίνουν τα ίδια με τον Βόλο όπως περιέγραψα νωρίτερα και στο παιχνίδι με γάβρο με τις ίδιες προκλήσεις απο την αστυνομία και τιμωρία στην ομάδα και σχόλια οι ανεγκέφαλοι οπαδοί του ΠΑΟΚ μετά στα κανάλια.(Ωραίο παιχνίδι να το χαίρεστε γάβροι όπως εμείς χαιρόμαστε τις μάνες σας).
Εκτός του ότι είναι τόσο επικίνδυνα να ξέρετε ότι έχουν απαγορευτεί απο την συνθήκη της Γενεύης και πλεον δεν μπορούμε να τα πετάξουμε ούτε σε πόλεμο.
Σε διαδηλώσεις όμως....???
Ξέμεινε από... δακρυγόνα η Αστυνομία. Οι εξαήμερες συγκρούσεις με τους διαδηλωτές «στέγνωσαν» τις αποθήκες της ΕΛ.ΑΣ., ενώ συνολικά υπολογίζεται πως χρησιμοποιήθηκαν από το βράδυ του Σαββάτου μέχρι και το βράδυ της Πέμπτης 4 τόνοι δακρυγόνων και λοιπών χημικών που βρισκόταν στο «οπλοστάσιό» της.
Το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ., με επείγον σήμα του, ζήτησε από όλες τις περιφερειακές διευθύνσεις να στείλουν στην Αθήνα όσα δακρυγόνα και φυσούνες μπορούν, προκειμένου να μην ξεμείνουν οι μονάδες της πρωτεύουσας από «πυρομαχικά». Πολλές όμως περιφερειακές διευθύνσεις, διαπίστωσαν πως στις αποθήκες τους είχαν απομείνει αρκετά ληγμένα δακρυγόνα, α οποία δεν αποκλείεται να χρησιμοποιηθούν εναντίον διαδηλωτών, όπως συνέβη πριν από 2 χρόνια στη διάρκεια των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων, όπου επανειλημμένα είχε διαπιστωθεί η χρήση ληγμένων δακρυγόνων. Ήδη, διαδηλωτές από τη Λάρισα καταγγέλλουν πως εις βάρος τους ρίχτηκαν δακρυγόνα που έχουν λήξει από το 1978. Η απάντηση του αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. προς «ΤΑ ΝΕΑ» για την καταγγελία είναι πως «τα ληγμένα δακρυγόνα δεν βλάπτουν την υγεία, αλλά αντίθετα έχουν απολέσει τη δραστικότητά τους».
Ανησυχούν οι αστυνομικοί
Ωστόσο, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων Γιώργος Φωτόπουλος δεν είναι και τόσο καθησυχαστικός για την ποιότητα και τις επιπτώσεις από τη χρήση των δακρυγόνων της ΕΛ.ΑΣ. «Έχουμε ζητήσει επιστημονικές αναλύσεις από το Γενικό Χημείο του Κράτους για τα δακρυγόνα που χρησιμοποιούμε, τις οποίες και δεν έχουμε λάβει. Αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως συνάδελφοί μας έχουν παρουσιάσει αναπνευστικές και δερματολογίες παθήσεις από τη χρήση των δακρυγόνων».
