Ο κόσμος παίζει μπάλα

Θέματα που αφορούν την αθλητική επικαιρότητα, άλλες ομάδες και όχι μόνο!
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

Ο καλυτερος αποχαιρετισμος προς τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΣΩΚΡΑΤΕΣ απο τον μεγαλο Βασιλη Σκουντη

Ένα υστερόγραφο για τον Σωκράτη μας…
Από Βασίλης Σκουντής


Εδώ και μερικές ώρες ο Σόκρατες τα πίνει με τον Άγιο Πέτρο στο μπαρ του Παραδείσου και ο Βασίλης Σκουντής γυρίζει έξι χρόνια πίσω και θυμάται τη συνέντευξη που δεν έγινε…



Στα ξένα (όπου βρίσκομαι εδώ και μέρες) έχω την αίσθηση ότι τα καλά νέα σε χαροποιούν περισσότερο και τα άσχημα σε θλίβουν πιο πολύ, απ’ όσο συμβαίνει συνήθως. Το ήξερα από παλιά αυτό και βεβαιώθηκα σήμερα το πρωί, που διάβασα για τον θάνατο του Σωκράτη…

Του Σωκράτη, το εννοώ και επιμένω σε αυτή την εξελληνισμένη εκφορά του ονόματος του Σόκρατες Μπραζιλέιρο Σαμπάιο ντε Σούζα Βιέιρα ντε Ολιβέιρα, διότι αν και Βραζιλιάνος ο συχωρεμένος αρτίστας της μπάλας, θεωρούσε ανέκαθεν τον εαυτό του Έλληνα. Ελληναρά κιόλας, από τους αρχαίους, όπως δήλωνε το όνομα του, αλλά και τα ονόματα τα οποία έδωσε στα τρία από τα τέσσερα παιδιά του, που τα βάφτισε Σωκράτη, Σοφοκλή και Σωσθένη. Λυπόταν μάλιστα (και το έλεγε τιμίως και ειλικρινώς όχι για να μας καλοπιάσει) που δεν είχε γεννηθεί στην Ελλάδα, που δεν την είχε επισκεφθεί νωρίτερα από το 2005, που δεν είχε τριφτεί με τους ανθρώπους της τόσα χρόνια…

«Τόσα μάταια χρόνια…», όπως μου είχε εξομολογηθεί ένα βράδυ, που (τι άλλο θα έκανα μαζί του…) τα κουτσοπίναμε σε μια ταβέρνα της Πλάκας. Ήταν Δευτέρα, 18 Δεκεμβρίου του 2005, μετά την ετήσια γιορτή των κορυφαίων του ελληνικού αθλητισμού που διοργανώνει ο Πανελλήνιος σύνδεσμος αθλητικών Συντακτών και την οποία λάμπρυνε με την αρχοντική παρουσία του. Έλαμπε εκείνο το βράδυ ο «Dr Soc», διότι επιτέλους , μετά από περιπλάνηση 52 ετών, είχε καταπλεύσει σαν τον Οδυσσέα, στην Ιθάκη του: ικανοποιούσε, διάβολε, τον πόθο του και εκπλήρωνε το βιωματικό απωθημένο του να επισκεφθεί την Ελλάδα, που ήταν η πηγή της έμπνευσης του.

Ευτυχώς εκείνο το βράδυ, οι Αθηναίοι, δεν τον έβαλαν να πιει με το ζόρι το κώνειο, όπως είχε συμβεί με τον αρχαίο Σωκράτη, αλλά τον κέρασαν ωραίο λευκό κρασί που το απολάμβανε όλη τη νύχτα, μαζί με τη λατρεία των συνδαιτυμόνων του, συμπεριλαμβανομένης της ταπεινότητος μου, όπως το μαρτυρά και η φωτογραφία που συνοδεύει το άρθρο…



Εδώ θέλω να ανοίξω μια παρένθεση, διότι ο Σόκρατες και η καλύτερη ομάδα που έπαιξε ποτέ σε Μουντιάλ, χωρίς να κατακτήσει το τρόπαιο σημάδεψαν την εφηβεία και τα δημοσιογραφικά πρωτόλεια μου: αναφέρομαι σε εκείνη την υπέροχη στο παιχνίδι της, πλην… αγαθιάρα Βραζιλία του Σόκρατες, του Ζίκο, του Φαλκάρο, του Σερέζο, του Εντερ, του Ζούνιορ, του Εντίνιο, του Λεάντρο, του Ντιρσέου, αλλά και του… καταραμένου Βαλντίρ Περέζ, που πάντως η τύχη και οι συνάνθρωποι του του φέρθηκαν καλύτερα απ’ ό,τι στον ομόλογό του της ομάδας του ’50 και αρνητικό πρωταγωνιστή του περιβόητου «Maracanazo», Μοασίρ Μπαρμπόσα. Αυτόν τον καταδίκασαν για ένα έγκλημα που δεν το έκανε μόνος του και επί πενήντα συναπτά έτη (μέχρι το 2000, που εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο) δεν τον άφηναν όχι σε γήπεδο να μπει, αλλά ούτε απ’ έξω να περάσει…

