Το "αντίο" ενός ΜΑΓΚΑ!
Ένας από τους μεγαλύτερους μάγκες, αν όχι ο τελευταίος, των ελληνικών γηπέδων, αποφάσισε να πει αντίο στα γήπεδα. Ο Γιάννης Γιαννούλης, ανακοινώνει το τέλος της καριέρας του και μέσα από μία συνέντευξη ποταμός στο ALL STAR BASKET και στο Νίκο Συρίγο, κλείνει 16 χρόνια μπάσκετ σε 4.000 λέξεις. Και κλείνει τους λογαριασμούς του... Ιδ:ού μόνο κάποια αποσπάσματα της εξομολόγησης του Γιάννη Γιαννούλη...
Πόσο δύσκολο ήταν να μην σκοτώσεις το παιδί που έχεις μέσα σου; Και νομίζω πως η απόφαση να σταματήσεις τώρα το μπάσκετ έχει να κάνει και με αυτό… Να χαρείς τη ζωή σου…
«Ναι… Είναι αλήθεια. Έχω δει πολλούς βετεράνους, που είναι κουτσοί. Που παιδεύονται. Εγώ δόξα σοι ο θεός δεν υποφέρω από τίποτα και τώρα που είμαι ακόμη υγιής θέλω να σταματήσω. Γι’αυτό πήγα και πέρυσι στην Κύπρο. Πριν πάω εκεί, ήμουν στον Πανιώνιο, με προπονητή αυτόν τον… Τριφούνοβιτς. Ο οποίος ήρθε να κάνει το μάγκα στην Ελλάδα. Λες και δεν έχουμε αρκετούς μάγκες εδώ και πρέπει να κάνουμε και… εισαγωγή. Αυτός ο τύπος ήταν το μεγαλύτερο λάθος του Πανιώνιου. Και του Λιανού, που είναι επίσης καλός παράγοντας… Η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για την Ευρωλίγκα. Αλλά επειδή ήταν το όνειρο του προέδρου, πάλεψε και τηβ έβγαλε. Και το πιο κρίσιμο καλοκαίρι, πήρε για προπονητή έναν άνθρωπο με απίστευτα κόμπλεξ. Στα 31 μου, στην καλύτερη ηλικία του μπασκετμπωλίστα ήρθε αυτός ο τύπος και με αντιμετώπιζε σαν βετεράνο… Να λέει διάφορά και να κάνει τα πειράματα του στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα, μια καταστροφική χρονιά και η φυγή του Λιανού…Καλύτερα να μην βγαίναμε ποτέ στην Ευρωλίγκα!».
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος σου;
«Ότι τη χρονιά που πήγα στον Παναθηναϊκό, δεν πήγα στον Ολυμπιακό... Ξέρεις, αυτή η ιστορία με το ντόπινγκ με έχει πειράξει πολύ…».
Η ζωή σου έπαιξε άσχημα παιχνίδια… Λίγο πριν το Παγκόσμιο Εφήβων του ’95 τραυματίζεσαι… Πας στον Παναθηναϊκό και σκάει η ιστορία με το ντόπινγκ, η αρρώστια που πέρασες… Ακόμη και στην Κύπρο πέρυσι, χτύπησες στο δεύτερο τελικό και έμεινες εκτός… Φοβάσαι το μέλλον;
«Τώρα πια δεν φοβάμαι τίποτα! Ειδικά μετά την αρρώστια που ξεπέρασα, δεν φοβάμαι τίποτα. Όλη αυτή η διαδικασία μου άλλαξε το μυαλό. Δεν με ενδιαφέρει τίποτα. Τώρα θέλω να περνάω καλά και οι άνθρωποι γύρω μου να είναι ευτυχισμένοι. Δεν θέλω άλλα προβλήματα…».
Σε μία από τις φωτογραφίες που έχεις στο σάιτ σου, είσαι με τον Ιωαννίδη… Σημαίνει κάτι για σένα;
«Ο Ιωαννίδης για πολλά χρόνια με ήθελε στις ομάδες του… Και ξέρεις, τελικά, δεν είναι απλά ένας τύπος που φημίζεται για τις μπασκετικές… απατεωνιές του ή κάποιος που ήθελε να κερδίζει με κάθε τρόπο… Το κατάλαβα όταν έπαιξα γι’αυτόν στην Εθνική…».