Επιβαρυντικές, όμως, είναι οι απόψεις για τα δακρυγόνα τύπου CΝ και CS, τα οποία χρησιμοποιεί κατά κόρον η Ελληνική Αστυνομία και μεγάλες ποσότητές τους ετοιμάζεται να παραγγείλει άμεσα το υπουργείο Εσωτερικών. Ο κ. Νίκος Κατσαρός, πρώην πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χημικών, επισημαίνει πως η έκθεση στα συγκεκριμένα δακρυγόνα επιφέρει σοβαρή βλάβη στους πνεύμονες, που μπορεί να καταλήξουν σε πνευμονικό οίδημα, σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα, σοβαρές βλάβες στα μάτια και στο δέρμα, ενώ επιδεινώνουν καταστάσεις χρόνιας βρογχίτιδας και άσθματος. Επιπλέον, έχει αποδειχθεί ότι προκαλούν μεταλλάξεις στο DΝΑ. Διεθνείς επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει πως η εισπνοή των συγκεκριμένων χημικών ουσιών επιφέρει, επιπλέον, ανικανότητα αντίδρασης, αντιδράσεις πανικού, εμέτους και εξάντληση. Ειδικά για τον τύπο του δακρυγόνου που βρέθηκε στη Λάρισα, έχει θεωρηθεί ότι προκάλεσε τον θάνατο 4 ανθρώπων σε ΗΠΑ και Γερμανία.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&a ... 91792&ct=1
Πριν από κάποια χρόνια, ήμασταν στο «είναι ένα αβλαβές και ήπιο μέσο καταστολής». Αργότερα, περάσαμε στο πιο ριζοσπαστικό «βλάπτουν το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία» και ακριβώς μετά, στη βαρύγδουπη υπόσχεση «θα τα καταργήσουμε». Το ενδιαφέρον είναι ότι όλες οι παραπάνω φράσεις ειπώθηκαν για το ίδιο πράγμα, τα δακρυγόνα, από τρία διαφορετικά άτομα του ίδιου κόμματος, που είχαν αναλάβει το ρόλο του πολιτικού προϊσταμένου της ΕΛ.ΑΣ.
Από το 2006 μέχρι σήμερα, λίγα πράγματα έχουν αλλάξει - παρά τις περισπούδαστες εξαγγελίες. Δακρυγόνα, ψεκαστήρες και χημικά εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται από τους αστυνομικούς απλόχερα, προκλητικά, και αδιακρίτως, ακόμη και ύστερα από την ελάχιστη «διατάραξη» της δημόσιας τάξης.
Ελεγαν τότε...
*«Σας γνωρίζουμε ότι τα δακρυγόνα που χρησιμοποιούνται από τις Υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας, περιέχουν τη δακρυγόνο ουσία C.S., σε ελάχιστη συγκέντρωση, πολύ κάτω του 56,3 mg/m3, η οποία δεν προκαλεί θανάτους ή μόνιμες βλάβες στην υγεία, παρά μόνο πρόσκαιρο ερεθισμό των βλεννογόνων (...)». 10 Απριλίου 2003, απάντηση του υφυπουργού Δημόσιας Τάξης, Ευάγγελου Μαλέσιου, σε ερώτηση του Π. Λαφαζάνη. (Σ.σ. Τ
ην περίοδο εκείνη υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης.)
*«Εξετάζουμε -και μάλιστα ήδη υπάρχει μια επιτροπή- την κατάργηση της ρίψης δακρυγόνων και χημικών, είναι μια υπόθεση η οποία πρέπει να τελειώνει, η οποία βλάπτει τη δημόσια υγεία, καταστρέφει το περιβάλλον των πόλεων και σε μια πόλη όπως η Αθήνα, κυρίως, που στερείται πια δισεκατομμύρια κυβικών οξυγόνου λόγω της καταστροφής των δασών, αντιλαμβάνεσθε, η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη. Θα καταργήσουμε λοιπόν τα δακρυγόνα».
9 Δεκεμβρίου 2009, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, υπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Θα γίνει σύντομα
*«Δεν μπορούμε να σας δώσουμε συγκεκριμένη ημερομηνία κατάργησης της χρήσης των χημικών στις διαδηλώσεις, αλλά αυτό θα γίνει σύντομα στους επόμενους μήνες (...)».
15 Μαρτίου 2010, Σπύρος Βούγιας, υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη.
Αν προσπεράσουμε το γεγονός ότι μερικά χρόνια πριν επικρατούσαν διαφορετικές απόψεις για το θέμα των δακρυγόνων, θα σταθούμε μοιραία στις υποσχέσεις Χρυσοχοΐδη-Βούγια, οι οποίοι υπηρέτησαν στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επί σχεδόν έναν χρόνο - α
πό τον Δεκέμβριο του 2009 μέχρι και τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν και «ανασχηματίστηκαν» και τη θέση τους κατέλαβαν οι Παπουτσής-Οθωνας. Πέρασαν και δεν ακούμπησαν, καταπώς φαίνεται, μιας και κανένας από τους δύο δεν έκανε το παραμικρό για να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του. Υποσχέσεις που μετατράπηκαν σε αναμνήσεις, καθώς εκείνες οι δηλώσεις έχουν πλέον μπει στο (γεμάτο) συρτάρι με τα αθετημένα... ταξίματα.