Εκείνη η φοβερή και τρομερή Βραζιλία του Τέλε Σαντάνα πήγε στην Ισπανία και πετούσε φωτιές: στην πρεμιέρα νίκησε 2-1 τη Σοβιετική Ένωση και στη συνέχεια διέλυσε με 4-1 τη Σκωτία, με 4-0 τη Νέα Ζηλανδία, με 3-1 την Αργεντινή και ήταν έτοιμη να ξεπετάξει και την Ιταλία, αλλά τζίφος: το ρολόι στον πίνακα του «Σαρία» της Βαρκελώνης σταμάτησε στο 74ο λεπτό του αγώνα της δεύτερης φάσης, όταν με το σκορ στο 2-2 (κι ενώ ο Σόκρατες είχε ισοφαρίσει σε 1-1), ο Πάολο Ρόσι πέτυχε το τρίτο γκολ του και πέταξε τη Βραζιλία έξω από το Μουντιάλ…

Clamoroso, που λένε και οι Ιταλοί, μόνο που αυτός δεν ήταν απλώς θόρυβος, αλλά ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός πάταγος!

Σε εκείνη την καλπάζουσα ομάδα που ωστόσο εκτροχιάστηκε, ο Σόκρατες ήταν το άλογο που πήγαινε μπροστά: έπαιρνε την μπάλα από τον τερματοφύλακα και με περίσσια (παρά το μπόι του) τέχνη και επιδεξιότητα την κατέβαζε ως την αντίπαλη περιοχή και την έκανε να μοιάζει δούλα του!

Τα κουβεντιάζαμε όλα αυτά εκείνο το βράδυ στην Πλάκα, που τον πέτυχα στα κέφια του και πήρα την εκδίκηση μου για το στήσιμο που μου έκανε δυο μέρες νωρίτερα: το Σάββατο είχαμε συμφωνήσει να βγει live από τη Θεσσαλονίκη, όπου βρισκόταν, στην (εκπομπή που παρουσίαζα τότε) «Κερκίδα του Σαββάτου», αλλά ξαφνικά αρρώστησε και κρεβατώθηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου. Συγκινούμαι στ’ αλήθεια, τώρα που θυμάμαι με πόση συστολή, αυτός ο άντρακλας και παικταράς, μου τηλεφώνησε μαζί με τον άνθρωπο ο οποίος τον συνόδευε, τον Αλέκο Τεκτονίδη και μου ζήτησε συγνώμη!!!

Κοτζάμ Σόκρατες ζήτησε συγνώμη από κάποιον Σκουντή, πού να το πω ή να το γράψω ο δόλιος και να με πιστέψουν…

Όχι επειδή σώνει και καλά ο νεκρός δεδικαίωται, αλλά ο (Βραζιλιάνος, ο δικός μας και εντέλει ο οικουμενικός) Σόκρατες υπήρξε μια ποδοσφαιρική ιδιοφυία, που απλώς δεν αξιώθηκε να γίνει βασιλιάς χωρίς στέμμα. Μέγας, μέγιστος παίκτης που δεν εξάντλησε τη φαντασία του εντός των τεσσάρων γραμμών: μια κλασική περίπτωση homo universalis, καθότι σπούδασε παιδίατρος, έγραψε λογοτεχνικά έργα, σκηνοθέτησε και έπαιξε ο ίδιος σε θεατρικές παραστάσεις, ανέπτυξε πλούσια ανθρωπιστική δράση και δεν φυλάκισε ποτέ το επαναστατικό πνεύμα του: ήταν εκείνος, άλλωστε, στο Μουντιάλ του 1986 φόρεσε πρώτος (και αποδείχτηκε ότι πήγαινε μπροστά από την εποχή του) στο κεφάλι του κορδέλες, πάνω στις οποίες έγραφε διάφορα πολιτικά και κοινωνικά συνθήματα, όπως «δικαιοσύνη», «ισότητα» κοκ…