Δεν θα είχες πρόβλημα με το χαρακτήρα του, αν τον είχες προπονητή σε ένα σύλλογο;
«Όχι… Γιατί να έχω πρόβλημα. Με κανέναν προπονητή δεν είχα και πολύ περισσότερο δεν δημιούργησα πρόβλημα… Γι’αυτό και αποχωρώ γεμάτος από εμπειρίες, εικόνες και συναισθήματα… Εγώ δεν έπαιξα μπάσκετ για τους προπονητές και τους τίτλους. Έπαιξα για τη στιγμή που η μπάλα είναι στον αέρα… Και περιμένεις αν θα μπει στο καλάθι ή όχι, αν θα πάρεις το ριμπάουντ εσύ ή ο αντίπαλος… Γι’αυτά τα δευτερόλεπτα έπαιξα μπάσκετ… Αυτή η αγωνία του ενός σουτ, του ενός ριμπάουντ μου άρεσε… Το αν θα βάλω ή όχι τις βολές…».
Θυμάμαι πάντως δυο βολές που δεν έβαλες… Στην Καισαριανή με τη Νήαρ Ηστ…
«Κι εγώ τις θυμάμαι (γέλια)… Αλλά θυμάμαι ότι την επόμενη εβδομάδα, κόντρα στο Σπόρτιγκ, που τις έβαλα και κερδίσαμε..».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της ζωής του Γιαννούλη αυτές οι δύο εβδομάδες…
«Οι χαμένες βολές που θυμάμαι όμως περισσότερο από όλες είναι δύο με τον Παναθηναϊκό, κόντρα στην ΑΕΚ για την Ευρωλίγκα. Στη λήξη της κανονικής διάρκειας του αγώνα, με αποτέλεσμα να πάμε στην παράταση. Θυμάμαι πως ήρθε ο Ομπράντοβιτς με έπιασε από τη φανέλα και μου είπε: «Δεν με νοιάζει που έχασες τις βολές. Θα με νοιάξει όμως αν μπεις μέσα στην παράταση και δεν τους γ… σεις!». Και αυτό έκανα…(γέλια)».
Ήταν ο καλύτερος προπονητής που είχες ποτέ στην καριέρα σου;
«Ναι… Ήταν ο πιο μάγκας απ’όλους. Ήξερε ακριβώς την ψυχολογία του κάθε παίκτη. Ερχόταν σε μένα, μου έλεγε δυο κουβέντες και με πρίζωνε. Πήγαινε στον Μίντλετον και του έλεγε κάτι άλλο… Ήξερε τι θα πει σε κάθε παίκτη για να τον φτιάξει».
Είπες ότι παραδέχεσαι τον Ομπράντοβιτς… Μυρωδιάδες προπονητές είχες στην καριέρα σου;
«Ουουου… Πολλούς, πάρα πολλούς (γέλια)!!!»
Ποιος ήταν αυτός που άκουγες και από το ένα αυτί έμπαιναν και από το άλλο έβγαιναν;
«Κοίτα… Όλοι οι προπονητές τα ξέρουν όλα… Όλα τα συστήματα, όλους τους παίκτες. Όλα. Το θέμα είναι πως θα τα περάσουν στους παίκτες τους».
Με ποιον δεν είχες καμία επικοινωνία;
«Με τον Τριφούνοβιτς… Γιατί ήρθε να κάνει πειράματα στην Ελλάδα. Προσπαθούσε να γίνει κράμα Ομπράντοβιτς, Ίβκοβιτς, Άτσα Νίκολιτς και Μάλκοβιτς!!! Όλο μαζί να γίνει αυτός… Και έκανε πειράματα στον Πανιώνιο… Ξαφνικά έβγαλε αποτυχημένη μια ομάδα που βγήκε στην Ευρωλίγκα και τη γέμισε με Γιουγκοσλάβους που τους χρυσοπλήρωσε ο Λιανός…».
Πουστιές σου έχουν κάνει;
«Πολλές φορές… Αλλά όποιος μου έκανε τον έχω σβήσει…».
Σε ποιον χρωστάς το μεγαλύτερο ευχαριστώ;
«Στον Αμερικάνο. Γιατί όλοι οι υπόλοιποι με έκαναν. Αυτός με βρήκε. Όπου και αν πήγαινα θα έπαιζα μπάσκετ. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Ο Αμερικάνος όμως με ανακάλυψε…».
Κάποτε πήγες να πλακώσεις τον Καράγκουτη γιατί σου κάρφωσε στη μούρη και σου είπε «Πάρτα ρε βλάχο…». Έφτασες ποτέ ξανά σε σημείο να θες να δείρεις κάποιον μέσα στο παιχνίδι;
«Άνα δύο λεπτά σε κάθε ματς (γέλια)!!!».