Για την ιστορία, η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη δεν έχει πάρει θέση για το ζήτημα.
Κίνδυνος - θάνατος
Στην Ελλάδα του 2010 τα «χημικά αέρια» παραμένουν το βασικότερο μέσο καταστολής των αστυνομικών δυνάμεων. Εν τούτοις, σε διεθνείς συμβάσεις (όπως, για παράδειγμα, στο Πρωτόκολλο της Γενεύης του 1925, στην 2603/16-12-1969 απόφαση του ΟΗΕ και στη Σύμβαση του Παρισιού 1993, η οποία έχει κυρωθεί και από την Ελλάδα με τον νόμο 2254/94) υπάρχουν ρητές διατάξεις που απαγορεύουν τη χρήση συγκεκριμένων χημικών αερίων εν καιρώ πολέμου, μιας και ενέχουν κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Το ίδιο χημικό όπλο, όμως, το οποίο απαγορεύεται να χρησιμοποιείται μεταξύ εμπόλεμων κρατών -όπου ο κίνδυνος είναι έντονος για την κρατική υπόσταση-, χρησιμοποιείται άνετα για την αντιμετώπιση κινδύνων, όπως οι ειρηνικές διαδηλώσεις πολιτών, εργαζομένων, συνταξιούχων, φοιτητών, μαθητών...
Το συστατικό που χρησιμοποιείται κατά κόρον από τα όργανα της τάξης στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, είναι το CS (ορθοχλωροβενζαμαλονονιτρίλη), μια ουσία που, σύμφωνα με πνευμονολόγους και ογκολόγους αλλά και διεθνούς κύρους πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα, μπορεί να προκαλέσει από φλεγμονή και βλάβες στα νεφρά μέχρι χημική πνευμονίτιδα, οίδημα και καρκινογενέσεις (έκθεση «crowd control technologies», παράγραφος «Hazards of Crowd Control Chemicals», σελ. 36).
Παρ' όλα αυτά, η Ελληνική Αστυνομία εξακολουθεί να χρησιμοποιεί αφειδώς παρόμοια χημικά -ακόμα και μετά την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης τους, όπως συχνά έχει διαπιστωθεί-, μιας και στις αρμόδιες Υπηρεσίες του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη διαχρονικά «δεν έχει περιέλθει πόρισμα του Γενικού Χημείου του Κράτους σχετικά με την επικινδυνότητα των δακρυγόνων και καπνογόνων που χρησιμοποιεί η Ελληνική Αστυνομία».
Αντιδράσεις
Αν και το ζήτημα της χρήσης δακρυγόνων και χημικών από την ΕΛ.ΑΣ. έχει τεθεί επί τάπητος δεκάδες φορές, τόσο από απλούς πολίτες όσο και από οργανωμένες συλλογικότητες (ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών έχει καταδικάσει με ανακοίνωσή του τη ρίψη χημικών σε διαδηλώσεις, δικηγόροι έχουν καταθέσει μηνύσεις, ενώ ομάδα πανεπιστημιακών καθηγητών, εκπροσώπων της ΟΛΜΕ, συνδικαλιστών και φοιτητών προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη αξιώνοντας αποζημίωση για τον ψεκασμό τους σε συλλαλητήριο),
ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει τίποτα. Η εικόνα του αστυνομικού που στρέφεται με τη «φυσούνα» του κατά του ενοχλητικού διαδηλωτή σε κάθε είδους μαζική εκδήλωση είναι σχεδόν καθημερινή. *
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=231288
Και τέλος μερικές οδηγίες