Ο Σόκρατες έπαιξε μπάλα (γοητευτική μπάλα και όχι απλώς συντεταγμένο ποδόσφαιρο) μέχρι το 2004, όταν πενηντάρης πια, πήγε για ένα φεγγάρι στην ερασιτεχνική Γκάρφορθ στην οποία έκανε και τον προπονητή. Έναν χρόνο αργότερα, ήρθε στην Ελλάδα και τον χορτάσαμε δεόντως: στο πρώτο σκέλος της επίσκεψης του συμμετείχε σε έναν αγώνα φιλανθρωπικού χαρακτήρα (για την ενίσχυση της οργάνωσης «Γιατροί χωρίς σύνορα») στο γήπεδο των Συκεών, στη Θεσσαλονίκη και εκεί τιμήθηκε από τη διοίκηση του Αγροτικού Αστέρα, ενώ παρακολούθησε και το ματς Ηρακλής-Άρης. Στη συνέχεια κατέβηκε στην Αθήνα, είδε τον αγώνα Ολυμπιακός-Απόλλων Καλαμαριάς, ανακηρύχθηκε τιμής ένεκεν (όπως ο Πελέ και ο Μαραντόνα) μέλος των «ερυθρολεύκων» και τιμήθηκε ως προσωπικότητα παγκόσμιου βεληνεκούς, στη γιορτή του ΠΣΑΤ…

Έξι χρόνια αργότερα, ο ταλαιπωρημένος τον τελευταίο καιρό (από σοβαρά προβλήματα υγείας) Σόκρατες έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας μας μια ανεκτίμητη κληρονομιά ποδοσφαιρικής καλλιτεχνίας, αλλά και μια στάση ζωής που την υπερασπίστηκε ως την τελευταία στιγμή…

· ΥΓ: Κοινότυπο, αλλά του ταιριάζει να τον αποχαιρετήσουμε όπως συνηθίζεται σε τέτοιες απώλειες και το γράφω στη γλώσσα του, γιατί ενώ λάτρευε την Ελλάδα, δεν πρόλαβε κιόλας να μάθει τη γλώσσα του Σωκράτη: οbrigado pelas memórias, σε ευχαριστούμε για τις αναμνήσεις…

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://www.gazzetta.gr/article/item/246727-ena-usterographo-gia-ton-sokrate-mas%E2%80%A6
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

:shock: :shock: :shock: :shock:

[dailymotion]xmroft_o-fair-play-e-uma-treta_sport?ralg=behavior-only#from=embed-playreloff[/dailymotion]

:opaokara: :opaokara: :opaokara: :opaokara:
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

Ο Ντιέι φαν Σουιλέκομ μπήκε στο χειρουργικό κρεβάτι, ωστόσο οι γιατροί έπειτα από λίγη ώρα ειπαν οτι του απομένουν μόλις έξι εβδομάδες ζωής. Μια απο τις τελευταιες του επιθυμιες ηταν να δει απο κοντα την αγαπημενη του Φεγενορντ και η διοικηση των Ολλανδων του εκλεισε 2 VIP εισιτηρια για τον ιδιο και τη συζυγο του στο ματς με τη μισητη Αιντχοβεν... Για 2 λεπτα οπαδοι των γηπεδουχων και των φιλοξενουμενων τραγουδουσαν το You'll never walk alone προς τιμην του.. ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑ!!

Περισσοτερα:
http://www.gazzetta.gr/europe/article/i ... -alone-vid
[youtube]mwk6vhGiVKc&feature=player_embedded[/youtube]
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

Goallllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll

Real - BARCA 1-2
:opaokara: :opaokara: :opaokara: :opaokara:
thief
Δημοσιεύσεις: 922
Εγγραφή: Δευ 24 Μάιος 2010, 23:32

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από thief »

1-3...αλλά 2 γκολ για την πρόβλεψη του 1-5 του ημ/νου... :lol: :lol: :lol:
Άβαταρ μέλους
cristiano4
Δημοσιεύσεις: 1410
Εγγραφή: Δευ 10 Νοέμ 2008, 15:21
Τοποθεσία: Βόλος

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από cristiano4 »

Ινιέστα....θυμισε κατι απο Λαζαρ σημερα... :lol:,μπορει να το παρει φετος η ρεαλ αλλά σαν την Μπάρτσα και την μπαλα που παιζει δεν μπορει.... υπαρχει διαφορα ακομα
Άβαταρ μέλους
MANIAKOS
Δημοσιεύσεις: 33766
Εγγραφή: Τετ 25 Ιουν 2008, 21:34

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από MANIAKOS »

Δυστυχως δεν τους εχουμε ακομα....
billagorn
Δημοσιεύσεις: 634
Εγγραφή: Κυρ 18 Μάιος 2008, 11:56

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από billagorn »

Επιτέλους σήμερα είδα κάτι από την Barca που είχα συνηθίσει!!! Κρίμα θα είναι να το πάρει η Real ρε γμτ, αλλά αν δεν έχεις σταθερότητα στα μικρά ματς, δεν πας πουθενά... Α, άσχετο, ποτέ μου δε κατάλαβα τα αδέρφια που υποστηρίζουνε ρεάλ... πώς γίνεται να είσαι ΠΑΟΚ και ρεάλ;