Πως συγκρατιόσουν;
«Απλά ήταν το στιλ μου… Και ξέρεις, έτσι προσπαθούσα να επιβιώσω. Ακόμη και τη στιγμή του καβγά με τον Καράγκουτη, το έκανα γιατί ενώ ήμασταν 10 πόντους μπροστά, μας έκαναν ένα ντου και μας έφτασαν… Κι έπρεπε να ξυπνήσω τους συμπαίκτες μου. Δεν είχα σκοπό να τον πλακώσω, αλλά πάνω στη στιγμή μου ήρθε…».
Με τους δημοσιογράφους πως τα πήγες;
«Είχαμε τα πάνω και τα κάτω μας… Με τους δημοσιογράφους δεν είχα ποτέ πρόβλημα, εκτός από την τελευταία χρονιά μου στον ΠΑΟΚ. Η ομάδα από μοντέλο είχε γίνει μπουρδέλο… Έφευγαν οι παίκτες, ήμασταν απλήρωτοι… Ήταν μια εφημερίδα, κάτι δημοσιογράφοι που ψαχνόντουσαν μόνο με μένα. Δεν υπήρχε τίποτα άλλο. Μόνο ο Γιαννούλης στον ΠΑΟΚ και ο Λιαδέλης στον Άρη. Κάθε μέρα όμως. Τη μία «πόνεσε η πλάτη του Γιαννούλη», την άλλη «ο Γιαννούλης σήμερα δεν προπονήθηκε καλά», την επομένη κάτι άλλο… Κάθε μέρα και από μία βλακεία. Κι έχω κρατήσει τα αποκόμματα για να διασκεδάζω…».
Το μεγαλύτερο ψέμα που έχει γραφτεί για σένα ποιο ήταν;
«Πριν τους ημιτελικούς των πλει οφ του 2000 με ΠΑΟΚ κόντρα στον Ολυμπιακό. Παίζαμε για το ποιος θα βγει στην Ευρωλίγκα… Και έγραψαν ότι έχω υπογράψει στον Ολυμπιακό!!! Παίζαμε, θυμάμαι, στο Παλέ Ντε Σπορ, το τελευταίο παιχνίδι. Όποιος κέρδιζε έβγαινε Ευρωλίγκα… Και έγραφαν οι εφημερίδες πως έχω κλείσει στον Ολυμπιακό… Με αποτέλεσμα να με βρίζει όλο το γήπεδο. Έρχεται ο Φλεβαράκης και με ρωτάει «ρε είναι αλήθεια αυτά που γράφονται;». Άντε τώρα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας… Στο πρώτο ημίχρονο ήμουν χάλια… Μπαίνουμε στο ημίχρονο στα αποδυτήρια, με πιάνει ο Κολντεμπέλα και μου λέει: «Άκου ρε… Ακόμη και να έχεις υπογράψει στον Ολυμπιακό, δεν πρόκειται να σε πάρουν, αφού παίζεις τόσο χάλια… Θα πουν ότι αφού πούλησες μια ομάδα, γιατί να μην πουλήσεις και την επόμενη…». Τρελάθηκα. Και πήγα να τον σκοτώσω!!! Αλλά το έκανε για να με ξυπνήσει… Και τα κατάφερε. Στο δεύτερο ημίχρονο τους καθάρισα…Με πείραξε, το ψέμα. Με τρέλανε… Ξέρεις… Ιωαννίδης…»
Τι δεν σε ρώτησαν όλα αυτά τα χρόνια; Τι ήθελες να πεις και δεν το είπες;
«Ήθελα να πω για τον Γκάλη… Έχασα τον Γκάλη για ένα παιχνίδι! Περίμενα πως και πώς να παίξουμε αντίπαλοι… Και τον έχασα για ένα ματς. Παίζαμε Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ, μια εβδομάδα μετά το… κωλοπαίχνιδο Αμπελόκηποι-Παναθηναϊκός… Και περίμενα να παίξω απέναντι του. Να με δει… Να προσπαθήσω να τον κόψω… Αλλά… Το συζήταγα με τον Γαλακτερό… Του’λεγα «Δεν με νοιάζει. Θα αφήνω τον Βράνκοβιτς να καρφώνει αλλά θέλω να κόψω τον Γκάλη. Να με δει. Να με μάθει…».
http://www.basketnet.gr/main/1/a1/artic ... oulis.html