Ήθελα να το γράψω στο τοπικ του Παύλου, αλλά το γράφω εδώ γιατί συζητιέται και εδώ.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να απαγκιστρώσει κάποια στιγμή το παιχνίδι του απ'τον Γκαρσία. Σωστά;
Πώς παίζει ο ΠΑΟΚ φέτος;
Τους δύο πρώτους μήνες, λόγω πίεσης χρόνου και κρισιμότητας παιχνιδιών (Ευρώπη κλπ), ο προφέρορ υλοποίησε την περιβόητη ρήση του "
όπως μπορούμε και όχι όπως θέλουμε", όπερ μεθερμηνευόμενον εστί, Αρίας κάτι σαν αντι-Βιτόλο δίπλα στον Πάμπλο και κατά τα λοιπά περίπου ό,τι βλέπαμε τα 3 προηγούμενα χρόνια, με μικρές μόνο διαφοροποιήσεις
(περισσότερη κατοχή μπάλας, διαφορετικού τύπου παίχτες στις θέσεις 10 & 9 = Φωτάκης ή Λάζαρ συνήθως πίσω απ'τον φορ, παίχτες δηλ που προσφέρουν περισσότερο στο κέντρο παρά στην επίθεση σε αντίθεση με το "εννιαροδεκάρι" Ίβιτς επί Σάντος + Αθανασιάδης για φορ, παίχτης που σε αντίθεση με τον Μουσλι, αν του δώσεις την πάσα θα το βάλει & που πιο πολύ παίζει η ομάδα γι'αυτόν παρά αυτός για την ομάδα)
Στη συνέχεια, ο Προφέσορ άρχισε να βάζει σταδιακά τις δικές του πινελιές παρότι δεν είχε στα χέρια του τα υλικά που θα ήθελε. Η ομάδα ξεπέρασε σταδιακά (γνώμη μου) τη βαριά σκιά του "πιο επιτυχημένου διδύμου αμυντικών χαφ που αλληλοσυμπληρώνονται τέλεια" (Γκαρσία - Βιτόλο). Ο Προφέσορ, αν ερμηνεύσαμε σωστά τους καλοκαιρινούς χρησμούς του, οραματιζόταν ομάδα με ένα 6άρι και δύο 8άρια. Μπορεί ο Πάμπλο να παίξει μόνος του μπροστά απ'τα δύο στόπερ; Η λογική απάντηση είναι "όχι". Τι έκανε λοιπόν; Τον έβαλε απλά στο κέντρο, να ρυθμίζει την κυκλοφορία και να μοιράζει μπάλες και "γύρω" του προσπάθησε να βάλει δύο box-to-box παίχτες (Λάζαρ-Φωτάκης), αφού ούτε παίχτη τύπου Βιτόλο είχε για να πάει στη γνωστή συνταγή, ούτε καθαρό 10άρι για να πάει με δύο καθαρά αμυντικά χαφ και μπροστά τους αυτό.
Η ομάδα λοιπόν, παρότι δεν έχει αυτά τα υλικά που θέλει ο προπονητής της, απομακρύνθηκε σταδιακά απ'τη συνταγή Σάντος, χωρίς να καταστραφεί αγωνιστικά. Τίμημα οι αμυντικές αδυναμίες, κέρδος οι κατά καιρούς εξαιρετικές επιδόσεις στην κατοχή μπάλας και η δημιουργία περισσότερων φάσεων. Το να ζητάμε "τρεχαντήρι" τύπου Βιτόλο σημαίνει ότι:
1. έχουμε στο μυαλό μας ότι ο Πάμπλο θα μείνει άλλο ένα χρόνο σαν βασικός και αναντικατάστατος (αμφιβάλω αν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο για άλλον ένα χρόνο σε αυτην την ηλικία),
2. θα επιστρέψουμε στη συνταγή Σάντος άρα θες κι ένα 10άρι που θα σκοράρει πολύ
Ερώτηση: Πέρυσι είχαμε Βιτόλο-Γκαρσία στα χαφ, Ίβιτς ένα χρόνο νεότερο, Κοντρέρας στην άμυνα. Γιατί η ομάδα δεν τα πήγε καλά ούτε στην επίθεση ούτε στην άμυνα στο πρωτάθλημα; Γιατί αδυνατούσε να φτιάξει φάσεις μπροστά και δεν σου έδινε σιγουριά πίσω;
Για μένα λοιπόν άκυρη η σύγκριση Βιτόλο-Λάζαρ. Άλλοι παίχτες, άλλες θέσεις, άλλο σύστημα, άλλες απαιτήσεις, άλλη προσφορά. Επίσης, θεωρώ λάθος τη λογική να ψάξουμε πάλι για "μηχανάκι" που μόνο τρέχει-κόβει και από κει και πέρα μηδέν.
Ο Λάζαρ ξέρει 1000 κιλά μπάλα πάνω απ'τον Βιτόλο. Μπορεί να την κρατήσει στα πόδια του για όση ώρα θέλει. Μπορεί να δει γήπεδο και να βγάλει κάθετες. Απ'την άλλη είναι σχετικά αργός, δύσκολα κάνει σουτ (το ψάχνουμε χρόνια αυτό) και πολλές φορές κάνει κατάχρηση της ικανότητάς του να κρατά μπάλα. Ωστόσο, για Ελλάδα, είναι σπουδαίος μπαλαδόρος, χρησιμότατος σε μια ομάδα. Θα ήθελα να τον δω με πλήρη προετοιμασία, σίγουρα έχει να δώσει περισσότερα, αν και πιστεύω αυτό που είπαν πολλά αδέρφια, ότι αν ήταν πιο γρήγορος και με περισσότερες αντοχές (και λιγότερους τραυματισμους) θα είχε ήδη κάνει καριέρα εκτός Ρουμανίας και δεν θα περνούσε ποτέ από εμάς... Θα ήθελα πολύ ένα ρόστερ όπου ο Λάζαρ θα ήταν πρώτη αλλαγή στα χαφ και ο Φωτάκης δεύτερη... Αλλά τι λέω τώρα ε;
:):):)