Υ.Γ. Από ρεάλ πήραν την ιδέα οι γαύροι για τις ντουντούκες ;
thief
Δημοσιεύσεις: 922
Εγγραφή: Δευ 24 Μάιος 2010, 23:32

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από thief »

για μία ακόμη φορά η Ρεάλ φάνηκε παντελώς μικρή και μη ανταγωνίσημη απέναντι στην Μπαρτσελόνα...δεν υπάρχουν λόγια...
η Μπάρτσα είναι σε άλλο επίπεδο και απλώς η υπερ-ομαδα της Μαδρίτης είναι άτυχη που έχει τέτοιο μεγαθήριο απέναντι της....τι να λέμε...μόνο με κατς μπορεί να την αντιμετωπίσει και αυτό στις 1 στις 5 φορές....
Άβαταρ μέλους
Parolos
Δημοσιεύσεις: 6144
Εγγραφή: Τρί 19 Οκτ 2010, 17:33

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από Parolos »

Πολύ λίγος ο Κριστιάνο τι να λέμε τώρα.. Μεγάλη αδερφή..
Άβαταρ μέλους
trel@menos
Δημοσιεύσεις: 2506
Εγγραφή: Τρί 01 Ιούλ 2008, 08:12

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από trel@menos »

ο κριστιανο κλασικα μυρωδιας σε τετοια ματς. μια καλη ενεργεια δεν εκανε. μονο ζελε, γιακα και κλαιν μαιν ειναι. απορω πως καποιοι συνεχιζουν να τον συγκρινουν με τον μεσσι.
απο την αλλη η μπαρτσα μετα το μισαωρο τους πατησε και θα μπορουσε κι αλλα γκολ αν ηταν λιγο πιο προσεκτικη.
και μετα το 3-1 βγηκαν τα δρεπανια και θεριζαν. μ αυτα που κανει η ρεαλ βγαζει πολυ αντιαθεια.
κριμα γιατι αν και υποστηριζω μπαρτσα οταν αρχιζα να νιοθω απο μπαλα γουσταρα πολυ ρεαλ με ροναλντο, ρ. καρλος, φιγκο, μπεκαμ, ραουλ και φυσικα τον τεραστιο ζινταν. εκεινη η ομαδα πραγματικα κερδιζε τον σεβασμο ολων.
Άβαταρ μέλους
Parolos
Δημοσιεύσεις: 6144
Εγγραφή: Τρί 19 Οκτ 2010, 17:33

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από Parolos »

Φεύγει ο Ρονάλντο!

Το γυαλί... ράγισε στο Clasico και ο Ρονάλντο ετοιμάζεται να πει «αντίο» στη Μαδρίτη. Ο Πορτογάλος φέρεται έντονα δυσαρεστημένος με κόσμο, Μουρίνιο, ευτυχισμένος όμως με Σίτι!

Ο ακριβότερος «γάμος» του κόσμου περνά κρίση και μάλιστα τα σενάρια μιλούν για... πρόωρο διαζύγιο! Ο Κριστιάνο Ρονάλντο αποδοκιμάστηκε από τους οπαδούς της Ρεάλ μετά την άσχημη εμφάνισή του στο Clasico, ενώ σε αντίθεση με τον Κασίγιας, ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν τον υπερασπίστηκε. Οι Ισπανοί μιλούν για... κατάθλιψη και μόνο ένας «χωρισμός» θα του έφερνε ξανά το χαμόγελο στο πρόσωπο.

Ο Πορτογάλος αισθάνεται «προδομένος» από τους φίλους της Ρεάλ, αλλά και από τον προπονητή του, δεν είναι ικανοποιημένος με το γεγονός πως η ομάδα του δεν κατακτά τίτλους. όπως αναφέρουν ισπανικά δημοσιεύματα, ο 26χρονος δεν είναι τόσο σίγουρος πως η «Βασίλισσα» μπορεί να βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης, αλλά και να ξεπεράσει το εμπόδιο της Μπαρτσελόνα, η οποία έχει τρία διαδοχικά πρωταθλήματα. Οι σχέσεις ανάμεσα σε Μουρίνιο και Ρονάλντο έχουν διαταραχθεί και μπορεί ο τεχνικός των Μαδριλένων να τονίζει πως όλα είναι καλά, ωστόσο δύσκολα οι δυο τους θα συνεχίσουν να συνυπάρχουν μετά το καλοκαίρι... Σε όλα αυτά, υπάρχει και η πρόταση – σοκ της Σίτι, με τους «Πολίτες» να έχουν ήδη προσεγγίσει τους Μαδριλένους για τη μεταγραφή που μπορεί να αγγίξει τα 150 εκατ. ευρώ, κάτι άλλωστε που είχε γίνει και το περσινό καλοκαίρι.