Το δακρυγόνο ανακαλύφθηκε από κάποιους αμερικάνους χημικούς στα 1928. Αναπτύχθηκε σαν όπλο στη διάρκεια του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου αλλά χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα για πρώτη φορά στον πόλεμο του Βιετνάμ. Την πιο συχνή του χρήση όμως βρήκε στα επόμενα χρόνια από τις κατασταλτικές δυνάμεις των κρατών ενάντια σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις του "εσωτερικού εχθρού". Η χρήση του αποσκοπεί στο να καταστήσει το "θύμα" ανίκανο να αντισταθεί ή να ξεφύγει ώστε να περάσει υπό τον έλεγχο των δυνάμεων της τάξης. Οι πιο κοινοί τύποι δακρυγόνων/ασφυξιογόνων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι οι: CS (o-chlorobenzylidenemalononitrile) και CN (w-chloroacetophenone). Κάποιες συνέπειες της έκθεσης του οργανισμού σ' αυτά είναι: έντονος ερεθισμός των ματιών που προκαλεί δάκρια ή και προσωρινή τύφλωση, ερεθισμός των βλενογόννων της μύτης, της τραχείας, των πνευμόνων, βήχας, ερεθισμός του λάρυγγα και του στομάχου, τάση για εμετό, πιθανότητα διάρροιας, άγχος-αύξηση των σφιγμών, εφίδρωση, δερματικοί ερεθισμοί. Σε περιπτώσης εισπνοής μεγάλης ποσότητας, έχει καταγραφεί σε τοξικολογική μελέτη ακόμη και χημική πνευμονίτιδα αλλά και θανατηφόρο πνευμονικό οίδημα, καρδιακές προσβολές, γαστρεντερίτιδα, ηπατοκυτταρικές λοιμώξεις, θάνατοι. Το CS ιδιαίτερα, είναι αλκαλικός διαλύτης σουλφυδρυλικών ομάδων και πιθανόν του DNA. Ενδέχεται λοιπόν να προκαλεί ακόμα και γενετικές μεταλλάξεις.
Η έξαρση των συμπτωμάτων ευνοείται πάντως με τη θερμότητα ή την ξηρασία, ενώ ακόμη και μικρές ποσότητες δακρυγόνου μπορούν να επιφέρουν προσωρινά έντονη δυσφορία σε πολλούς ανθρώπους, πράγμα που το καθιστά κι ένα από τα καθιερωμένα όπλα για τον έλεγχο του πλήθους. Χαρακτηριστική είναι η πρώτη αντίδραση του οργανισμού, βλεφαροσπασμοί, αίσθηση καψίματος και σωματικού πόνου. Συνήθως εκτοξεύονται ως κάνιστρα από ειδικά όπλα κάποια από τα οποία ρίχνουν και 4-5 βλήματα διασποράς. Μην επιχειρήσεις να πιάσεις το βλήμα με γυμνά χέρια γιατί είναι υπερβολικά θερμό, ενώ ο χρόνος που χρειάζεται για να πεταχτεί πίσω αρκεί για να επιδράσει πάνω σου αποτελεσματικά. Μπορεί επίσης να ψεκάζονται από σπρέυ χειρός ή από φισούνες σε μέγεθος πυροσβεστήρα. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και εγκαύματα πρώτου βαθμού. Φροντίδα: Αυτό που επιφέρει συνήθως η έκθεση στο CS ή το CN είναι ερεθισμός των ματιών και της τραχείας, βλεφαροσπασμοί, δάκρυα, βήχας, φτάρνισμα, ρινική καταρροή, μαζί με μια αίσθηση καψίματος στο εκτεθειμένο δέρμα και στο στόμα. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ναυτία, τάσεις για εμετό, φωτοφοβία, πονοκεφάλους. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως εξαφανίζονται λίγες ώρες μετά την έκθεση. Η δυσφορία συνήθως κρατά για μισή το πολύ ώρα, ενώ το σπρέυ πιπεριού μπορεί να ενοχλεί ακόμη και μετά από 2 ώρες. Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η πρόσβαση σε κάποιο μέρος με καθαρό αέρα, απομάκρυνση από το σημείο όπου έχει πέσει ή έχει ψεκαστεί το δακρυγόνο/ασφυξιογόνο και το ξέπλυμα της επιδερμίδας και των ματιών. Άτομα με διεγνωσμένα αναπνευστικά προβλήματα όπως άσθμα ή εμφύσημα πρέπει να είναι πολύ πιο επιφυλακτικά καθώς ρισκάρουν μια επιδείνωση ή και μονιμοποίηση του προβλήματος σε περίπτωση έκθεσής τους. Το ίδιο όσον αφορά άτομα που φορούν φακούς επαφής, καθώς οι ουσίες που προκαλούν ερεθισμούς παγιδεύονται πίσω απ' τους φακούς κι έτσι παρατείνεται η έκθεση σ αυτές. Αν ωστόσο φοράς φακούς μην τους πιάσεις παρά μόνο με καθαρά δάχτυλα, μην τους τρίψεις, μην τους πιέσεις.