γαζζεττα

Στο διάλο κι ακόμα παραπέρα... ΛΙΓΕ..!
Κι όταν ο Μαντσίνι θα σε βάλει να καθαρίζεις τον πάγκο ως αλλαγή του Νασρί (είσαι αποδεδειγμένα χειρότερος του), μην κλαις σαν γατάκι πάλι...
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

Όλα καλά με Redknapp

Ο τεχνικός της Tottenham, Harry Redknapp, δεν πρόκειται να κληθεί σε απολογία από το πειθαρχικό όργανο της UEFA, όπως ανακοίνωσε η ομοσπονδία, ύστερα από την άσεμνη χειρονομία που φέρεται να έκανε στους οπαδούς της Shamrock Rovers που τον αποδοκίμασαν στο χθεσινό παιχνίδι με την ομάδα του για το Europa League.

Η UEFA διέρρεε πως περιμένει να δει αν το συμβάν είχε καταγραφεί στις δύο εκθέσεις, του διαιτητή του αγώνα και του παρατηρητή της ομοσπονδίας, προτού αποφασίσει για το αν ο Redknapp θα κατηγορηθεί για απρεπή συμπεριφορά. Έτσι, αφού έλαβε τις αναφορές, εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής ομοσπονδίας, δήλωσε νωρίτερα στο Press Association Sport:

‘’Μπορούμε να σας ενημερώσουμε πως τίποτα δεν σημειώθηκε στις αναφορές των υπευθύνων του αγώνα για αυτό και η UEFA δεν ξεκίνησε καμιά πειθαρχική διαδικασία σχετικά με αυτό το ματς’’.

Ο τεχνικός των Spurs, που είδε την ομάδα του να αποκλείεται παρά την επικράτησή της επί των Ιρλανδών με 4-0, διέψευσε χθες βράδυ το γεγονός, ξεκαθαρίζοντας στη συνέντευξη Τύπου πως δεν έκανε καμία άσεμνη χειρονομία προς τους οπαδούς της Shamrock Rovers.

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://englishfootball.gr/article-55112.html
Άβαταρ μέλους
free4
Δημοσιεύσεις: 15162
Εγγραφή: Παρ 07 Δεκ 2007, 22:37
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από free4 »

Ομάδες που αγάπησα, Leeds United

Όταν αναφερόμαστε στην Leeds United, οι περισσότεροι τα τελευταία χρόνια , σκέφτονται μια ομάδα που παλεύει να βρεθεί και πάλι στα σαλόνια της Premier League, αλλά δεν ήταν πάντα έτσι. Μια ομάδα που μετράει τρία πρωταθλήματα Αγγλίας (με τελευταίο αυτό του 1992) ,ένα Fa Cup και ένα League Cup αλλά έχει βρεθεί και σε δύο Ευρωπαϊκούς Τελικούς, χωρίς να κατακτήσει κάποιον ,πρώτη φορά το 1973 όταν και έχασε για το Κυπελλούχων από τη Milan του Gianni Rivera με 1-0 στo Καυτατζόγλειο και δεύτερη από την τεράστια Bayern Μονάχου των Maier, Beckenbauer και Muller , με 2-0 στο Παρίσι για το Πρωταθλητριών του 1975. Στον πάγκο της Leeds στον χαμένο τελικό του 1975 ήταν ο Jimmy Armfield , ο οποίος είχε διαδεχθεί τον αγαπημένο προπονητή και φυσικά αναμορφωτή της ομάδας Don Revie ,που είχε αφήσει την ομάδα που λατρεύτηκε για τον πάγκο της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας.

Ο David O'Leary.
Θα αφήσουμε πίσω τα 80’s και την περίοδο στα μέσα 90’s με τον Howard Wilkinson και θα φτάσουμε στο 1998, όταν τα ηνία της ομάδας θα πάρει ο πρώην κεντρικός αμυντικός της Arsenal αλλά και της Leeds (για τρεις σαιζόν) David O’Leary. O Ιρλανδός προπονητής θα φτιάξει μια ομάδα που λατρεύτηκε από όλους τους ποδοσφαιρόφιλους , θα παίξει πολύ όμορφο ποδόσφαιρο ,θα φτάσει πολύ κοντά στην κατάκτηση ενός Ευρωπαϊκού Τροπαίου, αλλά χωρίς να κατακτήσει τίποτα θα βρεθεί εκτός Premier League , υπερχρεωμένη , φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να πουλήσει όλα τις τα αστέρια. Η ταινία του Tom Hooper "The Damn United" για τις καταστροφικές για τον σύλλογο μέρες του 1974, όταν βρέθηκε στον πάγκο ο θρυλικός Brian Clough θα πρέπει να έχει και ένα sequel για τις τελευταίες μέρες αυτής της μεγάλης ομάδας εκείνες τις μέρες του 2004.

Ο Jimmy Floyd Hasselbaink.
Την πρώτη του χρονιά στην ομάδα ο O’Leary θα βγάλει την ομάδα 4η , έχοντας ένα φανταστικό Jimmy Floyd Hasselbaink , ο οποίος με 18 τέρματα θα κερδίσει το βραβείο του πρώτου σκόρερ. Στην ομάδα υπήρχαν ήδη οι Lee Bowyer, Jonathan Woodgate , Alan Smith και ο Harry Kewell, ταλέντα που πάνω τους o O’Leary θα έχτιζε την τρομερή ομάδα που έκανε όλο τον κόσμο να παραμιλάει στις αρχές τις νέας χιλιετίας.
Καλοκαίρι του 1999 η Atletico Μαδρίτης θα ξοδέψει 12 εκ λίρες και θα κάνει δικό της τον Ολλανδό επιθετικό και πρώτο σκόρερ της Leeds United , Hasselbaink , ο "γάτος”" O’Leary θα καλύψει το κενό του επιθετικού του φέρνοντας από την Sunderland τον ταλαντούχο επιθετικό Michael Bridges , τα 19 τέρματα του νεαρού επιθετικού (και 10 από τον Kewell) εκείνη την χρονιά έδωσαν στην ομάδα του Elland Road την 3η θέση και φυσικά το δικαίωμα να αγωνιστεί στο Champions League.

O Michael Bridges.
Εκείνη τη σαιζόν φυσικά η Leeds πραγματοποίησε μια εξαιρετική πορεία και στο Κύπελλο Uefa , φτάνοντας μέχρι την τελική τετράδα όπου και αποκλείστηκε από την Τουρκική Galatasaray, σε δύο παιχνίδια που έμειναν στην ιστορία για την ένταση τους και για τα μεγάλης έκτασης επεισόδια μεταξύ Άγγλων και Τούρκων.

Ο Rio Ferdinand.
Καλοκαίρι του 2000 ο O ‘Leary ήξερε πολύ καλά πως είχε να διαβεί ένα ποδοσφαιρικό Γολγοθά με παιχνίδια στη Αγγλία αλλά και στο Champions League , για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας. Ο Ιρλανδός θα πραγματοποιήσει μερικές από τις καλύτερες μεταγραφές του καλοκαιριού ,όπως αυτή του Γάλλου κεντρικού χαφ της Lens Olivier Dacourt, του πολυθεσίτη Σκοτσέζου της Liverpool Dominic Matteo, παίκτης που βοήθησε πολύ στην τρελή πορεία της ομάδας στην Ευρώπη, του τανκ της επίθεσης της Celtic Mark Viduka , αλλά και του Robbie Keane που ήρθε μεσούσης της σαιζόν δανεικός από την Inter αλλά και του Rio Ferdinand που άφησε την West Ham για τα "παγώνια" τον Νοέμβριο του 2000, φυσικά σημαντικό ρόλο έπαιξαν και οι 18 εκ λίρες που βγήκαν από τα ταμεία της Leeds.
H Leeds αφού θα αποκλείσει την Γερμανική Μόναχο 1860 στον γ΄ προκριματικό γύρο θα κληρωθεί στον 8ο όμιλο του Champions League παρέα με δύο μεγαθήρια (Milan και Barcelona) και την υπολογίσιμη Τουρκική Besiktas. Μάλιστα όταν την πρώτη αγωνιστική των ομίλων η Αγγλική ομάδα έφευγε από το Camp Nou με το βαρύ 4-0 πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν αρνητικά για αυτή την τόσο ποιοτική ομάδα. Λίγες μέρες μετά βέβαια όταν η Leeds κέρδιζε την Milan με 1-0 στο Elland Road και μια βδομάδα μετά έριχνε στην Besiktas 6 γκολ χωρίς να δεχθεί κανένα, οι ειδικοί δεν ήξεραν που να κρυφτούν.
Στον β’ γύρο η Αγγλική ομάδα θα παίξει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και με τρείς ισοπαλίες θα φτάσει τους 9 βαθμούς αφήνοντας την Barcelona 3η και καταιδρωμένη με 8 βαθμούς. Μάλιστα στο μεταξύ τους παιχνίδι στο Elland Road η Καταλωνική ομάδα είχε κλέψει τον βαθμό της ισοπαλίας στο 93’ με τέρμα του Rivaldo, η Leeds προηγούνταν με τέρμα του καλύτερου της παίκτη στην Ευρώπη εκείνη τη σαιζόν, Lee Bowyer από απευθείας εκτέλεση φάουλ από το πρώτο ημίχρονο.