Όταν λοιπόν πέσει ή ψεκαστεί το δακρυγόνο/ασφυξιογόνο μην πανικοβάλλεσαι και μη τρίψεις τα μάτια σου. Έχε στο μυαλό σου ότι αυτό δεν είναι και το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί. Παρά την σύγχυση και τον πανικό, μπορείς να βρείς κάποια ανοιχτωσιά να καταφύγεις. Μείνε ψύχραιμος και ανάπνεε αργά. Θυμήσου ότι είναι μόνο προσωρινό. Καθησύχασε τους διπλανούς σου αν έχουν καταληφθεί από τον πανικό.
Στη συνέχεια, ξέπλυνε το πρόσωπο με ένα διάλυμα αποτελούμενο κατά 50% από νερό και 50% από βασικό διάλυμα (π.χ. Maalox) που θα έχεις παρασκευάσει από πριν, ή άφθονο νερό. Μην καταπιείς! Φύσηξε επίμονα την μύτη σου, ξέπλυνε το στόμα, φτύσε. Στάσου σε κάποιο σημείο με καθαρό αέρα, με το πρόσωπο προς την μεριά του ανέμου. Αργότερα, καλό είναι να κάνεις ένα ντους με δροσερό νερό και σαπούνι. Ξέπλυνε προσεκτικά το κεφάλι, ούτως ώστε το νερό από τα μαλλιά σου να μην τρέχει στα μάτια. Κλείσε τα ρούχα που φορούσες σε σακούλες μέχρι να τα πλύνεις, με ισχυρό βασικό (μη-όξεινο) απορρυπαντικό. Πίνε άφθονο νερό. Σε περίπτωση που αντιληφθείς μακροχρόνια συμπτώματα, όπως ερεθισμούς των ματιών ή αναπνευστικά προβλήματα κάποιες μέρες μετά, αναζήτησε ιατρική βοήθεια.
Τις επόμενες μέρες, πίνε άφθονο νερό, ακόμη καλύτερα στίβοντας μέσα λίγο λεμόνι. Κοιμήσου αρκετά και απόφευγε το τσιγάρο, το αλκοόλ, την καφείνη, τα τηγανητά/λιπαρά γεύματα: Βοήθησε το συκώτι σου να αποβάλλει τα τοξικά. Πρόληψη: Καλύπτουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του σώματός μας, ιδιαίτερα αν έχουμε κάποιο έγκαυμα, ξεφλούδισμα από τον ήλιο κλπ, δεν το αφήνουμε σε καμία περίπτωση εκτεθειμένο. Χρησιμοποιούμε αντηλιακό (βασικό) και σε καμμία περίπτωση λοσιόν/έλαια κλπ γιατί παρατείνουν την επίδραση των δακρυγόνων. Στο εμπόριο μπορούν να βρεθούν ειδικές αντι-ασφυξιογόνες μάσκες (οι καλύτερες είναι αυτές που καλύπτουν ολόκληρο το κεφάλι, με φίλτρα τύπου ΝΑΤΟ, ενώ σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να παίρνουμε τις παλιού τύπου οι οποίες περιέχουν ασβέστιο στα φίλτρα), ωστόσο, η κατοχή μιας τέτοιας μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας σε μια πιθανή προσαγωγή, εξακρίβωση κλπ. Εναλλακτικά, μπορούμε να έχουμε γυαλάκια κολυμβητηρίου, ή στην χειρότερη περίπτωση ένα καθαρό μαντήλι, ακόμα και ελαφρώς ποτισμένο στο διάλυμα Maalox, ώστε να καλύπτει την μύτη και το στόμα μας. Πηγές:
http://www.black-rose.com/radicalhealth.html
υγ
Εμείς κάψαμε πνευμόνι πάντως εύχομαι να μην γίνει τίποτα απο όλα αυτά και όλα να κυλήσουν ομαλά και το εννοώ.
Όσο για τους μπάτσους που έχουν και αυτοί επιπτώσεις στην υγεία τους ακόμα περιμένουν την έκθεση απο το χημείο του κράτους.