To τέρμα του Lee Bowyer εναντίον της μεγάλης Barcelona.
[youtube]n5sMIoJeV2I&feature=player_embedded[/youtube]
Βέβαια η πρόκριση κλειδώθηκε όταν την τελευταία αγωνιστική μέσα στο San Siro από εκτέλεση κόρνερ του Bowyer ο Matteo με άπιαστη κεφαλιά άνοιγε το σκορ στο 45’, η Μιλανέζικη ομάδα το μόνο που κατάφερε ήταν να ισοφαρίσει στο 67’ με τον Serginho. Ήταν γεγονός η Leeds θα βρίσκονταν στον επόμενη φάση, στην τελική 16αδα, στο 4ο γκρουπ παρέα με την Real Madrid, την τρομερή Lazio και την Anderlecht . Αουτσαιντερ και εδώ οι Άγγλοι , πίσω από την Πρωταθλήτρια Ευρώπης Real αλλά και την Πρωταθλήτρια Ιταλίας Lazio των τόσων αστέρων , τελικά κατάφερε να περάσει (και εύκολα μάλιστα) στην τελική 8αδα, και είχε και συνέχεια…Ουσιαστικά η νίκη που έδωσε την πρόκριση ήταν την δεύτερη αγωνιστική στο Olympiko , όταν στο 80΄οι Kewell, Viduka και Smith έκρυψαν την μπάλα μέσα στην περιοχή των Ιταλών με τον τελευταίο να πλασάρει έξοχα τον Peruzzi. Μεγάλο τέρμα, μεγάλο διπλό, μισή πρόκριση για τα τρομερά μωρά του O’Leary. Δύο νίκες με την Anderlecht , δύο ήττες από την Real και μία ισοπαλία με τους Ιταλούς στην Αγγλία (σε ένα τρομερό παιχνίδι που έληξε 3-3) έδωσαν την πρόκριση με 10 βαθμούς.

To τέρμα εναντίον της Lazio.
[youtube]R-hY883_-Xc&feature=player_embedded[/youtube]
Επόμενος αντίπαλος στην φάση των knock out η Πρωταθλήτρια Ισπανίας Deportivo La Coruna, στην τελική 8αδα του Champions League. Η μάχη προμηνυόταν καυτή, αν και η Leeds έβαλε γερές βάσεις όταν στον πρώτο αγώνα κέρδισε τους Ισπανούς με το καθαρό 3-0 στο Elland Road με σκόρερ τους Ian Harte, Alan Smith και Rio Ferdinand. O ενθουσιασμός των παικτών ήταν στα ύψη και ο O’Leary προσπαθούσε να τους δώσει να καταλάβουν πως ο επαναληπτικός στο Riazor δε θα ήταν εύκολη υπόθεση, η Deportivo άλλωστε στήριζε πολλά στην κολασμένη της έδρα.

Στις 17 Απριλίου στην Ισπανία η ομάδα του O’Leary γνώριζε την ήττα από την Deportivo με 2-0 αλλά έπαιρνε την τεράστια πρόκριση για την τελική τετράδα του Champions League, εκεί που θα συναντούσε την περυσινή φιναλίστ του θεσμού , Valencia. Ίσως την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης εκείνη την διετία. Το έργο των Άγγλων θα ήταν σίγουρα πολύ δύσκολο.

Στις 2 Μαιου στο Elland Road χτυπούσε η καρδιά ολόκληρης της ποδοσφαιρικής Αγγλίας, η Leeds μπροστά στο κοινό της θα πάρει την λευκή ισοπαλία απέναντι στις νυχτερίδες του Cuper, μια ισοπαλία που έδινε πολλές ελπίδες για την παρουσία στον τελικό, αν φυσικά οι "κίτρινοι" κατάφερναν να σκοράρουν κάποιο τέρμα στο Mestalla.
Στη μεγάλη ρεβάνς στις 9 Μαιου η ομάδα της Leeds κατέβηκε να παίξει χωρίς τον τιμωρημένο Lee Bowyer. Η απουσία του στο χώρο ήταν τεράστια, αλλά σημαντικότερη ήταν η απουσία της ψυχής του από το γήπεδο. Ο Bowyer δεν υπήρξε ποτέ ο θεαματικός παίκτης, για τους περισσότερους δεν διέθετε καμιά σπουδαία ποδοσφαιρική ποιότητα, απλά είχε το χάρισμα του ηγέτη, χάρισμα που πολλές φορές κάνει το άφθονο ταλέντο να φαίνεται τόσο φτωχό απέναντι στην ποδοσφαιρική ψυχή. Τελικά ούτε τα ξυρισμένα κεφάλια των παικτών της Leeds έφεραν γούρι και η Αγγλική ομάδα γνώρισε την ήττα με το βαρύ 3-0. Η κόκκινη κάρτα που δέχτηκε ο Allan Smith λίγο πριν τη λήξη του αγώνα έβαζε με άσχημο τρόπο τέλος σε εκείνη την πορεία της Leeds, μια πορεία που δυστυχώς από εκείνη τη μέρα και έπειτα ήταν συνεχώς καθοδική.

Στην Αγγλία την ίδια χρονιά η ομάδα θα τερματίσει 4η και θα χάσει το εισιτήριο για το Champions League. Αυτή ήταν η αρχή στα σοβαρά οικονομικά προβλήματα της ομάδας που θα την ταλαιπωρήσουν για 3 χρόνια, μέχρι και τη σαιζόν 2003/2004 όπου και θα αποχαιρετήσει την Premier League τερματίζοντας στην προτελευταία θέση της βαθμολογίας.

H αρχή του "τέλους".
Η 5η θέση της σαιζόν 2001/2002 αλλά και ο αποκλεισμός στο Uefa από την PSV στη φάση των 16 έδειξαν την πόρτα της εξόδου στον O’Leary την θέση του οποίου πήρε ο έμπειρος Άγγλος προπονητής Terry Venables, παλιός προπονητής της Barcelona και Tottenham αλλά και της Εθνικής Αγγλίας. Το στυλ του Venables θεωρούνταν από πολλούς ξεπερασμένο και στην πορεία αποδείχτηκε καταστροφικό για την ομάδα της Leeds. Βέβαια όταν αναγκάζεσαι να πουλήσεις δύο από τους καλύτερους παίκτες όπως ο Robbie Keane αλλά και ο Rio Ferdinand χωρίς να καλύψεις αξιοπρεπώς το κενό δε μπορεί κανείς να έχει μεγάλες προσδοκίες. Κάπου εκεί τελείωσε η μεγάλη αυτή ομάδα της Leeds. Τα επόμενα χρόνια όλοι σχεδόν οι παίκτες εκείνης της ομάδας πουλήθηκαν σε άλλους συλλόγους και η ομάδα γνώρισε στιγμές μεγάλης παρακμής φτάνοντας να παίξει και για τρεις σαιζόν στη League One (3η κατηγορία-2008, 2009 και 2010). Στις μέρες μας η ομάδα βρίσκεται στην Championship και την 6η θέση και όπως όλα δείχνουν θα παλέψει στα play off για το τελευταίο εισητήριο που οδηγεί στα σαλόνια της Premier League, μακάρι.


Κωνσταντίνος Καραδήμας.

Κώδικας: Επιλογή όλων

http://homefootball.blogspot.com/2011/02/leeds-united.html
Άβαταρ μέλους
moican4
Δημοσιεύσεις: 8340
Εγγραφή: Παρ 28 Αύγ 2009, 05:46
Επικοινωνία:

Re: Ο κόσμος παίζει μπάλα

Δημοσίευση από moican4 »

Ο Κουκουλάκης έδειξε δύο κίτρινες κάρτες και δεν τον απέβαλε!

Δεν συμβαίνει συχνά διαιτητής να δείχνει δύο κίτρινες κάρτες σε έναν ποδοσφαιριστή και να μην αποβάλλεται! Όμως όταν συμβαίνει από Έλληνα διαιτητή χρίζει ιδιαίτερης αναφοράς. Ο Μιχάλης Κουκουλάκης σφύριζε στον αγώνα της Ουντινέζε με τη Σέλτικ. Με τη συμπλήρωση μιας ώρας παιχνιδιού ο Σκοτ Μπράουν κάνει ένα φάουλ στον Μαουρίσιο, ο Κουκουλάκης έδειξε «παίζετε» και αφού άφησε τη φάση να εξελιχθεί γύρισε πίσω για να τιμωρήσει τον παίκτη της Σέλτικ. Μόνο που έδειξε την κίτρινη κάρτα στον Ντου Ρι Τσα!

Δεκαέξι λεπτά αργότερα ο Βορειοκορεάτης αμυντικός ανέτρεψε τον Πάμπλο Αρμέρο και αυτή τη φορά ο Κουκουλάκης του έδειξε ορθώς την κίτρινη κάρτα. Αν και ο ποδοσφαιριστής της Σέλτικ περίμενε να αντικρίσει την κόκκινη κάρτα, αυτό δεν έγινε! Για ποιο λόγο; Είτε γιατί ο Κουκουλάκης είχε διορθώσει το λάθος που είχε κάνει την πρώτη φορά είτε γιατί δεν διαπίστωσε ότι ο Ντου Ρι Τσα είχε δύο κίτρινες κάρτες!
Ελλάς το μεγαλείο σου…


[dailymotion]xn0sv9_udinese-celtic-ref-mistakes-cha-du-ri-for-scott-brown_sport[/dailymotion]
Κλειδωμένο

Επιστροφή στο “Αθλητικά-Αγωνιστικά”